แชร์

ตอนที่ 3 พี่ชายใจดี

ผู้เขียน: จินต์พิชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-25 22:39:29

 

    งานวันเกิดถูกจัดขึ้นขึ้นพร้อมกันทุกๆ ปี ถึงแม้ธีรกานต์จะไปอยู่ที่หอพักระหว่างเรียนแพทย์เขาก็ถูกบังคับให้กลับมาฉลองวันเกิดที่บ้านและก็เป็นเช่นเคยที่เขาจะมีของขวัญมาให้กับเด็กน้อยตลอด แม้ช่วงหลังจะเรียนและทำงานอย่างหนักเขาก็โอนเงินให้เธอไปเลือกซื้อของขวัญเอง ตอนนี้เอวาริณโตขึ้นกว่าเดิมมากและไม่ใช่เด็กน้อยที่เขาอุ้มได้อีกต่อไปแล้ว

ธีรกานต์เรียนจบแพทย์และกำลังใช้ทุนอยู่ที่โรงพยาบาลในต่างจังหวัดขณะที่เอวาริณก็เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 แล้ว

“พี่กานต์จะอยู่กรุงเทพกี่วันคะ”

“อยู่ถึงวันอาทิตย์”

“เช้าวันเสาร์พี่กานต์พาเอวาไปกินไอติมได้ไหมคะ เอวาชวนพี่กันต์แล้วพี่กันต์ไม่ว่าง”

“แล้วทำไมพี่ต้องไปกับเธอด้วยล่ะ”

“ก็พี่กานต์เป็นคนใจดีที่สุด เอวาจะให้พี่กานต์ไปเลือกของขวัญวันเกิดด้วยค่ะ เอวาเก็บตังไว้แล้ว”

“พี่ไม่อยากได้อะไรหรอก เอวาเก็บเงินไว้เถอะ”

“แต่เอวาตั้งใจแล้วนี่คะ”

“เรายังเรียนอยู่เลยนะ”

“ไม่ซื้อของขวัญให้ก็ได้ค่ะ แล้วเรื่องไปกินไอติมล่ะคะ พาเอวาไปหน่อยนะ เอวาอยากกินจริงๆ” ตั้งแต่เขาไปเรียนเด็กสาวก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหนกับเขาเหมือนแต่ก่อนพอมีโอกาสก็เลยอยากจะอ้อนพี่ชาย

“ก็ได้ แต่ต้องรีบไปรีบกลับนะ ตอนเย็นเราต้องกลับมางานวันเกิด”

“ได้ค่ะ เอวาเรียนพิเศษเลิกเที่ยงพี่กานต์ไปรับที่โรงเรียนได้ไหม เรียนเสร็จก็ไปกินไอติมกันเลย” เธอวางแผนอย่างเสร็จสรรพเพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ออกไปกับธีรกานต์

“แล้วเรียนที่ไหนล่ะ”

“สยามค่ะ”

“อือ”

เช้าวันเสาร์ธีรกานต์และเอวาริณตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อมาตักบาตรหน้าบ้านจากนั้นเด็กสาวก็ไปเรียนพิเศษขณะที่ชายหนุ่มก็นอนพักอยู่บ้านจนกระทั่งถึงเวลาไปรับเอวาริณ

“ไม่ต้องรีบกลับนะกานต์ งานเริ่มหกโมงเย็น พาน้องไปเดินเที่ยวให้สนุก ถ้าน้องอยากได้อะไรก็ซื้อให้น้องด้วยนะ” มารดาของชายหนุ่มสั่ง

“ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแม่ต้องตามใจเอวาตลอด” ภาพที่ธีรกานต์จำได้คือมารดาของตนเองนั้นรักและตามใจลูกสาวของเพื่อนบ้านคนนี้มาก

“ก็หนูเอวาน่ารักช่างอ้อน อีกอย่างก็นานแล้วนะที่กานต์ไม่ได้พาน้องออกไปเที่ยว”

“ผมต้องทำงานนี่ครับแม่”

“แม่ถึงบอกไงล่ะว่าวันนี้มีเวลาก็พาน้องเที่ยวด้วยอีกหน่อยถ้าเรียนเฉพาะทางเราคงยุ่งกว่านี้”

ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังเป็นแพทย์ใช้ทุนอยู่ที่โรงพยาบาลรัฐบาลและวางแผนเอาไว้ว่าใช้ทุนจนครบแล้วจะเรียนต่อแพทย์เฉพาะทาง

“ก็ได้ครับ แม่อยากได้อะไรไหมผมจะซื้อมาฝาก”

“ถ้านึกออกแม่จะโทรไปบอกจ้ะ กานต์รีบไปเถอะเดี๋ยวน้องจะรอนาน”

“ครับแม่”

“นัดเจอกันที่ไหนน้องได้บอกหรือเปล่า”

“หน้าโรงเรียนครับแม่”

“ไปกับน้องก็อย่าทำหน้าบึ้งนะเดี๋ยวน้องจะไม่สนุก”

“หน้าผมก็เป็นแบบนี้ตลอด”

“แม่รู้แต่ก็อยากให้เรายิ้มบ้าง ลูกชายของแม่เวลายิ้มแล้วหล่อมาก”

“แล้วปกติไม่หล่อเหรอครับแม่”

“ปกติก็หล่อแต่มันไม่มีเสน่ห์แล้วสาวๆ ที่ไหนเขาจะกล้าเข้าใกล้ ตั้งแต่เลิกกับแฟนคนสุดท้ายก็เกือบสองปีแล้วนะที่ลูกชายแม่โสด”

“ก็ช่วงนี้งานผมยุ่งครับแม่ จะเอาเวลาที่ไหนไปจีบสาว รอเรียนจบเฉพาะทางผมคงมีเวลามากกว่านี้”

“กว่าจะเรียนจบก็สามสิบกว่าแล้วนะกานต์แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่แม่จะได้อุ้มหลานกับเขาสักทีล่ะ”

“แม่ก็ลองถามนายกันต์ดูสิครับ ผมว่าถ้าแม่บอกเขาก็คงพร้อมที่จะมีแน่ๆ” ธีรกานต์หมายถึงพีรกันต์น้องชายของตนเองที่ตอนนี้กำลังคบหาอยู่กับแฟนสาว

“แม่ไม่อยากจะหวังหรอกนะกานต์น้องชายเราเจ้าชู้อย่างนั้นแม่ไม่เห็นจะจริงจังกับใครสักคน”

“มันก็ต้องมีสักคนที่นายกันต์อยากใช้ชีวิตด้วย ผมว่าแม่ต้องให้เวลาพวกผมหาคนที่เหมาะสม”

“แม่ให้เวลาถึงอายุ 30 นะกานต์ถ้าเกินนี้แม่จะหาผู้หญิงให้” มารดาของชายหนุ่มยื่นคำขาดเพราะบรรดาเพื่อนของตนเองนั้นมีหลานให้อุ้มกันแล้ว

“ขอ 35 นะครับแม่แล้วผมจะตามใจแม่ทุกอย่าง แต่ตอนนี้ผมว่าผมคงต้องไปจริงๆ แล้ว เดี๋ยวหนูเอวาของแม่จะบ่นถ้าผมไปถึงช้า”

“ตายจริงแม่ลืมไปเลย กานต์รีบหน่อยนะแม่ไม่อยากให้น้องรอนาน”

แม้ธีรกานต์จะรีบขับรถมายังโรงเรียนกวดวิชาซึ่งตั้งอยู่บนห้างสรรพสินค้ากลางใจเมืองแต่ก็เลยเวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมงเพราะวันหยุดแบบนี้ที่จอดรถแทบไม่มี พอมาถึงเขาก็เห็นเอวาริณกำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนที่บริเวณที่นั่งรอหน้าโรงเรียน

เมื่อเอวาริณเห็นก็รีบเดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใส

“เอวานึกว่าพี่กานต์จะลืมแล้วนะคะ”

“ไม่ลืมหรอกแต่พี่มัวแต่หาที่จอดรถอยู่น่ะ”

“ไปกันเลยนะคะเอวาหิวแล้ว”

“อือ จะไปกินไอติมเลยหรือจะหาข้าวกินก่อนล่ะ”

“พี่กานต์หิวไหมคะ”

“หิวสิ”

“งั้นก็ไปหาอะไรกินก่อนก็ได้ค่ะ”

เอวาริณเดินนำชายหนุ่มไปยังชั้นที่เป็นร้านอาหารแต่ก็ยังไม่ยอมแวะร้านไหน

“จะกินอะไรล่ะเอวา นี่เราเดินวนมาหลายรอบแล้วนะยังเลือกไม่ได้อีกเหรอ” เขาเริ่มจะหิวมากแล้วเพราะวันนี้ทานข้าวต้มไปตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า

“ก็มีหลายอย่างที่เอวาอยากกิน”

“เลือกมาสักอย่างเถอะพี่หิวจนตาลายแล้ว”

“พี่กานต์เลือกดีกว่าค่ะ” เพราะไม่รู้จะกินอะไรจึงให้คนที่บอกว่าหิวเป็นคนเลือก

“เอาอาหารญี่ปุ่นนะ จังหวัดที่พี่ไปอยู่หาร้านอาหารญี่ปุ่นอร่อยยาก” เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็วเพราะร้านตรงหน้าเป็นร้านโปรดของตนเอง

“ได้ค่ะ เอวาตามใจพี่กานต์เพราะพี่กานต์เป็นคนจ่าย”

“ชวนพี่มาพี่ก็นึกว่าเอวาจะจ่าย”

“เดี๋ยวเอวาเลี้ยงไอติมเองค่ะ” เด็กสาวรีบบอก

“วันนี้หิมะต้องตกแน่เอวาจะเลี้ยงพี่” ธีรกานต์พูดพลางหัวร่วนก่อนจะเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่น

ยังไม่ทันได้เลือกว่าจะนั่งโต๊ะไหนก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเสียก่อน

“กานต์”

“อ้าว รุ้ง”

“ไม่นึกว่าจะเจอกันที่นี่ กานต์อยู่ต่างจังหวัดไม่ใช่เหรอ”

“วันหยุดเลยเข้ามาทำธุระ แล้วรุ้งล่ะ”

“รุ้งมากับเพื่อนๆ นั่นไง ไปนั่งด้วยกันไหม แล้วนี่กานต์มากับใคร”

“น้องสาวข้างบ้านน่ะ”

“ไปกินด้วยกันนะคะน้อง ว่าแต่ชื่ออะไรคะ พี่ชื่อรุ้งค่ะ”

“หนูชื่อเอวาค่ะ”

“ไปนั่งกินด้วยกันนะคะ”

“เอวาแล้วแต่พี่กานต์ค่ะ” เอวาริณไม่แน่ใจถึงความสนิทของธีรกานต์กับเพื่อนจึงยกให้เขาเป็นคนตัดสินใจ

“ไปกินกับเพื่อนพี่ก่อนแล้วเราไปกินไอติมด้วยกันนะ”

“ได้ค่ะพี่กานต์” เอวาริณตอบตกลงเพราะอยากจะรู้เหมือนกันว่าเวลาที่ธีรกานต์อยู่กับเพื่อนจะเป็นแบบไหน เนื่องจากปกติแล้วเขาจะเป็นคนที่พูดน้อยและค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่30 เพลิงรักหมอกานต์ (ตอนจบ)

    หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปแล้วบ่าวสาวก็มีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพัง“เหนื่อยไหมครับ”“ไม่ค่ะ”“งานวันนี้เป็นพิธีในโบสถ์เราจัดแบบเรียบง่ายแต่ถ้ากลับไปที่เมืองไทยงานจะเป็นอีกแบบ”“ทำไมต้องจัดสองที่ล่ะคะ เอวาว่ามันเปลือง”“พี่ยินดีจ่าย พี่อยากให้ทุกคนรู้ว่าพี่แต่งงานกับเอวา พ่อกับแม่ของพี่ก็อยากให้ทุกคนรู้ว่าลูกชายคนโตของท่านแต่งงานแล้ว อีกอย่างสาวๆ จะได้เลิกมาสนใจพี่”“เอวาชอบข้อสุดท้ายที่สุดเลยค่ะ”“เอาละวันนี้เราเหนื่อยมามากแล้วพี่ว่ารีบไปอาบน้ำกันดีกว่าพี่ช่วยถอดชุดให้นะ”“เอวาถอดเองก็ได้”“แต่พี่อยากช่วยนี่คะ ให้พี่ช่วยนะคะ”เมื่อเขาพูดเพราะๆ แบบนี้เอวาริณก็ต้องยอมใจอ่อนถึงแม้จะรู้สึกอายมากแค่ไหนก็ตาม“พี่กานต์อย่าจ้องแบบนั้นสิคะเอวาอายนะ”“อายทำไมพี่เคยเห็นมาทั้งตัวแล้วนะ”เขาหัวเราะร่วนก่อนจะรีบถอดชุดของเธอและของตนเองออกจนร่างกายของทั้งสองไม่เหลือเสื้อผ้าเลยสักชิ้นเอววาริณตัวสั่นเมื่อเขาพาเธอมายังห้องน้ำแล้วค่อยๆ ชโลมครีมอาบน้ำลงบนผิวเธออย่างช้าๆ“คิดถึงจัง”ธีรกานต์กระซิบข้างหูและขยับเขามากอดเธอจนแน่น“เราเจอกันทุกวันนะคะ”“เอวาก็รู้ว่าพี่หมายถึงอะไร” เสียงเขาแหบพร่าทำให้คนฟังขนลุ

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่ 29 เปลี่ยนใจไม่ได้แล้ว

    ธีรกานต์โทรศัพท์ไปบอกกับมารดาว่าตนเองคุยกับมารดาของเอวาริณแล้วและอยากให้ท่านกับบิดามาช่วยพูดกับบิดาของหญิงสาวเพราะอาจอห์นจะค่อนข้างเกรงใจบิดาของตนเองอยู่มาก“แม่ดีใจด้วยนะกานต์ แม่กับพ่อจะรีบไป”“ขอบคุณครับแม่”พอวางสายจากมาดราแล้วธีรกานต์ก็กลับเขามายังห้องรับแขกและนั่งคุยกับมารดาของคนรักอีกพักใหญ่“วันนี้เป็นวันหยุดของร้าน แม่ว่าเอวาออกไปเที่ยวกับพี่เขาก็ได้นะ”“พี่กานต์อยากไปเที่ยวที่ไหนคะ”“มีหลายที่เลยที่อยากไป”“แต่เราต้องกลับมาทานข้าวเย็นที่บ้านนะคะ วันนี้พ่อบอกว่าจะทำสเต็กค่ะ”“กานต์ก็มากินด้วยกันนะ เดี๋ยวอาจะบอกอาจอห์นทำเผื่อ”“ขอบคุณครับ”“เราไปเดินเที่ยวใกล้ก็ได้ค่ะ วันนี้อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่”“พี่ว่าเรื่องเที่ยวเอาไว้ก่อนดีไหม พี่อยากให้เอวาพาไปซื้อเสื้อผ้า”“ไม่ได้เอามาจากเมืองไทยเหรอคะ”“พี่รีบก็เลยเอามาแค่นิดหน่อย กะว่าจะมาหาซื้อเอาข้างหน้า”“ได้เลยค่ะ เอวารู้จักร้านเยอะเลย”“รีบไปกับเถอะ เดี๋ยวจะกลับไม่ทันข้าวเย็นนะ”“ค่ะแม่”“ผมไปก่อนนะครับอาแก้ว”เอวาริณพาชายหนุ่มมายังห้างเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของตนเองเพราะที่นี่มีร้านเสื้อผ้าที่ครอบครัวของเธอมักจะมาหาซื้อประจ

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่ 28 ไม่คิดว่าหมอจะเป็นคนแบบนี้

    เอวาริณพามารดาไปตรวจตามนัดเรียบร้อยจากนั้นก็พากันกลับมาที่บ้าน“แผลแม่แห้งดีแบบนี้อีกไม่กี่วันก็คงกลับไปทำงานได้แล้ว”“เอวาอยากให้พักผ่อนอีกนิดค่ะ ช่วงนี้เอวาดูร้านเองได้”“แล้วงานที่เมืองไทยล่ะ เราบอกพี่กันต์หรือยังว่ากลับมาอังกฤษ”“บอกแล้วค่ะ พี่กันต์ไม่ว่าอะไร เขาบอกว่าพร้อมตอนไหนก็ค่อยกลับไปทำ”“เดี๋ยวแม่ก็หายดีแล้ว หนูก็กลับได้”“ทำไมแม่อยากให้เอวากลับจังคะ มีอะไรหรือเปล่า”“แม่ก็แค่อยากให้หนูไปช่วยงานพี่เขา”“แค่นั้นจริงเหรอคะ” เอวาริณรู้ว่ามารดาของตนอยากให้ตนกับพีรกันต์คบกันซึ่งมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย“แม่อยากให้หนูสนิทกับพี่กันต์”“ตอนนี้เราก็สนิทกันนะคะ”“แต่อยากให้สนิทมากกว่านี้”“แม่ก็บอกมาเลยสิคะว่าอยากให้เอวากับพี่กันต์คบกัน”“ลูกสาวแม่ฉลาดไม่เบาเลยนะ แล้วตกลงจะลองคบกันดูไหมล่ะ แม่ว่าหนูกับพี่กันต์ก็เหมาะสมกันดีนะ เรื่องนี้ป้านาก็เห็นด้วยกับแม่ ป้าเขาอยากได้หนูไปเป็นลูกสะใภ้”“ถ้าเอวากับพี่กันต์ไม่เป็นแบบที่กับป้านาคุยกันแม่จะเสียใจไหมคะ แล้วแม่กับป้านายังจะคุยกันเหมือนเดิมไหม”“มันคนละเรื่องกันนะ เรื่องของหนูกับพี่กันต์เรื่องหนึ่ง แม่กับป้านาก็เรื่องหนึ่ง ถึงลูกสองคนจะไม

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่ 27 เราต้องเลิกกันใช่ไหม

    จากนั้นพนักงานล้างจานคนใหม่ก็ยืนประจำตำแหน่งเขาล้างจานใบแล้วใบเล่าจนกระทั่งถึงเวลาสี่ทุ่มซึ่งลูกค้าคนสุดท้ายเพิ่งออกจากร้านไป“เป็นไงคะเหนื่อยไหม”“นิดหน่อยเอวาล่ะ พี่เห็นเราหัวหมุนเลยเก่งเหมือนกันนะ”“เอวายังเก่งไม่เท่าแม่เลยค่ะ แม่ทำได้ดีกว่านี้เอวาแค่พยายามทำให้เต็มที่”“แต่พี่ว่าได้ขนาดนี้ก็เก่งมากแล้ว เอาละเดี๋ยวตรงนี้พี่จัดการเองเอวาไปนั่งพักนะ”“ไม่เป็นไรค่ะอีกนิดเดียวช่วยกันจะได้เสร็จไวๆ”วันนี้ร้านของหญิงสาวปิดดึกกว่าทุกครั้งเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพนักงานทุกคนจึงช่วยกันทำงานอย่างเต็มที่“พี่กานต์หิวไหมคะ”“นิดหน่อย เอวาล่ะพี่เห็นตอนเย็นเรากินข้าวไปแค่นิดเดียว”“เอวาไม่ค่อยหิวค่ะ”“เราสั่งพิซซ่ามากินไหม จะได้คุยกันด้วย” เขาเห็นว่าร้านพิซซ่าที่อีกฝั่งของถนนยังเปิดอยู่จึงเสนอขึ้น“ได้ค่ะ”ไม่นานนักพิซซ่าก็มาส่ง ทั้งสองคนนั่งทานอยู่กลางร้านซึ่งตอนนี้พนักงานทุกคนกลับไป“พี่กานต์มาหาเอวาถึงพี่นี่คงไม่ใช่แค่มาเที่ยวใช่ไหมหรือมาตามกลับใช่ไหมคะ”“พี่เป็นห่วงก็เลยมาดูให้แน่ใจว่าเอวาสบายดีไหม”“แล้วรู้ได้ยังไงคะว่าเอวากลับมาที่นี่”“พี่ไปหาเอวาที่บ้านคุณยายท่านก็เลยบอกว่าเอวากลับมา

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่ 26 อยากกลับตอนไหนก็ตามใจ

    ธีรกานต์มาถึงอังกฤษแล้วก็รีบตรงไปยังร้านอาหารไทยของอาวาสิการ์ทันที แต่เขาก็เจอแค่พนักงานของร้านที่กำลังช่วยกันเก็บกวาดเพราะตอนนี้เลยเวลาร้านปิดแล้วชายหนุ่มถามถึงอาการป่วยแต่พนักงานในร้านก็ไม่มีใครยอมบอกเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้านายซึ่งธีรกานต์ก็เข้าใจเรื่องนี้ดี“ผมขอที่อยู่ที่บ้านของอาแก้วได้ไหมครับ” เมื่อไม่มีใครบอกเขาเลยไปดูด้วยตาของตัวเอง“ขอโทษด้วยพวกเราคงให้ที่อยู่นั่นกับคุณไม่ได้”“ผมรู้ว่าพวกคุณคงไม่อยากให้ที่อยู่เจ้านายกับผม แต่ผมขอถามหน่อยได้ไหมว่าเอวามาที่นี่หรือเปล่า ผมเป็นคนรักของเธอ”“ฉันว่าคุณหาข้ออ้างที่ดีกว่านี้ไหม หนูเอวายังไม่มีคนรัก”“ผมรู้ว่ามันเชื่ออยาก แต่ผมยืนยันว่ามันคือเรื่องจริง ขอแค่ผมได้พบกับเธอ”“ถ้าคุณเป็นคนรักของหนูเอวาจริงก็คงไม่มามาตามหาที่ร้านแบบนี้ และก็คงมีเบอร์โทรศัพท์ของหนูเอวา”“เอวาทำโทรศัพท์ตกน้ำผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเปลี่ยนมาใช้เบอร์ไหน”“พวกเราต้องขอโทษด้วยที่ให้ที่อยู่หรือเบอร์ติดต่อของเธอไม่ได้จริงๆ นี่มันก็ดึกแล้วฉันว่าคุณกลับไปพักก่อนดีกว่าถ้าอยากเจอพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ บางทีหนูเอวาอาจจะเข้ามาที่ร้านก็ได้” แม่ครัวคนไทยบอกเขาด้วย

  • เพลิงรักหมอกานต์   ตอนที่ 25 ผู้หญิงของน้องชาย

    “แม่ครับผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” ธีรกานต์มาถึงบ้านก็รีบเข้าไปหามารดาในห้องนั่งเล่นทันที“ดูท่าทางรีบร้อนจัง เรื่องด่วนเหรอลูก”“ครับแม่”“เอาล่ะจะคุยอะไรก็ว่ามาเลยแม่พร้อมจะฟังแล้ว”“เรื่องนายกันต์กับเอวาครับ”“แม่ก็กำลังอยากจะคุยเรื่องนี้อยู่พอดีเลย ช่วงนี้สองคนนั้นเป็นยังไงกันบ้างแม่ไม่เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันเลย แต่เอวากับลูกนี่สิดูสนิทกันขึ้นนะ”“ครับ เราสองคนสนิทกันมากขึ้น”“อีกหน่อยน้องก็มาเป็นคนในครอบครัวสนิทกันไว้ก็ดีแล้วล่ะ แต่ก็อย่าสนิทกันจนเกินงามเพราะเราเป็นผู้ชายน้องเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาจะว่าน้องเอาได้นะ” เธอกังวลนิดหน่อยเพราะลูกชายคนโตก็ยังโสด ถ้ามีข่าวแบบนี้ออกไปก็คงไม่ดีแน่ๆ“แม่คิดว่าเอววากับนายกันต์จะเปิดใจคบกันจริงๆ เหรอครับ ผมว่ามันเป็นไปได้ยากนะครับ”“กานต์พูดเหมือนไปรู้อะไรมา หรือนายกันต์ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้”“ผมยังไม่ได้ถามนายกันต์”“ยังไม่ถามแล้วรู้ได้ยังไง”“ผมมีเรื่องจะสารภาพกับแม่ ถ้าแม่จะโกรธผมก็ไม่ว่าอะไร ขอแค่แม่อย่าห้ามก็พอ”“กานต์ไปทำอะไรมาถึงคิดว่าแม่จะโกรธ ลองเล่ามาสิ แม่ว่าเรื่องมันคงใหญ่มากใช่ไหมสีหน้าเราถึงได้กังวลแบบนี้”“เรื่องมันใหญ่มากและผมคิดว่า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status