ผู้ชายไม่หวาน แต่มีรักที่แท้จริง เพียงแต่ไม่รู้วิธีการจีบ เขาถึงต้องเลว ทำเลวเพื่อผูกรั้งเธอ “ปักษา(ภาคชั่วช้า) เป็นเรื่องราวของปักษากับจินตนา นางเอกสาวผู้อ่อนหวานและเผ็ดร้อนเวลาอยู่ในสนามรัก หล่อนถูกยัดเยียดความเป็นผัวให้แบบเลี่ยงไม่ได้ จึงต้องยอมให้เขาเอาเปรียบ และที่สำคัญเธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าหัวใจเธอก็มีเขาเช่นกัน แต่อะไรทำให้เขาชั่วช้าได้ถึงเพียงนี้ อะไรทำให้เขาเห็นแก่ตัว ต้องติดตามในเล่มเลยค่ะ
View Moreกรี๊ดดดดดดดด
เสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง
“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”
เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา
“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้
“อ่า...ฝันไปหรือเปล่าจิน ฉันต้องการเธอแค่ไหนเธอเองก็รู้ อ่า...แน่นเป็นบ้า”
ปักษากัดฟันแน่นเมื่อกายสาวตอดรัดแน่นหนักหน่วง เขาอยากกระแทกแรงๆ แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้เมื่อสำนึกดีว่าคนตัวเล็กยังไม่เคยผ่านมือใคร และเขาก็เป็นคนกระชากพรหมจรรย์ของหล่อนมาเมื่อกี้เอง
“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ”
“ชูว์...อย่าโง่หน่อยเลยน่า...ใครจะปล่อยไป ฉันเข้าจนสุดทางแล้วปล่อยก็โง่สิ ฉันจะทำให้เธอลืมความเจ็บเองจิน ผ่อนคลายไปตามฉันคนดี อ่า...เสียวแน่นเป็นบ้า อือ...”
ปักษาเคลื่อนไหวเอวสอบที่ทาบทับแทรกคลึงในความคับแน่นของหญิงสาว ตลอดระยะเวลาเป็นหนุ่มโฉดเขาไม่เคยเว้นว่างเรื่องผู้หญิง และมีผู้หญิงคนเดียวที่เขาปรารถนาตั้งแต่แรกเห็น แต่ไม่สามารถครอบครองได้ พยายามใช้ทุกวิธีหล่อนก็ไม่ตกเป็นของเขา และนี่คือวิธีสุดท้ายนั่นคือการปล้ำ เขายอมเป็นเหมือนโจรชั่วบุกปล้ำข่มขืนหล่อน แต่เชื่อเถอะ หลังจากนี้จินตนาจะสุขสมและร้องครวญครางเรียกหาแต่เขา
“อะ...อือ” จินตนาครางกระเส่าเมื่อความเจ็บปวดกลางร่างแปรเปลี่ยนเป็นซ่านเสียวกลางกายเล็ก สองมือเล็กที่ทุบตีคนเหนือร่างดันคนตัวโตออกห่างก็เปลี่ยนเป็นกำไหล่หนาแน่นด้วยความทรมานซ่านเสียว
“อ่า...เสียวแล้วใช่ไหมจิน อ่า...ฉันจะทำให้เธอสุขที่สุดเมียฉัน อ่า...แน่นเป็นบ้า อือ...”
ตลอดชีวิตของปักษามีจินตนานี่แหละที่ทำให้เขาคับแน่นจนจะปริแตกเพียงแค่ได้สอดกายแข็งร้อนกระแทกเร่าในร่างของหล่อน เอวสอบเคลื่อนไหวหนักหน่วงดุดันจ้วงลึกทุกแรงเสียวซ่าน สองมือใหญ่กดร่างเล็กไว้กับเตียงด้วยความเสียวซ่าน
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ ...ชะ...ช่วยจินด้วยคุณปัก อือ...จินร้อนอ่า...”หล่อนแอ่นยกร่างเล็กอ้อนแอ้นขึ้นหาร่างใหญ่โตของบุรุษกำยำเหนือร่าง แม้จะอยู่ในความมืดแต่จินตนาสัมผัสถึงดวงตาสีสนิมเข้มของปักษา สองมือเล็กตวัดโอบกอดชายหนุ่มด้วยความเผลอไผลเร่าร้อนเรือนกายเล็ก
“โอว์...ดีเป็นบ้า อูว์...ตอบสนองฉันแบบนี้แหละจิน อ่า...”ปักษาคำรามพร่าชอบใจเมื่อคนใต้ร่างนั้นแอ่นยกร่างตอบสนองตนกลับ แม้จะไม่เป็นจังหวะแต่เสียวร้อนเหลือเกินเมื่อร่างเล็กขยับเสียดสีตอบ
“อือ...จิน อ่า...ไม่ไหวแล้วคุณปัก ชะ...ช่วยจินด้วยค่าอ่า...”
หล่อนบิดกายทรมานเสียวไปมา แม้ว่าจะยังมีความเจ็บปวดกลางร่างบ้างแต่ก็น้อยกว่าความเสียวร้อนที่ลุกโชนทั่วร่างของหล่อน ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อบิดส่ายไปมาในความมืด แล้วก็ยิ่งกัดปากตัวเองแน่นเมื่อรับรู้ถึงแรงบีบเคล้นรุนแรงที่เต้าอวบอูมทั้งสองข้างของตนเอง
“อ่ะ...เจ็บ อือ...”
“ชูว์...เดี๋ยวก็เสียวจิน อ่า...แน่นเป็นบ้า รู้ไหมฉันฝันแบบนี้มานานแค่ไหนจิน ชูว์...โอว์...เย้”
แรงขยับโยกไหวเอวสอบขยับขับเคลื่อนเป็นจังหวะหนักหน่วงตามทำนองเพลงสวาทของปักษา สองมือใหญ่ก็เคลื่อนมาบดขยี้ขยำสองเต้างามพร้อมกับใบหน้าหล่อซุกไซขูดถูเคราสากไปกับลำคอระหงที่บิดส่ายไปมาทรมานเสียวเพราะแรงขยับโยกเอวสอบของตัวเอง
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เนินเนื้ออวบอิ่มเชื่อมประสานดูดกลืนกินกันและกันดังกระทบกระทั่งตามจังหวะกระแทกเคลื่อนไหวของปักษาที่ขยับโยกเร่ากระหน่ำซัดเป็นจังหวะหนักหน่วงเข้าหากายเล็กคับแคบ สองมือที่บีบคลึงเคล้นก็บดบี้ด้วยความหนักหน่วง ปากหนาดูดเม้มซอกคอระหงไซ้ลงเลื้อยมายังร่องอกอวบที่ตอนนี้กระดุมเสื้อของหล่อนหลุดลุ่ยออกไปแล้วสองเม็ดบน
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ...จินไม่ไหวคุณปัก อือ...”
“โอว์...เสียวใช่ไหมทูนหัว อ่า...ผัวก็เสียว โอว์...เย้ แน่น อ่า...ทรมานเอ็นเป็นบ้า อูว์...”
ร่างใหญ่โตของปักษาเคลื่อนไหวพลิ้วไปตามแรงโยกเสียวเหนือร่างเล็ก มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อนอนของจินตนาออกจนหมดแล้วถอดดึงทิ้งออกอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างถูกจัดการอย่างชำนาญ เขาโน้มหน้าหล่อเหลาลงไปถูไถกับเนื้อขาวนวลเนียนของเธอด้วยความสิเน่หา สองมือลูบไล้ไปตามผิวกายสาวด้วยความกระสันซ่าน เอวหนาก็เคลื่อนไหวกระแทกเสียวเป็นจังหวะไม่ได้หยุด
“โอว์...เสียวดีเหลือเกินเมียพี่ อ่า...ดีมากทูนหัว โอว์...เสียว ซี้ดดดด” เสียงคำรามพร่าดังออกมาจากริมฝีปากหนาของปักษา พร้อมกับมือใหญ่กดหัวทุยน้อยของแม่ยอดสวาทของตัวเองให้เคลื่อนไหวขึ้นลงซุกไซ้กับหว่างขาแข็งแรงของตัวเอง ท่อนขาใหญ่ทั้งสองเหยียดเกร็งพร้อมกับเท้าจิกเกร็งตามแรงเสียวซ่านที่คนตัวเล็กกำลังทรมานซ่านตนเองอยู่ “อ่า...อือ ชอบไหมคะพี่ปัก อ่า...” มือน้อยจับหน้าขาแข็งแรงทั้งสองลูบไล้ไปมากับโคนขาบุรุษแข็งแรง เธอนั่งคุกเข่าแทรกอยู่กลางหว่างขาใหญ่ที่แยกกว้างของชายหนุ่ม สองมือลูบไล้เคลื่อนถูไถไปมากอบกุมพวงสวรรค์และเอ็นอุ่นร้อนที่ปากน้อยของหล่อนดูดรูดคลึงหยอกเย้าปลุกเสียว “โอว์...ชอบมากทูนหัว ผัวอยากให้ดูดแรงๆ อ่า...จะแตกแล้วจิน พี่ไม่ไหวแล้ว อืม...” แอ่นยกเร่าเอวสอบนำพาแก่นกายอุ่นร้อนสอดเสียดสีเข้าในปากน้อย ซึ่งปากน
ตลอดสองอาทิตย์ที่มาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ จินตนาก็พ่ายแพ้ต่อบทรักบทสวาทของคนมักมากในกามอย่างปักษา และเธอเองก็เป็นฝ่ายยอมเสียมากกว่าแม้จะปากแข็งไม่ต้องการ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยอมพร้อมตามไปกับเขา และในบางครั้งหล่อนก็ขึ้นขย่มเขาราวกับแม่เสือสาว จินตนาเริ่มใจอ่อนแล้ว แต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะปักษายังไม่พูดคำว่าขอโทษและบอกว่ารักเธอสักครั้ง หล่อนอยากได้ยิน อยากแน่ใจและมั่นใจว่าเขานั้นต้องการตัวเองกับลูกจริงๆ ส่วนสุจิต เพื่อนของเธอก็แวะมาเยี่ยม แต่พอมาแล้วมาเจอกับทินกรณ์ เพื่อนของปักษา เพื่อนก็รีบกลับเชียงรายทันทีโดยไม่พูดไม่บอกอะไรเธอสักคำ และไม่รู้ด้วยว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงต้องทะเลาะเมื่อเจอกันเมื่อสามวันก่อนที่ทินกรณ์ก็มารับขวัญหลานแล้วพอเจอกันทั้งสองก็ฟาดฟันโต้เถียงใส่อารมณ์กัน จนทำให้เธอมึนงงและไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านของปักษา แต่ตัวเขานั้นหายหัวไปไหนไม่รู้ สามวันแล้วที่ไม่เจอเขา ไม่รู้ไปไหน
ปักษาพูดอธิบายให้คนตัวเล็กที่ดิ้นแรงในอ้อมกอดของตัวเองให้รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองตอนนั้นด้วย เขากลัวหลายๆ อย่าง เพราะเขามีส้มหวานเป็นครึ่งชีวิต ตั้งแต่หลานเสียพ่อกับแม่ไป เขาก็บอกกับตัวเองว่าจะดูแลส้มหวานให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้หลานรู้สึกขาดหรือเกินและขาดความรัก เขาจึงทุ่มเททุกอย่างให้กับหลานสาวคนเดียวมาตลอด แต่พอวันนั้นจินตนาสมมติเรื่องที่ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง เขาจึงโกรธและพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไปจินตนาหยุดดิ้นเมื่อคิดตามคำพูดของเขาและคิดถึงส้มหวาน ก็จริงอย่างที่เขาพูด เขาคงกลัวว่าส้มหวานจะมีปมด้อยและเป็นเด็กขี้อิจฉา แล้วเขา...แล้วเขาทำไมถึงได้บุกรุกห้องนอนของเธอที่เป็นลูกจ้างล่ะ เขาข่มขืนเธอ ข้อนี้มันยังค้างคาในใจและทำให้เธอเกลียดเขา เกลียดเหรอ? เธอเกลียดปักษาจริงๆ งั้นเหรอ?“แล้วทำไมคุณข่มขืนฉัน”“ก็คนมันอยากได้ เต๊าะตั้งนานไม่ยอมสักที และวันนั้นก็ไม่ไหว ความอดทนของผัวมันต่ำเลยเผด็จศึกอย่างที่โดนนั่นแหละ อีกอย่างไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงอยากได้จินมากขนาดนั้นช่วงนั้น และตอนนี้ก็ยังอยากได้ ตลอดเวลาที่จินไม่อยู่ ผัวก็อดอยากมากไม่เคยเอากับผู้หญิงที่ไหนเลย เอ
ปักษาเริงรักกับร่างกายของจินตนาจนถึงเช้าของวันถัดมา เขาไม่สนใจหรอกว่าเจ้าหล่อนจะยินยอมหรือไม่ รู้แต่ว่าทุกครั้งที่เขาขึ้นขย่มหล่อนก็อ้าถ่างขาตอบรับ และในบางยกหล่อนก็ยังเป็นผู้ขึ้นคร่อมขย่มร่างของเขา หล่อนเองก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาปรารถนาตัวเธอนักหรอก จินตนาขยับตัวอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับระดับการมองเห็นของตัวเอง และเมื่อปรับการมองเห็นให้เข้ากับแสงในยามเช้าแล้ว เธอก็ขยับตัวจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องครางออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บกลางกายที่ถูกรุกเร้าตลอดคืนที่ผ่านมา และเธอก็เพิ่งได้นอนไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องตื่นเมื่อสำนึกได้ว่าที่นี่คือที่ไหน เธอมองไปรอบๆ ห้องก็เห็นร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่ายืนอยู่ที่หน้าต่าง ในมือของเขามีบุหรี่ถือพร้อมกับควันสีเทาลอยออกจากปากและจมูกของเขา “คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม” หล่อนกัดฟันถามเขาพร้อมกับกำผ้าห่มที่ห่มร่างตัวเองไว้แน่นและขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง 
“ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอมาห้องฉันได้ยังไง เมื่อมาแล้วก็ต้องรับโทษ และตอนนี้ฉันก็อยากเอาเธอจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันต้องการได้ยินไหมจิน ฉันต้องการกระแทกแรงๆ ในความคับแน่นของเธอ” พูดจบก็ไม่รอช้าจึงกระชากเสื้อยืดสีขาวของหล่อนขาดครึ่ง แล้วดึงรั้งออกโยนทิ้ง โดยไม่สนใจมือเล็กที่ปัดป่ายผลักเขาออกห่าง“ไม่นะ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ครั้งแรกคุณก็ข่มขืนฉันแล้ว คุณจะเลวไปถึงไหนคุณปัก” แม้ว่าปักษาจะกระชากเสื้อขาด เธอก็ไม่มีวันยอมแน่ เธอไม่ต้องการอีกแล้ว เธอไม่อยากเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา“ทำไมฉันจะบังคับและข่มขืนเธอครั้งที่สองอีกไม่ได้ล่ะจิน อีกอย่างจะเรียกข่มขืนไม่ได้ เพราะเธอครวญครางตอบรับฉันและครางร้องเรียกให้ฉันช่วยเธอไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เชื่อก็ตั้งกล้องอัดคลิปไว้ก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้มและรวบมือน้อยทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาน้อยแล้วใช้ขาแข็งแรงข้างซ้ายกดขาของเธอแยกแนบไปกับอ่างล้างหน้า“ไม่จริง! ฉันไม่เคยต้องการ แต่เพราะคุณหลอกฉัน” เธอร้องปฏิเสธเสียงดังหึหึ“ฉันหลอกเธอตอนไหน เห็นทุกครั้งเธอก็อ้าขาให้ฉันเอา และบางวันก็ขึ
ความเครียด ความกดดัน ความโกรธตอนอยู่ข้างล่างทำให้เขาหงุดหงิดจนไม่อยากให้ลูกน้อยอยู่ใกล้และซึมซับพลังด้านลบของตัวเอง เขาจึงให้ดอกไม้นำวายุไปเลี้ยงที่ห้องของส้มหวาน คืนนี้เขาอยากอยู่คนเดียว อยากสงบสติอารมณ์ของตัวเอง จึงไม่ต้องการให้ใครมารบกวน และส้มหวานก็ดีใจที่วันนี้มีน้องชายและคุณยายไปนอนด้วยที่ห้องของตัวเอง ปักษาปลดเปลื้องชุดออกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมเปิดน้ำอุ่นและน้ำเย็นผสมกันในอ่างอาบน้ำ และรอไม่นานระดับน้ำในอ่างก็พอดีนอนแช่ตัว เขาก้าวขาแข็งแรงเข้าไปในอ่างอาบน้ำแล้วเคลื่อนตัวนอนดับความร้อนของอารมณ์ที่กำลังลุกโชนอยู่ในอกของตัวเอง เขาหลับตาพิงหัวกับขอบอ่างอาบน้ำแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองไปมาเพื่อไล่ความเครียด เขานอนแช่ในอ่างน้ำจนเผลอหลับไปในอ่างพร้อมกับเรื่องของจินตนา ด้วยความอ่อนเพลียที่ทำงานในเหมืองแร่มาทั้งวัน และวันนี้ก็มีดินถล่มอีก เขาจึงวุ่นวายแต่ก็ไม่ได้ยุ่งจนต้องลืมเวลาไปรับหลานสาวของตัวเอง ปักษาใส่ใจทุกอย่า
Comments