แชร์

บทที่ 4

ผู้เขียน: มดตัวจี๊ด
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-28 20:30:12

“อะ อื๊ออ…” สัมผัสชวนวาบหวามจากชายคนแปลกหน้าสร้างความตื่นเต้นให้ร่างบางไม่ใช่น้อย ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ที่กำลังครอบงำจิตใจกระตุ้นอารมณ์ความต้องการมากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ จนยากหลบหนี

มีญ่านอนแอ่นหน้าอกรับสัมผัสหยาบโลนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความทรมานฉายชัดบนใบหน้าสวยหวาน ริมฝีปากสีระเรื่อเม้มเข้าหากัน พลางกัดกลีบปากล่างเบาๆ ด้วยความเสียวซ่าน มือเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแกร่งที่แน่นหนันเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เผลอจิกเบาๆ จนเกิดรอยเล็บ จังหวะที่ใบหน้าคมคายซุกไซ้ลำคอ ยิ่งทำให้น้ำหนักมือกดลงแรงกว่าเดิม

“ตัวเธอหอมดีนิ”

“อึก…” คำเอ่ยชมทำให้ใบหน้าของเธอเห่อร้อน ไม่เคยลิ้มรสของสัมผัสแบบนี้มาก่อน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันดีเกินกว่าจะขอให้เขาหยุด ยิ่งเขาสัมผัสมากขึ้นร่างกายยิ่งอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งโดนไฟลน

“ฉันชอบกลิ่นตัวหอมๆ เหมือนแป้งเด็กของเธอ” เขากระซิบข้างใบหู มือหนาบีบเคล้นหน้าอกขนาดใหญ่พอดีจนล้นออกตามง่ามนิ้ว แม้จะอยู่ภายใต้ไฟสลัวหากแต่ยังคงมองเห็นเรือนร่างไร้อาภรณ์ชัดเจน

สวยไปหมด…

มือหนาสอดเข้าไปใต้เรียวขาขาวเนียน ค่อยๆ สัมผัสลงความสวยงามเปียกแฉะ ใบหน้าคมคายเผยรอยยิ้มร้ายกาจเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างพร้อมแล้ว

“แฉะเต็มมือไปหมดแล้ว”

“อ๊ะ~” เธอเบือนใบหน้าไปทางอื่นเมื่อเขาใช้นิ้วมือลูบเบาๆ ตรงนั้น เนื้อตัวสั่นเกร็ง ปากคอสั่นระริก มือพลางเลื่อนลงไปดันมือของเขาออกเพราะรู้สึกทรมานแทบขาดใจ

อายุยี่สิบปีก็ฉลองโดยการมีเซ็กซ์เป็นครั้งแรก ทำไมถึงแก่แดดขนาดนี้นะ เมื่อเขาสอดนิ้วเข้ามาข้างในร่างกายเธอพลันกระตุกอัตโนมัติ มือจิกลงท่อนแขนแกร่งอย่างแรง ใบหน้าแดงซ่านเต็มไปด้วยฤทธิ์ของไฟราคะ

มัน…รู้สึกเสียววูบวาบตรงท้องน้อย

เหมือนผีเสื้อหลายพันตัวกำลังบินวนอย่างไรอย่างนั้น ดวงตาลอยขึ้นอย่างทรมาน มันทรมานมากกว่าตอนเขาใช้ริมฝีปากสัมผัสตามจุดต่างๆ บนร่างกายเสียอีก ยิ่งเขาขยับนิ้วแรงขึ้นเธอยิ่งจิกเขาแรงขึ้น เสียงครางน่าอายดังเล็ดลอดในยามที่เขากำลังใช้นิ้วปรนเปรอความเสียวซ่าน เธอครางเสียงดังอย่างลืมความอายไปล่ะ

“อ๊ะ อ๊า~”

“ครางอีกสิ ฉันชอบเสียงครางของเธอ”

ประโยคนั้นทำเธอเขินจนไม่กล้าคราง หากแต่เขากลับทำให้เธอปล่อยเสียงครางออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ

ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจ แรงบีบรัดตรงนิ้วมือทำให้อดจินตนาการไม่ได้เลยว่าหากเปลี่ยนจากนิ้วเป็นอย่างอื่นแทน…มันจะดีแค่ไหน

แค่ลองจินตนาการยังรู้สึกปวดหนึบตรงกลางกายจนเริ่มอดไม่ไหวแล้ว อาภรณ์ทุกชิ้นถูกปลดออกจากร่างกายจนเปลือยเปล่าแม้กระทั่งท่อนล่าง แก่นกายขนาดใหญ่ผงาดออกมาสู่สายตาหญิงสาว

ใหญ่มาก…

ซองถุงยางถูกหยิบขึ้นมา ริมฝีปากหนาฉีกอย่างชำนาญ จัดการสวมใส่ลงส่วนหัวของแก่นกายจนครอบคลุมหมด มีญ่านอนกลืนน้ำลายเหนียวลงคอด้วยความกลัวเล็กน้อย เพราะเรื่องนี้แบบนี้มันใหม่มากสำหรับเธอ

“อื๊ออ!” เธออุทานร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาเริ่มสอดใส่เจ้านั่นเข้ามา ทว่าฤทธิ์สุราบวกกับอาการร้อนวูบวาบในร่างกายช่วยบรรเทาความเจ็บให้ลดน้อยลง

“ถ้าไม่โอเค ฉันจะหยุด” ไม่อยากทรมานผู้หญิง ถึงแม้ตอนนี้อารมณ์ปรารถนากำลังทำงาน หากอีกฝ่ายต้องการให้หยุด เขาสามารถหยุดแล้วจัดการกับตัวเองได้

“มะ…ไม่เป็นไร” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน”

“ทะ…ทำต่อได้เลย”

ริมฝีปากหนากรีดยิ้ม สายตาคมเข้มหลุบมองแก่นกายที่เข้าไปได้เพียงส่วนหัว มองเห็นเลือดอาบชโลมแก่นกายเล็กน้อย สิ่งนั้นช่วยการันตีได้ทันทีว่า…เธอยังบริสุทธิ์

ในเมื่อเธอเป็นคนบอกให้ทำต่อ เขาก็จะไม่ขัด เพราะตอนนี้เขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ไม่ได้ปลดปล่อยนานพอสมควร จู่ๆ มีลูกแกะตัวน้อยวิ่งเข้ามาเสนอตัวเป็นอาหารอันโอชะ มีหรือเสืออย่างเขาจะกล้าปฏิเสธ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 111

    ไรอันและมีญ่าหัวเราะเบาๆ ให้กัน ก่อนที่ทั้งสองจะหยิบแหวนแต่งงานออกมา ค่อยๆ สวมให้กันและกัน เมื่อแหวนบนนิ้วนางข้างซ้ายของทั้งคู่ส่องประกายภายใต้แสงอาทิตย์ ไรอันยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วก้าวเข้าไปใกล้เจ้าสาวคนสวย มีญ่าเงยหน้ามองเขาด้วยแววตาสั่นระริก แต่ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งตัว เขาก็โน้มตัวลงประกบจูบอ่อน

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 110

    ใครจะเชื่อว่าเธอถูกขอแต่งงานแล้ว… มีญ่านั่งอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้อง ดวงตากลมโตคู่สวยจับจ้องไปยังแหวนเพชรบนนิ้วนางข้างซ้าย ราวกับว่ายังไม่อยากเชื่อว่าสิ่งนี้เป็นของเธอจริงๆ แสงไฟในห้องสะท้อนกับเพชรเม็ดงามจนเป็นประกายระยิบระยับ แต่มันกลับไม่สว่างไสวเท่าความรู้สึกในหัวใจของเธอ เธอถูกขอแต่งงานแล้

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 109

    ท้องฟ้าในวันนี้สดใสเป็นพิเศษ แสงแดดอบอุ่นแต่ไม่ร้อนจนเกินไป สายลมเอื่อยๆ พัดผ่าน สร้างบรรยากาศรื่นรมย์ให้กับพิธีพระราชทานปริญญาบัตรที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการ มีญ่าอยู่ในชุดครุยเต็มยศ วันนี้เป็นวันที่เธอรอคอยมาโดยตลอด วันที่ความพยายามของเธอสัมฤทธิ์ผล รอยยิ้มสดใสแต่งแต้มบนใบหน้าขณะเธอเดินไปหาครอบครัวท

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 108

    “ครับ พี่ตั้งใจทำให้มีญ่า” “มีญ่าไม่รู้จะพูดอะไรเลย…” “ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ แค่มีญ่ามีความสุขพี่ก็ดีใจแล้ว” ไรอันดึงเก้าอี้ออกให้แฟนสาวนั่ง ส่วนตัวเองเดินไปดึงเก้าอี้ข้างๆ มีญ่าออกแล้วนั่งลง “ลองชิมดูสิ ฝีมือพี่พอใช้ได้ไหม” มีญ่ายิ้มบางๆ ก่อนจะหยิบมีดขึ้นมาหั่นสเต๊กชิ้นพอดีคำแล้วใช้ส้อมจิ้มเข้าป

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 107

    บรรยากาศในคอนโดหรูวันนี้ของไรอันแตกต่างไปจากทุกวัน กลิ่นหอมอ่อนๆ ของวานิลลาลอยคลุ้งไปทั่วห้องครัว คุณหมอหนุ่มที่อยู่ในชุดลำลองสบายๆ ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัว มือหนากำลังจับตะกร้อมือคนส่วนผสมของแป้งเค้กในอ่างผสมอย่างตั้งใจ “ให้ตายสิ ทำไมมันเหลวแบบนี้วะ…” เขาพึมพำกับตัวเองพลางขมวดคิ้วมองแป้งที่ดูเหมื

  • คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 106

    มีญ่าเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาคู่นั้นสะท้อนภาพของเธอเอาไว้ทั้งหมด “คะ?” “อย่ากอดพี่แน่นแบบนี้สิ” “ทำไมล่ะคะ?” เธอย้อนถามอย่างไม่เข้าใจ ไรอันไม่ตอบ แต่ดวงตาคมกริบที่มองเธออยู่กลับทำให้หัวใจของมีญ่ากระตุกวูบ ราวกับถูกดึงดูดให้จมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์บางอย่างที่ร้อนระอุขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ปลายนิ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status