Nobela ni Ms. Nothing

THEORENZ DAMIAN POV:I can't help feeling happy right now. I'm with her, the girl that i love. Hindi ko inaasahang mag cha-chat siya sa akin upang makipag kita. I felt bad when i left Klea there all alone but she can take care of her self right?Felicia and i eat at our favorite restaurant when we we're still a couple. This bring back our memories. Kung gaano kami kasaya noon, kung gaano namin kamahal ang isa't isa. Gusto kong bumalik ang lahat ng iyon pero hindi ko alam kung kailan ko sisimulan.“So kayo pa rin ba nung girlfriend mong student?” tanong niya. Agad akong napatigil dahil sa sinabi niya.“Yeah pero magkaaway pa kami ngayon.” pag sisinungaling ko. Hindi ko naman pwedeng sabihin na nag papanggap lang si Klea bilang girlfriend ko.“Oh are you okay? Do you want me to comfort you?” tanong niya dahilan para mapangiti ako. She's still the same, mabait pa rin siya.“I'm okay Felicia, ihahatid na kita.” aniya ko bago ko siya pinag buksan ng pinto ng kotse ko. Agad naman siyang pum

Sa lahat ata ng araw na magkasama kami, yun ang hindi ko malilimutan. Oo nag s*x kami at simula nung araw na iyon ay hindi na siya palaging mainit ang ulo sa akin. Well yung isa niyang ulo ay palaging nag iinit kapag nakikita ako.Mag lilimang buwan na ako dito sa trabaho ko at maayos naman. Nakaka ipon na ako ng pera sa mga sinusweldo ko mula sa kaniya. Maayos din ako nakakapag aral pero hindi niya ako pinapalabas sa opisina niya. Dinadala na lang nung mga Professor yung sasagutan ko sa office niya at doon ako nag sasagot. Kapag naman may pupuntahan siyang parties ay nag papanggap ako bilang girlfriend niya lalo na't kasama palagi yung ex niya sa mga party na pinupuntahan niya.Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon habang naka upo ako dito sa sofa. Nabasa ko kase ang pag uusap nila sa messenger. Magkikita silang dalawa ngayon sa favorite restaurant nilang dalawa. Nalulungkot ako dahil mag kikita sila? Tapos ang paalam pa sa akin ni Sir Theo at mag pupuntahan siyang kaibi

Hindi ako makapaniwalang nung araw na iyon mawawala ang pagka birhen ko. Ito ang pinaka iingatan ko pero nawala lang na parang bula. Hindi naman ako makatanggi dahil may deal kami at ayaw kong mawalan ng trabaho si Sir Yuan. Mahirap man pero palagi kong sinusunod ang gusto niya. Nakakalungkot lang dahil hindi ko man lang maka usap si Sir Yuan dahil baka magalit si Sir Theo.Hindi ko alam pero simula nung may mangyari sa amin ay nag simula nang tumibok ng malakas ang puso ko tuwing kasama ko siya o nakikita. Para bang nagkakaroon na ako ng nararamdaman para sa kaniya. Kasalukuyan akong naka upo sa hita niya ngayon habang nag titipa siya sa laptop niya. Kanina ko pa gusto umalis sa pwesto na ito pero ayaw niya.“Anong gusto mong kainin?” tanong niya habang patuloy pa rin siya sa ginagawa niya.“Kahit ano naman okay lang sa akin.” sagot ko sa tanong niya bago ko binuksan yung cellphone ko.“Okay, ako na lang ang kainin mo.” nakangising aniya niya dahilan para mapatingin ako sa kaniya.

Nandito ako ngayon sa office niya dahil hindi na niya ako pinalabas kanina. Ewan ko ba dito kay Sir, bigla bigla na lang kaseng nagagalit. Pagkatapos ko kaseng kumain kanina ay dapat aalis na ako dahil may MAPEH Class pa ako which is si Sir Yuan yung professor namin doon. Sayang hindi tuloy ako naka silay.Kasalukuyan akong naka higa dito sa may sofa at magka tapat lang kami. Napapansin ko lang na kanina pa siya pagtingin tingin sa direksyon ko. Anong meron? “F*ck!” mahinang bulong niya pero narinig ko ito. Problema nun?“Can you close your legs Klea, i can clearly see from here that you're wearing red panty.” aniya niya dahilan para magulat ako. Doon ko lang napansin na naka bukaka pala ako. Tang*na?! Sobrang ikli pa naman ng palda ko. “M—Manyak!” sigaw ko sa kaniya bago ko tinakpan ng unan yung hita ko.He just smirked at me. Ibinalik na niya yung paningin niya sa laptop at ako naman ay umayos na ng upo.“Stop staring at me like that Klea.” aniya niya habang ako naman ay matalim n

Hays, kay hirap ng buhay. Napa buntong hininga na kang ako habang nag lalakad ako papunta dun sa mansion na pagtatrabahuhan ko. Lakad lang muna ako ngayon dahil wala na akong pera. Wala na akong mga magulang at walang pakielam sa akin yung iba kong mga kamag anak. Kaya heto ako namumuhay at nag hihirap mag isa. Kinailangan kong tumigil sa pag aaral sa kadahilanang wala na akong pera pang kain at pang baon sa school.Mabuti na lang dahil ang bestfriend kong si Kimberly ay nahanapan ako ng trabaho. . Yung kapatid kase ng Mommy niya ay nag hahanap ng pwedeng maging maid nung anak nito at malaki ang sweldo. Mayaman si Kimberly pero hindi siya katulad nung iba na masama ang ugali.Bigla akong napatigil sa pag lalakad, saan nga ba ulit yung mansion na pupuntahan ko? Napatanong ako sa sarili ko dahil halos ng mansion dito ay malalaki. Ang palatandaan na ibinigay lang sa akin ni Kim ay yung pinaka malaking mansion daw. Agad kong inikot ang aking paningin hanggang sa tumama ang paningin ko sa