本棚
検索
ホーム / โรแมนติก / ของขวัญ ในกรงกาม / บทที่ 12

共有

บทที่ 12

作者: มณีมายา/แอล/รมตี
last update 最終更新日: 2025-06-30 14:33:22

“แล้วเราจะได้เจอกันขจร” ปราชญ์เอ่ยออกมาลอยๆ น้ำเสียงเหี้ยมเกรียม และหยักยิ้มแบบอย่างร้ายกาจ พอได้รับข่าวดีหน่อยก็ทำให้เขาอารมณ์ดี จนต้องออกจากห้องไปหาอะไรมาดื่ม บ่ายๆ แบบนี้คนงานก็ลงไปดูแลไร่องุ่นที่อยู่หน้าบ้าน พอเห็นเขาออกมายืนรับลมทุกคนก็หันมามองเป็นตาเดียว ก็แหงล่ะเขาใส่แค่ชุดคลุมแถมยังใส่ไม่เรียบร้อยอีกต่างหาก ทว่าได้คนงานผู้ชายที่สนิทกับเจ้านายปรามเอา ไม่งั้นเป็นตากุ้งยิงกันแน่ๆ

แต่จังหวะเดียวกันนั้น ก็มีนักท่องเที่ยวเดินผ่านหน้าบ้านไปอีก พวกเธอมากันสี่ห้าคน และกำลังเดินไปยังอาคารสำนักงานเพื่อจะได้พักผ่อน รับประทานอาหาร แต่สาวๆ ก็มองเขาไปตาเป็นมัน ใบหน้าแดงก่ำเสียอย่าง ด้วยความเจ้าชู้ในสายเลือดเขาก็ยิ้มให้หนึ่งทีก่อนจะยกแก้วไวน์เพื่อเป็นการทักทาย

“ตายแล้ว เขาทักฉัน” สาวคนอื่นหันไปทำเสียงคิกคักกับเพื่อน

“ทักฉันย่ะ” เพื่อนอีกคนบอกยิ้มๆ

“หล่อเนอะ หล่ออ่ะแม้จะเซอร์ก็เถอะ”

“หล่อมาก” ต่างคนต่างระริกระรี้มีคนหล่อทัก แต่ไม่มีใครรู้ว่าปราชญ์เป็นใคร จากนั้นก็เดินผ่านไปจนถึงร้านอาหารโน่นแหละ พอเจอพนักงานต้อนรับก็ทำให้พวกเธออยากรู้ ว่าเขาคนนั้นเป็นใคร ทำไมดื่มไวน์ชิลๆ ที่บ้านหลังนั้น

“
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 25

    “โอ๊ย! อืม” เธอเซล้มลงพื้นพร้อมกับครางในลำคอเพราะเวียนหัวหน้ามืด“เป็นอะไรมากหรือเปล่าคุณ” คนงานผู้หญิงเข้ามาถาม“เวียนหัวนิดหน่อยค่ะ”“มา น้าช่วย” ฟังคำว่าน้าช่วยเสร็จ ของขวัญแทบจะมองหน้า มองการแต่งตัวที่สกปรกไปด้วยเหงื่อ ทำให้เธอแทบจะไม่อยากให้เข้าใกล้ ให้ตายเถอะ เธอยังปรับตัวไม่ได้“ไม่ต้องยุ่ง!” เสียงดุเข้มดังตวาดมาแต่ไกล ทำเอาคนงานถึงกับชะงัก ตัวสั่นลุกลี้ลุกลนก้มหน้า“ไปทำหน้าที่ของตัวเอง!” เขาสั่งอีกครั้งประหนึ่งเป็นเจ้านายเสียอีก ทั้งที่เป็นลูกจ้าง นายหนวดอีกแล้ว เธอคิดพลางมองหน้าตาเขียวปั๊ด“ไม่มีน้ำใจ!” ของขวัญว่าเสียงดังเช่นกัน“อยากได้น้ำใจด้วยเหรอ เห็นทำท่าขยะแขยงคนงานขนาดนั้น”“นี่! ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่เหงื่อ เสื้อผ้าเหม็นจะตาย”“ดูสภาพตัวเองซะก่อน เหมือนคุณหนูตกสวรรค์”“นี่นาย นายเป็นใครเนี่ย คุณรันให้มาสอนงานฉัน ทำไมถึงมาว่าฉอดๆ”“คนเห

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 24

    ทันทีที่ถูกเรียกชายหนุ่มก็เดินออกมาจากแปลงองุ่น แล้วเดินตรงมายังชรันด้วยท่าทีกวนตีนจัด เขาตัวสูงใหญ่มาก สูงกว่าชรันอีก ว่าแล้วก็หยุดยืนคำเอวต่อหน้าชรันเหมือนไม่กลัว“มีอะไรครับ คุณรัน” ชายหนุ่มเรียกชรันเสียงเข้มๆ น้ำเสียงอย่างกับพระเอกเชียว เธอคิดพลางมองรูปร่างผิวพรรณของเขา แต่มองไม่ออกเขาอำพรางเอาไว้เกือบหมด“พาเด็กใหม่สอนงานที นายสั่งความว่าให้ตัดองุ่นไม่ได้เดี๋ยวเสียหาย แต่ให้หัดตัดแต่งเล็มเม็ดเล็กๆ ออกได้ มึงสอนหน่อยก็แล้วกัน ตรงไหนหญ้าขึ้นก็ให้เล็มๆ”“ก็แล้วทำไมคุณมึงไม่สอนเองละครับ” ชายหนุ่มขึ้นคุณมึงเสียจนของขวัญเหวอ ไม่คิดว่าคนงานจนกล้าพูดกับชรันที่คิดว่ามารับตำแหน่งหัวหน้าอีกที“จะให้สอนเองก็ได้” ชรันย้อนความพลางเหลือบตามองการแต่งตัวของแม่คุณ“ชื่ออะไรนะเด็กใหม่เนี่ย” เขาถามกลับ“ชื่อขวัญ” ชรันตอบ“ขออนุญาตเรียกขวัญเฉยๆ เพราะเป็นลูกน้องนาย ไม่ใช่เจ้านายเนอะ ใช่ไหมคุณรัน”“ถูกต้อง ไปได้แล้ว กูร้อน จะไปกินกาแฟที่ศูนย์สักหน่อ

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 23

    “ไม่ต้องว่าให้ขวัญขนาดนั้นก็ได้ค่ะคุณรัน ขวัญน่ะมันเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อหรอกค่ะ” เธอบอกด้วยความน้อยใจ“ก็ดีแล้วครับที่รู้ตัว เอาล่ะรับงานกับพี่มลเสร็จ ออกไปหาผมข้างนอก”“ค่ะ เจ้านาย” เธอกระแทกเสียงใส่เขา เรียกว่ายังไม่ได้ชอบขี้หน้าเขาสักเท่าไหร่หรอก เขามันร้าย นิสัยชอบเลียแข้งเลียขาพ่อ นี่มาทำงานใหม่ที่นี่คงทำเหมือนกันนี่แหละ อีกอย่างเขาประชดเธอเก่งจริงๆ“คำนี้เอาไว้เรียกคุณปราชญ์นะครับ ผมไม่อยากปีนเกลียว แต่ก็จะว่าไปแล้วตำแหน่งที่ผมทำสูงว่าคุณหนู ก็น่าจะเป็นเจ้านายได้” พูดจบเขาก็ปลีกตัวออกไปจากห้องครัวทันที“คนอะไร นิสัยไม่เคยเปลี่ยน”“จะมาทำงานสวนจริงๆ เหรอคะ” กมลถามเพื่อความแน่ใจ“เขาบอกว่ามีหลายตำแหน่ง ค่อยมาดูกันว่าขวัญเหมาะกับตำแหน่งอะไร” พอของขวัญพูดจบ กมลถึงกับมองตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า ก็พบว่าไม่มีตำแหน่งไหนเหมาะกับเธอ เท่ากับตำแหน่งผู้หญิงของนายเหมือนที่ผ่านๆ หรอก เธอเหมาะกับแบบนั้น ขาว สวย น่ารัก สเปกนายเสียจริง“เอ่อ งั้นก็รอนายจ่ายงา

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 22

    เช้าของวันใหม่ เป็นวันแรกที่ของขวัญต้องตื่นขึ้นในบ้านของคนอื่น ต้องตื่นอย่างโรยแรง อ่อนล้าไปทั้งตัว เธออยากจะหลับตาเหลือเกิน แต่พอได้สติว่าเธอมาทำงานจึงค่อยๆ เบิกตาให้กว้างขึ้น และกรอกตามองไปรอบๆ ห้อง พลันนึกขึ้นมาได้ว่าตลอดทั้งคืนเธอ... เธอตกเป็นเมียของโจร ชายปริศนาภายในเงามืดนั้น เป็นใครกันทำไมบำเรออย่างถึงพริกถึงขิงขนาดนี้เธอเกลียดตัวเองที่ทนไม่ไหว ใจแตกเตลิดไปกับสัมผัสอันเสียวซ่านไม่ต่อต้านแม้แต่น้อย เขาปลุกเร้าอารมณ์ด้านมืดของเธอให้ตื่นขึ้น กลายเป็นผู้หญิงร่านสวาทดีดีนี่เอง ยอมรับว่าเธอปรารถนาเหลือเกิน คิดแล้วก็ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง มือทั้งสองถูกปลดกุญแจออกไปแล้ว มานึกย้อนหลังก็ต้องมานั่งร้องไห้เสียใจในสิ่งที่ตัวเองร่วมทำลงไปน้ำตาแห่งความเสียใจเอ่อล้นอาบแก้ม เธอรั้งผ้าห่มขึ้นคลุมกายเปลือยเปล่าเอาไว้ ร้องไห้อยู่ไม่นานกำลังจะพยุงตัวลงจากเตียง ทว่าสิ่งที่เห็นคือทั้งเสื้อและบราขาดวิ่นไปหมด ให้ตายเถอะ เมื่อคืนเธอสิ้นสติขนาดนั้นเชียวหรือก๊อก! ก๊อก! ก๊อก เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้น ทำให้เธอตกใจรีบคว้าผ้าห่มขึ้นคลุมอกอีกครั้ง“ตื่นหรือยังครับ&r

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 21

    “แก! ไอ้!”“อย่าเรียกผัวแบบนั้น” “แกคือโจรที่ขึ้นบ้านฉันเมื่อสี่ปีก่อน แกรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่”“ก็ตามกลิ่นสาปสาวมายังไงล่ะเมียจ๋า”“ไอ้ทุเรศ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” ว่าแล้วเธอก็พยายามดึงมือออกจากกุญแจมือที่ล็อกเอาไว้แน่นหนา“หึหึ ไอ้ทุเรศคนนี้แหละที่ทำให้เธอเสียน้ำไปหลายยก” เขาหัวเราะเหี้ยมๆ ก่อนจะขยับตัวลงไปเบื้องล่างอีกครั้ง ขณะที่กายท่อนล่างของเธอยังเปลือยเปล่าอยู่ เขาเอากางเกงของเธอนั่นแหละเช็ดน้ำรักที่เปรอะเปื้อน คล้ายกับจะทำมันอีกรอบ“ไม่! อย่า! อย่าทรมานฉันอีกเลย” เธอไม่อยากให้เขาทรมานด้วยความเสียวอีกแล้ว เธอไม่อยากทรยศต่อร่างกายตัวเอง ทว่าเหมือนเขาจะไม่ได้ยินเสียง ยิ่งห้ามยิ่งยุ ด้วยการจับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน แล้วดันหัวเข่าขึ้นไปขนานกับลำตัวกลีบสาวแบะออกจากกันจนเธอหุบเอาเข้าไม่ได้ จากนั้นเขาก็ประคองบั้นท้ายยกขึ้นลอยเหนือพื้นก่อนจะก้มหน้าชิดกลีบอวบอูม“อื้อ! ไม่นะ! โอ้ว” เธอหวานครางพะแผ่วเซ็กซี่ขยี้อารมณ

  • ของขวัญ ในกรงกาม   บทที่ 20

    ขณะเดียวกันเขาก็เอาท่อนเนื้ออันเขื่องถูไถร่องรัก ก่อนจะดุนดันส่วนหัวเพื่อหาทางเข้าอันคับแน่น สัมผัสได้เลยว่าเธอยังไม่เคยผ่านเรื่องบนเตียงกับใคร แม้ร่างกายจะต้องการแต่เมื่อสิ่งแปลกปลอมกำลังสอดแหย่หาทางเข้า มันก็ทำให้เธอเจ็บราวกับถูกฉีกเฉือนเนื้ออ่อนๆ ให้ขาดสะบั้นจนต้องบิดกายหนี ร้องครวญครางในลำคอ จังวะเดียวกันเขาก็ขยับเรียวปากออกแล้วพรมจูบไปตามพวงแก้มและซอกคอ ทว่ากลับเอื้อมมือมาปิดปากเธอเอาไวไม่ให้มีเสียงเล็ดลอด พร้อมกับกดสะโพกแกร่งเพื่อนำพาท่อนเนื้ออัดแทรกเข้าสู่ทางสวาท ทั้งคับทั้งแน่นจนเขาสอดเข้าไม่ได้“อื้อ! เจ็บ!” เธอออกปากร้องขึ้นทว่าน้ำเสียงอู้อี้เพราะถูกมือหนาปิดปากเอาไว้เช่นเคย“ไม่เคยสินะ หืม” เขากระซิบเสียงกดต่ำ ก่อนจะกดสะโพกอัดท่อนเอ็นเข้าไปแรงๆ“อื้อ! อ๊ะ!” เธอกรีดร้องลั่น เมื่อแท่งร้อนอัดพรวดเข้าไปจนสุดลำ รู้สึกถึงเนื้อกายสาวขาดสะบั้น ขณะที่ท่อนเนื้อจมดิ่งจนเนินกายแนบแน่น อาวุธร้ายดีดดิ้นอยู่ภายในเมื่อกายสาวโอบรัดรึงจนอึดอัด“ซี๊ด! อ่า แน่นมาก อื้อ” สิ้นคำสุดท้ายเขาก็ถ

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status