ตอนที่ 16 ปฏิบัติการออกตามหา

“จะให้เป็นเศรษฐียังไง แค่ไหน ฉันว่ามันไม่ใช่เรื่องดีเลยนะโมนา เธอลืมไปแล้วเหรอว่าพวกเราโดนลักพาตัวมา”

          “ฉันรู้ แต่เธอจะทำยังไงล่ะ ห้องออกแน่นหนาขนาดนี้ จะหนีไปได้ยังไง ฉันว่าเรารออยู่เฉยๆ ดีกว่านะ”

          “งั้นแล้วแต่เธอเลย ฉันละเหนื่อยใจกับเธอจริงๆ”

          [ด้านหนึ่งของคฤหาสน์หลังใหญ่]

          “คาริส...ทำไมวันนี้ลูกถึงกลับบ้านได้ล่ะ ก่อนหน้านั้นแม่ไม่เคยเห็นว่าลูกจะสนใจที่กลับมาบ้านเลย”

ท่านผู้หญิงซาเรียเอ่ยถามบุตรชายคนกลางด้วยความสงสัย

          “ลูกอยากกลับมาหาท่านแม่ คิดถึงท่านแม่ขอรับ”

ร่างสูงใหญ่สวมกอดผู้เป็นแม่ทันที เมื่อก้าวเข้าไปยังภายในคฤหาสน์หลังใหญ่

          “แล้วอิลยาสล่ะลูก น้องมาด้วยหรือไม่ แม่อยากจะทานข้าวกันพร้อมหน้า วันนี้ท่านพ่อของลูกบ่นถึงพวกเจ้าอยู่พอดี”

          “อีกสักพักขอรับ เห็นว่ากำลังเคลียร์งานที่บริษัทขอรับท่านแม่ แล้วนี่ท่านพี่ฮาซีฟอยู่หรือไม่ขอรับท่านแม่”

คาริสกวาดสายตาไปทั่วบริเวณภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ของเขา ซึ่งมีความกว้างใหญ่เป็นอย่างมาก ห้องนับร้อยอาณาบริเวณกว้างใหญ่ครอบคลุมพื้นที่นับสิบเอเคอร์เลยทีเดียว ข้าทาสบริวารเกือบร้อยชีวิตเดินไปมาภายในคฤหาสน์

          “คงจะอยู่ฮาเร็มกับแม่พวกสาวๆ พวกนั้น นอกจากทำงานก็มีเรื่องนี้แหละที่พี่ชายของลูกพึงพอใจเป็นหนักหนา”

          “งั้นลูกขอตัวก่อนนะขอรับ”

จุดประสงค์ของการเข้าบ้านวันนี้ของคาริสก็คือตามสืบการหายตัวไปของสาวไทยทั้งสี่ ซึ่งเขาคิดว่าต้องเป็นฝีมือของพี่ชายของเขาอย่างแน่นอน

          บริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ ถ้าจะเรียกว่าปราสาทก็คงจะไม่ผิดอะไร เพราะความใหญ่โตรโหฐานของตัวคฤหาสน์ที่ต้องใช้เวลานับสิบวันกว่าจะเดินครบทั่วพื้นที่ การจัดสรรห้องนั้นเป็นสัดส่วน บุตรชายทั้งสามคนจะถูกแบ่งออกเป็นส่วนกลาง ปีกซ้าย และปีกขวา ซึ่งแต่ละส่วนนั้นมีพื้นที่กว้างขวางเป็นอย่างมาก เทียบเท่ากับบ้านหลังใหญ่เลยทีเดียว

          “ท่านพี่ฮาซีฟอยู่ไหน”

คาริสเอ่ยถามสาวใช้ที่ยืนเฝ้าหน้าประตูบานใหญ่ของสถานที่ ที่เรียกว่า ‘ฮาเร็ม’

          “เอ่อ...นายท่านกำลัง...อยู่กับนางสนมเจ้าค่ะ”

          “เปิดประตู ข้ามีเรื่องจะคุยกับท่านพี่”

          “เจ้าค่ะนายท่าน”

          ประตูห้องขนาดใหญ่ถูกเปิด คาริสเดินเข้าไปยังห้องชั้นในซึ่งมีมากมายหลายห้องสลับซับซ้อน โดยพื้นที่ส่วนกลางของห้องจะเป็นลักษณะลานกว้าง ซึ่งมีสระน้ำ เตียงนอน ซึ่งมีสนมหลายสิบคนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นบางเบาที่มองเห็นทะลุไปถึงไหนๆ

          “ท่านพี่ขอรับ” คาริสมองพี่ชายของตัวเองที่กำลังอยู่ในสระน้ำและมีเหล่าบรรดาสาวๆ กำลังปรนนิบัตินับสิบคน

          “เจ้านึกยังไงถึงบุกมาหาพี่ถึงที่นี่...คาริส”

มือของพี่ชายเขากำลังจับศีรษะของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า กำลังก้มผุดก้มเงยกับไอศกรีมแท่งโตของเขา โดยไม่ละอายสายตาของผู้เป็นน้องชายแต่อย่างใด

          “ข้ามาเยี่ยมท่านพี่ขอรับ”

สายตาของคาริสกวาดสายตาไปทั่วบริเวณห้องโถงใหญ่ เหล่าบรรดาสตรีสาวงามต่างส่งสายตาอันหวานฉ่ำมาที่เขา ชายหนุ่มรูปงาม ใบหน้าคมคายดวงตาสีเทาคมเข้ม จมูกเป็นสันยาวรับกับปากที่เป็นกระจับเรียวได้รูปภายใต้กุตรา (ผ้าคลุมผม) ที่คลุมเส้นผมสีดำเอาไว้ ดวงตาอันแหลมคมที่ถูกปกคลุมด้วยแพขนตาหนา กำลังกราดไปรอบๆ เพื่อตรวจตราทุกพื้นที่ของห้องอย่างละเอียด

          “เจ้าบอกพี่มาตามตรงเถิดคาริส เจ้าไม่ได้มาเยี่ยมพี่จริงๆ อย่างที่เจ้าบอกกับพี่แน่นอน”

สายตาคมดุจับจ้องไปที่น้องชายของเขาเขม็ง คาริสคงต้องการที่จะรู้ความจริง ว่าเขาซ่อนพวกสตรีสาวสวยเหล่านั้นไปไว้ที่ตรงไหนอย่างแน่นอน

          “งั้น...ขอข้าตรวจห้องท่านพี่ได้ไหมขอรับ”

          “เชิญเจ้าตรวจได้ตามสบาย พี่ไม่มีอะไรจะต้องปกปิดเจ้าอยู่แล้ว”

ฮาซีฟมั่นใจว่าน้องชายเขาจะไม่เจอสาวๆ พวกนั้นอย่างแน่นอน หลังจากนี้เขาคงต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างเสียแล้ว ก่อนที่เจ้าน้องชายหัวรั้นของเขาจะรู้ความจริง

          “ขอรับ” คาริสเดินไปตามจุดต่างๆ ทันที คาริสต้องการเคลียร์ปัญหาคาใจ ถ้าพวกเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาจะได้ตัดพี่ชายเขาออกจากเรื่องน่าสงสัยนี้ มันคือหน้าที่ของเขาที่จะต้องช่วยทีมจัดงานรับผิดชอบ

          “ไม่ต้องตามข้ามา!” เสียงเข้มออกคำสั่งกับสาวใช้ ที่พากันกรูเดินตามหลังคาริสอย่างตื่นตระหนก เพราะชีคหนุ่มไม่เคยที่จะย่างกรายเข้ามาในนี้เลยสักครั้ง

          “เจ้าค่ะ”

          “นายคาริส...มีอันใดหรือเจ้าคะ”

เซริเดินออกมารับหน้า เมื่อผู้เป็นนายกำลังเดินตรวจตราบางอย่างมายังจุดที่เธอกำลังยืนอยู่ เซริได้รับคำสั่งจากนายท่านของเธอเรียบร้อยแล้ว ต่อให้นายคาริสจะเดินหาสักเท่าไร ก็มิมีวันเจออย่างแน่นอน เซริมั่นใจ

          “ข้าจะตรวจห้องใต้ดิน เจ้าเปิดให้ข้าด้วยเซริ”

          “เจ้าค่ะ” หัวหน้าสาวใช้ทำตามคำสั่ง

          เวลาผ่านไปราวสิบนาที...

          “เจ้าเจอสิ่งที่เจ้าต้องการหรือไม่คาริส”

ร่างกำยำกำลังนอนแผ่หราบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ที่มีเหล่าบรรดาสาวงามกำลังนวดตัวหลังจากการอาบน้ำเสร็จสิ้น

          “ไม่ขอรับ...งั้นข้าขอตัวก่อนนะขอรับท่านพี่ เชิญท่านพี่ตามสบายเถิดขอรับ”

          “อืม...ถ้าเจ้าแคลงใจพี่อีก พี่ยินดีให้เจ้าตรวจตรานะคาริส”

ริมฝีปากได้รูปภายใต้เคราที่ตัดแต่งอย่างประณีตยกยิ้มราวกับถือชัยชนะบางอย่างในมือ ถ้าเขาไม่ได้เชยชมสาวงามชาวไทยนั่น ก็ไม่มีอะไรที่จะมาหยุดยั้งเขาได้ แม้กระทั่งน้องชายในสายเลือดของเขาก็ตาม

[ฮาเร็ม]

          “นำตัวนางมา!”

ฮาชีฟสั่งสาวใช้ หลังจากที่น้องชายของเขาจากไป

          “คะ-คนไหนหรือเจ้าคะนายท่าน มีตั้งสี่คนนะเจ้าคะ”

เซริเอ่ยถามผู้เป็นนายด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ความยิ่งใหญ่และความมีอำนาจเป็นที่เกรงขามของทุกคน ทำให้ข้าทาสบริวารต่างทราบกันดี ว่านายท่านคนนี้น่ากลัวเพียงใด

          “คนที่เจ้าคิดว่าจะสนองข้าได้ โดยไม่ต้องให้ข้าออกแรง”

หนึ่งในสี่คนนั้น มีสาวงามคนหนึ่งที่ฮาซีฟนั้นถูกใจเป็นอย่างมาก เขาคงต้องเก็บเธอคนนั้นไว้หลังสุด เพราะเขารู้มาว่าเธอคือคนที่พยศที่สุดในบรรดาสี่คน ซึ่งฮาซีฟต้องใช้เวลาในการปราบม้าพยศตัวนั้นเองด้วยวิธีที่เหมาะสม คำพูดของท่านพ่อผุดขึ้นมาในหัวของเขาทันที ‘ลูกต้องหาทายาทสืบสกุล’ เธอคือคนที่เหมาะสมจะสืบทอดทายาทของเขา เธอคือแม่พันธุ์ที่ดี!

          “เจ้าค่ะนายท่าน”

เซริรับคำผู้เป็นนาย ก่อนจะเดินออกไป เป้าหมายของเซรินั้นก็คือ ‘นางที่ดูจะฉลาดในการเอาตัวรอดที่สุด’