ช่วยกันทำมาหากิน 1

ถึงผู้คนที่อาศัยอยู่ในตัวเมืองของเมืองอวี้จะมีนิสัยหยาบคายและปากไม่มีหูรูด แต่ก็ไม่เคยทำอะไรถึงเนื้อถึงตัวอย่างเมื่อวานมาก่อน หากปล่อยไว้อาจลุกลามเป็นปัญหาร้ายแรงยิ่งขึ้น

เหตุที่เมืองอวี้กลายเป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าเจ้าเมืองคนก่อนทำเป็นแบบอย่าง เขาใช้วิธีนี้กีดกันชาวเมืองที่ตนไม่ชอบหน้าออกไป ทำให้กลายเป็นแกะดำที่ไม่มีใครอยากเสวนาด้วย ถ้าไม่ให้ความร่วมมือก็จะเป็นภัยถึงตัวเอง

ปัจจุบันเจ้าเมืองคนนั้นถูกสั่งปลด และมีคนใหม่มาทำหน้าที่แทน แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างเหมาะสม จางอวี๋จิงเองยังไม่แน่ใจเลยว่า ถ้าร้องเรียนไปจะมีคนเป็นพยานให้นางได้สักกี่คน

หญิงสาวตื่นนอนเวลาเดิมไม่ว่าเมื่อคืนจะนอนดึกกว่าปกติหรือไม่ นางเตรียมอาหารคาวหวานเอาไว้ พอจวนจะเสร็จฮูหยินอาวุโสกับสามีของนางก็ตื่นพอดี ระหว่างรอพวกเขาล้างหน้าล้างตานางก็ไปให้อาหารไก่ แล้วค่อยมาร่วมกินมื้อเช้าด้วยกัน

“น้ำแกงหม้อนี้ไม่เลว เอาทำขายด้วยแล้วกัน”

หงเสวียนซู่ชิมดูแล้ว รสชาติไม่จัดจ้านและไม่จืดชืดจนเกินไป กำลังพอดี ส่วนไป่จวิ้นชอบกินอาหารรสอ่อนเป็นทุนเดิม นี่จึงถือว่าพอดีแล้วสำหรับเขา

“ท่านแม่ชอบข้าก็ดีใจเจ้าค่ะ ช่วงสายวันนี้น้อง