“เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน
“แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย”
“งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ”
“ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว
“วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”
หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้
“บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธงชาติในตอนเช้าของโรงเรียน
“จุ๊บๆ”
ปักษาส่งจุ๊บกลับไปให้หลานสาว มองดูแล้วเหมือนพ่อแม่มาส่งลูกมาโรงเรียนเหมือนปกติ และถ้าใครได้เห็นหน้าเคร่งขรึมที่เวลาอยู่กับหลานแล้วเปลี่ยนเป็นมุ้งมิ้งไม่ได้ดุดันเหมือนหนวดเคราบนหน้าแล้วก็ยิ่งไม่อยากเชื่อสายตา เพราะเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อหลานตัวเล็กของเขา
จินตนาเห็นคนตัวโตทำแล้วก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ เมื่อเทียบกับหน้าตาและท่าทางที่แสดงออกมาแล้วมันช่างขัดกันเหลือเกิน แต่ก็แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นก่อนจะตีหน้านิ่งแล้วเดินไปยังรถยนต์โดยไม่สนใจรอเจ้าของรถ
“รอด้วยสิเมียฉัน”
เท้าเล็กของจินตนาหยุดชะงักพร้อมเหวี่ยงสายตามาทางคนที่เดินก้าวยาวๆ มาหยุดข้างๆ ตัวเองทันที
“อย่าเรียกฉันแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยิน อีกอย่างฉันอายคนอื่นเขา และแค่คืนเดียวฉันไม่นับว่าเป็นเมียคุณหรอก เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเมียคุณก็มีทั่วจังหวัดแล้วค่ะ” พูดจบก็ก้าวเดินยาวไปเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งรอเขาบนรถด้วยความขุ่นเคืองอารมณ์
“รีบกลับก็บอกผัวสิจ๊ะทูนหัว แค่คืนเดียวไม่นับงั้นคืนนี้อีกไหม” พอขึ้นมานั่งประจำคนขับติดเครื่องยนต์แล้วก็ออกตัวรถไปทันที พร้อมกับมือที่กระตุกเกียร์รถนั่นเคลื่อนมาจับหน้าขาของจินตนา
เผียะ!
“อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉัน” พร้อมกับตีมือใหญ่และปัดให้ถอยห่างออกไป
“เมื่อคืนยังครางให้ช่วยอยู่เลย ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เธอก็รู้มาตลอดว่าฉันอยากเอาเธอแค่ไหน เธออย่าเล่นตัวเลยน่า เสียแล้วก็เสียซ้ำได้ ไม่เห็นต้องแคร์อะไรเลย ฉันจ่ายค่าตัวให้ก็ได้...เผียะ!” หน้าปักษาชาไปทั้งแถบเมื่อมือเล็กตวัดใส่หน้าเต็มแรง ปักษายกมือขึ้นลูบแก้มสากข้างโดนตบแล้วหันไปมองทางตรงหน้าที่ขับรถมา พอเห็นว่าข้างหน้ามีโรงแรมม่านรูดเขาจึงหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าทันที สันกรามปูดโปนขึ้นด้วยความโกรธหล่อน
“คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคุณปัก” หล่อนเห็นเขาเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมม่านรูดก็จับมือของเขาหักพวงมาลัยรถยนต์ไปมา
“ทำไมจะทำไม่ได้ เมื่อกี้เธอตบหน้าฉัน ฉันก็จะปล้ำเอาเธอจนขาถ่างเดินขึ้นรถไม่ได้เลยแหละ กล้ามากนะ กล้ามากที่ตบหน้าคนอย่างฉัน” จับมือเล็กที่หักพวงมาลัยรถตนออกแล้วเลี้ยวเข้าไปในห้องที่มีพนักงานโบกมือเรียกทันที
“ไม่นะ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้” หล่อนดิ้นรนเมื่อตอนนี้ปักษาดับเครื่องยนต์และเดินมาเปิดประตูข้างที่หล่อนนั่ง มือเล็กดึงประตูไว้ไม่ให้เขาเปิดออกได้ แต่แรงของหล่อนน้อยนิดเท่ามดมีหรือจะสู้แรงยักษ์อย่างปักษาได้
“ไม่นะ คุณจะบ้ารึไง ฉันเป็นพี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษหลานคุณนะ คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้” เมื่อเขาเปิดดึงประตูรถออกเธอก็รัวคำพูดใส่หน้าเขาพร้อมพยายามใช้เท้าเล็กถีบยันไม่ให้เขาเข้ามาใกล้ตัวเองได้
หึหึ
“ใช่ แต่อีกหนึ่งตำแหน่งคือเมียของฉัน เธอลืมไปแล้วเหรอเมื่อคืนเรามีความสุขกันมากแค่ไหนจิน” มือใหญ่จับรวบเท้าเล็กที่ถีบเตะตัวเองไว้เพียงมือเดียวก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาหาแล้วอุ้มขึ้นพาดไหล่กว้าง
กรี๊ดดด
“ช่วยด้วย ช่วยพี่ด้วยค่ะน้อง” จินตนาดิ้นรนบนไหล่หนาและทุบตีหลังแข็งแกร่งแรงๆพร้อมร้องขอพนักงานโรงแรมม่านรูดให้ช่วยตัวเอง
“อย่าเสือกเรื่องผัวเมียเลยน้อง เมียพี่พยศต้องสั่งสอนแบบนี้แหละ” ปักษาหันไปสั่งพนักงานที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยให้หยุด และก็ได้ผลเมื่อตอนนี้ไม่มีใครเข้ามายุ่งเขาจึงพาคนดื้อรั้นจอมพยศเข้าไปในห้องที่พนักงานเปิดรอท่าไว้
กรี๊ดดด
“ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุดเลยคอยดู”
“เรื่องผัวๆ เมียๆ ใครเขาจะอยากยุ่ง แล้วที่บอกจะเอาเรื่องน่ะรอเอาเรื่องฉันบนเตียงดีกว่าจิน”
ปักษาล่ะอยากลงโทษแม่คนดื้อหนักๆ แรงๆ บนเตียงจริงๆ ตอนนี้ และพอเข้ามาในห้องแล้วพนักงานก็ปิดประตูห้อง เขาก้าวเดินพาร่างน้อยที่ดิ้นรนไม่ยอมอ่อนแรงให้ไปโยนลงบนเตียงนุ่มทันที
ตุ้บ!
โอ๊ย!
ถูกเหวี่ยงโยนกระแทกอย่างไม่ถนอมทำให้ร่างเล็กกะทัดรัดจุกเจ็บเมื่อถูกโยนแรงแบบนี้ น้ำตาสาวเล็ดอาบสองแก้มคลอดวงตาสวยด้วยความเจ็บและเคียดแค้นคนตัวโตที่เคลื่อนตัวถลาลงมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว
กรี๊ดดดด
“อย่าทำบ้าๆ นะคุณปัก” หล่อนดิ้นรนพร้อมกับดันร่างใหญ่โตที่คร่อมทับออกห่าง
หึหึ
“นี่แหละโทษของผู้หญิงไม่เจียม กล้าดียังไงมาตบหน้าของฉันจิน ฉันอยากได้เธอ อยากเอาเธอมันปกติของผู้ชายอยู่แล้วเวลาเจอผู้หญิงที่สะดุดตา และคำพูดของเธอที่เหมือนไม่แคร์มันยิ่งทำให้ฉันอยากซ้ำให้เธอจำว่าจนตายเธอก็มีฉันเป็นผัวคนเดียว”
ปักษาโต้สวนกลับด้วยอารมณ์เดือดดาลไม่แพ้กัน เกลียดที่สุดคือผู้หญิงอวดดีและดื้อดึงอย่างจินตนาเห็นเงียบๆ หงิมๆ ไม่คิดว่าจะมีฤทธิ์เยอะแบบนี้ หล่อนช่างดื้อด้านพยศสิ้นดี แถมยังมือหนักอีกด้วย และไม่คิดว่าตลอดชีวิตนี้จะโดนผู้หญิงคนไหนตบหน้า หล่อนเป็นคนแรกที่ตบหน้าเขาอย่างไม่หวาดกลัวเขาสักนิด
“โอว์...เสียวดีเหลือเกินเมียพี่ อ่า...ดีมากทูนหัว โอว์...เสียว ซี้ดดดด” เสียงคำรามพร่าดังออกมาจากริมฝีปากหนาของปักษา พร้อมกับมือใหญ่กดหัวทุยน้อยของแม่ยอดสวาทของตัวเองให้เคลื่อนไหวขึ้นลงซุกไซ้กับหว่างขาแข็งแรงของตัวเอง ท่อนขาใหญ่ทั้งสองเหยียดเกร็งพร้อมกับเท้าจิกเกร็งตามแรงเสียวซ่านที่คนตัวเล็กกำลังทรมานซ่านตนเองอยู่ “อ่า...อือ ชอบไหมคะพี่ปัก อ่า...” มือน้อยจับหน้าขาแข็งแรงทั้งสองลูบไล้ไปมากับโคนขาบุรุษแข็งแรง เธอนั่งคุกเข่าแทรกอยู่กลางหว่างขาใหญ่ที่แยกกว้างของชายหนุ่ม สองมือลูบไล้เคลื่อนถูไถไปมากอบกุมพวงสวรรค์และเอ็นอุ่นร้อนที่ปากน้อยของหล่อนดูดรูดคลึงหยอกเย้าปลุกเสียว “โอว์...ชอบมากทูนหัว ผัวอยากให้ดูดแรงๆ อ่า...จะแตกแล้วจิน พี่ไม่ไหวแล้ว อืม...” แอ่นยกเร่าเอวสอบนำพาแก่นกายอุ่นร้อนสอดเสียดสีเข้าในปากน้อย ซึ่งปากน
ตลอดสองอาทิตย์ที่มาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ จินตนาก็พ่ายแพ้ต่อบทรักบทสวาทของคนมักมากในกามอย่างปักษา และเธอเองก็เป็นฝ่ายยอมเสียมากกว่าแม้จะปากแข็งไม่ต้องการ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยอมพร้อมตามไปกับเขา และในบางครั้งหล่อนก็ขึ้นขย่มเขาราวกับแม่เสือสาว จินตนาเริ่มใจอ่อนแล้ว แต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะปักษายังไม่พูดคำว่าขอโทษและบอกว่ารักเธอสักครั้ง หล่อนอยากได้ยิน อยากแน่ใจและมั่นใจว่าเขานั้นต้องการตัวเองกับลูกจริงๆ ส่วนสุจิต เพื่อนของเธอก็แวะมาเยี่ยม แต่พอมาแล้วมาเจอกับทินกรณ์ เพื่อนของปักษา เพื่อนก็รีบกลับเชียงรายทันทีโดยไม่พูดไม่บอกอะไรเธอสักคำ และไม่รู้ด้วยว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงต้องทะเลาะเมื่อเจอกันเมื่อสามวันก่อนที่ทินกรณ์ก็มารับขวัญหลานแล้วพอเจอกันทั้งสองก็ฟาดฟันโต้เถียงใส่อารมณ์กัน จนทำให้เธอมึนงงและไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านของปักษา แต่ตัวเขานั้นหายหัวไปไหนไม่รู้ สามวันแล้วที่ไม่เจอเขา ไม่รู้ไปไหน
ปักษาพูดอธิบายให้คนตัวเล็กที่ดิ้นแรงในอ้อมกอดของตัวเองให้รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองตอนนั้นด้วย เขากลัวหลายๆ อย่าง เพราะเขามีส้มหวานเป็นครึ่งชีวิต ตั้งแต่หลานเสียพ่อกับแม่ไป เขาก็บอกกับตัวเองว่าจะดูแลส้มหวานให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้หลานรู้สึกขาดหรือเกินและขาดความรัก เขาจึงทุ่มเททุกอย่างให้กับหลานสาวคนเดียวมาตลอด แต่พอวันนั้นจินตนาสมมติเรื่องที่ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง เขาจึงโกรธและพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไปจินตนาหยุดดิ้นเมื่อคิดตามคำพูดของเขาและคิดถึงส้มหวาน ก็จริงอย่างที่เขาพูด เขาคงกลัวว่าส้มหวานจะมีปมด้อยและเป็นเด็กขี้อิจฉา แล้วเขา...แล้วเขาทำไมถึงได้บุกรุกห้องนอนของเธอที่เป็นลูกจ้างล่ะ เขาข่มขืนเธอ ข้อนี้มันยังค้างคาในใจและทำให้เธอเกลียดเขา เกลียดเหรอ? เธอเกลียดปักษาจริงๆ งั้นเหรอ?“แล้วทำไมคุณข่มขืนฉัน”“ก็คนมันอยากได้ เต๊าะตั้งนานไม่ยอมสักที และวันนั้นก็ไม่ไหว ความอดทนของผัวมันต่ำเลยเผด็จศึกอย่างที่โดนนั่นแหละ อีกอย่างไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงอยากได้จินมากขนาดนั้นช่วงนั้น และตอนนี้ก็ยังอยากได้ ตลอดเวลาที่จินไม่อยู่ ผัวก็อดอยากมากไม่เคยเอากับผู้หญิงที่ไหนเลย เอ
ปักษาเริงรักกับร่างกายของจินตนาจนถึงเช้าของวันถัดมา เขาไม่สนใจหรอกว่าเจ้าหล่อนจะยินยอมหรือไม่ รู้แต่ว่าทุกครั้งที่เขาขึ้นขย่มหล่อนก็อ้าถ่างขาตอบรับ และในบางยกหล่อนก็ยังเป็นผู้ขึ้นคร่อมขย่มร่างของเขา หล่อนเองก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาปรารถนาตัวเธอนักหรอก จินตนาขยับตัวอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับระดับการมองเห็นของตัวเอง และเมื่อปรับการมองเห็นให้เข้ากับแสงในยามเช้าแล้ว เธอก็ขยับตัวจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องครางออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บกลางกายที่ถูกรุกเร้าตลอดคืนที่ผ่านมา และเธอก็เพิ่งได้นอนไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องตื่นเมื่อสำนึกได้ว่าที่นี่คือที่ไหน เธอมองไปรอบๆ ห้องก็เห็นร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่ายืนอยู่ที่หน้าต่าง ในมือของเขามีบุหรี่ถือพร้อมกับควันสีเทาลอยออกจากปากและจมูกของเขา “คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม” หล่อนกัดฟันถามเขาพร้อมกับกำผ้าห่มที่ห่มร่างตัวเองไว้แน่นและขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง 
“ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอมาห้องฉันได้ยังไง เมื่อมาแล้วก็ต้องรับโทษ และตอนนี้ฉันก็อยากเอาเธอจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันต้องการได้ยินไหมจิน ฉันต้องการกระแทกแรงๆ ในความคับแน่นของเธอ” พูดจบก็ไม่รอช้าจึงกระชากเสื้อยืดสีขาวของหล่อนขาดครึ่ง แล้วดึงรั้งออกโยนทิ้ง โดยไม่สนใจมือเล็กที่ปัดป่ายผลักเขาออกห่าง“ไม่นะ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ครั้งแรกคุณก็ข่มขืนฉันแล้ว คุณจะเลวไปถึงไหนคุณปัก” แม้ว่าปักษาจะกระชากเสื้อขาด เธอก็ไม่มีวันยอมแน่ เธอไม่ต้องการอีกแล้ว เธอไม่อยากเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา“ทำไมฉันจะบังคับและข่มขืนเธอครั้งที่สองอีกไม่ได้ล่ะจิน อีกอย่างจะเรียกข่มขืนไม่ได้ เพราะเธอครวญครางตอบรับฉันและครางร้องเรียกให้ฉันช่วยเธอไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เชื่อก็ตั้งกล้องอัดคลิปไว้ก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้มและรวบมือน้อยทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาน้อยแล้วใช้ขาแข็งแรงข้างซ้ายกดขาของเธอแยกแนบไปกับอ่างล้างหน้า“ไม่จริง! ฉันไม่เคยต้องการ แต่เพราะคุณหลอกฉัน” เธอร้องปฏิเสธเสียงดังหึหึ“ฉันหลอกเธอตอนไหน เห็นทุกครั้งเธอก็อ้าขาให้ฉันเอา และบางวันก็ขึ
ความเครียด ความกดดัน ความโกรธตอนอยู่ข้างล่างทำให้เขาหงุดหงิดจนไม่อยากให้ลูกน้อยอยู่ใกล้และซึมซับพลังด้านลบของตัวเอง เขาจึงให้ดอกไม้นำวายุไปเลี้ยงที่ห้องของส้มหวาน คืนนี้เขาอยากอยู่คนเดียว อยากสงบสติอารมณ์ของตัวเอง จึงไม่ต้องการให้ใครมารบกวน และส้มหวานก็ดีใจที่วันนี้มีน้องชายและคุณยายไปนอนด้วยที่ห้องของตัวเอง ปักษาปลดเปลื้องชุดออกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมเปิดน้ำอุ่นและน้ำเย็นผสมกันในอ่างอาบน้ำ และรอไม่นานระดับน้ำในอ่างก็พอดีนอนแช่ตัว เขาก้าวขาแข็งแรงเข้าไปในอ่างอาบน้ำแล้วเคลื่อนตัวนอนดับความร้อนของอารมณ์ที่กำลังลุกโชนอยู่ในอกของตัวเอง เขาหลับตาพิงหัวกับขอบอ่างอาบน้ำแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองไปมาเพื่อไล่ความเครียด เขานอนแช่ในอ่างน้ำจนเผลอหลับไปในอ่างพร้อมกับเรื่องของจินตนา ด้วยความอ่อนเพลียที่ทำงานในเหมืองแร่มาทั้งวัน และวันนี้ก็มีดินถล่มอีก เขาจึงวุ่นวายแต่ก็ไม่ได้ยุ่งจนต้องลืมเวลาไปรับหลานสาวของตัวเอง ปักษาใส่ใจทุกอย่า