서재
검색
홈 / วาย / ข้ามเวลารัก...อุกะ! / ตอนที่ 20 ใต้แสงจันทร์

공유

ตอนที่ 20 ใต้แสงจันทร์

작가: ลิงจะไม่ทำงาน
last update 최신 업데이트: 2025-05-30 00:59:35

          หลังจากวันที่หมู่บ้านถูกทำลายไปด้วยเปลวเพลิง และความวุ่นวายได้สงบลง ชีวิตใหม่ก็เริ่มขึ้นอีกครั้งอย่างช้าๆ ด้วยความมั่นคง ผู้คนในเผ่าค่อยๆ เก็บซากปรักหักพัง และเริ่มต้นก่อร่างสร้างบ้านเรือนขึ้นมาใหม่ด้วยแรงกายและแรงใจที่เปี่ยมไปด้วยความหวังอีกครั้ง

ตึก ตึก โครม!

เสียงขวานไม้กระทบลำไม้ เสียงหัวเราะเบาๆ ปนกับเสียงสนทนา แว่วมาจากทุกมุมของหมู่บ้าน แม่บ้านและเด็กๆ ช่วยกันกวาดเก็บสิ่งที่ยังพอใช้ได้ บ้างก็ทำความสะอาดพื้นดิน บ้างก็วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน กลิ่นดินชื้นๆ ผสมกลิ่นใบไม้แห้งที่ถูกแดดอ่อน กลายเป็นกลิ่นที่ชวนให้รู้สึกถึงการเริ่มต้นที่สดใหม่

เอเลียสกลายเป็นหนึ่งในแรงสำคัญของหมู่บ้านอย่างแท้จริง ชายหนุ่มผู้มาจากต่างยุคต่างโลก กลับสามารถเข้ากลมกลืนกับผู้คนในเผ่าได้อย่างไม่น่าเชื่อ ความรู้ของเขาถูกใช้เพื่อช่วยสร้างระบบเก็บถนอมอาหารง่ายๆ โดยใช้ภาชนะดินโคลนแดง ฝังลงในหลุมเย็นใต้ร่มไม้ และเขายังเริ่มสอนผู้คนในเผ่าให้รู้จักใช้ภาษาที่เขาเองเรียกว่าภาษากลาง—ซึ่งเป็นภาษาเขียนที่เขาใช้ในปัจจุบัน

ชั่วโมงการเรียนของเ

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터
이전 챕터 다음 챕터

최신 챕터

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 26 อรุณสวัสดิ์

    เสียงร้องเจื้อยแจ้วของนกยามเช้า ดังคลอเคล้ากับแสงสีทองบางเบาที่รินรดผ่านหน้าต่างไม้เก่า เสียงเท้าของผู้คนบางตาเริ่มดังแว่วอยู่ไกล ๆ ชวนให้อากาศในยามรุ่งสางดูมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาด เอเลียสขยับตัวเล็กน้อย สัมผัสแรกที่ตื่นขึ้นมาคือความเย็นว่างเปล่าบนแผ่นหลัง ไม่มีอ้อมแขน ไม่มีแรงกอด ไม่มีเสียงหายใจอุ่น ๆ ที่เคยอยู่ตรงนั้นเมื่อคืนก่อน เขาลืมตาขึ้นทันที สายตามองไปยังข้างเตียงอย่างรวดเร็ว—แต่ตรงนั้นว่างเปล่า "…โคร?" เสียงของเขาเบากว่าลมหายใจ แต่ไม่มีคำตอบ ไม่มีเงาร่าง ไม่มีแม้แต่เสียงเดินอยู่ในกระท่อม ความรู้สึกใจที่หล่นวูบหนึ่งแล่นวาบไปทั้งอก เอเลียสลุกขึ้น เดินไปเปิดประตูกระท่อมอย่างร้อนใจ เบื้องนอกกลับเป็นภาพที่ตรงกันข้ามกับความเงียบในใจเขาโดยสิ้นเชิง—ผู้คนในหมู่บ้านพากันทำงานอย่างขะมักเขม้นตั้งแต่เช้าตรู่ เด็กหนุ่มคนหนึ่งแบกเหล็กกลมกลึงผ่านหน้าเขาไป มีผู้หญิงวัยกลางคนกำลังขัดเศษโลหะ อีกกลุ่มกำลังขุดดิน ปรับฐานโครงไม้ บางคนยกฟืน บางคนถือแผ่นแร่ แม้แต่เสียงหัวเราะเบา ๆ ยังลอยมาตามลม

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 25 ความเป็นไปได้

    ยามเช้าอันเงียบสงบในหมู่บ้านยังคงอบอวลไปด้วยหมอกจาง ๆ เมื่อเอเลียสเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางคดเคี้ยวสู่ถ้ำ เขาก้าวย่างด้วยความเร่งรีบแต่ระมัดระวัง ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครได้ยิน เพียงเสียงฝีเท้าเบา ๆ ที่สะท้อนกับผนังหินเย็นเฉียบภายในถ้ำ ผู้อาวุโสประจำอยู่หลังกรงไม้เช่นเคย แววตาเต็มไปด้วยประกายแห่งความคาดหวังเบื้องหน้าเครื่องตรวจจับการซ้อนทับของมิติ ซึ่งประกอบด้วยขดลวดทองแดงพันรอบโครงไม้ แขนกลทำจากเศษเหล็กกลั่นรูปทรงหยาบ และศูนย์กลางของเครื่องคือแท่นหินทรงกลมที่ฝังด้วย หินสีดำอมเทา สะท้อนประกายระยิบระยับแปลกตา"เจ้าเอามาหรือไม่?" ผู้อาวุโสเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นเขาเอเลียสหยิบถุงหนังสัตว์ขนาดเล็กออกมา ก่อนจะเทสิ่งของในนั้นลงบนแผ่นหินที่อยู่ใกล้เครื่อง หินเม็ดเล็กขนาดนิ้วหัวแม่มือหล่นลงมาเรียงกัน มีลักษณะคล้ายถ่าน แต่ผิวสะท้อนแสงวาวๆ อย่างแปลกประหลาด"นี่คือแร่แมกนีไทต์ที่ท่านขอ" ผู้อาวุโสพยักหน้าเบาๆ ดวงตาลุกวาว "ยอดเยี่ยม สมกับเป็นเจ้า เอเลียส""แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะจ่ายพลังงานได้พอให้เครื่องทำงานหรือไม่…" เอเลียสพูดเบาๆ พลางจัด

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 24 เงียบงัน

    แสงสีทองของอรุณรุ่งแรกเริ่มส่องแสงลอดผ่านเรือนยอดไม้ลงมายังพื้นดินที่ยังชื้นเย็นจากหมอกยามเช้า เสียงนกร้องประสานกับสายลมที่ไหลผ่านอย่างแผ่วเบา หมู่บ้านยังคงนิ่งเงียบไร้ผู้คนตื่นขึ้นมาจากความฝันของตน แต่ร่างหนึ่งกลับเคลื่อนไหวอย่างเงียบงัน ลอบเดินไปตามทางลูกรังเล็ก ๆ สู่ถ้ำที่ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้านราวกับถูกสายลมหรือแรงบางอย่างดึงดูดเอเลียสเดินช้า ๆ ด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยความกังวลและตั้งคำถามมากมาย เขากำลังเดินสู่ความจริงที่อาจเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตเขาไปตลอดกาล เมื่อมาถึงปากถ้ำ ความมืดเย็นภายในไม่อาจหยุดยั้งเขาได้ เขาก้าวเข้าไป ท่ามกลางเงาสลัวของคบเพลิงที่ยังกรุ่นไออุ่นจากการจุดเมื่อคืนชายแก่ในถ้ำยืนอยู่ตรงโต๊ะไม้หยาบ ด้านหน้ามีเศษเหล็กและอุปกรณ์แปลกตากระจายวางอยู่ เขาเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าและกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "ข้ารอเจ้าอยู่พอดี"เอเลียสพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่ได้เอ่ยคำทักทาย หากสายตากลับจับจ้องสิ่งที่ชายแก่กำลังจะโชว์ให้ดูชายแก่วางวัตถุหนึ่งลงบนโต๊ะ มันเป็นกล่องโลหะขนาดไม่ใหญ่นัก มีหลอดแสงเรืองรองเป็นสีฟ้

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 23 ปิดบัง

    ค่ำคืนอันเงียบสงัดไร้ผู้คน เงาของต้นไม้โยกไหวไปตามแรงลมเบา ๆ ใต้ท้องฟ้าสีเข้มซึ่งถูกเจือด้วยแสงจันทร์จาง ๆ เสียงฝีเท้าก้าวย่างบนพื้นดินชื้นนุ่มดังขึ้นแผ่วเบา เงาร่างของชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นตรงทางเดินด้านหลังหมู่บ้าน ท่าทีลับๆ ล่อๆ ราวกับไม่ต้องการให้ใครเห็นในอ้อมแขนของเขาเต็มไปด้วยเศษเหล็กเก่าขึ้นสนิม เศษชิ้นส่วนบางอย่างที่ดูไร้ค่า แต่ถูกห่อด้วยผ้าคร่าวๆ เพื่อบดบังรูปร่างตึก ตึก แกร็ง เกร็งเสียงฝีเท้าแผ่วเบาปะปนไปกับ เหล็กและโลหะที่เสียดสีกันอย่างดัง ในคืนที่ไร้ผู้คนเอเลียส มองซ้ายแลขวาอย่างระวัง ก่อนจะเบี่ยงตัวเข้าไปในโพรงหินที่นำเข้าสู่ ถ้ำท้ายหมู่บ้าน ที่ซ่อนตัวอย่างแนบเนียนภายใต้เงาเงียบงันของค่ำคืนแสงจากคบเพลิงที่ปักไว้เป็นระยะสะท้อนผนังถ้ำ เผยให้เห็นร่างของชายชราในความมืด เขานั่งขัดสมาธิรออยู่ก่อนแล้ว ดวงตาแม้จะเหี่ยวลึกแต่กลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ และเจ้าเล่ห์อย่างยากจะอ่านออก"ข้ารอเจ้าอยู่พอดี" ชายชรากล่าวเสียงแหบพร่า แต่เปี่ยมไปด้วยความคาดหวังเอเลียสวางเศษซากลงหน้าตัวเขา เสียงโลหะกระทบกันเบาๆ ดังส

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 22 กาลเวลา

    แสงแดดยามเช้าทาบลงบนพื้นดินเปียกชื้นจากหมอกค้างคืน เสียงนกร้องแว่วเบาในผืนป่าที่เพิ่งฟื้นกลับมาหลังคืนแห่งการเฉลิมฉลอง ใบไม้ไหวเอนอ้อยอิ่งตามจังหวะลมราวกับกำลังเต้นรำ เอเลียสก้าวเดินช้าๆ ไปตามเส้นทางกรวดเล็กๆ รอบหมู่บ้าน ร่างกายเขายังรู้สึกปวดเมื่อยอยู่ทุกสัดส่วนจากความเร่าร้อนเมื่อคืนที่ซุกซนและรุนแรงในเวลาเดียวกันยังหลงเหลือร่องรอยไว้อย่างเด่นชัดบนผิวเนื้ออ่อนแต่ไม่ใช่แค่ร่างกายที่ยังคงระอุ...จิตใจของเอเลียสก็ร้อนรุ่มไม่แพ้กัน"บ้าไปแล้ว…" เขาบ่นพึมพำเบาๆ พลางยกมือขึ้นปิดหน้าอย่างอับอาย ยิ่งคิดถึงช่วงเวลานั้น ใบหน้าก็ยิ่งร้อนผ่าวไม่ต่างจากกองไฟเมื่อคืนเพื่อไล่ความคิดฟุ้งซ่าน เขาเดินออกจากกระท่อมฟางไม้ มองไปรอบๆ กระท่อมของผู้คนที่พึงสร้างใหม่ บรรยากาศที่สงบ เสียงนกร้อง สายลมที่พริ้วไหว'เป็นช่วงเวลาที่สงบดีจังเลยนะ..' เอเลียสคิดพร่างเดินอย่างเหม่อลอย เขาเดินลึกเข้าไปอีก "..."จนพบว่าตัวเองมาหยุดอยู่หน้าถ้ำหลังหมู่บ้าน ที่แห่งนี้คือที่คุมขังผู้อาวุโส ผู้เคยได้รับความเคารพอย่างสูงสุด แต่ตอนนี้กลับเหลือเพียงชื่อเสียงท

  • ข้ามเวลารัก...อุกะ!   ตอนที่ 21 คือใต้แสงจันทร์

    เสียงเพลงและเสียงหัวเราะจางหายไปพร้อมกับเปลวไฟที่มอดลง ผู้คนทยอยแยกย้ายกลับกระท่อมไม้เล็กๆ ที่สร้างขึ้นใหม่ด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่หัวใจเปี่ยมสุข ความเงียบสงัดค่อยๆ แทรกซึมคืนหมู่บ้านให้กลับคืนสู่ความสงบที่ริมแม่น้ำสายเดิม ภายใต้แสงจันทร์สีเงินที่ทอดเงาลงบนผืนน้ำใส เอเลียสยังคงนั่งอยู่ข้างโคร ไม่มีคำพูดใดหลงเหลือให้เอ่ยอีกต่อไปในค่ำคืนนี้ หลังจากจูบเมื่อครู่ หัวใจของทั้งสองกลับยังเต้นไม่เป็นจังหวะ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกก็ตามโครทอดสายตาไปยังพื้นน้ำเหมือนกำลังใช้มันสะท้อนความคิดที่อัดแน่นอยู่ในใจ ความสงสัย ความกลัว และความไม่แน่ใจที่เคยบดบังความรู้สึกของเขามาตลอด—ค่อยๆ มลายหายไปเมื่ออยู่ต่อหน้าเอเลียส"…ข้าเคยคิดว่าการรู้สึกแบบนี้มันอ่อนแอ" เขาพูดเบาๆ พอให้ได้ยินเพียงสองคน "แต่พออยู่กับเจ้า ข้าถึงได้เข้าใจว่ามันคือความกล้า...กล้าที่จะเชื่อใจอีกคนโดยไม่มีเงื่อนไข"เอเลียสหันมามอง ดวงตาของเขานิ่งและอบอุ่น ไม่ได้พูดแทรก แต่เพียงแตะมือบนหลังมือของโครอย่างอ่อนโยน ชั่วขณะนั้น ทุกสิ่งรอบตัวดูเหมือนจะเงียบลง เหลือเพียงเสียงลมหายใจที่ประสา

더보기

다른 추천

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status