LOGINShare
ตอนที่ 15 เส้นทางชีวิตอันผกผัน 2
Last Updated:
2025-06-28 21:47:27
Latest chapter
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 32 ยากเปลี่ยนแปลง3
หญิงสาวปรับเสียงให้นิ่งที่สุด “ขอเอ่ยตามตรงโดยไม่ปิดบัง ข้าอยู่ข้างกายท่านย่อมปลอดภัยแก่ตัวข้าเองและผู้อื่น หากยังฝืนอยู่จวนซ่งคงไม่แคล้วทำร้ายจูซิ่วกับหลันอวี้ รวมถึงบิดามากไปกว่านี้”นางถอนหายใจแผ่วเบากล่าวต่อเสียงเครียดขรึม “คนที่เจ็บคงไม่ใช่พวกเขาทั้งสาม แต่เป็นเด็กน้อยจวิ้นเอ๋อร์ที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย”ทั้งจวนซ่งคงมีเพียงซ่งหลันจวิ้นคนเดียวที่ซิงเยว่มองเป็นครอบครัวหากบิดาผู้นั้น จูซิ่วและหลันอวี้ถูกฆ่าตาย เรื่องราวเลวร้ายย่อมเกิดขึ้นกับซ่งหลันจวิ้นนับจากนี้ซึ่งซิงเยว่ไม่ยอมให้น้องชายต้องแบกรับความแค้นจากการที่ครอบครัวสังหารกันเอง เพราะผู้ฆ่าย่อมเป็นนาง และนางไม่ต้องการถูกน้องชายเกลียดบุรุษมิได้เอ่ยวาจาใด เพียงใช้ดวงตาลุ่มลึกสีดำสนิทตรึงนางเอาไว้นิ่งๆ ใบหน้าหล่อเหลาฉาบรอยยิ้มประหลาดบันดาลให้ดูมีเสน่ห์ชวนลุ่มหลง ครู่หนึ่งค่อยเอ่ยยิ้มๆ“เหตุผลเหล่านั้นข้าเชื่อหมดใจ แต่อีกเหตุผลหนึ่งคือใจเจ้ามีข้าแล้วใช่หรือไม่?”คนบางคนได้ทีมักไม่ปล่อยผ่าน หลิวไท่หยางคือผู้นั้น เขาเห็นพวงแก้มซิงเยว่แดงเรื่อ ท่าทางเขินอายที่ปิดไม่มิดนี้ ทำคนลิงโลดนัก “เจ้าชอบข้าแล้วแน่ๆ”ทว่าซิงเยว่ไหนเลยจะยอมร
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 32 ยากเปลี่ยนแปลง2
ครั้นสบายตัว ดื่มน้ำแกงสงบจิต ซิงเยว่ก็สบายใจ อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อยหลิวไท่หยางเข้าห้องด้านในอีกฝั่งจัดการเช็ดเนื้อตัวเปลี่ยนอาภรณ์เช่นกัน ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ออกมา กลายเป็นคุณชายรูปงามดุจเดิมหาได้ดำทะมึนไม่คนงานหญิงเห็นรูปโฉมแท้จริงของหลิวไท่หยางพลันหน้าแดงซ่าน ความร้อนผ่าวแล่นลามไปทั่วทั้งเรือนกาย รู้สึกตื่นเต้นเกินบรรยายที่ได้ยลโฉมนายน้อยหลิวใกล้ๆ เช่นนี้สวรรค์! นางมิได้ฝันไปใช่หรือไม่?เมื่อได้สติรู้ว่าไม่เหมาะสม นางก็รีบก้มหน้าล่าถอยออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว คงเหลือเพียงชายหญิงสองคนยืนมองหน้ากันกลางห้องกว้างอย่างเงียบงันหลิวไท่หยางไม่เอ่ยอันใด เพียงลอบประเมินสีหน้าของซิงเยว่นิ่งๆเขาพบว่านางไม่ปั้นปึ่งเย็นชาคล้ายหากเห็นใบหน้าชายใดก็เหมือนจะอาเจียนออกมาเฉกเช่นชั่วยามก่อนอีก ชายหนุ่มจึงดันไหล่หญิงสาวพามานั่งที่ตั่งตัวยาวกลางตั่งเป็นโต๊ะเตี้ยมีขนมและชาหอมกรุ่นวางอยู่ สองฝั่งของตั่งมีหมอนอิงทรงเหลี่ยมวางคั่นให้เอนอิงสบายๆหลิวไท่หยางจิบชาผ่อนคลาย ยืดตัวเหยียดขาอย่างเกียจคร้านทรงเสน่ห์บนตั่งยาวเหมือนที่ชอบทำยามนี้ไม่ต้องเป็นบ่าวกวาดลานแล้วสบายยิ่งซิงเยว่มองหลิวไท่หยางนิ่งๆ มิใช่เ
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 32 ยากเปลี่ยนแปลง1
โรงเตี๊ยมเก้าชั้นจินฟู่ นับเป็นโรงเตี๊ยมที่ดีที่สุด แพงที่สุด ปลอดภัยที่สุด หนึ่งในการค้าของหลิวไท่หยางชายหนุ่มยืนอยู่ริมหน้าต่างจากภายในห้องพักชั้นเก้าของโรงเตี๊ยมซึ่งเป็นชั้นบนสุด เรียวนิ้วแง้มบานหน้าต่างช้าๆ มองลงไปที่เบื้องล่างนิ่งๆ เห็นคนของสำนักคุ้มภัยจวนซ่งกำลังวิ่งพล่านตามหาคน ผู้นำกลุ่มคือหย่งปินหางคิ้วบุรุษกระตุกก่อนขมวดขรึม เจ้าหย่งปินผู้นั้น มีสิทธิ์อันใดพาคนมาตามหาซิงเยว่ไม่ทราบ? ไยไม่ใช้เวลาเตรียมหมั้นหมายกับซ่งหลันอวี้ไปเสีย?หลิวไท่หยางนึกขุ่นเคือง เร่งคิดแผนจัดการหย่งปินเมืองหลวงแคว้นเยี่ยนเจริญรุ่งเรืองกว้างใหญ่ไพศาล จวนหลิวตั้งตระหง่านอยู่ทิศบูรพาอีกฝั่งหนึ่งของเมืองหลวง ห่างจากจวนซ่งมากโข อีกทั้งซ่งเสวียนชิงยังส่งคนออกตามหาซิงเยว่ และแน่นอนว่าคงตามไปถามหาคนถึงจวนหลิวความเอิกเกริกนั้นแน่นอนว่าไม่เป็นผลดีต่อซิงเยว่ดังนั้นหลิวไท่หยางจึงยังไม่คิดกลับสกุลหลิวยามนี้ เขาเลือกพาซิงเยว่เข้าพักในโรงเตี๊ยมก่อนสักระยะอาจจะหนึ่งหรือสองเดือน บางทีอาจจะนานกว่านั้น เพื่อรอเวลาให้ซ่งเสวียนชิงถอดใจชายหนุ่มผละจากริมหน้าต่าง เดินมาที่โต๊ะตัวหนึ่ง ซึ่งมีหมึกพู่กันและกระดาษวางเอา
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 31 เปิดเผยตัว2
ซิงเยว่ถอนเข็มออกแล้วแทงเข้าไปอีกจนสุดเล่ม ดึงขึ้นแล้วปักลงไป นางทำซ้ำๆ ไม่ยั้ง ทั้งโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ปรานี ความแหลมคมทะลวงลึก ไร้บาดแผล แต่เจ็บปวดแสบสัน ความทรมานนั้นทะลุทั่วร่างส่งถึงปลายเท้าเสียงกรีดร้องโหยหวนราวสัตว์ป่าบาดเจ็บเจียนตายเกิดขึ้นเนิ่นนานขนาดของอาวุธลับมิได้สร้างบาดแผลฉกรรจ์แต่กลับทำคนรวดร้าวแสนสาหัสถึงขั้นสลบแน่นิ่งสิ้นฤทธิ์ไม่ยากซ่งหลันอวี้ถึงขั้นตาเหลือกสลบเหมือดหมดความงามหลิวไท่หยางยังไม่ทันยื่นมือแทรกศึกระหว่างสตรี พลันมีคนผู้หนึ่งพุ่งทะยานเข้ามา จับกระชากร่างซิงเยว่ออกจากแผ่นหลังของซ่งหลันอวี้ เสียงเพียะเกิดขึ้น ใบหน้าซิงเยว่สะบัดตามแรงตบอีกครา พวงแก้มซับสีแดงเรื่อมากกว่าเดิมฝ่ามือนี้ใหญ่กว่าของซ่งหลันอวี้ แต่กลับซ้ำรอยเก่า ทำเอาเจ็บลึกไปถึงหัวใจ เพราะเจ้าของมิใช่ใครเขาคือซ่งเสวียนชิงเพราะเชื่อในสิ่งที่เห็น ชายวัยกลางคนคำรามก้องตามแรงโทสะอย่างไม่คิดไต่ถามว่าใครทำร้ายใครก่อน“ซิงเอ๋อร์ เจ้าเป็นบ้าไปแล้ว? กล้าทำร้ายน้องรึ?”ท่ามกลางกระแสเสียงทุ้มต่ำและความเจ็บแผ่ลามจากริ้วแดงบนพวงแก้มทะลวงใจ ซิงเยว่ยืนนิ่งตะลึงงันนางมีบิดาลำเอียงถึงเพียงนี้...จังหวะนั้นห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 31 เปิดเผยตัว1
ซิงเยว่ยามอารมณ์ร้ายเรี่ยวแรงเยอะนักหลิวไท่หยางที่กำลังปลอมตัวเป็นเพียงบ่าวไพร่ ไหนเลยจะจับตัวนางในลักษณะโอบอุ้มรัดแน่นเฉกคนรักได้ อาศัยที่เขาตัวใหญ่พละกำลังมีมากกว่าจึงทำเพียงจับประคองอย่างให้เกียรติจึงสามารถพานางออกมาได้สำเร็จ ทว่าแค่เท่านั้นก็พอจะรู้แล้วว่าเหตุใดคนงามถึงมีอารมณ์หงุดหงิดพลุ่งพล่านง่ายดายปานนี้สังเกตได้จากเนินอกที่คัดตึงจนอวบอิ่มมากขึ้นและหน้าท้องที่ปกติแบนราบยามนี้คล้ายนูนออกมาเล็กน้อยนางเป็นระดูแน่นอน...หลิวไท่หยางเป็นบุรุษเย่อหยิ่งถือดีทั้งหวงเนื้อหวงตัว แต่สำหรับซิงเยว่แล้วเขาไม่เคยตระหนี่รสสัมผัสกาลก่อนยังรักใคร่กลมเกลียวมิได้เลิกราห่างหาย เขากับนางมักเชยชิดคลอเคลีย มอบท่วงท่าเสน่หาให้กัน โดยมิล่วงล้ำถึงขั้นมอบบุตร ความสนิทสนมเช่นนั้นทำให้รู้ดีถึงสรีระอันงดงามของนางและช่วงหนึ่งของทุกเดือนสัดส่วนโค้งเว้าอันงดงามนี้ย่อมเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยทว่าอารมณ์กลับแปรปรวนมากโขสตรีแสนดีจึงกลายร่างเป็นนางพญามารเช่นนี้...ยังไม่ทันพ้นสวนบุปผา คนตัวเล็กพลันดิ้นจนหลุดมือ“ปล่อยข้าเสี่ยวชาง”หลิวไท่หยางลอบถอนหายใจแผ่ว ไม่มีเลยวี่แววความเอือมระอา มีแต่เอ็นดูนางแต่เวทนาจูซิ่ว
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 30 วิวาท 2
วาจานั้นทำจูซิ่วพลันชะงัก นางแอบชำเลืองมองด้วยแววตาวาวโรจน์อนุแล้วอย่างไร หากสามียกย่องเชิดชูมีหรือจะสู้ภรรยาเอกไม่ได้นั่นคือความนัยที่ซิงเยว่อ่านได้จากสายตาจู่ซิ่ว นางพยายามปรี่เข้าไปหมายทำร้ายอีกฝ่ายให้เลือดสาด ทว่าบุรุษตัวโตตรงหน้าคล้ายอุปสรรคใหญ่ มิอาจตบตีดังใจเมื่อม้าพยศถูกกันตัวไว้ ซ่งเสวียนชิงจึงรีบอธิบาย หมายไกล่เกลี่ยอย่างใจเย็นมิให้เรื่องราวใหญ่โตมากกว่านี้“ซิงเอ๋อร์ พ่อสร้างสิ่งที่มารดาเจ้าชอบเพื่อทำให้รู้ว่านางยังอยู่ไม่ไปไหน พ่อขอแค่นี้ เพื่อชดเชยความผิดในใจ”ทว่าซิงเยว่ไหนเลยยอมฟัง “แต่พวกท่านไม่มีสิทธิ์มาพรอดรักกันต่อหน้าสิ่งที่มารดาของข้าชอบ”ชายหญิงวัยกลางคนคล้ายถูกอสนีบาตฟาดหน้า“ปากบอกรู้สึกผิดคิดทำคุณไถ่โทษแต่ที่ข้าเห็นคือบิดากำลังหยามเกียรติมารดา เอาใจหญิงแพศยา”ซิงเยว่เจ็บแค้นแทนสตรีผู้ล่วงลับสุดพรรณนาครั้นตั้งสติได้ จูซิ่วพลันแผดเสียงขึ้นอย่างรันทดใจ “ซิงเอ๋อร์ เจ้าพูดอันใด พูดแบบนี้ได้อย่างไร เกินไปหรือไม่ สิ่งที่ข้าทำล้วนทำเพื่อมารดาเจ้า ไม่เคยคิดถึงตัวเองด้วยซ้ำ”น้ำตาของนางไหลพราก ให้รู้สึกเจ็บแค้นแสนสาหัส บ่งบอกว่าอับอายยิ่งนักที่ถูกสตรีรุ่นลูกด่าทออย่า
You may also like
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย677.1K viewsเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน104.2K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@11.4K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.7M viewsย้อนอดีตมาพลิกชะตา (ยุค 70)
sanvittayam448 viewsภรรยาแสนชังของท่านโหว
กะปอมพ่นไฟ2.4K viewsบุปผางามข้ามเวลามาทวงแค้น
ชาไทยเย็น3.2K viewsข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี
องค์หญิงโนเนม2.3K views
