เข้าสู่ระบบแชร์
แนะนำเรื่อง/บทนำ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-12 19:42:08“ปะป๊าขา~มีคนว่าหนูเป็นเด็กเสี่ยอีกแล้วค่ะ”
เป็นครั้งที่ร้อยล่ะมั้งที่เธอวิ่งมาฟ้องคนแก่คนนี้
“หนูก็อย่าไปสนใจสิคะ เขาแค่ไม่รู้ว่าหนูมีผัวแล้วล่ะมั้ง”
“ผัวอะไรกัน เขาคิดว่าป๊าเป็นพ่อหนูต่างหาก”
ใช่แล้ว…ตาแก่อายุสี่สิบสอง หล่อรวยสายเปย์คนนี้เป็นผัวเธอจริง ๆ
วิเศษมาก
แต่หากจะให้วิเศษมากกว่านี้คือ
เขาต้องเป็นผัวเธอคนเดียวเท่านั้น
ไม่ใช่ผัวชาวบ้าน…
“ปล่อยหนูไปสักที! ป๊ามีเมียแล้ว!!มีเมียแล้วจะมายุ่งกับหนูทำไม!?”
“ใช่!มีเมียแล้ว แล้วป๊าก็จะยุ่งเพราะหนูคือเมียป๊า”
///
ภูผา
นักธุรกิจ อายุ 42 สูง 180 ซม.
หล่อ รวย สายเปย์ พ่อไมโครเวฟ(ลืมเสียบปลั๊ก)
“ไม่เอาน่าเด็กดี หนูเป็นอะไรบอกป๊าสิครับ ทำไมต้องปีนลงมาแบบนั้นมันอันตรายมากเลยรู้ไหม”
คะนิ้ง
นักศึกษา อายุ 22 สูง 160 ซม.
สวย น่ารัก ขี้อ้อน
“ไอ้แก่! จะจับตัวฉันไปไหนหา?!”
บทนำ
“หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีสมอง!”
“นี่คุณ! มันจะมากเกินไปแล้วนะ!” หญิงสาวกำหมัดแน่น พยายามข่มกลั้นอารมณ์สุดชีวิต แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนเลยสักนิด ยังคงพูดต่อไม่ยอมหยุด
“มันไม่มากเกินไปสำหรับยัยเด็กใจแตกชอบแย่งผัวชาวบ้านแบบเธอหรอกนะ”
เธอคนนั้นยังคงยืนด่าเธอฉอด ๆ ต่อหน้าผู้คนมากมายที่มาเดินตลาด คะนิ้งถึงกับยืนนิ่งหน้าชา เมื่อจู่ ๆ ก็โดนตราหน้าว่าไปแย่งผัวชาวบ้าน ทั้ง ๆ ที่เธอมีแฟนแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ดูแลเธออยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น เขาไม่เคยบอกเธอเลยว่ามีภรรยาอยู่แล้ว เธอเองก็ไม่เคยสงสัยมาก่อน จนกระทั่งวันนี้
“นะ หนูเปล่านะ หนูไม่เคยแย่งผัวใคร”
หญิงสาวที่ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมา เธอยืนกำหมัดไม่คลาย สายตาก็มองรอบตัว ที่เวลานี้มีคนมามุงดูอย่างคนอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน ตอนนี้เธอทั้งอายทั้งเสียใจ เธอก็อยู่ของเธอดี ๆ แต่กลับต้องมาโดนด่าเช่นนี้
“เหอะ ตอแหล ถ้าแกไม่แย่งมาพี่ภูผาเขาไม่มีทางเลิกกับฉันมาเอาแกหรอก!”
“……”
ประโยคนั้นของอีกฝ่ายราวกับเอาน้ำเย็นมาสาดหน้าเธอจัง ๆ มันรู้สึกราวกับว่าหน้าชาวาบ สมองไม่สามารถประมวลผลสิ่งต่าง ๆ ได้เลยในตอนนั้น เมื่อหญิงสาวดูผู้ดีแสนจะดุดันตรงหน้าบอกว่าเธอแย่งเขาคนนั้นมา!
ผู้ชายที่นอนเตียงเดียวกับเธอแทบทุกคืน ดูแลเธอดุจเจ้าหญิงตัวน้อยของเขา แต่แท้จริงแล้วเขามีภรรยามีครอบครัวอยู่แล้วงั้นหรือ? เขาหลอกเธอ? เขาหลอกให้เธอรักและกลายเป็นเมียน้อยเนี่ยนะ!
“สภาพยัยเด็กเมื่อวานซืนแบบแกเขาไม่มีวันรักเธอจริงหรอก เขาแค่เอาแกเล่นแก้เบื่อเท่านั้นแหละ ยัยโง่เอ้ย!”
อีกฝ่ายก็ด่าเธอไม่หยุด แถมยังทำท่าจะเข้ามาทำร้ายคะนิ้งอีกด้วย แต่โชคดีที่ฝ่ายนั้นเพียงแค่ทำท่าข่มขู่ คะนิ้งได้แต่ถอยหนึ่งก้าวไม่โต้ตอบสิ่งใด
เพราะเธอในตอนนี้ราวกับคนไร้สติไปแล้ว เธออยากสู้ อยากเถียงเพื่อปกป้องตัวเอง แต่จะปกป้องอย่างไรเล่า…หากเธอเป็นเมียน้อยผัวชาวบ้านเขาจริง ๆ
“นะ หนูไม่รู้ว่าเขามีภรรยาแล้ว ถ้าหนูรู้หนูคงไม่_”
คะนิ้งเอ่ยเสียงเบาทั้งน้ำตาคลอ ตอนนี้เธอทั้งผิดหวังและเสียใจจนอยากร้องไห้ออกมาให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่แค่นี้เธอก็อายมากพอแล้ว เธอไม่อยากอับอายไปมากกว่านี้แล้วจริง ๆ
“ไม่ยุ่ง? งั้นเธอก็ไปเลิกยุ่งกับเขาซะ เขาเป็นผัวฉัน”
“ได้ค่ะ นิ้งจะไปเลิกกับเขา พี่ไม่ต้องกลัวว่านิ้งจะไปวุ่นวายกับครอบครัวพี่ นิ้งจะไปให้ไกลที่สุด”
Sun Su
Talk
:
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคนนะคะ🙏
ไรท์สุขอฝากอีกหนึ่งผลงานด้วยนะคะ เปิดเรื่องมาอาจจะมีกลิ่นดราม่าหนักหน่อยแต่อยากให้เปิดใจลองอ่านค่ะ
ดราม่าเท่าจิ๋มมดจริงจริ๊งงงงงงง><
เรื่องนี้เป็นแนวแด๊ดดี๊กับเมียเด็ก มีช่วงไบโพล่ากันบ้าง แต่ฟินอยู่เด้อ😂
เวลาอัปนิยายไรท์ยังไม่แน่นอนนะคะ แต่หากไม่อยากพลาดการอัปเดตรายตอนสามารถกดเพิ่มเข้าชั้นไว้ได้ค่ะ
ฝากกดติดตาม กดหัวใจให้ไรท์ขอบตาดำ ๆ คนนี้ด้วยน้าาา^^
บทล่าสุด
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ เราเลิกกัน
“โอ๊ย โอ๊ย! ป๊าเจ็บจริงนะเนี่ย”พอเขาพาเธอเข้ามาในรถเรียบร้อย ใช่ว่าจะง่ายอย่างที่คิด คะนิ้งแผลงฤทธิ์ขั้นสุดเช่นเดียวกัน เธอทั้งทุบทั้งตีเขาจนเริ่มเจ็บเข้าแล้วจริง ๆ“ก็ปล่อยหนูไปสักทีสิ!” คะนิ้งยังกัดฟันทุบอีกฝ่ายเป็นเบาะรองมือ จนอีกฝ่ายทนไม่ไหวต้องโทรเรียกใครบางคนทันที“มาขับรถให้เฮียที เร็ว ๆ ”ขืนเป็นแบบนี้เขาคงขับรถไม่ได้จริง ๆ นั่นแหละ หากไม่จับตัวเธอไว้มีหวังขับรถไปแหกโค้งกันพอดี คนที่เขาโทรหาเมื่อกี้คือเลขาเขาเอง ก่อนหน้านี้ไม่เคยโผล่มาหรอก เพราะหากมาที่นี่เขาจะให้หาโรงแรมพัก เพราะเขานั้นต้องอยู่กับคะนิ้ง ไม่อยากให้หมอนั่นมาเห็นเข้า“นิ้ง นิ้ง หนูใจเย็น ๆ มีอะไรค่อยพูดค่อยจากันก็ได้นี่ครับ ตีป๊าแบบนี้บาปนะ”เขาถึงขั้นต้องเอาเรื่องบาปบุญมาอ้าง เพราะคะนิ้งยังทุบตีเขาไม่ยั้งมือ เธอเก็บกดอะไรขนาดนั้นกัน เธอไม่เคยทำตัวก้าวร้าวแบบนี้มาก่อนนี่?“เหอะ! บาปงั้นเหรอ?”“แล้วคนที่มันนอกใจเมียตัวเองมามีคนอื่นล่ะ? แล้วลากคนที่มันไม่รู้เรื่องอะไรให้เป็นคนเลวไปด้วย แบบนี
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ ปล่อยสักที
“เด็กดี”“!!!”เสียงหลอนหูดังขึ้นหน้าประตูห้องนอน คะนิ้งที่กำลังง่วนอยู่กับการเก็บของสำคัญก็ตกใจขีดสุด ดวงตากลมเบิกกว้าง ภายในตาเกิดเส้นสีเเดงฉาน นั่นเพราะความโกรธและเจ็บปวดเเล่นพล่านในใจ บวกกับที่เธอร้องไห้อยู่นานดวงตาจึงยิ่งน่ากลัว“หนูเปิดประตูให้ป๊าหน่อยได้ไหมคะ ป๊าอยากเข้าไปหา” คนด้านนอกเอ่ยด้วยโทนเสียงอบอุ่นและอ่อนโยนช่างน่าสะอิดสะเอียนสิ้นดี …เธอกำหมัดกัดฟันเเน่น คิดหาทางว่าจะหนีไปจากผู้ชายใจร้ายคนนี้อย่างไรดี!“......”“ป๊าขอโทษนะ” น้ำเสียงเขาฟังดูเศร้าสร้อย หากเป็นเมื่อก่อนคะนิ้งคงเชื่อสนิทใจไปแล้ว แต่ตอนนี้กลับตรงกันข้ามรักมากก็ยิ่งเจ็บมาก รักได้ก็เกลียดได้เช่นเดียวกัน!“ป๊ายอมรับผิดทุกอย่างเเล้วครับ เปิดประตูให้ป๊าหน่อยนะคนดี”ภูผาที่ยืนอยู่หน้าประตู มือถือดอกไม้ช่อใหญ่ แม้ใบหน้าและแววตาจะฉายชัดถึงอาการเหนื่อยล้า แต่ทว่าเขากลับปรับน้ำเสียงให้ฟังดูปกติที่สุด เขายอมรับผิดทุกอย่าง เขากระทำสิ่งที่ไม่ควรกระทำลงไปจริง ๆ เพราะขาด
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ ผัวคนอื่น
“!!!”คะนิ้งยืนตะลึงค้าง จู่ ๆ เธอก็โดนชี้หน้าพร้อมกับถูกพ่นคำด่าจนหน้าชา!“หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีสมอง!”“นี่คุณ! มันจะมากเกินไปแล้วนะ!” หญิงสาวกำหมัดแน่น พยายามข่มกลั้นอารมณ์สุดชีวิต แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนเลยสักนิด ยังคงพูดต่อไม่ยอมหยุด“มันไม่มากเกินไปสำหรับยัยเด็กใจแตกชอบแย่งผัวชาวบ้านแบบเธอหรอกนะ”เธอคนนั้นยังคงยืนด่าเธอฉอด ๆ ต่อหน้าผู้คนมากมายที่มาเดินตลาด คะนิ้งถึงกับยืนนิ่งหน้าชา เมื่อจู่ ๆ ก็โดนตราหน้าว่าไปแย่งผัวชาวบ้าน ทั้ง ๆ ที่เธอมีแฟนแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ดูแลเธออยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น เขาไม่เคยบอกเธอเลยว่ามีภรรยาอยู่แล้ว เธอเองก็ไม่เคยสงสัยมาก่อน จนกระทั่งวันนี้“นะ หนูเปล่านะ หนูไม่เคยแย่งผัวใคร”หญิงสาวที่ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมา เธอยืนกำหมัดไม่คลาย สายตาก็มองรอบตัว ที่เวลานี้มีคนมามุงดูอย่างคนอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน ตอนนี้เธอทั้งอายทั้งเสียใจ เธอก็อยู่ของเธอดี ๆ แต่กลับต้องมาโดนด่าเช่นนี้“เหอะ ตอแหล ถ้าแกไม่แย่งมาพี่ภูผาเขาไม่มีทางเลิกกับฉันมาเ
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ ชี้หน้า
“อื้อ~~”เสียงดังอู้อี้ในลำคอเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้น แม้ร่างกายจะระบมซ้ำยังเหนื่อยล้าจนแทบไม่อยากตื่น แต่ก็ต้องฝืนร่างกายตนเองลุกให้ไหว สาเหตุล้วนมาจากเมื่อคืนทั้งนั้น เพราะการกระทำรุนแรงป่าเถื่อนของคนที่เธอรัก ซึ่งบัดนี้ข้างกายไร้วี่แวว เขาหายไปแล้ว…“ฮึก~”เสียงสะอื้นถูกกลืนลงอก ยิ่งพอเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ยิ่งปวดหนึบในใจ น้ำตาพลันไหลอยู่รอมร่อ เธอที่เคยถูกรักถูกทะนุถนอมมาดุจเจ้าหญิง แต่ทว่าเพียงชั่วข้ามวันข้ามคืนเขากลับปฏิบัติกับเธอเหมือนวัตถุระบายอารมณ์วัตถุทางเพศ?ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เธอไม่สมควรถูกกระทำแบบนี้ด้วยซ้ำหายไปอีกแล้ว...คะนิ้งพาร่างเปลือยเปล่าเข้าห้องน้ำ มองหาเขาคนนั้นก็หาไม่เจออีก เธอได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับยกมือเรียวขึ้นปาดน้ำตาที่ห้ามไม่อยู่ ยิ่งพอในกระจกปรากฏร่างขาวเนียนที่มีทั้งรอยเเดงรอยช้ำเด่นชัด ยิ่งเธอผิวขาวยิ่งทำให้รอยนั่นชัดเจนและตอกย้ำว่าเธอโดนกระทำอย่างไรแถมครั้งนี้ยังไร้ซึ่งคำขอโทษ ไร้ทั้งเงาคน......&ldqu
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ เลี้ยงมาเพื่อตอบแทน (Nc 20+)️
“ป๊า !!”คะนิ้งร้องตะโกนเสียงดังลั่น เมื่อร่างของอีกฝ่ายจู่โจมเข้ามากอดจูบเธออย่างคนคลั่ง เธอไม่ได้รังเกียจเขา แต่ทว่าเธอกลับกำลังเกิดกลัวขึ้นมา! มือเรียวสองข้างดันเขาออกห่างแต่ไม่เป็นผล คนตัวโตกว่ายังใช้กำลังเข้ารั้งตัวเธอไว้ พร้อมกับเอาแต่ใจตัวเองขั้นสุด!“ป๊าปล่อยหนูนะ!”“นิ้ง อย่ามาสั่งป๊า”“อื้อ!”สิ้นเสียงตะคอกจากคนที่ปากเคยพร่ำบอกแค่คำว่ารัก และมักจะพูดจาอ่อนหวานอ่อนโยนกับเธอเสมอ มาบัดนี้ราวกับเป็นคนละคน ทั้งดุร้ายและรุนแรงอย่างไร้เหตุผล ไม่สิ! เหตุผลของเขาก็คือเขานั้นเครียดแต่เครียดขนาดไหนก็ไม่ควรมาลงกับเธอไม่ใช่หรือไง!“อื้อ อ่อย~~”เสียงที่เปล่งออกมาอู้อี้จนแทบฟังไม่ออก แต่ความหมายล้วนบอกให้เขานั้นปล่อยเธอ ตอนนี้ภูผาเมาหนักจนถึงขั้นขาดสติ เขาใช้แรงมากกว่าทุกครั้ง ทั้งบีบเคล้นนวดคลึงจนเธอปวดระบมไปหมด หน้าอกก็โดนเขาบีบแรงมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ด แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยอมผ่อนแรงลงเลยสักนิด“อื้ม~”ริมฝีปากหนายังคงสอดแทรกสำรวจโพลงปากนุ่มพร้อม
ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ สัญญาณเตือน
“หนูไปเรียนแล้วนะคะ”“…”“ป๊าคะ”“ครับ ครับ”เพราะเขานั้นง่วนอยู่แต่กับหน้าจอโทรศัพท์มือถือ ตั้งแต่ตื่นมาก็เอาแต่คุยโทรศัพท์บ้างพิมพ์แชท เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยจนกระทั่งจะออกไปเรียน อีกฝ่ายก็ยังวุ่นอยู่แต่กับโทรศัพท์เช่นเดิมเขาเงยหน้ามายิ้มให้เธอทีหนึ่ง ก่อนที่จะก้มหน้าสนใจอย่างอื่นต่อ วันนี้เธอคงต้องขับรถไปเรียนเองสินะ“เอ๊ะ”คะนิ้งรู้สึกเอะใจเล็กน้อย เธอเดินลงมายังหน้าบ้านเตรียมเปิดประตูรถเก๋งคันมินิคู่ใจ แต่ทว่ากลับรู้สึกเหมือนมีสายตาคู่หนึ่งจดจ้องมาที่เธอ เธอรับรู้ได้แบบนั้นจริง ๆพอหันไปยังหน้าบ้านก็มองเห็นเพียงแค่อะไรแว่บ ๆ ผ่านถนนหน้าบ้านไปเท่านั้น หรืออาจจะคิดมากไป ช่วงนี้มีเรื่องให้คิดเยอะจนอ๋องไปหมดแล้ว คงแค่คนเดินผ่านหน้าบ้านหรือไม่ก็เพื่อนบ้านปั่นจักรยานไปซื้อของเท่านั้นล่ะมั้ง“หลอนไปหมดแล้ว”คะนิ้งเปิดประตูเข้าไปในรถ เธอมองเข้าไปในตัวบ้านอยู่สักพักหนึ่ง ก่อนที่จะตัดใจขับรถออกไปเรียนด้วยตัวเอง ในระหว่างทางก็คิดอะไรไ
บางทีคุณอาจจะชอบ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.8K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน65.9K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ19.2K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.5K viewsอุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย
จันทร์ส่องแสง3.7K viewsลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่126 viewsร้อนรักกลางใจ (3P)
Alisha_Lanna19 viewsMy Gear Knight อัศวินรัก..พิทักษ์ใจ
Over the rainbow183 views
