공유

ตอนที่ 58  พิษรักแรงหึง (NC)

last update 최신 업데이트: 2025-06-21 02:56:07

ท่านอ๋องกัดเข้าไปที่หัวไหล่นางแต่ไม่ได้แรงมาก เขารู้สึกหวงนางขึ้นมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ยิ่งพอรู้ว่ามีบุรุษอื่นที่หมายปองนางอยู่เขาย่อมทนไม่ไหว เขาเปลี่ยนจากกัดเป็นค่อย ๆ เลียแผลนั้นให้นางที่เริ่มสั่นในอ้อมกอดอย่างไม่เข้าใจเขา นางคงเริ่มกลัวเขาขึ้นมาแล้วสินะ

“อันเฟย ข้าขอโทษ เจ้าเจ็บหรือไม่”

“ไม่เพคะเพียงแค่ตกใจเท่านั้น เหตุใดต้องกัดด้วยเพคะ”

“…เจ้าอย่าพึ่งถามวันนี้ข้าจะไม่ให้เจ้าพูด ข้าอยากรักเจ้า ….”

“เพคะหม่อมฉันจะไม่ถาม หม่อมฉันจะรักพระองค์….ทั้งคืน”

“จริงหรือ เจ้า….รับปากข้าแล้วนะ”

อันเฟยไม่ตอบ นางดึงเขามาจูบเพื่อจบเรื่องที่เขากังวลทั้งหมดในคืนนี้ เหตุใดนางจะไม่รู้ถึงความขี้หึงของท่านอ๋อง นางรู้ว่าเขารักและขี้หวงมากเพียงใด

นางเริ่มพลิกกายมาขึ้นคร่อมเขา นี่เป็นสิ่งเดียวที่นางจะทำเพื่อให้เขาคลายกังวลได้ว่านางเป็นของเขาเท่านั้น

“อาา….อันเฟย เจ้าจะทำเลยงั้นหรือ”

“ราตรีนี้อีกยาว คืนนี้พระจันทร์ยังงดงามอยู่นะเพคะ หม่อมฉันเองก็ต้องการพระองค์ไม่ต่างจากที่พระองค์…ต้องการ”

“เจ้า อาา…อันเฟย!!”

อันเฟยค่อย ๆ เบียดกายเพื่อให้มังกรยักษ์ของเขาเข้าไปด้านใน ใบหน้าที่แหงนหงายนั้นบ่งบอกได้หลากหล
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนพิเศษที่ 3   ฮั่วเทียนอี้ Vs ลี่ฟาง 2

    นางโอบรอบคอของเขาเอาไว้แน่นเมื่อเขารับนางที่กำลังตกจากต้นไม้ที่นางพยายามปีนไปเก็บผลของมันแล้วพลัดตก เขาพานางมาที่ลำธารใสเพื่อล้างแผลที่แขน มือหนาค่อย ๆ ดึงแขนเสื้อนางขึ้นเพื่อล้างแผลและดึงผ้าที่ฉีกจากเสื้อของเขามาพันให้นาง“เอาพันไว้ก่อน กลับไปที่ค่ายแล้วค่อยทายาและเปลี่ยนใหม่”“ขอบคุณท่านแม่ทัพ”ลี่ฟางหันไปขอบคุณ ปากนางจึงหันไปชนแก้มของเขา แต่นางไม่อาจขยับได้เพราะนางกำลังตกใจ ส่วนฮั่วเทียนอี้นั้นรู้ใจตัวเองก่อนนางนานแล้ว เขาดึงนางออกพร้อมกับมองหน้านางที่แดงระเรื่ออีกครั้ง“อยากขอบคุณข้าจริง ๆ งั้นหรือ ข้าช่วยเจ้าครั้งนี้เป็นครั้งที่สามสิบแปดแล้วตั้งแต่ออกเดินทางมา”“ท่านนั่งนับด้วยหรือเจ้าคะ นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ ข้า…ขอบคุณจริง ๆ เจ้าค่ะ”“เช่นนั้นข้าขอ….”เขาไม่พูดต่อแต่ช้อนหน้าขึ้นมาจูบนางในทันทีจนนางเริ่มเงยหน้ารับจูบเขา ร่างบางถูกรวบขึ้นมาและเดินออกไปจากลำธารใสในป่าที่ไร้ผู้คน ลิ้นเกี่ยวตวัดจนทั้งคู่ไม่อยากให้ผู้ใดได้พบเห็น เทียนอี้ค่อย ๆ วางนางลงที่โคนต้นไม้ที่มีพื้นหญ้านิ่ม ๆ รองรับอยู่“ลี่ฟาง….ข้าคิดว่าข้า…”“ฮั่วเทียนอี้ ท่านเอาแต่มองข้า เดินตามข้าและช่วยเหลือข้า แม้หลับตาก็รู้

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนพิเศษที่ 2 ฮั่วเทียนอี้ Vs ลี่ฟาง 1

    “คำสั่งพิเศษงั้นหรือ นี่มันแผนอันใดกัน เหตุใดข้าต้องไปแดนใต้เพื่อขอร้องแม่ทัพลี่ด้วย อันเฟยต้องการจะทำอะไรกันแน่น้องรอง”“ข้าเองก็หารู้แผนการของนางทั้งหมดไม่เจ้าค่ะ แต่ว่าในตอนที่ไปที่หอต้าหรงและรับตรากิเลนไฟมา พวกเราต้องฟังคำสั่งนางในฐานะแม่ทัพและข้าเชื่อใจอันเฟยว่านางจะคิดไม่ผิด”“เช่นนั้นข้าก็จะไม่ถาม ในเมื่อท่านอ๋องไว้วางพระทัยให้นางถือป้ายควบคุมกองทัพ นั่นแสดงว่าท่านอ๋องมองเห็นบางอย่างในตัวนาง ชิงอันเจ้าอยู่กับนางคอยคุ้มกันไปจนถึงเมืองชุ่น อย่าลืมว่านางเป็นแม่ทัพ ต้องคุ้มกันนางอย่างดี”“พี่ใหญ่ไม่ต้องห่วง ข้าทราบแล้ว”“ข้าจะเดินทางไปคืนนี้เลย ที่เหลือฝากเจ้าด้วย”“เจ้าค่ะ พี่ใหญ่….เดินทางปลอดภัยรักษาตัวด้วย”“เจ้าก็เช่นกัน…นายกองฮั่ว”กองทัพแดนใต้“ท่านแม่ทัพ แม่ทัพฮั่วน้อยขอเข้าพบขอรับ”แม่ทัพลี่หวงผู้คุมแดนใต้ของแคว้นฉินรีบเดินออกมาต้อนรับแม่ทัพหนุ่มอย่างรีบร้อน เขาต้องยอมรับว่าฮั่วเทียนอี้เป็นแม่ทัพที่ดูน่าเกรงขามไม่ต่างกับแม่ทัพฮั่วตูผู้เป็นบิดา เมื่อเดินเข้ามาเขาเองยังต้องรู้สึกเกรงใจ“แม่ทัพฮั่ว”ฮั่วเทียนอี้หันมาและคำนับให้ลี่หวงอย่างนอบน้อมจนแม่ทัพลี่ถึงกับนับถือเขา ที่จร

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนพิเศษ 1 เล่อหมิงคุณหลิงกับฮั่วชิงอัน

    เมืองชุ่นฮั่วชิงอันที่คอยดูแลอันเฟยเป็นอย่างดีทั้งคอยเปลี่ยนผ้าพันแผลให้และดูแลเรื่องอาหารการกินเป็นสิ่งที่อยู่ในสายพระเนตรขององค์ชายใหญ่แห่งหงหนานตลอดเวลา“องค์ชายพ่ะย่ะค่ะ องค์หญิงมิได้ใช้หมอหลวงของหงหนานเลยพ่ะย่ะค่ะ แม่นางผู้นั้น….”“ไม่ต้องห่วงหรอกพวกนางรักกันดั่งพี่น้อง นางไม่ทำร้ายอันเฟยแน่ พวกเจ้าไปดูแลคนที่บาดเจ็บเถอะข้าจะไปดูอันเฟยหน่อย”“พ่ะย่ะค่ะ”เขาเดินเข้าไปในกระโจมของอันเฟย ด้วยความเคยชินที่เป็นพี่น้องกัน ทหารยามจึงปล่อยให้องค์ชายเข้าไปโดยไม่ทันระวัง แต่เขากลับไม่เห็นนางอยู่ในนั้นพบเพียงสตรีอีกนางที่กำลังเปลี่ยนชุดอยู่“นั่นผู้ใด”นางหันไปคว้าผ้ามาพันตัวเอาไว้ได้ทันและคว้าดาบที่ชั้นวางออกมาพร้อมกับหันมาชี้ใส่องค์ชายคุณหลิงที่ยืนตัวแข็งตกใจอยู่เพราะนึกไม่ถึงว่าบุตรสาวแม่ทัพฮั่วผู้นี้จะมีวรยุทธ์สูงเช่นนี้“องค์ชาย!!”“คือว่า…ขออภัย ข้ามาหาอันเฟยไม่คิดว่าเจ้า…จะอยู่ด้วย”เขารีบหันกลับไปเพื่อให้นางแต่งกายให้เรียบร้อย ชิงอันหน้าแดงจัดเพราะความอับอายเพราะนางไม่เคยเปลือยกายจนให้ผู้อื่นเห็นเนื้อหนังเช่นนี้มาก่อน“องค์หญิงไปเปลี่ยนชุด นางอยู่ด้านในเพคะ หม่อมฉันพึ่งทำแผลให้นางเส

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 64  ความรักที่ไม่สิ้นสุด (ตอนจบ)

    เขากำชับกอดนางแน่นกว่าเดิมเมื่อนึกถึงว่าหากคลาดกันในคืนที่จับฆาตกรต่อเนื่องนั้นไป อาจจะไม่ได้พบกับนางและเรื่องทุกอย่าง เขาคงจะยังจัดการไม่ได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้หากไม่มีนางคอยช่วย“โชคดีงั้นหรือเพคะ แต่ว่าคืนที่เราพบกันที่หอต้าหรงในวันทำสัญญานั่น พระองค์ยังเป็นผู้ที่ถือดี เจ้ายศเจ้าอย่าง เย็นชาและไร้น้ำใจอยู่เลยนะเพคะ”“นั่นเพราะว่าข้า…หลังจากสูญเสียเสด็จแม่ไปและถูกหานจินซือและท่านพี่หักหลัง ข้าก็เลยไม่คิดจะไว้ใจผู้ใดอีกจึงได้แสดงออกเช่นนั้นแต่พอเจ้าเข้ามาอยู่ในจวนข้าก็มิได้เป็นเช่นนั้นแล้วมิใช่หรือ ข้าก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองจนดีขึ้น”“หากตอนนั้นพระองค์ไม่มีตัวเลือก เรื่องพระสนมทั้งสองจะเป็นเช่นไรกันนะเพคะ”“เฮ้อ….ข้าอาจจะมีสนมเพิ่ม หรือไม่คนที่ถูกฆ่าตายอาจจะเป็นข้า มิใช่พี่ใหญ่ก็ได้”“เพราะเหตุใดกันเพคะ”“เพราะว่าแผนการของหานจินซือนั้นมีมากมายเกินคาดเดา นางไม่มีทางยอมเสียตำแหน่งพระชายาองค์รัชทายาทไปโดยง่าย และอุปสรรคใหญ่ของพวกเขาก็คือข้าอย่างไรเล่า การที่นำพระสนมสองคนมามอบให้ข้า นั่นก็เท่ากับคอยหาโอกาสเพื่อจะทำร้ายข้า เพียงแต่โอกาสนั้นมาช้าเกินไป”“นึกไม่ถึงว่านางจะคิดเรื่องนี้ไว้ลึก

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 63  เต้าหู้นี้…ก็อร่อยนะ

    หลินอีถึงกับตกใจจนแทบจะดึงมือหนีแต่องค์ชายไม่ยอม เขาดึงมือนางเอาไว้พร้อมกับส่งยิ้มมาให้นาง รอยยิ้มนี้เองที่ทำให้หลินอียอมแพ้“องค์ชายเพคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”“ข้าแค่ถามเจ้าดู ได้หรือไม่”“พระองค์ทรงหมายถึง….”“เต้าหู้หวานที่เจ้าทำมานั่นอย่างไร มันอร่อยมากข้าขออีกชิ้นหนึ่งได้หรือไม่”“อ้อ!! ท่าน…เอ่อ ได้สิเพคะ ข้าจะ…รีบไปเอามาให้รอสักครู่เพคะ”“เอ่อ…หลินอีเจ้าไม่จำเป็นต้องลนลานขนาดนั้น ข้าทำให้เจ้ากลัวงั้นหรือ”“หม่อมฉันมิได้ลนลานแค่อยากจะ…”นางไม่ทันรู้ว่าเขาเดินตามมาเมื่อจะหันไปตอบกลับหันไปชนเข้ากับแก้มที่มีลักยิ้มของเขาเข้า ท่าทางของจิ่น หยางเองก็ตกใจไม่น้อยเมื่อถูกแก้มของนางชนเข้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เขาคว้ารอบเอวนางเอาไว้ได้ก่อนที่นางจะเซล้ม“เต้าหู้นี้…ก็อร่อยนะ”เขาสูดลมหายใจเข้าเต็มที่พร้อมกับขยับปากมาใกล้ ๆ นาง วันนี้เขาคิดว่าเขาเองก็รุกหนักพอสมควรทั้งตอนที่ไหว้พระในวัดและเดินจับมือนางเดินในตลาดหน้าเมือง ซื้อปิ่นปักผมและมุกประดับสวมให้นาง แต่หลินอีที่ไม่เคยถูกบุรุษใดเกี้ยวมาก่อนจึงทำตัวไม่ถูก“ขอชิมได้หรือไม่”“องค์ชายเพคะ นี่มันออกจะ….”มีหรือที่เขาจะทนไหวเมื่อได้อยู่ใกล้นา

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 62  เจ้า…ชอบเขาหรือไม่

    อันเฟยหันไปมองสายตาของฮั่วหลินอีที่เริ่มกลัวและกังวลเล็กน้อยราวกับว่าอันเฟยจะจับโกหกบางอย่างของนางได้ ฮั่วชิงอันเองก็เริ่มมองอันเฟยด้วยความอยากรู้เช่นกัน“อันเฟย…องค์ชายต่างแคว้นนั่นมีปัญหาอะไรกับเจ้ามาก่อนหรือไม่”“พวกท่านจำเรื่องที่ข้าเคยเล่าให้ฟังก่อนหน้านั้นได้หรือไม่ สาเหตุที่ข้ามาที่ฉินโจว”“หรือว่า!!….อันเฟย หรือคนที่เจ้าพูดถึง…จะเป็นเขาผู้นั้นงั้นหรือ??”ฮั่วชิงอันกล่าวออกมาทันทีพร้อมกับฮั่วหลินอีที่นั่งบิดผ้าเช็ดหน้าอยู่แต่มิได้พูดสิ่งใด นางกำลังคิดบางอย่างอยู่ในใจ อันเฟยหันไปมองนางนิดหนึ่งก่อนจะหันไปตอบชิงอัน“ใช่เจ้าค่ะ เป็นเขานี่แหละ ซ่งจิ่นหยางองค์ชายสามแห่งแคว้นเป่ยหยาง”หลินอีปัดถ้วยชาหล่นทันทีเมื่ออันเฟยกล่าวจบจนพวกนางต้องหันมามองท่าทางที่ตกใจของหลินอีนั้น ใบหน้านางซีดเผือดและมือเริ่มสั่นจนอันเฟยตกใจ เช่นนั้นองค์ชายของเป่ยหยางก็มาที่นี่เพราะองค์หญิงอันเฟย เช่นนั้นเรื่องในคืนนั้น….“หลินอี เจ้าเป็นอะไรไปเหตุใดมือเจ้าเย็นถึงเพียงนี้”“ข้า…ข้า…ไม่มีอะไร งานในวันนี้คนมากมายจนข้าเริ่มเวียนหัว ข้า…”“พวกท่านฟังข้าให้จบก่อน องค์ชายจิ่นหยางมาแสดงความยินดีกับข้าและฟู่เฉิน เขาม

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status