LOGINShare
ตอนที่ 5 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
Last Updated:
2025-08-25 21:53:09หลังจากที่มิเรย์และแม็กซ์เวลเดินกลับเข้ามาภายในผับ มิเรย์ก็เดินมายันโต๊ะและหย่อนก้นนั่งลงโซฟานุ่มประจำที่ ขณะบรรยากาศในกลุ่มกลับเงียบอึมครึมจนกระทั้งเธอกระแอ้มเสียงและตัดสินใจเอ็นเตอร์เทนทุกคนให้กลับมาสู่สถานการณ์ปกติ
“เป็นไงบ้างน้องเรย์ เพื่อนพี่…” “ไม่เป็นไรเลยค่ะ จิ๊บจ๊อยมาก” มิเรย์พูดพลางสะบัดกลุ่มผมยาวสลวยไปด้านหลังจนทำให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม เหล่าหนุ่มหล่อทั้งหลายเมื่อเห็นเนินอกขาวนวลเนียนก็พากันกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก “ละ ละเลือดกำเดากูจะไหล” เจค็อปเมื่อมองเห็นเช่นนั้นแล้วก็อดที่จะพูดไม่ได้ด้วยความที่เป็นหนุ่มทะเล้นสายตาซุกซนอยู่แล้ว ไทเลอร์เมื่อเห็นเจค็อปทำทีทะเล้นก็รีบหยิบทิชชู่ขึ้นมายัดจมูกให้อย่างไว “เห็นไม่ได้เลยนะมึง” ด้านแม็กซ์เวลเมื่อรู้ว่าต่อปากต่อกลอนกับมิเรย์ไม่เป็นผลเพราะความแสบของเธอเลยตัดสินใจพักยกแล้วกลับมานั่งที่เดิมโดยตาคมคู่สวยก็ไม่ละสายตาจากมิเรย์เลยซักนิด “นั่นมันคนที่ขับรถเฉี่ยวยัยเรย์หนิ” เทียน่าหันไปกระซิบดรีมสาวสวยอีกคนของกลุ่ม ที่แต่งตัวเซ็กซี่ไม่ต่างจากมิเรย์ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะ “ใช่เหรอ หล่อนะ หล่อมาก” ดรีมกระซิบเทียน่าพร้อมกับยกมือไหว้รุ่นพี่แล้วนั่งลงโซฟานุ่ม ขณะสายตาก็มองแม็กซ์เวลตามที่เทียน่าสะกิดให้หันไปมอง “แขนโดนอะไรวะ ทำไมเลือดซิบ” จู่ ๆ ไทเลอร์ก็เอ่ยถามแม็กซ์เวลขึ้นด้วยความสงสัยเพราะในตอนนี้แขนเพื่อนมีเลือดไหลซิบออกมาหน่อย ๆ มือก็พลางยกขวดไวน์ราคาแพงขึ้นมา “โดนหมาบ้าที่ไหนไม่รู้วะกัดหน้าผับ” ริมฝีปากหนาเอ่ยตอบไทเลอร์เสียงเข้มสายตาก็จับจ้องไปทางมิเรย์ ส่วนไทเลอร์เมื่อเห็นสายตาคมของแม็กซ์เวลก็พอจะเดาออกว่าจะสื่อถึงอะไรเพราะตอนนี้สายตาของมิเรย์ที่มองแม็กซ์เวลเองก็ไม่ต่างจากคนเชือดกันกลางอากาศ แต่พอพนักงานทางร้านถือขวดไวน์ราคาแพงมาเพิ่มและอุปกรณ์สำหรับดื่มไวน์มา มิเรย์ก็ปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นดังเดิมไม่อยากให้ทุกคนเสียบรรยากาศ หลังจากนั้นเธอจึงอาสาเปิดไวน์เสิร์ฟให้ทุกคนแทนสาวบริการซึ่งหนุ่มหล่อทั้งหลายก็ไม่ปฏิเสธเธอแต่อย่างใด มิเรย์เปิดไวน์ขวดแรกลงดีแคนเตอร์อย่างกับคนชำนาญเรื่องการเปิดไวน์จนกระทั่งเจโรมกระซิบบอกไทเลอร์ว่าจริง ๆ แล้ว มิเรย์คือลูกสาวเจ้าของไร่องุ่นแถมยังหมักไวน์ส่งออกต่างประเทศอีกด้วย ไม่เพียงแต่การเปิดไวน์เธอยังเสิร์ฟเครื่อมดื่มอื่น ๆ ได้ถนัดมืออีก “ของพี่ไทเลอร์ค่ะ” “ขอบคุณครับน้องเรย์ ว๊า.. แบบนี้ รอบหน้าพวกพี่คงต้องชวนน้องเรย์ น้องดรีม น้องเทียน่า มาดื่มด้วยกันอีกแน่เลยสนุกดี” ไทเลอร์เอ่ยชมมิเรย์และกลุ่มเพื่อนไม่ขาดปาก ทำเอาหนุ่มหล่อที่นั่งฝั่งตรงข้ามกันเบ๊ปากมองบนด้วยความหมั่นไส้แล้วพูดออกมาน้ำเสียงเย้ยหยัน “ผู้หญิงอะไรขี้อ่อยฉิบหาย” “ว่าใครไม่ทราบ” “พูดลอย ๆ ใครอยากรับก็รับไป เธอขี้อ่อยเหรอ” สิ้นเสียงเย้ยหยันหนุ่มหล่อก็เอนตัวพิงโซฟานั่งขาไขว่ห้างสบายใจมือหนาก็ถือแก้วไวน์หมุนวนแสร้งทำเป็นหันมองสิ่งอื่น ทำเอามิเรย์เบ๊ปากมองบนหมั่นไส้ไม่แพ้กัน หลังจากทุกคนนั่งดื่มกันมาสักระยะก็เริ่มเข้าที่เข้าทางกับฤทธิ์ของแอลกอฮอร์แต่ก็ยังพากันขับรถพอกลับไหว น่าจะเป็นเพราะดื่มหลายยี่ห้อผสมกันร่วมด้วยจึงทำให้เมาไว “ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” “ฉันไปด้วย” ทันทีที่มิเรย์พูดขึ้นดรีมและเทียน่าก็พูดขึ้นพร้อมกันอีกเสียง มิเรย์ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าและคว้าแขนเล็กของเทียน่าและดรีมพากันเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่หลังจากที่สามสาวเดินกลับมาที่โต๊ะ หนุ่ม ๆ ก็สั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มเรียกได้ว่ามีแต่คนคอแข็งไม่มีใครยอมใครเลยสมกับเป็นนักดื่มประจำผับนี้ “นี่ฉันเข้าใจว่าจะกลับกันแล้วนะ” “กลับได้ไงล่ะ” “อ้าวชน” เสียงอีริกพูดขึ้นกลางวงพร้อมกับยกแก้วไวน์ชนกับเพื่อนกายแก่นก็โยกตามเสียงดนตรีเพลงอีดีเอ็มอย่างสนุกสนาน “ชน” ไทเลอร์พูดขึ้นอีกเสียง เมื่อเห็นทุกคนดื่มดั่งไวน์หมดขวดแล้วขวดเล่าคงจะเป็นเพราะได้ลิ้มรสชาติไวน์ที่แปลกใหม่เลยพากันถูกปาก เวลาผ่านไปเกือบตีสอง แม็กซ์เวลจึงบอกกับทุกคนว่าควรกลับได้แล้วเพราะถ้าดื่มหนักกว่านี้คงเมาหลับตายห่าในร้านอีกทั้งพรุ่งนี้มีแข่งรถอีกช่วงบ่ายเดี๋ยวไม่ไหวกัน “มึงขับรถไหวแน่นะไทเลอร์ พรุ่งนี้มึงตื่นแน่นะ” แม็กซ์เวลหันมองสภาพไทเลอร์ที่กำลังเดินโซเซไม่เป็นท่าไปลานจอดรถของผับ “ไหวดิวะ ปั๊ดโถวว กูใคร๊ กูไทเลอร์ว๊อย” แค่ฟังจากเสียงพูดก็ไม่น่าไหว อีริกและเจค็อปจึงตัดสินใจอาสาขับรถไปส่งที่คอนโดขืนปล่อยให้ขับกลับเองมีหวังได้เป็นศพข้างทางแน่ “กูฝากมันด้วยนะอีริก แม่งสภาพไม่น่าไหว พรุ่งนี้ไม่ตื่นกูคงต้องลงแข่งแทน” “เออ ไม่มีปัญหา มึงก็ขับรถกลับดี ๆ ” อีริกตอบแม็กซ์เวลน้ำเสียงกระอ้อกระแอ้ มือหนาก็รีบช่วยเจค็อปหิ้วปีกไทเลอร์เพื่อไปขึ้นรถที่ลานจอดรถของผับ เนื่องจากผับไกลปิดแล้วจึ้งไม่มีการ์ดมาบริการ “สภาพมึงเนี่ยนะไทเลอร์” “คนเหี้ยไรวะหนักยังกับควาย ไอ้ห่าเอ้ย” เจค็อปบ่นกระปอดกระแปดกำปั้นทุบหลังตัวเองสองสามทีหลังจากที่แบกร่างที่อยู่ในสภาวะทิ้งตัวของไทเลอร์มาถึงรถ เพราะแค่หิ้วปีกไม่น่าถึงรถจึงตัดสินใจแบกขึ้นหลัง “กูบอกแล้ว อย่าห้าวแดกเยอะ” ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นรถของอีริกขับออกจากผับก็ขับตามหลังไปไม่ห่างจนกระทั่งถึงคอนโดไทเลอร์คอนโดอีริกและคอนโดเจค็อป ที่ขับตามส่งแบบนี้เพราะยังแอบห่วงว่าเพื่อนจะพากันกลับไม่ไหวเมื่อรู้ว่าทุกคนกลับที่พักอย่างปลอดภัย แม็กซ์เวลจึงขับรถกลับคอนโดตัวเอง ร่างสูงโปร่งเดินถือสูทสีดำเนื้อดีเดินขึ้นลิฟต์คอนโดหรูกลางกรุงสายตาก็พลางมองแผลที่แขนแต่ก็ไม่ได้ครุ่นคิดอะไรตอนนี้สภาพตาปรือง่วงจนแทบอยากจะนอนลงกับพื้น ติ๊ง! เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อถึงชั้นยี่สิบเอ็ด เมื่อแม็กซ์เวลถึงห้องก็รีบจัดการอาบน้ำสระผมทำแผลที่แขนที่โดนมิเรย์กัดแล้วก็ทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มหลับเป็นตาย ******************** แหม่… ทำเป็นว่าเขาขี้อ่อย จริง ๆ ก็แอบมองเหมือนกันใช่ไหมล่ะแม็กซ์เวล 🫣 แอบกระซิบว่า Next… อาจจะมีลุ้น ๆ 🔞🔞
Latest chapter
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล พิเศษตอน 5 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล ตอนจบ
7 ผ่านไป“แม่คะ โตขึ้นมิลินขอเป็นนักแข่งรถเหมือนลุงเก็นได้ไหมคะ”เสียงเด็กหญิงมิลินเอ่ยถามคนแม่อย่างไร้เดียงสา หลังจากที่กลับมาจากโรงเรียนอินเตอร์กับคนเป็นพ่อ ด้านมิเรย์เมื่อได้ยินลูกสาวเอ่ยพูดก็ตกใจไม่น้อย จากนั้นจึงเอ่ยถามมิลินต่อ“พ่อพาไปสนามแข่งรถมาเหรอคะ”มิลินเมื่อได้ยินมิเรย์เอ่ยถามเช่นนั้นจึงตอบไปตรง ๆ “ใช่ค่ะ คุณพ่อพามิลินกับแพนเตอร์แวะไปสนามแข่งรถมา รถซิ่งมากค่ะคุณแม่ แพนเตอร์ก็ชอบ”สิ้นเสียงไร้เดียงสาของสาวน้อยมิลินมิเรย์จึงไม่พูดอะไรต่อ จากนั้นศรีอัมพรจึงเดินมารับมิลินไปเล่นด้วยที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเดินเข้ามาภายในบ้านเห็นมิเรย์ตาแข็งใส่ ก็พอจะเดาได้ว่าลูกสาวตัวแสบน่าเล่าเรื่องที่เขาพาตนกับน้องชายไปสนามแข่งรถมาบ้างแล้ว“คิดถึงแม่จัง กอดหน่อย”“นี่แหน่ แม่บอกพ่อแล้วใช่ไหม ว่าอย่างเพิ่งพาลูกเราไปสนามแข่งรถ ลูกเราอายุยังน้อย”มิเรย์พูดตำหนิแม็กซ์เวล ขณะใบหน้าพริ้มเพราก็หันไปมองลูกสาวที่กำลังนั่งเล่นกับศรีอัมพรในห้องนั่งเล่น“พอดีพ่อรีบเอาของไปให้ไอ้เลอร์และไอ้เก็นมัน ขอโทษน๊า ครั้งหน้าจะไม่ทำอีกแล้วครับ”ไม่เพียงแค่พูดร่างสูงยังกอดอ้อนมิเรย์พร้อมกับหอมแก้มฟอดให
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล พิเศษตอน 4 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
วันเวลาผ่านไปเกือบปีตอนนี้มิเรย์กับแม็กซ์เวลก็ยังใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างมีความสุข โดยมีแก้วตาดวงใจตัวน้อย ๆ อย่างมิลินอยู่ด้วยไม่ห่างกาย“พ่อ อาบน้ำให้ลูกยัง”เสียงของมิเรย์เอ่ยถามแม็กซ์เวลในขณะที่กายหนาเดินอุ้มมิลินขึ้นมาบนห้องชั้นสอง“อาบแล้วครับแม่ แต่กว่าจะอาบเสร็จก็นานเลย”เนื่องจากมิลินชอบเล่นน้ำ การอาบน้ำเด็กวัยสิบเอ็ดขวบจึงเป็นเรื่องยาก หากไม่ถูกตามใจก็จะงอแง แต่มิเรย์และแม็กซ์เวลก็จะเลี้ยงแบบมีเหตุไม่ตามใจลูกอะไรมาก เว้นแต่หากมิลินอยู่กับย่าและยายก็จะโดนตามใจมากเป็นพิเศษ“แล้วแม่กลับมานานยัง ทานข้าวยังครับ”“ยังเลย ฝากพ่อดูลูกก่อนนะ เดี๋ยวเค้าอาบน้ำแป๊บนึงแล้วจะมาเปลี่ยน อยู่กับพ่อก่อนนะคะเดี๋ยวแม่มาอุ้มนะมิลินคนสวยของแม่”ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นว่ามิเรย์เข้าไปอาบน้ำ จึงพามิลินนั่งเล่นของเล่นต่อในห้อง เหลือบสายตาคมมองนาฬิกาตอนนี้ก็เกือบจะสองทุ่ม จากนั้นแกรก…“แม็กซ์ แม็กซ์ เอามิลินมาให้แม่”“มีอะไรแม่”“เอามา เอามิลินมา มาเลี้ยงเอง”ศรีอัมพรเอ่ยพูดกับลูกชาย ขณะขาก็ก้าวเข้ามาในห้องแล้วหลอกล่อมิลินไปกับเธอ ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นแม่ทำเช่นนั้นก็รู้สึกงงไม่น้อย กระทั่ง..“วันนี้มิลิน
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล พิเศษตอน 3 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
เมื่อมิเรย์เข้าไปในห้องคลอดแม็กซ์เวลก็นั่งเก้าอี้แทบไม่ติด นั่งได้ไม่ถึงหนึ่งนาทีร่างสูงโปร่งก็ต้องยันตัวลุกเดินไปมาด้วยความตื่นเต้น ขณะใจก็ยังคงห่วงลูกกับมิเรย์ไม่หลุดด้านมิเรย์เมื่อเข้ามาถึงห้องคลอดก็ยิ่งปวดถี่เพิ่มมากขึ้นจนต้องร้องไห้ระบายความเจ็บออกมาโดยไม่อายพี่ ๆ พยาบาลและหมอตาล เมื่อหมอตาลเห็นว่ามิเรย์ปวดมาก จึงประสานงานไปยังวิสัญญีแพทย์มาทำการบล็อกหลังให้มิเรย์คลายความเจ็บปวดเมื่อบล็อคหลังเสร็จเรียบร้อยพยาบาลจึงให้มิเรย์เอาขาขึ้นขาหยั่ง จากนั้นก็ทำการคลุมผ้าปราศจากเชื้อตรงหว่างขามิเรย์อีกคราก่อนจะก้มลงตัดแผลฝีเย็บ จากนั้นหมอตาลก็สั่งให้มิเรย์เบ่ง..“คุณแม่เบ่งค่ะ อื๊ดด~”มิเรย์ออกแรงเร่งสุดกำลังแรง ขณะลมหายใจก็ร้อนพราวหายใจออกมาถี่รัว“เบ่ง อึบ..”“อื๊ด..โอ๊ย หมอตาล”“อีกนิดนึง ๆ”สิ้นเสียงที่หน้าตื่นเต้นของหมอตาล พยาบาลจึงตะโกนขึ้น“คลอดแล้วค่ะ 16:15 น. ทารกเพศหญิง”พูดจบพยาบาลที่พูดขึ้นก็ก้มลงจดอะไรบางอย่างลงไปในเอกสาร ด้านหมอตาลเมื่อมิลินออกมาลืมตาดูโลกแล้วจึงรีบอุ้มมิลินเข้าไปให้มิเรย์ดู แต่ในระหว่างที่มิเรย์ได้เห็นคนแปลกหน้าที่เธออยากเจอน้ำใส ๆ ก็ไหลออกจากตาสองข้างด้วยควา
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล พิเศษตอน 2 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
หลายวันผ่านไปเกือบเหลืออีกเพียงสามสัปดาห์สุดท้ายของการตั้งครรภ์ ศรีอัมพรเองก็เห่อหลานใช่เล่นกดสั่งของเตรียมคลอดมาไว้เต็มบ้าน ไม่เว้นแม้กระทั่งไซมัสเขมมิกาและเก็นชิ ยอมทิ้งงานเพื่อบินกลับมารอรับขวัญหลานสาวที่ใกล้จะลืมตาดูโลกในอีกเร็ววันด้วยความตื่นเต้นกันถ้วนหน้า“รีบ ๆ เข้ามาจัดเลย ไว ๆ”เสียงของศรีอัมพรออกคำสั่งกับพนักงานราวห้าหกคนเสียงดังให้รีบขนของลงจากรถคันใหญ่เข้าในบ้านหลังโต จนทำให้ร่างบางที่นอนหลับกลางวันสะดุ้งตื่นกับเสียงที่รบกวนมิเรย์เมื่อได้ยินจึงใช้มือขยี้ดวงตาพลางยันตัวค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งงัวเงีย จากนั้นก็ลุกเดินไปแหวกม่านดูว่าเสียงคนกำลังทำอะไร“เฮ่อ ปวดหลังจัง”ร่างบางเอ่ยพูดพร้อมกับใช้มือพยุงท้องโต ๆ ขณะมือที่ว่างอีกข้างก็จับกระดูสันหลังเอนตัวคลายความปวด สักพักก็เดินหมุนตัวกลับมาที่เตียงนอนนุ่มด้านแม็กซ์เวลเมื่อรู้ว่าใกล้กำหนดคลอดของมิเรย์เข้ามาเรื่อย ๆ ก็ไปทำงานแค่เพียงครึ่งวันแล้วกลับบ้าน เนื่องจากกลัวว่ามิเรย์จะคลอดก่อนกำหนด มิเรย์เดินกลับมานั่งที่เตียงไม่นานแม็กซ์เวลก็เปิดประตูห้องเข้ามา“วันนี้แม่อยากให้เธอย้ายลงไปอยู่ชั้นล่าง ท้องโตมากกลัวเดินขึ้นลงลำบาก ไหนจะเท้าบว
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล พิเศษตอน 1 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
“ทำเป็นปากหวานตลอด”ไม่พูดเปล่า มือเรียวบางยังจับคางแม็กซ์เวลส่ายไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นมิเรย์ทำเช่นนั้นจึงยิ้มหวานพลางเอ่ยถามน้ำเสียงปกติออกไป“จะอาบน้ำตอนไหน อาบน้ำได้แล้วมั้ง”เนื่องจากเข้าสู่เดือนที่แปดท้องมิเรย์โตมากจนไม่สามารถทำความสะอาดตัวได้ทั่วถึง แม็กซ์เวลจึงมีหน้าที่ดูแลในเรื่องนี้เพิ่ม เขินก็เขินแต่จะทำไงได้..“อาบเลยก็ได้จะได้เตรียมตัวลงไปทานข้าวเย็นกัน”เมื่อเห็นพระอาทิตย์ใกล้ตกมิเรย์จึงเอ่ยตอบไปอย่างไม่ขัด พูดจบร่างบางก็ยันตัวลุกขึ้นพร้อมกับพยุงท้องโต ๆ ของเธอเดินเข้าห้องแต่งตัวเพื่อถอดชุดเดรสออก“มานี่เดี๋ยวลองทำนี่ให้ดู ไปอ่านเจอมาเขาบอกจะสบาย”ร่างสูงโปร่งเดินดิ่งมาหาร่างบางที่กำลังจะถอดชุดเดรสลงตะกร้า จากนั้นก็โอบเอวมิเรย์จากด้านหลังแล้วพยุงท้องของเธอขึ้น ทว่าร่างบางกลับตกใจ“จะทำอะไร ทำได้เหรอ”“ทำได้ อยู่เฉย ๆ เขาบอกว่าจะชวนให้หายปวดหลังได้ด้วยนะ”ไม่เพียงแค่พูดแม็กซ์เวลยังวางมือหนาลงเบา ๆ พยุงท้องโต ๆ ของมิเรย์ขึ้นต่อ มิเรย์เมื่อเห็นแบบนั้นก็ไม่ว่าอะไร ขณะดวงตาคู่สวยก็มองว่าแม็กซ์เวลจะทำอะไรต่อแล้วสิ่งที่ทำมันดีจริงไหม ทว่าสิ่งที่แม็กซ์เวลทำมันทำให
ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล ตอนที่ 66 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล
ช่วงค่ำของวันของวันหลังจากทั้งคู่เดินลงไปทานข้าวเสร็จ ก็พากันกลับมาห้องนอนมิเรย์เองก็ไม่ลืมที่จะกินยาบำรุงแล้วเดินไปแปรงฟันในห้องน้ำ จากนั้นก็เดินมานั่งลงเตียงนอนนุ่มเตรียมตัวเข้านอน ทว่าก่อนนอนก็ยังคงต้องเปิดเพลงในตัวจิ๋วฟังพร้อมทั้งเปิดไฟฉายส่องกระตุ้นพัฒนาการ“ฉันขอทำนะ เธอทาออยโลชันไปยัง”“ทาแล้ว”พูดจบแม็กซ์เวลก็หยิบไฟฉายมาส่องที่หน้าท้องกลม ๆ ของมิเรย์เพื่อกระตุ้นการมองเห็นของเจ้าจิ๋วในครรภ์ ขณะที่เจ้าจิ๋วที่อยู่ในครรภ์เมื่อโดนไฟฉายส่องก็ดิ้นถีบท้องมิเรย์ใหญ่“แรงดีจริง ๆ เธอจะตั้งชื่อลูกว่าอะไร”“ฉันอยากตั้งชื่อว่ามิลิน นายคิดว่าไง”“มิลิน ที่แปลว่าฉลาด ใช่ไหม”แม็กซ์เวลพูดพร้อมกับแสดงท่าทางใช้ความคิด ขณะมือหนาก็ยังส่องไฟฉายกระตุ้นพัฒนาการต่อ ทางด้านมิเรย์เมื่อได้ยินแม็กซ์เวลพูดเช่นนั้นจึงพูดต่อ“อือหึ นายรู้ความหมายได้ยังไง”“ก็ฉันฉลาดไง”สิ้นเสียงทะเล้นของแม็กซ์เวล มิเรย์จึงเบ๊ปากมองบนขึ้นด้วยความหมั่นไส้กับความมั่นในครั้งนี้ ก็จริงอย่างที่แม็กซ์เวลพูดนั่นแหละ จากนั้นทั้งคู่ก็เล่านิทานให้ลูกน้อยฟัง“สรุปนายโอเคไหม? ที่ฉันจะตั้งชื่อลูกชื่อมิลิน”“โอเคสิ เธอว่าไงฉันก็ว่างั้น”ริมฝี
You may also like
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก347.2K viewsบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี52.1K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C53.1K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn69.3K viewsแม่ลูกอ่อนซ่อนชู้
กาสะลอง469 viewsพ่ายรัก เมียพฤตินัย
โอชิม่อน533 viewsประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง
ชีสเค้ก89137 viewsเป็นเมียลับทายาทมาเฟีย
อัญธิญาน์851 views
