/ โรแมนติก / เส้นทางรัก / ซุปน้ำใส กับ ยัยดอกหอม - ตอน 2

공유

ซุปน้ำใส กับ ยัยดอกหอม - ตอน 2

last update 최신 업데이트: 2025-05-19 13:21:41

2 มนตราพาให้พานพบ

เสียงมนตราหนึ่งดังขึ้น...ปราชญา ปารมิตา แว่วแผ่วมาแต่ไกลแสนไกล

... ... ... ...

ยามค่ำคืนราตรีรอบบริเวณวัดอันศักดิ์สิทธิ์เงียบสงบไร้เสียงรบกวนใดใด มีเพียงแสงหิ่งห้อยกะพริบโบยบินวิบวับท่ามกลางหมู่แมกไม้ น้ำใสเข้านอนในช่วงเวลาท้ายสุดของยามแรกคือสามทุ่ม จิตเข้าสู่ภวังค์จากการนั่งสมาธิก่อนเข้านอนทำให้เกิดความสงบจนเข้าสู่ระดับฌาน จึงเกิดเป็นนิมิตแสงสีประหลาด ประหนึ่งอยู่บนวิมานลอยล่องอยู่กลางป่าหิมพานต์

เสียงสวดมนต์บทหนึ่งท่วงทำนองทิเบต แว่วดังแผ่วมาจากไกล...แสนไกลโพ้น เข้ามากล่อมโสตประสาทซึ่งกำลังเคลิ้มหลับใหลให้รู้สึกขนลุก... ประหนึ่งอยู่ในพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์

“วาโฆบา... เจ้าทำอะไรอยู่นะ” เสียงหญิงสาวคนนั้น ‘ดอกหอม’ ที่พบกันเมื่อเช้า เธอกำลังทำอะไรอยู่ ให้รู้สึกสงสัย

“สวดมนต์...กันนะ วาโฆบา” เสียงของเธอยังแว่วก้องอยู่ข้างหู

“เมี้ยว!!!....” เสียงขานรับ บ่งบอกถึงการตอบสนองต่อหญิงสาว

“สวดมนต์กัน... ปราชญา ปารมิตา” เสียงชายคนหนึ่งดังแทรกขึ้น

“เจ้าค่ะ...” เธอตอบรับ

“เรามาท่องบทสวดกัน...ได้กี่วันแล้ว” เสียงชายผู้นี้ถามขึ้น

“เกือบสิบวันแล้ว เจ้าค่ะ” เสียงหญิงสาวผู้นี้ตอบกลับ

“ข้าชอบบทสวดนี้... กลับไปครานี้ เจ้าสวดทำนองนี้เถิด” เสียงชายหนุ่มปลาบปลื้มในท่วงทำนอง

“ท่านจะยังให้ข้าอยู่กับท่านอีกต่อไปรึ เจ้าคะ” เสียงสร้อยเศร้านั้นบอกถึงความไม่พึงใจ

“เสียงของเจ้าทำข้าหลงใหลทุกชั่วยาม” ชายหนุ่มผู้นี้ยังคะยั้นคะยอ

“มิได้...เจ้าค่ะ ข้าถูกราวีมาตลอด ท่านยังจะรั้งข้าให้อยู่กับท่านดอกรึ” เธอสะอื้นเบาๆ

“เจ้าคือคู่บุพกรรมของข้า เราเคยมีกรรมร่วมกันมา”

“ปลดปล่อยข้าเถิดนะ เจ้าค่ะ” เธอยังสะอื้น ชายหนุ่มเข้ามาปลอบพะเน้าพะนอ

“แม้ปล่อยเจ้าไป... ข้าจะตามใจเจ้าไปทุกภพ เจ้ามีโซ่ตรวนแห่งความรักตรึงใจข้า” เขากระซิบแผ่วเบา

“ข้าถูกท่านจองจำมานานเหลือเกิน ปล่อยข้าเถิด...เจ้าค่ะ” เธอพร่ำวอนขอร้อง

“หากเจ้าอยากเป็นอิสระ จงสวดมนตราชื่อแห่งเจ้า ... ปราชญา ปารมิตา” เสียงบุรุษเพศบรรพชิตก้องกังวาน ชี้แนะอย่างเมตตา

ภาพปรากฏเบื้องหน้าดั่งจอทีวีขาวดำ และเสียงแว่วแต่ไกลของพวกเขาค่อยเลือนราง เป็นเงาจางๆ หายไปประดุจภาพในฝัน...

ต่อมาเขาถูกลมพัดพาล่องลอยไปอยู่บนวิมานแสนหวาน ความรู้สึกแวบแรกคือตัวเขากำลังกกกอดหญิงสาวผู้หนึ่งอยู่บนเตียง ได้ยินเสียงเธอ...

“วาโฆบา เจ้าออกไปนอนข้างนอก ข้ากำลังอยู่กับคุณหลวง” เสียงนางผู้นี้คุ้นหูแต่แรก

เมี้ยว...!!!  แมวสีขาวตัวโตตัวนั้น ส่งเสียงดังจนขนลุก

“ไป... ไปนะ!!! เจ้าเลี้ยงมันไว้เพื่อกันข้าดอกรึ” เสียงตัวเขานั่นเองที่ตัดพ้อต่อว่านาง

“มิใช่เจ้าค่ะ... มันผูกพันกับข้าด้วยบุพกรรม”

“บุพกรรมใด...” เสียงตัวเขาเอ่ยอย่างสงสัย

“มันขึ้นเรือน... ร้องหาข้า ตามข้า จนเข้ามาอยู่ในฝัน” นางพูดจาแปลกประหลาดราวคนเพ้อเจ้อ

“เจ้าจงใจให้มันขบกัดคุณหญิง และกันข้ามิให้ขึ้นเรือนเจ้า” เสียงเขากำลังตัดพ้อนาง

"มิได้ เจ้าค่ะ... มันจะทำร้ายผู้ใดมิได้ หากผู้นั้นมิได้ทำร้ายมันก่อน” นางยังปกป้องมันอยู่ทุกครั้ง

... ... ... ...

น้ำใสสะดุ้งตื่นแต่ย่ำรุ่ง เขาเดินออกไปจากห้องเพื่อร่วมกิจกรรมเดินจงกรม ที่มีผู้มาแสวงบุญกำลังปฏิบัติธรรมอยู่ในพื้นที่ส่วนกลางแห่งโมกษธรรม

ขณะเดินจงกรมอยู่นั้น ชายหนุ่มกำลังเข้าสู่อารมณ์ฌาน เสียงหนึ่งดังแว่วขึ้นมา

“วาโฆบา...  เอาอีกแล้ว” เสียงเธอผู้นั้นก้องแทรกเข้ามา

ณ โรงทาน ‘อู่ข้าว’

น้ำใสพบหญิงสาวคนนั้น ดอกหอม เธอคือคนเดียวกับในฝัน เขามีบุพกรรมอะไรกับเธอ จึงได้มาเจอกัน ณ ที่แห่งนี้

“สวัสดีค่ะ วันนี้คุณมีแพลนไปไหนไหมคะ” เสียงใสกังวานทักทายแต่เช้า

“ว่าจะไปถ่ายรูปพระใหญ่ไดบุตซึ”

“จุดไฮไลต์ เลยนะคะ... ต้องการไกด์ไหมคะ” เธออมยิ้มให้เขา

“ได้เลยครับ... มีเรื่องอยากคุยด้วย”

“อยากรู้อะไรก็ถามได้ จะตอบให้เท่าที่รู้ค่ะ” เธอออกตัวอย่างไมตรี

“ผมเปิดหาในกูเกิลได้ครับ ถ้าไม่รู้จริงๆ อาจขอความช่วยเหลือ” เขายิ้มให้เธอ วันนี้เป็นวันที่สองที่เขาเริ่มคุ้นเคยเธอมากขึ้น

ระหว่างเดินทางเขาเพิ่งสังเกตเห็นแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย แสดงว่าเธอต้องแต่งงานแล้ว

“ขอโทษนะครับ ถ้าคิดว่าคำถามผมละลาบละล้วง ไม่ต้องตอบก็ได้ครับ”

“เอ่อ... อะ เรื่องอะไรคะ” เธออึกอัก

“คุณแต่งงานแล้วหรือครับ”

“อ๋อ... แหวนวงนี้ใช่ไหมคะ” เธอยิ้มจับตรงแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย

“ขอโทษนะครับ...” น้ำใสตะขิดตะขวงใจเช่นกัน เห็นเธอมองจ้องตาเขา

“ไม่เป็นไรคะ ฉันเคยมีคู่รัก เราคบกันนานเป็น 10 ปี แต่คงเพราะไม่ใช่คู่กัน เลยจำต้อง say bye…” เขาเห็นสีหน้าเศร้าของเธอเมื่อเล่ามาถึงตอนท้าย

“คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม...ครับ” คำถามนี้ทำให้เขานึกไปถึงบทความเรื่องนี้เมื่อสามปีก่อน ซึ่งเขาเขียนลงในนิตยสารที่เขาทำงานอยู่

“คงใช่มั้งคะ... คนเรามีบุพกรรมร่วมกัน ยังไงเราต้องมาเจอกันอีก แต่ถ้าไม่ใช่ ต้องมีเหตุให้จากกันไป”

“ผมเชื่อเช่นนั้น... จึงทำให้ผมเป็นแบบนี้”

“... หมายความว่ายังไง” เธอมองเขาอย่างสงสัย

“ผมเคยมีคนรักสมัยเรียน ไปมาเธอไปแต่งงานกับคนอื่น ผมจึงยังรอคนที่มีบุพกรรมร่วมกันมา”

“ค่ะ... ฉันเลยมาปฏิบัติธรรมเพื่อให้จิตใจสงบ และให้วันเวลาหล่อเลี้ยงใจปัดเป่าความทุกข์ให้จางลง”

“ดีนะครับ ผมกว่าจะทำใจได้หลายปี พอหลายปีผ่านไป จึงคิดได้ว่า ดีแล้วที่เธอไม่ใช่คน...ที่ใช่ของผม”

“เรามาถึงที่นี่แล้ว ลองไปขอพรจากองค์พระใหญ่นี้ดีกว่านะคะ” เธอเอ่ยขึ้นขณะเดินไปยังตัวองค์พระ

ในระหว่างขอพร น้ำใสรู้สึกใจวูบวาบแปลกๆ เหมือนอารมณ์ตกอยู่ในฌาน และแล้วเสียงมนตราหนึ่งกำลังกังวานแว่วมาแต่ไกล...ปราชญา ปารมิตา

“วาโฆบา...  เอาอีกแล้ว” เสียงเธอผู้นี้ที่กำลังนั่งขอพรอยู่ข้างๆ นั่นเอง

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เส้นทางรัก   Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ - ตอน 5 (จบ)

    5 มนต์เสนห์แห่งบอลติก​ระหว่างทางไป กดัญสก์ (Gdansk) โทนี่เล่าว่าเมืองนี้เป็นฉากของนิยายลือเลื่องของนักเขียนเยอรมันเจ้าของรางวัลโนเบล นามว่า ‘Gunter Grass’ กรึนเทอร์ กลาสส์“เคยได้ยินนิยาย The Tin Drum ไหม” เขาถามถึงสองครั้งแต่เกรต้าไม่ตอบ เธอกำลังหาข้อมูลเรื่องนี้อยู่ในเว็บไซด์“กลองสังกะสี มีแปลเป็นภาษาไทย...ฉันไม่เคยอ่านหรอกนะ” เกรต้ากำลังกวาดสายตาอ่านเรื่องย่อที่ทำให้ผู้เขียนคนนี้ได้รับรางวัลโนเบล“a lot of codes…needed to interpret เป็นนิยายนามธรรมแฝงด้วยนัยที่ต้องตีความ” เกรต้าได้ยินคำพูดของโทนี่ที่ดูเข้าท่าก็ตอนนี้“เมืองกดัญสก์ (Gdansk) เดิมเคยอยู่ในดินแดนเยอรมันชื่อ Danzig ดานซิก ที่นักเขียนคนนี้ใช้เป็น location ของการเล่าเรื่องในนิยายของเขา” เขาเล่าคร่าวๆ แล้ววันหน้ามีเวลาเขาจะพยายามเล่าให้เธอฟังเป็นภาษาอังกฤษ นิยายเรื่องนี้ซับซ้อนมากตัวเอกเป็นคนหลังค่อมแต่มีของวิเศษที่ติดตัวมาเหมือนมีพลังเหนือธรรมชาติคือ tin drum คล้ายกับเรื่องอลาดินกับตะเกียงวิเศษ ที่ผู้เขียนเล่าเรื่องราวผ่านสิ่งของอันเป็นสัญลักษณ์ซึ่งแทนความหมายเกี่ยวกับความหวัง ไฟปรารถนา พลังแห่งศรัทธาของการมีชีวิตอยู่

  • เส้นทางรัก   Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ - ตอน 4

    4 จัดรายการแดนไกล​“สองหนุ่มสาวจากแดนสยามเมืองยิ้มวันนี้มาช่วยจัดรายการแทนป้าทิพย์...ใน Dear Debby in Warszawa วันนี้ป้าจะขอพักฟังสองคนจัดรายการเพื่อสร้างความแปลก Amazing ให้กับผู้ฟัง” เสียงป้าทิพย์เปิดรายการเกรต้ายังจดจำถึงวันนั้นได้เป็นอย่างดี คำพูดหนึ่งที่น่าประทับใจของเขาในรายการภาคภาษา Polish ของเขา หากเป็นภาษาไทยก็คง ‘เมื่อรักโดนใจแล้วใครจะช่วยเราได้หากเราไม่รีบที่จะไปตามหาหัวใจดวงนั้นทันที เมื่อรักเก่ามันสะบั้นลงอย่าหลงติดกับวังวน...รีบเหวี่ยงตัวเองออกมาซะแล้วไปตามหาคนที่ใช่ต่อไป’เกรต้าได้รับคำขอร้องจากสายของสาวไทยที่นั่นซึ่งโทรเข้ามาในรายการ เธอให้ความเห็นว่า ‘Whatever you think is real…ไม่ว่าเราจะคิดยังไงสิ่งนั้นคือความจริง คิดว่ารักคือรัก คิดว่าใช่คือใช่ ชีวิตคนนั้นไม่ยืนยาวจงรีบทำหากตัดสินใจแล้วอย่าปล่อยให้โอกาสดีๆ หลุดลอยไป’“ผมคิดถึงคำพูดของคุณในรายการป้าทิพย์ ผมตื้อคุณจนถึงขอนแก่นวันนั้นใช่ไหม” เขาทำหน้ายียวนมองแววตาของเกรต้า“ใช่เลย...ฉันเลยได้คำพูดจากการกระทำวันนั้นของนาย” น้ำเสียงเกรต้าอย่างหมั่นไส้เขาถือวิสาสะจูงมือเกรต้าหลังจากเดินออกมาจากสถานีแล้วข้ามถนนไปฝ

  • เส้นทางรัก   Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ - ตอน 3

    3 กับดักรัก​เกรต้ามารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อกระเป๋ารถมาสะกิดเธอว่าใกล้ถึงท่ารถที่อำเภอพล เธอจึงตกใจรีบทะลึ่งตัวผึงขึ้นศอกกระแทกเข้าที่หน้าอกของชายหนุ่มอย่างแรงจนเขาร้องเสียงดังโอ๊ก“My heart’s being extremely attacked…หัวใจผมกำลังถูกโจมตีอย่างรุนแรง...”เสียงอ้อนของเขากำลังจะหายไปกับสายลมเพราะหญิงสาวขอตัวลงที่ท่ารถที่อยู่เบื้องหน้า ทำให้หนุ่มโทนี่ถึงกับผิดหวังจริงๆ อย่างที่พูดออกมาสักครู่“I wanna follow you here…ผมขอตามคุณลงไปด้วย” เขาพูดยังไม่ทันจบคำก็คว้าเป้ใบโตสะพานหลังกระโดดลงจากรถตามหญิงสาวที่ไม่แม้แต่จะหันมากล่าวลาเขาเลย"Oh…don’t go away โธ่...อย่าหนีผมไปเลย ผมจะไปไม่ถึงบ้านที่ Nong Song Hong หนองสองห้อง” เขายังคอยตามตื้อเกรต้าทั้งที่เธอพยายามเร่งฝีเท้าเพื่อเดินหนีชายหนุ่มที่บ้าตามตื้อเธอมาถึงที่นี่“โน่น...ท่ารถแท็กซี่ นายไปติดต่อเลย อาจไม่มีรถนะ” เกรต้าทำตาดุใส่หนุ่มลูกครึ่งหน้าตายู่ยี่เพราะยังคิดไม่ตกว่าจะไปถูกไหม-------------------เกรต้าโล่งอกเมื่อมองหันหลังกลับไปไม่เห็นชายหนุ่มที่นั่งรถมาด้วยกันจากกรุงเทพ ใจหนึ่งก็นึกสงสารแต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกรำคาญหมั่นไส้ ก่อนจะเดิน

  • เส้นทางรัก   Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ - ตอน 2

    2 ข้อความจากแดนไกล​เกรต้า...เอนหลังนอนเอกเขนกเหม่อมองเพดานห้องและอมยิ้มเมื่อความคิดยังลอยวนเวียนอยู่ในสมองถึงวันศุกร์ที่ผ่านมาเกือบสองเดือนแล้ว เธอนึกได้ว่าต้องเปิดอีเมล์เช็คดูว่าจะมีอะไรส่งมาถึงเธอบ้างจากหนุ่มนามว่า ‘โทนี่’ นายนี้ แปลก...ไม่มีเมล์อะไรมาถึงเธอเลยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เธอกำลังเปิดดูกลุ่มต่างๆ ในไลน์ แต่แล้วก็มีแช็ตชื่อแปลกๆ โผล่ขึ้นมาจากลิสต์ที่มีอยู่ เมื่อกดเข้าไปจึงเห็นสติ๊กเกอร์ทักทายจากหนุ่มนายคนที่คิดถึงอยู่พอดี“Wonder?? แปลกใจล่ะสิว่าผมรู้ได้ไง...” เกรต้าอ่านแล้วเธอหัวเราะคิกทันที นึกขำว่าแปลกที่เขายังตื้อจะคุยอยู่ได้“ผมจะมาเมืองไทย...อาทิตย์หน้า เจอผมได้ไหม” เกรต้ายังนิ่งเฉยไม่ตอบอะไรกับประโยคที่เขายังขึ้นพล่ามอยู่และอาจร่ายยาวไปได้เรื่อยๆ ฟังดูว่าจะเขียนไปได้ยาวแค่ไหนกัน“ผมจะเอา souvernir มาฝาก อยากได้แบบไหน ผมมีเยอะ” เกรต้าก็ยังไม่ตอบอะไรเขาเลย นายคนนี้เป็นอวาตาร์ไหม มีตัวตนอยู่จริงหรือไม่ หญิงสาวสงสัยเหมือนกันว่า AI ทุกวันนี้มันเป็นไปได้หมดแม้อวตารของคนที่ไม่มีอยู่จริง“Hey…you’re an Avatar ฮัลโหล...ฮัลโหล ยูเป็นอวาตาร์???...!!!” เขายังเขียนพล่ามมาเรื่อ

  • เส้นทางรัก   Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ - ตอน 1

    คำโปรย...Dear Abbie แอบบี้ที่น่ารัก...มีปรัศนีมาช่วยไข-------------------1 ดีเจตัวแทน เกรต้า...Greta เข้ามาจัดรายการแทน Abbie แอบบี้ เมื่อวันศุกร์แรกของต้นเดือนเมษายนที่สถานี Hits965 ณ ห้อง broadcast live สดที่กรุงเทพ เธอเลือกเพลง ‘คนที่แสนดี’ ของโทนี่ ผี (Tony Phee) เปิดเป็น jingle intro เข้าสู่ช่วงต้นของรายการฉันเหมือนคนหลงทางหาไม่เจอกับ...ความรักฉันไม่เคยได้รู้จัก...เลยฉันได้แต่นั่งมองเหม่อดูคนอื่น...เฉยเฉยฉันไม่เคยไม่เคยเลย ไม่เคยแล้ววันหนึ่งเธอก็เข้ามาเข้ามาในชีวิตฉันไม่เคยรู้สึกนี่ ฮู้ ว่าเธอนะ...ใช่เลยฉันเพิ่งเข้าใจทุกทุกอย่าง ทุกความหมายว่ารักของเธอนั่นช่างมากมายและ...เหนือใครเสียงเพลงโฆษณาก็ขึ้นมาคั่นระหว่างที่เธอกำลังเตรียมเพลงและหาเนื้อหาให้เข้ากับรายการเพลง ‘Dear Abbie ปรัศนีหัวใจ...คำถามของคนมีรัก’กริ๊ง...กริ๊ง...กริ๊ง...เกรต้าสาละวนกับการค้นหาเรื่องราวที่ค้างไว้สำหรับการตอบคำถามที่แอบบี้ทิ้งไว้ให้ตั้งแต่เมื่อวาน เธอร้างลาการจัดรายการออกอากาศสดเกือบ 2 ปีแล้วตั้งแต่ไปเรียนต่อที่ซิดนีย์ ครั้งนี้เธอแวะมากรุงเทพเลยถูกเพื่อนสาวแอบบี้ใช้งานในฐานะดีเจเก่า คร

  • เส้นทางรัก   บอลลูนสื่อรัก - ตอน 5 (จบ)

    5 บอลลูนสื่อใจ​​เรเน่ช่วยโอโมโรสดูแลการขึ้นกระเช้าจนครบทุกคน ด้วยจำนวนคนเพียง 5 คนซึ่งทั้งหมดเป็นกลุ่มเพื่อนของยานะและมาร์ค ซึ่งหนึ่งในนั้นคือคารันนั่นเอง ส่วนอีก 1 คู่เป็นญาติของมาร์คที่เพิ่งแต่งงานกันไม่นาน ยานะเล่าว่าคารันขอมาทริปนี้ด้วยเมื่อมาร์คบอกว่าจะมาเยี่ยมญาติของยานะที่ไคโรและจะมาขึ้นบอลลูนที่นี่เรเน่ทำหน้าที่แทนเพื่อนสาวที่เสียงแหบแห้งบรรยายหุบเขากษัตริย์และราชินีที่เห็นอยู่เบื้องหน้า รวมทั้งวิหารลักซอร์ และคานัค วิวที่มองลงไปจากกระเช้าซึ่งล่องลอยไปกับตัวช่วยนำพาคือบอลลูนขนาดใหญ่ที่มีสีสันสวยงาม ทำให้ทิวทัศน์อย่างโอเอซิสตาน้ำในทะเลทรายและสายน้ำแห่งแม่น้ำไนล์ที่เห็นเป็นสายอยู่นั้นกลายเป็นความมหัศจรรย์ที่ยากจะลืมเลือน.... .... .... ....“ที่นี่เป็นอะไรที่ฝังอยู่ในหัวผมมานานมากแล้ว...เรเน่” เสียงชายหนุ่มพูดขึ้นท่ามกลางความมืดที่มีแสงจันทร์ส่องสว่างเต็มดวง คืนนี้มีเขาและเธอที่นั่งชมความงามของภูมิประเทศของเมืองแห่งนี้“อยากมาขึ้นบอลลูนล่ะซิ...ไปขึ้นมากี่เมืองแล้ว” หญิงสาวมองแววตาสีเขียวอ่อนของชายหนุ่มขณะที่เขากุมมือของเรเน่ไว้กำลังจะยกขึ้นมาจุมพิต“อย่าบอกนะว่าไปมาเกือบหมด

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status