“คุณลุง” อรรัมภาพูดขึ้น วิฑูรย์ยืนกอดอกมองอรรัมภา
“หนูอรไปที่นั่นได้ยังไง”
“คุณอรไปกับผมครับ” เสียงเปี๊ยกที่เดินตามขึ้นมาเพราะรู้ความผิดของตัวเองและรู้สึกผิดกับอรรัมภาเป็นอย่างมาก เด็กหนุ่มที่ยืนร้องไห้น้ำตาไหล อรรัมภารู้สึกสงสารเขาไม่น้อย
“เอ้า! เล่ามาเจ้าเปี๊ยก” ธีภพที่ยืนกอดอกฟังเปี๊ยกเรื่องราวต่างๆให้วิฑูรย์ฟัง จนเขาอดที่จะเป็นใจของอรรัมภาไม่ได้
เขาก็ไม่นึกเหมือนกันเมื่อเห็นน้ำตาของเธอเข้าก็ทำให้เขารู้สึกหัวใจวิวสงสารเธอขึ้นมาซะดื้อๆ
“น้าเล็กนะครับบอกให้ผมไปเอาโทรศัพท์ของพี่มั่นที่ลืมอยู่ในไร่”
“โทรศัพท์อะไรทำไมไม่ไปเอาพรุ่งนี้”
“มะ ไม่รู้สิครับ แต่พอผมไปถึงแล้วก้ไม่มีโทรศัพท์จริงๆเลยครับ”
“ทำไมแกต้องอึกๆอักๆแกเล่ามาให้หมด แล้วหนูอรไปกับแกได้ยังไง”
“ก็น้าเล็กบอกว่าให้ผมไป แต่ผมไม่อยากไปผมกลัวผีนะครับ มันกำลังจะค่ำแล้วน้าเล็กก็เลย เอ่อ บอกว่าให้ผมพาคุณอรไปด้วย”
ตอนที่ 37 คุณหึงฉันเหรออรรัมภาเมื่อเจอคำถามว่าคบกับธีภพนานเท่าไหร่แล้วก็อดขำไม่ได้ หญิงสาวหัวเราะออกมา“อรไม่ได้เป็นแฟนกับคุณสองนะคะ อรเป็นแค่ลูกจ้างเฉยๆค่ะ”“งั้นแหละครับ งั้นแสดงว่าคุณอรโสดอยู่นะสิครับ”“ค่ะ อรโสดค่ะ” ธีภพจ้องตาของอรรัมภาด้วยความไม่พอใจ แต่อรรัมภาก็ยังทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาวยังคุยกับวีระอยู่ไม่หยุด“เดี๋ยวผมส่งรูปให้คุณอรนะครับแต่ว่าผมไม่มีไลน์ของคุณอรจะทำยังไงดีครับ คุณอรแลกไลน์กับผมได้ไหมครับ”“ไอ้วี” ธีภพเรียกชื่อเพื่อนขึ้น“อะไรเล่า ก็คุณอรบอกแล้วว่าคุณอรโสดหรือว่าคุณอรคบกับไอ้สองจริงๆ”“ไม่ได้คบจริงๆค่ะ”“ถ้าไม่ได้คบงั้นแสดงว่าคุณอรโสด คุณอรแลกไลน์กับผมได้ไหมครับ”“ได้สิคะ” หญิงสาวแลกไลน์กับวีระจนคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามรู้สึกไม่พอใจ“น้องเก็บตังค์ได้แล้ว” ธีภพเรียกให้เด็กในร้านมาคิดเงินจะได้พาอรรัมภาออกไปจากร้านสักทีเพราะเขาก็รู้สึกไม่พอใจวีระที่มาทำเจ้าชู้กับอรรัมภา“อะไรวะ แกจะรีบไปไหนไอ้สอง
ตอนที่ 35 ผมมาเตือน“เธออาจจะแอบซ่อนพฤติกรรมที่เป็นนางร้ายอยู่ก็ได้นะคะคุณอาจจะไม่ทันผู้หญิงคนนี้ก็ได้ คุณรู้ไหมว่าเธอชอบคุณ”“ผมรู้แล้วยังไง”“แล้วคุณไม่คิดจะชอบเธอเลยเหรอ”“ผมไม่เคยคิดกับเธอมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง”“แล้วคุณพูดกับเธอชัดเจนหรือยัง”“แล้วเรื่องอะไรที่คุณต้องมาสอบสวนผม”“ฉันก็แค่อยากให้คุณพูดกับเธอให้ชัดเจน เธอจะได้ตัดใจจากคุณไม่ใช่ทำเป็นหมาหวงก้างอยู่อย่างนี้”“ไม่ว่าเธอจะรู้สึกยังไงกับผม คุณก็ไม่ควรไปกระตุ้นความรู้สึกเธอ”“คุณนั่นแหละคือคนที่กระตุ้นเธอให้เธอทำแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าเธอยื่นเท้ามาให้ฉันสะดุด”“ผมไม่รู้” ธีภพที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้“ก็ฉันกำลังบอกคุณอยู่นี่ไง“ถือว่าผมรับทราบก็แล้วกัน”“แล้วคุณคิดว่ายังไง”“ผมก็คิดว่าคุณคือต้นเหตุของเรื่อง” อรรัมภาอ้าปากค้าง ธีภพเดินไปเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างในและนั่งสตาร์ทรถรอเธอ“อีตาบ้า ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรทั้ง ๆ ที่ค
ตอนที่ 34 คู่ปรับตัวฉกาจอรรัมภาหันมองตามมนต์จันทร์แล้วเลิกคิ้วขึ้นสูง หรือว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่พอใจที่เธอมาทำงานที่นี่มันคงจะมีเหตุผลเดียวนั่นก็คือเธอกำลังชอบธีภพเป็นแน่ ว่าแล้วหญิงสาวก็ส่ายหน้าไปมาอย่างคนที่รู้บทละครเรื่องนี้ดี หลังจากนี้มนต์จันทร์คงจะร้ายกับเธอไม่ใช่เล่นแน่นอน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ เธอก็แค่มาทำงานที่นี่ให้ครบปีตามสัญญาจ้างก็แค่นั้นอรรัมภานั่งจัดโต๊ะเสร็จแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเริ่มทำอะไรก่อน เธอจึงเปิดประตูเข้าไปหาธีภพ“คุณจะให้ฉันทำอะไรบ้างคะ”“ก็ไม่ต้องทำอะไรนั่งทำหน้าสวยๆของคุณอยู่ตรงนั้นแหละ” ว่าแล้วธีภพก็ก้มลงไปเซ็นเอกสารอรรัมภาจึงเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าเขา เธอกอดอกมองชายหนุ่ม“แล้วคุณจะไม่ให้ฉันทำอะไรเลยเหรอ” เธอพูดด้วยอารมณ์เบื่อหน่ายเพราะนั่งมาสามชั่วโมงจนก้นชาแล้วแต่ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร“ถ้ามีอะไรผมก็จะบอกคุณ คุณทำแค่ชงกาแฟก็แค่นั้น คุณทำได้ไหม”“ทำได้สิ ว่าแต่คนชอบกาแฟแบบไหนล่ะ”“คุณก็ไปถามมนต์ว่าผมชอบแบบไหน” ชายหนุ่มชี้นิ้วไป
ตอนที่ 33 ศัตรูหัวใจ“นี่นายหมายความว่ายังไง” ธีภพหันไปถามน้องชายอีกครั้ง“เอ้า!! ก็หมายความว่าเราสองคนจะร่วมมือกัน” แววตาแสนซนของน้องชายนั้นทำให้เขาแทบอยากเขกหน้าผากไตรภพ“ร่วมมือกันงั้นเหรอ”“ใช่สิพี่”“แล้วถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นอรรัมภาล่ะ” เขาเว้นจังหวะแล้วมองหน้าผู้เป็นน้องชาย ทันใดนั้นเสียงตบมือดังฉาดขึ้นมาจนธีภพตกใจเพราะท่าทางดีอกดีใจของไตรภพ“ก็ดีสิพี่ ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคุณอรจริงๆ เพราะผมก็เห็นว่าพี่หนึ่งคอยจะออกหน้ารับแทนคุณอรอยู่ตลอดเลยนะ เวลาที่พี่ว่าคุณอรหรือไม่ว่าคุณอรจะทำผิดอะไรก็มีพี่หนึ่งนี่แหละคอยอ้าแขนปกป้อง พี่ไม่สังเกตเหรอ” น้องชายตัวดีเขย่าแขนธีภพ“นายจะบอกว่าพี่หนึ่งชอบคุณอรเหรอวะ” นิ้วโป้งของไตรภพถูกยกขึ้นด้วยท่าทางทะเล้น“ใช่พี่”“นายเอาตาไหนดูวะ” ผู้เป็นพี่ถามออกไปแล้วถอนหายใจยาว“ก็ผมเห็นพี่หนึ่งคอยปกป้องพี่อรอยู่ตลอดเวลา”“แล้วนายไม่คิดเหรอว่าพี่หนึ่งจะชอบคุณวรินกับคุณดา”“ผมว่าไม่นะ ไม่เห
ตอนที่ 32 ใครคือผู้หญิงคนนั้น“งั้นก็ไปสิคะ” เธอส่งยิ้มให้เขาน้อยๆและเดินไปด้วยกัน“ฉันไม่เคยรู้เลยว่าขอนแก่นจะน่าอยู่ขนาดนี้ อากาศก็ดี” ใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของอรรัมภานั้นทำให้ธีภพเผลอยิ้มไปกับเธอด้วย“ถ้าน่าอยู่คุณอยากจะอยู่ไหมล่ะ” เขาถามขึ้น“ก็คงต้องอยู่แล้วล่ะค่ะ อยู่ที่นี่อีกหนึ่งปี คิดซะว่ามาเที่ยวพักผ่อน” เธอพูดพลางยิ้ม สายลมเอื่อยๆที่พัดมา ทำให้ผมสีน้ำตาลปลิวไสวล้อไปกับสายลม ใบหน้าขาว จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบ ดวงตาคู่เฉี่ยวนั้นทำให้ธีภพตกอยู่ในภวังค์“คุณสองได้ยินฉันไหมคะ คุณสอง”“มีอะไรเหรอ”“ฉันเห็นคุณยืนยิ้มอยู่ ฉันถามว่าพรุ่งนี้เราจะต้องไปทำงานที่โรงงานข้าวของคุณ ฉันต้องทำอะไรบ้างคะ”“คุณก็ไม่ต้องทำอะไรก็แค่เดินตามผมก็แค่นั้น”“แล้วจะให้ฉันเดินตามคุณทำไมคะ”“ก็ผมจะให้คุณมาเป็นเลขาส่วนตัวไง”“แต่ฉันไม่เคยทำงานเลขาเลยนะคะ”“เดี๋ยวผมสอนเองคุณไม่ต้องกังวลหรอก”“เราเดินไปที่ไร่อ้อยตรงนู้นได้ไหมคะ”
ตอนที่ 31 อาการแปลกๆ“อะไรกันพี่สอง” เสียงทักมาจากทางด้านหลังจนธีภพต้องหันตามเสียงไปเห็นไตรภพเดินถือแก้วกาแฟตรงมายังเขา“อะไรของนาย” ธีภพหงุดหงิดใจขึ้นมาที่น้องชายจอมวุ่นวายเดินเข้ามายุ่งเรื่องของเขาอีกแล้ว“พี่เป็นอะไร” สายตาคมจ้องมองพี่ชายที่บัดนี้เริ่มมีอาการแปลกไป“ทำไมวะ” ธีภพเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้“ก็ไม่รู้สิสองสามวันมานี้ ผมเห็นพี่ยืนมองแต่เรือนรับแขก ตกลงพี่มองห้องไหนห้องปีกขวา ห้องตรงกลาง หรือห้องปีกซ้าย” เขาเน้นคำหนักที่ห้องปีกซ้ายเพราะว่าอรรัมภาอยู่ห้องฝั่งนั้น“มันเรื่องอะไรของนาย” น้ำเสียงเจือความไม่พอใจถามผู้เป็นน้อง“ก็ไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่ผู้เชี่ยวชาญด้านผู้หญิง” ไตรภพที่เริ่มอวดสรรพคุณของตัวเอง“ฮึ ๆ ๆ” เสียงหัวเราะออกมาจากลำคอเหมือนเจ้าของเสียงหัวเราะกำลังได้ฟังเรื่องโม้ของเด็กสิบขวบ“ผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ชายพูดเจ้าชู้ประตูดินวะ” ไตรภพนิ่วหน้าทันที“อะไรกันพี่ ทำไมตั้งฉายาน้องชายแบบนั้น”“ก็ฉันรู้นี่หว่าว่านา