“ดีครับพี่ เร็วอีกนิดนะครับ”
ลูกชายเขาเริ่มขยายตัวขึ้น แล้วมือน้อยก็หยุด นาวินลืมตามองคนตรงหน้าที่เงยหน้ามาสบตาหวานให้เขาพอดี
“เอาคืนผมเหรอ”
“ยังไงต่อดีนะ พอแค่นี้ดีมั้ยนะ”
คนหน้าหวานเอียงคอมองแล้วหัวเราะคิก เอาคืนคนตรงหน้าที่ชอบแกล้งเขาตอนทำให้เขา
“ที่รักครับ ผมยอมทุกอย่างแล้ว ทำต่อทีนะ”
“ฮึ ถ้าแค่นี้ก็ไปทำต่อเองละกัน”
ณัฏฐ์ได้ทีแกล้งกลับพร้อมเอานิ้วมือถูและกดตรงปลายย้ำย้ำอีกครั้ง คราวนี้ทำเอานาวินสะดุ้งร้องครางดังลั่น
“อ๊ะ…ซี้ดดดดดด เสียวมากค่ะ เมียจ๋า ผัวยอมทุกอย่างแล้ว อยากแตกจะแย่แล้ว อย่าแกล้งกันเลยนะคะ”
นาวินทนไม่ไหวอ้อนกลับไปบ้าง ซึ่งถ้าเอาจริงๆ แล้วเขาสามารถจับคนตรงหน้ากดกระแทกหนักๆ ก็ได้เลย แต่เขาก็ไม่ทำเพราะเขาอยากตามใจ อยากอยู่ในเกมส์ อยากรู้ว่าคนตรงหน้าจะจัดการอย่างไรกับเขา จึงปล่อยตัวปล่อยใจให้ถูกแกล้งไป
ณัฏฐ์ที่ได้ยินนาวินครางมาแบบนั้นก็ถึงกับเขินหน้าแดง เป็นครั้งแรกที่ถูกเรียกว่า “เมีย” แล้วส่งตาหวานให้
“ต่อแบบไหนดีนะ นาวินอยากได้แบบไหน แบบนี้ดีมั้ย”
และสิ่งที่ไม่เคยอยู่ในหัวนาวินว่าค
พอไปถึงห้อง เขาแตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป เขาสัมผัสได้ถึงไอเย็นของเครื่องปรับอากาศ ‘นี่เขารีบจนลืมปิดแอร์ก่อนออกจากห้องหรือนี่’ สักพักสายตาเขาก็ไปหยุดที่โชฟาที่มีร่างของใครบางคนนอนหลับตาพริ้มอยู่ตรงนั้น มันเหมือนมนต์สะกดที่ดึงให้เขาเคลื่อนตัวไปยืนมองอยู่ใกล้ๆ ‘อยากสัมผัส อยากกอด อยากจูบ เขาจะยังทำได้อยู่ไหมนะ’ เขาย่อตัวนั่งลงเอามือไปปัดปอยผมที่ตกลงมาปิดหน้าสวยนั้น แพขนตาดำขลับขยับปรือตาขึ้น แววตาแรกมีความตกใจเล็กน้อยที่มีใครมาจ้องมอง พอรู้ว่าคนที่จ้องเป็นใคร เจ้าของดวงตากลมโตสดใสก็ยิ้มทันที“นาวิน”นาวินลุกขึ้นหันหลังและทำท่าจะเดินออกไป ณัฏฐ์รีบคว้าข้อมือของนาวินไว้ ให้หยุดยืนอยู่ตรงนั้น ทั้งที่นาวินเตรียมใจมาค้นหาความจริง แต่ทำไมเขากลับไม่กล้าเผชิญหน้า ไม่กล้าซักถามล่ะ ใช่เขากำลังกลัวคำตอบที่จะได้รับ “เดี๋ยวก่อนนาวิน นายเป็นอะไรไป นายโกรธอะไรเรา บอกเราหน่อยสิ เรานึกไม่ออกจริงๆ นะ ว่าไปทำอะไรให้นายไม่พอใจ”ณัฏฐ์ดึงตัวเองให้ลุกขึ้
นาวินมองหน้าคนตรงหน้า จะปฏิเสธเขาก็ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร จึงพยักหน้าตอบตกลงเขาไป“เชิญครับ”“ขอบคุณครับ ดูท่าทางคุณลูกค้าจะชอบเมนู Rainy Kiss ของทางร้านเรามากนะครับ สั่งมาทานตั้งสามแก้วแล้ว คุณลูกค้าไม่อยากลองเมนูอื่นบ้างหรือครับ ร้านเรามีหลากหลายเมนูให้เลือกนะครับ ชา กาแฟ วัตถุดิบของร้านผม ผมคัดเลือกมาอย่างดีเลย”“อ๋อ.. ผมกินไปสามแก้วแล้วหรือครับ ผมไม่รู้ตัวเลยครับ”“ใช่ครับ สงสัยสูตรผมจะอร่อยจริงๆ”“ครับอร่อยครับ เคยมีคนคนหนึ่งเขาก็ชอบเมนูนี้ครับ”เจ้าของร้านอมยิ้มเล็กน้อยที่ได้ยินคำตอบจากลูกค้าของเขา เป็นเหมือนที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด“แล้วทำไม วันนี้ไม่ชวนมาทานด้วยกันละครับ”“....”“ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้มีเจตนาอะไรครับ คุณลูกค้าไม่ต้องเล่าก็ได้ครับ”เจ้าของร้านรีบกล่าวขอโทษที่เห็นอาการนิ่งไปของนาวิน“ไม่เป็นไรครับ บางทีการที่ผมได้พูดอะไรออกไป มันอาจจะทำให้ผมดีขึ้นก็ได้ครับ”“ด้วยความยินดีครับ”เจ้าของร้านพยักหน้าให้เด็กสาวยกแก้วขึ้นมาเสิร์ฟ“นี่เป็นชาสูตรพิเศษสูตรใหม่ของร้านเราครับ”
‘หนีสิ หลบก่อนสิ ยังไม่อยากเจอให้ใจเจ็บมากกว่านี้’เพียงแค่ชั่ววูบของความคิด เขาก็คว้าโทรศัพท์แล้วเดินออกจากห้องไปทันที เขากดลิฟท์มาชั้นล่างสุดแล้วเดินออกไปอย่างไร้จุดหมายใช่เขาไม่รู้ว่าจะไปไหน เขารู้แต่ว่า เขาอยู่ที่ห้องตอนนี้ไม่ได้ เขาไม่พร้อมจะเจอกับอีกคน เขากลัวคำตอบ เขากลัวความจริง เขายังไม่อยากเสียอีกคนไป เขาไม่พร้อม เขารับไม่ได้จริงๆ เขาเลือกเดินไปเรื่อยๆในจังหวะที่นาวินก้าวเดินออกจากคอนโดไป ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ณัฏฐ์ขับรถเข้ามาที่คอนโดนาวินพอดี เรียกว่า “คาดกันเพียงเสี้ยววินาที” ณัฏฐ์จอดรถแล้วรีบพุ่งตรงไปที่ห้องของนาวินทันที ใช่แล้ว นาวินเคยให้คีย์การ์ดสำหรับเข้าคอนโดกับห้องไว้ที่เขาหนึ่งชุด จึงทำให้ณัฏฐ์สามารถเข้าออกคอนโดของนาวินได้อย่างสบาย เขาเดินไปหยุดที่หน้าห้องนาวินยกมือขึ้นเคาะไปสามที แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากภายใน เขาจึงแตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป พอเข้าไปในห้องก็พบกับความเงียบ ความว่างเปล่าไร้ร่องรอยของอีกคน แต่เขาสัมผัสได้ถึงไอเย็นที่ยังมีอยู่ในห้อง นั่นแปลว่าเจ้าของห้องพึ่งจะออกไปไม่นาน‘นี่นายคิดจะหลบหน้าเราจริงๆ หรือนี่ นายเป็นไรไป นาวิน’
ตึ๊ง ..เสียงสัญญาณโทรศัพท์เขาดังขึ้นพร้อมข้อความที่โชว์บนหน้าจอเขา เขาได้แต่มองโดยที่ไม่ได้กดเข้าไปอ่านที่รัก : เรากลับห้องล่ะนะ พักผ่อนนะ ไม่กวนแล้ว เจอกันพรุ่งนี้ครับเขาสั่งให้แก๊บแท็กซี่ที่เขาเรียกว่า พาเขากลับไปส่งที่คอนโดเขาเช้าวันต่อมาณัฏฐ์เข้ามาทำงานที่ออฟฟิศของโรงงานตามเวลาปกติ เขาวางแก้วกาแฟไว้ที่โต๊ะของนาวินเช่นเคย แล้วเขาก็นั่งไถโทรศัพท์ท่องโลกโซเชี่ยลไปเรื่อยๆ พนักงานเริ่มเข้ามาทำงาน แต่เขาก็ไม่เห็นวี่แววคนหน้านิ่งของเขาเลย‘เอ..นี่ก็ใกล้เวลาเข้างานแล้วทำไมยังไม่มาอีกนะ เป็นไรหรือเปล่านะ เมื่อเช้าก็ไม่เห็นโทรมา ปกติจะโทรมาปลุก โทรมาวอแวทุกเช้า’ณัฏฐ์เปิดเข้าไปดูในข้อความที่เขาส่งไปเมื่อคืนก็ยังไม่ถูกอ่าน‘เขาเป็นอะไรไปหรือเปล่านะ’“สวัสดีครับพี่ณัฏฐ์”แม็กซ์ยกมือไหว้ทักทาย“อืม สวัสดีครับน้องแม็กซ์”แม็กซ์มองเห็นแก้วกาแฟแก้วประจำของณัฏฐ์วางที่โต๊ะของนาวิน แล้วก็อดถามไปด้วยความสงสัย
“เอ่อ.. พี่คินทร์ ผมว่าพี่คินทร์ดื่มเยอะไปแล้วแน่เลย”“พี่ไม่ได้เมา พี่ชอบเราจริงๆ ชอบมานานแล้ว ไม่รู้ว่าพี่บอกเราตอนนี้มันจะสายไปมั้ย แต่พี่ก็อยากบอกและอยากขอโอกาส ถ้าณัฏฐ์ยังไม่มีใคร หรือยังไม่ได้ตกลงใจกับใคร รับพี่ไว้พิจารณานะ”ณัฏฐ์ยอมรับว่าเขาตกใจกับการสารภาพและการกระทำของเมคินทร์“เอ่อ.. คือ”“อย่าพึ่งปฏิเสธพี่ เก็บไว้คิดก่อน เรายังมีเวลาด้วยกันอีกเยอะ จริงมั้ย”เมคินทร์มองคนตรงหน้า ที่เริ่มทำหน้าตาท่าทางไม่ถูก กับการที่เขาเริ่มรุก ความจริงเขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะรุกเร็วขนาดนี้ ถ้าไม่เห็นรอยจ้ำแดงที่คอณัฏฐ์ แม้ว่าเจ้าตัวจะลงแป้งทับไว้ แต่ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขา ทำให้เขารู้ดีว่ามันคืออะไร และเขาก็อยากรู้ความสัมพันธ์ของสองคนนั้นอยู่ขั้นไหน แต่ถ้าณัฏฐ์ยังไม่ได้บอกว่ามีแฟน เขาก็ยังมีสิทธิ์ใช่มั้ยทั้งคู่กินด้วยกันต่อสักพักณัฏฐ์ก็พยายามที่จะขอตัวกลับ โดยอ้างว่าวันพรุ่งนี้เขามีประชุมกับลูกค้าตอนเช้า จนเมคินทร์ยอมปล่อยตัวให้เขากลับและเดินมาส่งเขาที่รถ แล้วมองรถที่คนตรงหน้าขับมา เป็นรถญี่ปุ่นธรรมดาน่าจะใช้มาเกือบสิบปีแล้ว“ณัฏฐ์อยาก
“เปล่าครับพี่ ไม่ใช่อย่างนั้น ผมใช้คำพูดผิดไปหน่อย ผมหมายถึงว่า พี่ไปกินไปสนุกกับเพื่อนๆ พี่ดีกว่า เพราะถ้าผมไป ผมไม่รู้จักใคร เพื่อนๆ พี่คงงง แล้วจะพาลไม่สนุกเอาครับ”พอได้โอกาสณัฏฐ์รีบแก้ตัวพัลวัน“เพื่อนก๊วนนี้ของพี่ ณัฏฐ์ก็รู้จัก เป็นเพื่อนในคณะนั่นแหละ ณัฏฐ์เป็นสายรหัสพี่ เพื่อนๆ พี่ก็รู้จักณัฏฐ์กันทุกคน”ณัฏฐ์ทำหน้างง“เมื่อก่อนมีแต่คนอยากได้ณัฏฐ์มาอยู่ในสายรหัสกันทั้งนั้น ดีนะที่พี่ใช้วิชามาร เลยได้ณัฏฐ์มาอยู่ในสาย”ณัฏฐ์พยักหน้าเบาๆ พร้อมนึกย้อนไปในอดีต ใช่ตอนเขาปีหนึ่ง ตอนกิจกรรมรับน้อง เขามักจะโดนรุ่นพี่ปีสองปีสามแกล้งประจำ แต่ก็จะมีขนมมากมายส่งมาให้เขาตลอด แถมตอนช่วงปีหนึ่งเขาแทบไม่ค่อยได้ใช้เงินตัวเองเลย เพราะตกเย็นพี่พี่ก็จะพาไปเลี้ยงบอกว่าเป็นธรรมเนียมของรุ่นพี่รุ่นน้องที่นี่ และพี่เมคินทร์ก็พาเขาไปเลี้ยงบ่อยมาก“อ้าว แต่ผมกับจับสายรหัสปกตินะครับ”“เห็นมั้ยว่าพี่ทำได้เนียนแค่ไหน ฮ่า ฮ่า ฮ่า”“หมายความว่า พี่ล็อคผมหรือครับ”“ความลับเปิดเผยแล้ว มาชนแ