หน้าหลัก / โรแมนติก / เมียลับCEO / ตอนที่ 3 แค่พี่ชายคนหนึ่ง

แชร์

ตอนที่ 3 แค่พี่ชายคนหนึ่ง

ผู้เขียน: จินต์พิชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-26 01:02:05

 

พิมพ์พริมาเดินออกมาจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วลัดเลาะเข้ามาในซอยประมาณสามร้อยเมตรก็ถึงหอพัก หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้อาบน้ำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเห็นว่าคนที่โทรศัพท์เข้ามาคือเพื่อนสนิทก็รีบกดรับสายทันที

“เรื่องมันเป็นยังไงเล่ามาเดี๋ยวนี้นะว่าน” ปลายสายรีบถามโดยที่พิมพ์พริมายังไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกไปเลยสักคำ

“นุ่นหมายถึงอะไรว่านไม่เห็นเข้าใจที่นุ่นพูดเลย”

“ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องเลย บอกนุ่นมานะว่าวันนี้ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับใคร”

“ไปกินคนเดียวสิจะให้กับใครล่ะ” พิมพ์พริมาคิดว่าที่อรนลินโทรศัพท์มาถามแบบนี้ก็เพราะเห็นรูปที่เธอเพิ่งจะโพสต์ลงไปเมื่อครู่แน่ๆ

“แน่ใจเหรอว่านว่าไปกินคนเดียว แล้วรูปผู้ชายที่โพสต์มาล่ะหมายความว่ายังไง บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้นะ ตอนนี้มีแฟนใหม่แล้วเหรอ” นุ่นหรืออรนลินคาดคั้นอย่างต้องการคำตอบ

“ไม่ใช่แฟนใหม่หรอกนุ่น”

“แล้วเขาเป็นใคร”

“ว่านก็ไม่รู้จักเหมือนกัน”

“ไม่รู้จักเขาแล้วไปกินก๋วยเตี๋ยวกับเขาได้ยังไง อย่าโกหกหน่อยเลยน่า”

“ว่านพูดเรื่องจริงนะ เราก็แค่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกันเพราะโต๊ะมันเต็ม”

“นุ่นไม่เชื่อหรอก บอกความจริงมาดีกว่าอย่าให้นุ่นสงสัยมากไปกว่านี้เลย”

“ถ้าว่านบอกความจริง นุ่นสัญญาได้ไหมล่ะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับคนอื่น”

“สัญญาสิ ตกลงว่าเป็นใครแฟนใหม่ใช่ไหม” อรนลินถามเพื่อนด้วยความตื่นเต้นเพราะพิมพ์พริมาเพิ่งเลิกได้ประมาณสองเดือนแล้ว

“เขาก็แค่คนที่มากินก๋วยเตี๋ยวแล้วบังเอิญนั่งตรงกันข้าม ว่านก็เลยขอถ่ายรูปเขาแล้วโพสต์น่ะ”

“จะบ้าเหรอว่านถ้าเกิดเขารู้แล้วเขาเอาเรื่องขึ้นมาจะทำยังไง”

“ไม่เอาเรื่องหรอกน่า”

“เขายอมให้ว่านถ่ายเหรอ”

“ก็ยอมสิเพราะว่านเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเขานะ”

“นี่ถึงขั้นเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวผู้ชายเพื่อแลกกับรูปถ่ายที่เห็นแค่มือกับตัวเหรอ”

“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกบังเอิญเขามากินก๋วยเตี๋ยวแล้วโทรศัพท์เขาแบตหมดกระเป๋าตังค์เขาก็ไม่พกมาว่านเห็นใจก็เลยเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเขาแลกกับขอถ่ายรูปเขาน่ะ”

“พวกมิจฉาชีพมาขอกินฟรีหรือเปล่าว่าน”

“ไม่น่าจะใช่นะ เพราะดูท่าทางเขาก็แต่งตัวดีอยู่หรอก”

“มันก็ไม่แน่หรอกนะเดี๋ยวนี้พวกมิจฉาชีพเยอะจะตาย ว่านอยู่คนเดียวแบบนี้ระวังด้วยนะเกิดเขาตามมาที่ห้องจะแย่เอา”

“ไม่หรอกเรากินก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้วต่างคนต่างก็แยกย้ายและคิดว่าคงไม่เจอกันอีก”

“ว่านแน่ใจนะว่าที่เล่ามาทั้งหมดนี้มันเป็นเรื่องจริง”

“ก็เรื่องจริงน่ะสิ นุ่นก็รู้ว่าตอนนี้ว่านยังเข็ดความรักและไม่อยากจะคบใครอีกแล้ว ขนาดคนที่คบกันมานานถึงสองปียังหักหลังกันได้ พูดแล้วมันเจ็บใจชะมัดเลย”

“แล้วเรื่องเงินล่ะว่ายังไง” อรนลินถามเพื่อนเพราะรู้มาว่าหญิงสาวเปิดบัญชีร่วมกับชายหนุ่มคนรักเพื่อจะเก็บเงินแต่งงานด้วยกัน

“ว่านเอาเงินส่วนของว่านคืนมาแล้ว”

“เอามาครบใช่ไหม ไม่ใช่แบ่งครึ่งกันนะ”

“โธ่....นุ่นคิดอะไรอยู่ ว่านเป็นนักบัญชีนะเรื่องนี้ไม่มีพลาดหรอก”

“แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ แล้วยังไงล่ะลาออกจากที่ทำงานเก่ามาจะสองเดือนแล้วเมื่อไหร่จะเริ่มหางานทำสักที”

“นุ่นพูดเหมือนรู้เลยนะว่าวันนี้ว่านเพิ่งไปสมัครงานมา”

“จริงเหรอแล้วสมัครงานที่บริษัทไหนล่ะ”

“บริษัทพีวีคอนสตรัคชั่นเป็นบริษัทรับสร้างบ้านและออกบ้านแบบครบวงจรนะ”

“นุ่นเคยได้ยินชื่อมาบ้างนะแต่บริษัทเพิ่งเปิดมาได้ถึงสิบปีต่างจากบริษัทเดิมที่ว่านเคยทำงานมาเลย”

“ไม่เป็นไรหรอกจะเพิ่งเปิดหรือเปิดมานานแล้วว่านก็ทำงานได้เหมือนกัน ขอให้เขารับเข้าทำงานก็พอ ตอนนี้ว่านเบื่อที่จะต้องอยู่เฉยๆ แล้ว”

“แล้วเรื่องเงินเดือนล่ะว่าเรียกไปเท่าไหร่”

“ว่านเรียกไปเท่ากับบริษัทเดิมนั่นแหละ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะโอเคกับเงินเดือนที่เรียกไปหรือเปล่านะ แต่สำหรับตัวว่านคิดว่าประสบการณ์ที่ว่านมีมามันก็มากพอที่จะเรียกเงินเดือนขนาดนั้น”

“ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ ว่านมาทำงานที่บริษัทนุ่นนะ”

“เอาไว้ไม่มีใครรับเข้าทำงานจริงๆ แล้วว่าจะไปขอทำงานที่บริษัทของนุ่นนะ”

“ได้เลย นุ่นอยากให้ว่านมาทำงานที่นี่นะพี่ชายของนุ่นก็อยากให้ว่านมาทำงานที่นี่ด้วยเหมือนกัน” อรนลินพูดถึงพี่ชายของตัวเองที่แอบชอบพิมพ์พริมามานานแล้ว เพื่อนของเธอก็รู้เรื่องนี้ดีจึงไม่คิดจะไปทำงานที่นั่น เพราะไม่อยากจะใกล้ชิดกับเขาเนื่องจากตนเองมองเขาเป็นแค่พี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น

“เมื่อไหร่ว่านจะใจอ่อนให้พี่ชายนุ่นสักทีนะ”

“ไม่มีทางหรอกว่านรู้จักกับพี่ณัฐมาเป็นสิบปียังไงว่านก็เห็นพี่ณัฐเป็นพี่ชายคนหนึ่ง”

“น่าสงสารพี่ณัฐจังนะอุตส่าห์ชอบว่านมาตั้งนาน แต่ว่านก็ไม่เคยสนใจ คนดีๆ อย่างพี่ณัฐน่ะหายากนะว่าน”

“ไม่ต้องมาพูดเข้าข้างพี่ชายของตัวเองเลย ว่านรู้ว่าพี่ณัฐน่ะเจ้าชู้จะตาย เขาก็แค่แกล้งจีบว่านไปอย่างงั้นแหละจริงๆ แล้วเขามีผู้หญิงอื่นอีกเยอะ”

“ก็เพราะว่านไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาไงล่ะ ไงพี่ชายของนุ่นก็เลยยังไม่จริงจังกับใครสักที”

“ฝากบอกพี่ณัฐด้วยนะว่าอย่าคิดอะไรกับว่านเลยว่านเห็นเขาเป็นแค่พี่ชายจริงๆ”

“นุ่นบอกจนไม่รู้จะบอกยังไงแล้วแต่พี่ชายของนุ่นฟังซะที่ไหนล่ะ นี่ก็ยังบอกให้นุ่นชวนว่านมากินข้าวที่บ้านในวันเกิดของเขาอยู่เลยนะ ว่านจะมาไหม”

“คิดว่าไม่ไปดีกว่า”

“ทำไมล่ะ เราไม่ได้เจอกันเจอกันสองอาทิตย์แล้วนะ นุ่นอยากคุยกับว่าน”

“เอาไว้เรานัดเจอกันต่างหากดีกว่าถ้าว่านไปงานวันเกิดของพี่ณัฐเดี๋ยวพี่ณัฐก็จะคิดว่าว่านมีใจให้น่ะสิ”

“ก็ได้ เดี๋ยวนุ่นจะนัดอีกทีนะ เสาร์อาทิตย์นี่แม่ให้ช่วยขับรถไปต่างจังหวัดให้น่ะ”

“อือ นัดมาได้เลยตอนนี้ว่านว่างทุกวันอยู่แล้ว”

อรนลินกับพิมพ์พริมาคุยกันอีกพักใหญ่ก่อนจะว่างสาย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)

    เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด

    เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 36 สารภาพความจริง

    เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 35 พนักงานประจำ

    “ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว

    การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc

    พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status