LOGINShare
ซุปน้ำใส กับ ยัยดอกหอม - ตอน 3
Last Updated:
2025-05-19 13:23:143 วิฬาร์ขาวมณี
ความลับของวิฬาร์ขาวมณี
... ... ... ...
ในระหว่างทางกลับจากการขอพรองค์พระใหญ่ไดบุตซึ น้ำใสคิดถึงพล็อตของบทความนี้ซึ่งได้วางไว้แล้วคร่าวๆ แต่อยากขอความเห็นจากหญิงสาวผู้นี้ เผื่อเธอให้คำแนะนำที่อาจเป็นประโยชน์
“คุณลองใช้บทมนตราสักบทหนึ่งที่เชื่อมโยงถึงพระพุทธองค์สิคะ” เธอแนะนำได้โดนใจน้ำใสทีเดียว
“ขอยกตัวอย่างให้ผมสักเรื่อง เผื่อจะได้มีไอเดีย” น้ำใสยังต้องขอศึกษาเรื่องเหล่านี้ให้เข้าใจ
“จริงๆ ฉันเป็นนักเขียน...อ่ะค่ะ”
“ว้าว... ผมมาเจอคนเก่งแล้ว... เพชรอยู่ตรงนี้นี่เอง”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่อาจแค่ไกด์ไลน์ได้บ้าง”
“ผมควรฉีกแนวแบบไหน เพื่อไม่ให้บทความน่าเบื่อ ยิ่งเกี่ยวกับศาสนาคนจะไม่อยากอ่าน”
“เอ่อ... ลองเอาแนวมหายานไหมคะ”
“เมื่อคืน ผมฝันเกี่ยวกับแมวสีขาวตัวโตที่เจอหน้าวัดวันก่อน เหมือนจะวนเวียนอยู่ในมโนจิต... ผมรู้สึกมีอะไรบางอย่างดลใจแปลกประหลาด”
“อย่าง ปราชญาปารมิตาสูตร เป็นบทสวดกล่าวถึง หัวใจหลัก คือความว่างเปล่า หมายถึง อนัตตา นั่นเอง กำหนดทุกอย่างให้ว่าง ความหลงมัวเมาทุกสรรพสิ่งจะหายไปหมดจนเกิดเมตตาญาณ”
“ดีมาก... ไม่ซับซ้อนอย่างที่ศึกษากัน”
“จิตคนเราถูกจัดให้ซับซ้อน เพราะไม่ว่างนั่นเอง ถ้าเราเห็นทุกอย่างคือว่างเปล่า ไม่มีอะไรจริงจัง ... พระพุทธองค์ท่านคือพระโพธิสัตว์ ก่อนท่านจะตรัสรู้ธรรม ท่านได้ผ่านการทดสอบจิตมากมาย จนค้นพบว่า มันคือ...แค่นี้เอง”
“คุณเป็นนักเขียนแนวไหนครับ”
“...นิยายแฟนตาซี”
“โห... ผมอยากได้ไอเดียจากคุณมากกว่านี้”
“เรื่องอะไรเหรอ...”
“เมื่อคืนความฝันของผมประหลาดมาก เหมือนจริงจนขนลุก”
“เป็นไปได้ถ้าจิตอยู่ในระดับฌานขั้นต้น เราอาจเข้าไปสัมผัสเรื่องราวอะไรที่คล้ายดลใจอะไรบางอย่าง”
“ในความฝัน เหมือนเราสองคนเคยเจอกันมาแล้ว”
“อืม... ฉันเป็นแบบนี้มานานแล้ว ฉันเลยมาเขียนนิยายแนวแฟนตาซี”
“ยังไงครับ...” น้ำใสทำหน้าประหลาดใจ
“ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ที่เป็นจริง ฉันจะมีเรื่องราวผุดขึ้นก่อนในฝัน เตือนเราเหมือนเป็นนิมิตค่ะ”
“ผมเคยมีความรู้สึกประหลาด หากไปยังสถานที่ใดที่เดินเข้าไปแล้วจะสะดุดใจ หรือ เจอเหตุการณ์แปลกๆ”
“คุณตกใจใช่ไหม ที่เห็น วาโฆบา” คำพูดของเธอประหลาดมาก
“ผมเก็บไปฝันเลยครับ”
“ที่นี่มีลัทธิบูชาแมวด้วยนะคะ”
“น่าสนใจนะครับ”
“อินเดียแถบตะวันตก มีคติการบูชาแมวยักษ์ หรือ วาฆเทพ มีตำนานนิทานผูกพันกับแมวยักษ์นี้”
“แต่เมื่อคืนผมฝัน...ถึงไอ้เจ้าตัวสีขาวนั่น ที่คุณเรียกมันว่า วาโฆบา”
“มันอยู่ในฝันของฉันค่ะ”
“แล้วมันอยู่แถวนี้หรือครับ”
เขาทำหน้าตกใจ ... งง กับคำพูดของเธอผู้นี้
“ไม่ค่ะ... มันอยู่แค่ในความฝัน” คำตอบของ ดอกหอม ทำเขาตกใจจนตาค้าง
“ว่ายังไงนะ...”
“มันเป็น วิฬาร์ขาวมณี ผูกพันกับฉันมานานมากแล้ว” คำพูดเน้นของเธอทำเขาขนลุก
“ไว้เจอมันในฝันอีกนะคะ” เธอส่งยิ้มให้ก่อนขอตัวไปปฏิบัติธรรม โดยแยกกันตรงบริเวณพื้นที่หน้าห้องโรงทาน ‘อู่ข้าว’
ตกค่ำหลังจากดื่มน้ำผลไม้ ที่เรียกว่า น้ำปานะ แล้ว น้ำใสสังหรณ์ใจรู้สึกหวั่นไหวด้วยเรื่องของเธอที่เจอกันตั้งแต่วันแรก จิตซัดส่ายทำให้ปฏิบัติธรรมอยู่ในห้องพักไม่ดีเท่าที่ควร จึงลุกเดินจงกรมหลายรอบ แล้วอธิษฐานจิตขอให้เกิดความสงบ เรื่องใดที่เข้ามารบกวนขอให้พลังแห่งพุทธองค์จงปัดเป่าออกไป
เขาล้มตัวลงนอนช่วงระหว่างยามสอง ขณะมองเวลาในนาฬิกาปลุกที่นำมาใช้สำหรับกำหนดเวลาการทำสมาธิ ...สี่ทุ่มสิบห้านาที ในใจอยากทำสมาธิไปจนกว่าจิตจะเข้าสู่ระดับฌาน
“วาโฆบา... เอาอีกแล้ว” เสียงของเธอดังก้องอยู่ในสมาธิ ซึ่งกำลังตกภวังค์สู่ฌานหลับลึก
ช่วงแรกขณะจิตกำลังตกภวังค์ สภาวะอารมณ์หวั่นไหว ขนลุกซู่ ใจของเขาสังหรณ์ว่า ต้องมีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนี้...
ภาพสีเทาจางหม่นมัวค่อยปรากฏชัดขึ้น เขาเห็นภาพตนเองถูกแมวสีขาวตัวโตกำลังจะทำร้าย
“ช่วยเอามันไปให้ห่างๆ กู เอาไปฝังที่ไหนก็เอาไป” ตัวเขานั่นเองกำลังสั่งข้าทาสบริวารในเรือนอย่างหัวเสีย
“อย่านะเจ้าค่ะ...”
“ทำไม... ดอกหอม เลี้ยงมันให้กัดข้า กัดทุกคนรึ”
“มันคือแมวบุพกรรมของข้า...เจ้าค่ะ”
“ฮะ... คุณหญิงว่า... เจ้าเลี้ยงแมวผี ทำให้ข้าหลงใหลเจ้า” เขาในร่างคุณหลวงกำลังตำหนิเธอ
“จริงดอกรึ... ข้าเห็นมัน...กันมิให้ท่านขึ้นเรือนข้า ท่านจะหลงใหลข้าด้วยเหตุเพราะมัน คงผิดล่ะ”
ภาพสีขาวดำหนึ่งตัดแทรกขึ้นมาระหว่างการโต้เถียง...
“เอามันไปลงหวาย 1 ยก ไม่ตายให้หยอดน้ำข้าวต้ม!!!” เสียงเข้มของคุณหลวงน้ำพิจิตรกำลังสั่งลงโทษชายหนุ่ม
“ไอ้ขาว... มันคงตายก่อนหยอดน้ำข้าวต้มล่ะ ขอรับ” ข้าบ่าวผู้หน้าที่ลงโทษตอบกลับ
“นายขาว ไม่ได้ทำอะไรผิด คุณท่านลงโทษขนาดนี้เจียวรึ” นางผู้อยู่ในเรือนเมียรองของคุณหลวงทักท้วง
“มันลักขึ้นเรือนเจ้า ข้ามิลงหวายเจ้า นี่ปราณีแล้ว” เขากระแทกเสียงดังลั่น
“นายขาว คือญาติข้า...นะเจ้าค่ะ”
“มองตามัน ข้ารู้แล้วว่า มันมิได้คิดว่าเจ้าคือญาติ”
“ขาวมณี ... เจ้าคือ บุพกรรมของข้า ที่ต้องชดใช้ในชาตินี้...เฮ้อ!!!” เสียงถอนหายใจของเธอคนนี้ปนสะอื้นอย่างรันทด
ภาพและเสียงของแมวสีขาวตัวโต...เวียนกลับมาอีกครั้ง
เมี้ยว!!!...
น้ำใสสะดุ้ง ระหว่างจิตกำลังตกสู่ฌาน ลำดับเหตุการณ์ยังดำเนินไป
“ไป...ไป๊!!! ให้ห่างตีนกู...” เสียงเขาโมโหที่แมวตัวโตสีขาวขนเรียบ จ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง
“วาโฆบา... ออกไปเถิดนะ” เสียงหญิงสาวส่งเสียงไล่มันเบาๆ”
“มันวุ่นวายทุกคราที่ข้าขึ้นเรือน”
“วิฬาร์ขาวมณีตัวนี้... คอยปกป้องข้า ตั้งแต่มันขึ้นเรือนข้านะ เจ้าค่ะ”
“มีไอ้อีคนใด ทำร้ายเจ้าดอกรึ” เสียงคุณหลวงหงุดหงิดทันที
“ข้าจำต้องอ้างด้วยรึ ว่าผู้ใด”
“เจ้าหมายเอา...คุณหญิง อีกเช่นนั้น... รึ” น้ำเสียงไม่พอใจโต้กลับ
“มิได้...เจ้าค่ะ คุณหลวงคงแจ้งชัด ข้ามิจำเป็นต้องเอ่ยถึง”
ภาพสุดท้ายเชื่อมโยงให้เขาได้ปะติดปะต่อพอเข้าใจ ว่าเหตุใดเขาจึงมาที่นี่...
“ดอกหอม ... ข้าจะให้เจ้าไปกราบสักการะกับข้า”
“ที่ใดฤา...”
“โพธิคยา...แห่งมคธ”
“เจ้าสวดมนตราบทนี้ ทำข้าหลงใหลเสียงเจ้า”
เมี้ยว...!!! เสียงดังแทรกเข้ามาช่วงภาพกำลังเลือนราง
สำเภาลำหนึ่งกำลังอับปางลงท่ามกลางคลื่นพายุในระหว่างทางล่องกลับ
Latest chapter
เส้นทางรัก เพรียกเพลงพราย - ตอน 5 (จบ)
5 ภาวะจำศีลบทต่อไปที่หญิงสาวขอทดลอง ไม่ได้มีอะไรมากมาย เธอแค่อยากกอดรัดเขาเฉยๆและลองฟังหัวใจเต้นของกันและกัน“แค่นี้เองหรือ...” เขาถามเธอ“ไม่ใช่แค่นี้...”“อ้าวว...” เขาลากเสียงยาว ด้วยความแปลกใจเธอจับเขาหมุนวนไปรอบเตียงวิเศษนั้น ทำเอาหัวหมุน เขาเริ่มพะอืดพะอม“เป็นไงบ้าง...” เธอถามอย่างสนุก“ไม่ดีมั้ง...แบบนี้จะทำให้ผมอาเจียน”“ไม่ค่ะ...แค่เริ่มต้น”จากนั้นเธอจับหัวของเขาลงแล้วไปจับขาขึ้นแขวนกลางอากาศ โจตกใจคว้าอากาศ เธอหัวเราะเสียงแหลม“นี่จะให้ผมตายหรือไง”“ไม่หรอก...แค่หยอกเย้า” เธอขำอย่างสนุกสนาน”“ขืนแบบนี้... ไม่ต้องมาหาเลย ผมไม่ต้องการคุณ” เขาตะโกนก้องหน้าแดง ภาวะตกภวังค์ของเขาเริ่มชะงักงัน อาการผ่อนคลายหายไป กลับมีความเครียดผวามาแทน“นี่ไง...คือบทพิสูจน์ แสดงธาตุแท้ของคุณแล้ว” เธอยังยั่วเขาต่อ“พาผมกลับไปที่เดิมเถอะ ... แล้วคุณกลับไปเป็นพรายน้ำรอคนรักในภพชาติต่อไป น่าจะดีกว่า ชาตินี้อย่ารอผมเลย” เขาหมดความอดทนที่จะให้เธอทำแบบนี้อีก“ไม่...ไม่... เรายังมีเวลาเรียนรู้กัน ไม่ใช่เหรอ คุณบอกเองนี่” เธอจ้องหน้าเขาขณะหัวห้อยลง“พรายน้ำเป็นแบบนี้ทุกคนใช่ไหม...”“ไม่ใช่... ฉันเ
เส้นทางรัก เพรียกเพลงพราย - ตอน 4
4 ลองบทพิสูจน์ภาพปรากฏขึ้นเหมือนจอหนังสามมิติ ในนั้นมีตัวละคร...“โห... นี่จะให้ทำแบบนี้เลยเหรอ!!!” ชายหนุ่มอุทานขึ้น“ใช่... ฉันอยากพิสูจน์”“จริงๆ อยากรู้อะไรกันแน่” เขารู้สึกหงุดหงิด“ไร้อารมณ์แบบนี้... ชอบแบบไหน” เธอรุกจนเขารู้สึกได้ทันที“ตอนนี้พิสูจน์อะไรไม่ได้ ค่อยเป็นค่อยไป” เสียงงึมงำของเขาเอ่ย“อยากรู้ก่อน”“โอะ...โอ อย่าหาว่าผมแรง...”“ยังไง...”“คุณเป็นพรายน้ำสปีชีส์ HPD...” เขาพึมพำขึ้นมาจากส่วนลึกของความรู้สึก“คืออะไร...”“อยากให้ผมสนใจ... ขาดความรักความสนใจไม่ได้ ประมาณนั้น” เขาหรี่ตาจ้องนางที่กอดรัดเขาแน่น กลัวคนรักที่ตามหาจะไม่สนใจเขามองภาพโลกเสมือนจริงที่เป็นภาพฝันของโลกอนาคตซึ่งสร้างขึ้นจากญาณของเธอ ซึ่งมีเขาเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมนั้น เธอตามหาเขามาจนถึงชาตินี้เป็นชาติที่สี่ ความพยายามสูงส่ง แต่เธอไม่เข้าใจว่าตัวตนของคนที่ตามหานั้นเป็นอย่างไร“ผมว่า... เราร่วมกันตัดสินใจแก้ปัญหาเถอะ”“มีคนรักอยู่แล้ว...ใช่ไหม”“อืม... ผมบอกว่า ไม่มี จะเชื่อผมไหม” เธอได้ยินเขาพูดประโยคนี้ หัวใจเต้นพองโต“ฉันตามหาคนนั้นมาตลอด เชื่อและยังรอเขาอยู่” เสียงออดอ้อนของเธอทำเขารู้สึกเห็
เส้นทางรัก เพรียกเพลงพราย - ตอน 3
3 โลกเราสองชายหนุ่มมองไม่เห็นอะไร นอกจากความมืดเหมือนอยู่ในถ้ำ เสียงของหญิงสาวกลับตื่นเต้น“เราอยู่ในบ้านที่เป็นยานอวกาศ” เธอเฉลย“เพื่อ ???...” โจทำเสียงหวาดหวั่น“พร้อมไปสู่ดาวอื่น...”“ฮะ...”“10 ปีโลกจะวิบัติ” เธอตอบราวกับผู้รู้“รู้ได้ยังไง”“เราอยู่ในโลกหน้า... มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าให้ทุกคนเตรียมพร้อม”“โห... เราอยู่ในโรงหนังสามมิติ...ใช่ไหม” เขาขำขณะถามเธอ“ไม่ใช่...เราอยู่ในโลกเสมือนจริง บอกแต่แรกแล้ว ลืมล่ะสิ” เธอยิ้มให้เขา “ตกลงพา...ผมมาเพื่ออะไร” เขาขมวดคิ้วไม่เข้าใจ“ให้ดูอะไรบางอย่าง” เธอยิ้มละไมภาพเบื้องหน้าระหว่างเธอกับเขา กำลังอยู่ในมิติแห่งความรัญจวน“แล้วนั่นคือโลกอนาคตนะครับ”“ถูกต้อง เรากำลังจะไปอยู่ ณ เวลานั้น” เธอพาเขาทะลุข้ามช่วงเวลาไปอีกหนึ่งมิติหญิงสาวรั้งชายหนุ่มกอดไว้แน่น เริ่มบรรเลงเพลงรักบทพิศวาส เขาเป็นฝ่ายถูกกระทำจนเกือบขาดอากาศหายใจ“เริ่มก่อนเลยหรือ”“อืม...เหมือนคนไร้อารมณ์ขนาดนี้ ต้องสปาร์กให้ก่อนถึงจะยอมใช่ไหม” เธอประชด“เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน... ผมรู้สึกไม่ดี” เขาไม่เข้าใจผู้หญิงแบบนี้“ใครบอกคุณ... เรารู้จักกันแล้ว”“ฮะ...โมเมจริงๆ” เขาขึ
เส้นทางรัก เพรียกเพลงพราย - ตอน 2
2 สาวในฝันหญิงสาวอายุราวสามสิบต้นๆ เดินออกจากประตูที่เปิดไปด้านใน ตรงมายังโซฟาต้อนรับผู้มาเยือน“มานานรึยังคะ... คุณ ...เอ่อ” เธอตะกุกตะกัก ชายหนุ่มจึงตอบกลับทันควัน“สวัสดีครับ คุณวรินทร์ ผม...โจ”ก่อนเริ่มเรื่องอย่างเป็นทางการ ชายหนุ่มชวนเธอพูดคุยเรื่องทั่วไป เพื่อสร้างความคุ้นเคย“คุณวรินทร์ ชอบฟังเพลงแนว relaxing music ไหมครับ” เขาเคลียร์ความสงสัยในใจ“ชอบมากเลย กลางคืนจะช่วยให้หลับลึก”“ประเภทนี้ไหมครับ...” เขาเปิดเพลงที่โหลดไว้ขึ้นมา“เพลงนี้หรือคะ... ฟังทุกคืนเลยค่ะ”“อ้าวเหรอครับ...”“ผมได้ยินเพลงดังขึ้น ก่อนคุณเปิดประตูเข้ามา”“ไม่ได้เปิดเพลงอะไรนะคะ” เธอจ้องมองแววตาของเขา.... ... ... ...โจ รู้สึกใจวาบหวิว แววตาของเธอเปล่งประกายระยิบระยับเหมือนมีออร่าอะไรบางอย่างดูดให้เขาตกภวังค์“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หญิงสาวเอามือโบกอยู่ตรงใบหน้าของเขา“ไม่...ไม่ ครับ” เสียงตอบปฏิเสธเบา ท่าทีเหมือนตกอยู่ในภาวะตะลึงงันไม่นานโจเริ่มใจไม่อยู่กับตัว สติของเขาขาดไปชั่วขณะ เสียงหวีดหวิวเบาพลิ้วอยู่รอบกาย ใบหน้าของสาวน้อยคนนี้ที่ปรากฏอยู่บนรูปภาพบนฝาผนังลอยอยู่เบื้องหน้าของเขาดนตรีแหลมสูง
เส้นทางรัก เพรียกเพลงพราย - ตอน 1
คำโปรยในห้วงแห่งภวังค์ เสียงเจื้อยแจ้วแว่ว...เพรียกหา เพลงพรายจากแดนไกลส่งกังวานจนพบกัน-------------------1 เสียงใครหนอติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง ...ติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง... ...ติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง..เตง...เตง...เตง ...เตง...เตง...เตง ...ติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง...ตึง...ตึง...ตึง ...ตึง...ตึง...ตึง ...ติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง...ฮา...ฮื้อ...ฮา... ฮ้า...ฮื้อ...ฮือ อ้า...อา...อา อ้า...อา...อา.... ... ... ...โจ วรสุทธิ เปิดดนตรีที่โหลดลงบนมือถือ เพื่อให้รู้สึกผ่อนคลาย เขาได้ไปเข้าคอร์ส อบรมเมื่อหลายวันก่อน แล้วได้รับดนตรีระดับอัลฟ่านี้กลับมาเปิดกล่อมสมองให้หลับได้ลึกขึ้นเสียงน้ำลึกในลำธาร...ดังปุดปุด ปนเสียงบับเบิ้ล...เป็นจังหวะ ผสานเสียงโซปราโน กับแบ็คกราวนด์ของคีย์เปียโนขึ้นลง...สะท้อนก้องเบา เหมือนกำลังจมอยู่ในห้วงลึกของวังน้ำ...ที่กำลังหมุนวนอยู่รอบกายโสตประสาทของเขากำลังหมุนดำดิ่งจากอารมณ์เปล่าเปลี่ยว เหงา เศร้า ซึม รันทด ท้อ จมอยู่ในห้วงแห่งทุกข์แสนสาหัส สู่การปล่อยวาง เงียบสงบ เบาโล่งโปร่ง ถึงระดับฌานเสียงหนึ่งหวีดหวิวเพรี
เส้นทางรัก เพราะแรงใจ - ตอน 5 (จบ)
5 กลับมาเริ่มอีกครั้ง ณ สนามบินนานาชาติซูการ์โน-ฮัตตา กรุงจาการ์ตา... ... ... ...รานี่กวาดสายตามองหาชายร่างผอมบางความสูงราว 185 ซม. โดยรอบบริเวณของ meeting point จุดนัดหมายของสนามบิน เที่ยวบินที่เขาบอกไว้ล่วงหน้าก็ยังอยู่ในข้อความ เวลาล่วงเลยมานานขนาดนี้คนสุดท้ายของเที่ยวบินก็น่าจะโผล่ออกมาได้แล้ว แต่เธอก็ยังไม่เห็นวี่แววของชายหนุ่ม“Good evening…sweetie สวัสดีที่รัก...รอนานล่ะสิ” เสียงกระซิบข้างหลังทั้งโอบเอวของหญิงสาว ทำให้รานี่ยิ้มอย่างลิงโลด เธอหันหน้ากลับไปมองหนุ่มนัยน์ตาสีเขียวที่พบกันตั้งแต่วันนั้นจนบัดนี้ จึงเป็นครั้งแรกที่จะได้กลับมาเจอกันอีกที่บ้านเมืองของเธอ“ทำไมดูคล้ำๆ ไปล่ะ...” เสียงลาซทักทายรานี่โดยจับแขนขึ้นดูสีผิวทันที“อ๋อ...ฉันไปทำงานกลางแดด ออกตรวจงานตาม site ให้กับลุงของฉัน ท่านกำลังเปิดตัวโครงการอสังหาริมทรัพย์ที่นี่” รานี่มองหน้าของลาซซึ่งดูอวบขึ้น รูปร่างของเขาก็หนาขึ้นกว่าเมื่อสามปีก่อนที่ดาลัด“ผมมีที่พักไหม รึว่าจะให้พักที่เดียวกับคุณ” รานี่หน้าแดงทันที ลูกหยอกของเขามันสองแง่สองง่าม“พักโรงแรมของลุง...ฉันจองไว้แล้ว” เสียงรานี่ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น จากวันนั้นท
เส้นทางรัก เพราะแรงใจ - ตอน 4
4 ความสัมพันธ์คืนเดียว (One Night Stand)อีวี่ปล่อยให้ลาซทำหน้าที่สุภาพบุรุษอุ้มเพื่อนสาวที่กำลังเสียสติไร้การควบคุมตนเองขึ้นไปจัดการควบคุมอารมณ์ที่ห้องพักของเขา เสื้อผ้าหลุดลุ่ยของเธอแทบเผยให้เห็นเนื้อขาวเนียนไม่เหลือสภาพที่พอปกปิดร่างกายให้มิดชิด ลาซปล่อยนางร้องไห้สะอึกสะอื้นลำพังอยู่พักใหญ่จนล้าม่อยฟุบหลับคุ้ดคู้อยู่บนเตียง double bed ขนาด Queen size ซึ่งบรรจุลงในพื้นที่ขนาดพอเหมาะกับห้องที่มีความกว้างแค่ 15 ตรม.ชายหนุ่มเปิดไฟกิ่งตรงมุมห้องด้านหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำชำระร่างกายก่อนจะเข้ามานอนอยู่บนเตียงข้างเธอ เขาได้กลิ่นหอมแป้งอ่อนๆ จากกายของรานี่ แต่ด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์รุนแรง มันเลยดับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านอยู่ในกระแสเลือดของเขาไป การครองสติที่ดีถูกอบรมมาจากแม่ของเขานั่นเอง ที่คอยพูดเตือนอยู่บ่อยครั้งว่า... “Vær gentleman” จงเป็นสุภาพบุรุษอย่าฉวยโอกาส เขานอนหลับอย่างกระสับกระส่าย สมองฟุ้งซ่านที่มีสาวเอเชียผมดำตาโตผิวเนื้อเนียนสีเหลืองทองคล้ำออกแดงนอนอยู่ข้างๆ ซึ่ง typical แบบนี้เป็น spec ในฝันของหนุ่มยุโรปผิวขาวอย่างเขามาตั้งแต่เรียนอยู่ high school ที่เคยเห็นภรรยาชาวเอเชียของเพ
เส้นทางรัก เพราะแรงใจ - ตอน 3
3 ภาพบาดใจชายหนุ่มเดินถ่ายรูปเพลิดเพลินอย่างเงียบๆ โดยไม่ได้สนใจใคร จนมาถึงสวนที่มีไม้ดอกตกแต่งเป็นรูปทรงสวยงามอยู่รอบๆ ตัววัด แล้วหูก็ได้ยินเสียงดังคุ้นๆ สำเนียงคล้ายสองสาวที่เจอกันตั้งแต่สนามบินจนถึงบ้านเพี้ยนที่เขาได้เข้าพักซึ่งเป็นสถานที่เดียวกับเธอสองคน“Wow…why here???!!!” เสียงอีวี่ทักทายแบบกวนๆ กับชายหนุ่มที่ท่าเต้นจังหวะนั้นได้กลายเป็นเรื่องฮือฮาใน tiktok ของรานี่“Oh…oh why not??? sweeties” โอ๊ะ โอ๋...ทำไมล่ะ แม่คุณ” ลาซก็เอาเรื่องอยู่ถ้าบทจะเกรียนขึ้นมา“No…I don’t think to see you here….ไม่คิดจะเจอกันที่นี่” รานี่ทักทายแบบไม่แยแส“Oh..oh…this place is not only for you…โธ่...ที่นี่ไม่ใช่ที่ของพวกเธอเท่านั้นหรอกมั๊ง” ลาซได้ทีเกรียนต่อไปเรื่อยๆ ดูว่านางจะว่ายังไง โดยเฉพาะนางคนที่เมาจนเกือบยั่วเขาให้ตกเป็นจำเลยทางเพศในคืนนั้นที่กรุงเทพ เขาสังเกตดูจากท่าทีของรานี่ไม่คิดว่าเธอจะจำเขาได้อย่างแน่นอน ชายหนุ่มเลยไม่สนใจว่าเธอจะนึกได้หรือไม่ก็ตาม เขาเองก็สุภาพพอที่จะไม่ทำให้เธอรู้สึกอับอายลาซตัดสินใจร่วมเดินทางไปกับสองสาวเพราะเขาเองก็ไม่มีเพื่อน เมื่อถูกชักชวนจากอีวี่เลยไม่ลังเลกระ
เส้นทางรัก เพราะแรงใจ - ตอน 2
2 เธอในความทรงจำ“Hey…รานี่ เก่งจริง จองที่พักที่นี่ได้” อีวี่ดีดนิ้วเสียงดังเปราะ ทันทีที่เดินผ่านประตูห้องเข้าไป เห็นวิวของเมืองดาลัดซึ่งบริเวณโดยรอบของบ้านรูปทรงประหลาดแห่งนี้มีบ้านหนาแน่นไม่แตกต่างจากชุมชนแถบบ้านเธอที่เป็นตัวเมือง“เอ้ย...นั่นมัน...ไอ้หมอนั่นที่เจอตรง belt รับกระเป๋านี่นา มานี่เร็ว...ใช่ไหม” อีวี่เรียกให้รานี่มาช่วยดูหน่อย มองเห็นไกลๆ จากหน้าต่างลงไปด้านล่าง เห็นหนุ่มหน้าลูกครึ่งกำลังยกกล้องเล็งจุดโฟกัสมายังตัวบ้านประหลาด ซึ่งคนทั่วไปเรียกกันว่า Crazy house บ้านเพี้ยน รูปทรงบิดๆ เบี้ยวๆ มองดูแล้วมันคงเป็นศิลปะแนว modern ที่ได้แนวคิดจาก Alice in Wonderland ลักษณะตัวบ้านเป็นโพรงไม้และป่า ทางเดินมีลานเล็กและแคบเป็นช่องซอกเล็กซอกน้อย ไต่บันไดขึ้นไปชมความงามของตัวเมือง ทำเอาสองสาวมองออกไปอย่างซุกซนและนางหนึ่งก็สะบัดเสียงทันทีว่า“Hey… don’t care about that guy! อย่า...สนคนอื่น ขอบอกคืนนี้...เราเอาไฟฉายส่องเดินไต่บันไดขึ้นไปบนยอดแล้วแรปกันดีไหม...นะนะ”“streaming live on air…kon dang…จะดังเลยล่ะ” อีวี่แนวสาว social media เธอชอบทำอะไรแล้วโพสต์ขึ้น tiktok“Oke…ya โอเค ได
You may also like
กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY14.8K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C40.4K viewsรักสุดร้าย ลูกชายมาเฟีย Bad Relationship
MaNIE-STORY11.6K viewsบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี48.8K viewsBonaFide Love รักจำยอม
โนเนจัง1.4K viewsเจ้านายขา.....เลขาหวั่นไหว
Lovedee703 viewsชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง
พิมพ์สีทอง8 viewsเรียลลิตี้รักร้อน
นัก(ละ)เลง124 views
