Share

ปกป้องนาง

last update Last Updated: 2025-06-28 23:50:03

เฉินมู่หยางหน้าดำเป็นก้นหม้อ นางชอบคนฉลาดหรือเขาก็ไม่ได้โง่นี่ อีกอย่างพูดเฉยๆก็ได้จำเป็นต้องลูบคลำกันด้วยหรือ เขาอายุยี่สิบเจ็ดแล้ว แต่หลินเฉินอี้อายุสิบสองกำลังโตเป็นหนุ่มรูปงาม

แต่เขากลับอายุเยอะขึ้นเมียเพิ่งจะสิบหกเท่านั้น ไม่ได้ไอ้เด็กนี่ให้อยู่บ้านเขาไม่ได้ ส่วนจ้าวเฟยเฟยเดินไปหาเฉินโม่หวายก่อนจะเอ่ย

"เอากระดูกไก่กับก้างปลาใส่ใบบัวให้หมด เดี๋ยวพอข้าเรียกเจ้าก็ถือออกไปตกลงไหม"

เด็กน้อยไม่เข้าใจนางหมายถึงอะไรแต่ก็พยักหน้า เฉินมู่หยางเดินนำหน้าออกไปก่อน สภาพบ้านของเขาคือเละเทะจนไม่เหมือนกับไม่เคยมีบ้านบ้านตรงนั้นมาก่อน

มือหนากำแน่นนี่หรือคนที่เขากับพ่อแม่ช่วยกันหาเงินมากตัญญูเลี้ยงดู ใครกันแน่ที่เนรคุณ เฉินมู่หยางข้ามสะพานไม้ไป เฉินกั่วต้งเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นเขา

"เสี่ยวหยาง...ข้ามาไม่ทันขอโทษเจ้าด้วย"

"มิใช่ความผิดของท่านหรอกขอรับท่านปู่กั่วต้ง ท่านย่า ลุงใหญ่ ท่านปู่ พวกท่านต้องการทำลายพวกเราขนาดนี้เชียวหรือ"

เฉินมู่หยางเอ่ยนอบน้อมกับเฉินกั่วต้งก่อนจะหันไปเสียงเข้มกับคนบ้านใหญ่ แม่เฒ่าเฉินตวาดเสียงดังทันทีที่เห็นหน้าเขา

"เหอะโผล่หัวออกมาสักทีไอ้หมาป่าตาขา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   พรุ่งนี้ค่อยอาบก็ทัน

    จ้าวเฟยเฟยไปแล้วเฉินมู่หยางกับหลินเฉินอี้ไปเลื่อยไม้ไผ่เพื่อสร้างหลังคาให้เต็มแพ นางบอกว่าฝนจะตกทั้งที่วันนี้แดดเปรี้ยงทั้งวันเขาไม่ค่อยเชื่อ แต่นางบอกว่าเชื่อเมียแล้วจะเจริญเช่นนั้นไม่เชื่อคงไม่ได้ "อาอี้พวกเราไปกันเถอะ""ขอรับพี่ใหญ่เฉิน"ทุกคนแยกย้ายเรียบร้อย จ้าวเฟยเฟยมาถึงบริเวณป่าสนนางก็เจอเข้ากับเห็ดสนกลุ่มใหญ่กระจายทั่วไปหมด เมื่อวานซืนนี้ฝนเพิ่งจะตกผ่านมาสองวันเห็ดเหล่านี้เติบโตมากนัก ร่างบางนั่งลงเก็บลูกสนใส่ตะกร้าก่อนจะบ่นเบาๆ"มีเยอะขนาดนี้หากมีตู้เย็นหรือห้องใต้ดินให้เก็บก็คงจะดี เห็ดสนในยุคที่เจ๊จากมาราคาแพงมากนักเชียว เสียดายยุคนี้คนไม่รู้จักหากินพอไหว ถ้าจะค้าขายคงต้องปรับเปลี่ยน"จ้าวเฟยเฟยเก็บลูกสนไปจนเกือบเต็มตะกร้า อยู่ๆนางถูกหนามเกี่ยวข้อมือจนถลอกเลือดไหลออกมา นางไม่ได้ใส่ใจเดี๋ยวค่อยเอาน้ำที่แช่จี้หยกมาล้างแผล เลือดเข้มข้นไหลไปยังบริเวณที่นางสวมสร้อยข้อมือที่ผูกติดกับจี้อยู่ เมื่อหยกสัมผัสโลหิตเข้มข้นที่ไม่ได้เจือจางเหมือนครั้งแรกแสงที่เปล่งออกมาก็สว่างกว่าเดิมจนจ้าวเฟยเฟยต้องหลับตา เมื่อลืมตาขึ้นมานางก็มายืนอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง นางตกใจที่ไหนนี

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ทำทะเบียนให้สองแม่ลูก

    เมื่อมาถึงจ้าวเฟยเฟยก็จัดการขนของลงจากเกวียน เด็กไม่อนุญาตให้ช่วยเพราะต้องเดินข้ามแพ แม่น้ำจะไม่ลึกแต่น้ำในลำธารนั้นเย็นมากนัก หากตกลงไปอาจป่วยได้ หลินเฉินอี้ช่วยมารดาขนผ้านวมลงมา เครื่องครัวและเครื่องมือเกษตรถูกวางไว้ด้านนอกเรือนแพ อาหารและเสบียงอื่นๆถูกขนเข้ามาด้านในตะกร้าดอกเก๊กฮวยนั้นวางไว้ด้านนอก นี่ยามเว่ยเแล้วหากสร้างหลังคาส่วนหัวท้ายแพน่าจะทัน ถ้าฝนตกอย่างน้อยของที่เอาไว้ด้านนอกจะได้ไม่เปียก จ้าวเฟยเฟยกลับออกไปอุ้มแม่หนูน้อยเฉินผิงผิงกลับเข้ามาในแพ จากนั้นนางก็เอ่ยกับสามีเฉินมู่หยาง"ท่านพี่ ข้าซื้อขนมกับไก่ย่างมาหนึ่งตัวและสามชั้นตุ๋นท่านเอาไปให้ท่านปู่ผู้นำด้วย บอกท่านว่าอีกสักพักข้าจะเกี่ยวหญ้าไปส่งให้ ท่านก็อย่าลืมคุยเรื่องสร้างบ้านด้วยเล่า พี่เหมยเซียงเสี่ยวอี้ ผ้านวนสองผืนนี่ของพวกท่าน เสื้อผ้าก็ด้วย เดี๋ยวพวกท่านก็กลับไปกับสามีข้าเก็บข้าวของเรียบร้อยค่อยมาก็ได้ ข้าอยากขึ้นเขาไปหาเก็บฟืนจะฝากเด็กๆน่ะ""ขอบใจนะเสี่ยวเฟย น้องชายเฉินพวกเจ้าช่างมีน้ำใจยิ่งนัก""ไม่เป็นไรหรอก เสี่ยวเฟยนางมีน้ำใจท่านก็รับเถอะ"เฉินมู่หยางเอ่ยแก่นาง เขาเองก็แปลกใจทำไมเมีย

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ลืมตัวไปหน่อย

    ถึงปากทางเข้าหมู่บ้านก็เจอคนที่ไม่ควรเจอ ท่านย่าของเขานั่นเอง แม่เฒ่าเฉินยืนรอเพื่อจะเอาเรื่องที่จ้าวเฟยเฟยทำบุตรชายถูกไล่ออก ชาวบ้านได้ยินว่าเฉินหยวนลาออกเพราะเฉินมู่หยางไปใส่ร้ายที่สำนักศึกษาก็มารอดูเรื่องสนุกเอี๊ยดอ๊าดๆเสียงล้อเกวียนบดกับถนนดินดังมา แม่เฒ่าเฉินยืนเท้าเอวสายตาอาฆาตทั้งสองยิ่งนัก ใครจะรู้ว่าไอ้เด็กแซ่หลินนั่นจะเก่งกาจ พอรู้ว่าเฉินมู่หยางไม่อยู่ก็จะไปแย่งเสบียงที่เด็กๆ แต่ไอ้เด็กแซ่หลินนั่นร้ายกาจกว่านางอสรพิษเจ้าเฟยเฟยเสียอีก แตะเบาๆบุตรชายกับสามีนางก็กระอักเลือดออกมา เมื่อเช้าก็เสียเปรียบ ตอนสายๆก็ถูกทำร้ายจนกระอักชักเลือด มายามนี้นางต้องเอาคืนให้ได้ เมื่อเห็นข้าวของบนเกวียนใจที่ละโมบก็แทบจะทนไม่ไหว เมื่อเกวียนมาถึงแม่เฒ่าเฉินก็นั่งลงขวางทางเกวียนก่อนจะทุบหน้าขาตนเองร่ำไห้ออกมา"ฮือๆๆ สวรรค์อกตัญญูเหลือเกิน หลานชายใส่ร้ายอาสามของตนเองจนเขาทนไม่ได้จำต้องลาออกเพื่อรักษาชื่อเสียงวงศ์ตระกูล ฮือๆๆๆ"ชาวบ้านมองหน้าแม่เฒ่าพร้อมกับหันไปมองเฉินมู่หยาง ตกลงมันอย่างไรกันแน่ เฉินมู่หยางเอ่ยกับหญิงชราตรงหน้า"ท่านย่า เราแยกบ้านกันแล้วเหตุใดท่านยังไม่เลิก

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ข้าโกนหนวดเพื่อเจ้าเลยนะ

    ทั้งสองเดินมาจนถึงร้านค้าของสกุลหลิน จ้าวเฟยเฟยเห็นบุรุษที่กำลังตรวจสินค้าในร้านอย่างขะมักขะเม้นจ้าวเฟยเฟยเดินไปหาก่อนจะเอ่ยทักทาย หลินอ้าวหันมาทันทีที่ได้ยินเสียง เขาจำได้ทันทีว่านางคือสตรีที่ทำให้เขาเห็นธาตุแท้ของเฉินเหม่ยลี่ ส่วนบุรุษหน้าตางามสง่าที่อยู่ข้างนาง เขาไม่คุ้นเคย จึงทักทายกลับอย่างสุภาพ“อาซ้อเฉิน วันนี้ท่านเข้ามาในอำเภอเพื่อซื้อของหรือ แล้ว...ท่านผู้นี้คือ?”เขาผายมือไปยังเฉินมู่หยาง จ้าวเฟยเฟยจึงแย้มยิ้มก่อนตอบ“ท่านผู้นี้คือสามีของข้าเองเจ้าค่ะ เฉินมู่หยาง ท่านเคยพบเขาแล้วนะเจ้าคะ”“ข้าเคยเจอเขาแล้วงั้นหรือ?”หลินอ้าวชี้ที่ตัวเองก่อนจะชี้ไปที่เฉินมู่หยางประมาณว่าข้าและเจ้า ก่อนจะนึกถึงชายรางสูงหนวดเครารุงรังคนนั้น จ้าวเฟยเฟยจึงเอ่ยแก่เขาเพื่อไขความกระจ่าง"นายท่านหลิน สามีของข้าวันนั้นยังไม่ได้โกนหนวดเครา อีกไม่นานต้องไปกองทัพโกนวันนี้หรือวันหน้าก็ต้องโกนเขาจึงจัดการสาหร่ายบนใบหน้าจนเกลี้ยง ข้าเองก็เหมือนได้สามใหม่เลยเจ้าค่ะ""อ้อ สวัสดีพี่เฉินข้าหลินอ้าวท่าจำได้หรือไม่""นายท่านฉินเกรงใจไปแล้ว เรียกข้ามู่หยางก็พอ""ท่านเองก็เรียกข้าน้องหลินเถอะขอรับ ว

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   นางจ่ายภาษีหรือ

    เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยจ้าวเฟยเฟยก็เดินไปหานายอำเภอทันที นางหยิบเงินตำลึงที่เหล่าบัณฑิตจ่ายให้ส่งให้กับฮั่วเทียนฉีถึงยี่สิบตำลึง ชายชรามองหน้าสตรีที่ยื่นเงินในมือให้เขาต่อหน้าชาวบ้านจึงชะงักก่อนจะเอ่ย"แม่นางเจ้าเอาเงินมาให้ข้าหมายความว่าอย่างไร"จ้าวเฟยเฟยยิ้มให้กับขุนนางตรงหน้าแล้วเอ่ยขึ้น"ใต้เท้าทางการเริ่มเก็บภาษีแล้ว เนื่องจากมีสงครามที่ชายแดน สามีของข้าจะไปกองทัพอีกสองเดือนข้างหน้าเงินนี่ข้าน้อยจ่ายภาษีให้กับทางการเจ้าค่ะ"ฮั่วเทียนฉีมองหน้านาง ภาษีครัวเรียนคนละหนึ่งตำลึงไม่นับเด็ก บ้านางมีผู้ใหญ่แค่สองคนเท่านั้นแต่นางกลับให้มาถึงยี่สิบตำลึง เขาจึงเอ่ยถาม"เจ้าให้มากไปหรือไม่""ใต้เท้าฮั่ว อำเภอเหอหยวนของเราที่ผ่านมาเก็บภาษีได้น้อย ข้าเพิ่งได้ที่ดินมาเก้าสิบหมู่ภาษีที่ดินนั้นสิ้นปีย่อมต้องจ่ายอยู่แล้วเจ้าค่ะ"ฮั่วเทียนฉีมองหน้านางอย่างอดชื่นชมในใจไม่ได้ ในขณะที่คนอื่นพยายามหลีกเลี่ยงทั้งที่การค้าหรือค่าเช่าที่นานั้นได้ผลดี แต่คนตรงหน้าที่มีเงินเพียงน้อยนิดกลับยอมจ่ายภาษีให้ทางการ ฮั่วเทียนฉีเอ่ยแก่นางอย่างขอบคุณ"เจ้ามีน้ำใจแล้ว""ใต้เท้า อีกสองเดือนสามีของข้าน้อ

  • ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ   ถูกสำนักศึกษาไล่ออก

    สองแม่ลูกเอ่ยจนจ้าวคังก็เริ่มลังเล ใช่นางแต่งออกไปแล้วมีสิทธิ์อันใดมาวุ่นวาย แต่ยังไม่ทันจะเอ่ยต่อคนที่ไปตามเฉินหยวนก็มาถึง เขาได้ยินแล้วว่านางปีศาจนั่นกอดกับบุรุษอื่นที่ไม่ใช่เฉินมู่หยาง วันนี้เขาจะเอานางให้ตาย"ไหนๆๆ นางตัวดีจ้าวเฟยเฟยอยู่ที่ใด กล้าคบชู้สู่ชายหรือ แม้ว่าหลานชายข้าจะอัปลักษณ์แต่เจ้าก็แต่งมาแล้ว เห็นสกุลเฉินของข้าเป็นอะไร"เฉินหยวนเดินกร่างเข้ามาในศาล จ้าวเฟยเฟยคุกเข่าอยู่ก็หัวเราะเบาๆก่อนจะหันไปหาเฉินหยวน "อาสามของสามีท่านมาแล้วหรือ""หึ เจ้าถึงกับพาบุรุษมาเดินโอบกอดกันที่ตำบลยังมีหลานชายข้าในสายตาหรือไม่"เฉินมู่หยางหันมาเผชิญหน้ากับเฉินหยวนช้าๆก่อนจะเอ่ย"อาสาม ข้าพาภรรยามาเดินเล่นซื้อของเหตุใดถึงไม่ได้ นางมิได้คบชู้กับผู้ใดทั้งนั้น"เฉินอี้เห็นหลานชายโกนหนวดเคราแล้วก็ยิ่งให้โมโห ไอ้เด็กนี่หน้าตาหล่อเหลายิ่งนัก แล้วอย่างไรเล่าคนอื่นไม่เคยเห็นใบหน้านี้ถ้าเขาไม่ยอมรับ มันก็ไม่ใช่คนสกุลเฉิน จึงกล่าวออกไป"หลานชายข้า เจ้าหรือช่างน่าขันเจ้าเป็นใครกันแน่ มาหลอกลวงหลานสะใภ้ของข้า"ซุนเต๋อฉายเดินมากลางโถงก่อนจะเอ่ยกับเขา"เฉินหยวน หลี่อี้ และพวกเจ้า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status