Se connecterShare
บทที่ 25 นี่แกไม่ใช่สุนัขเหรอ
Dernière mise à jour:
2025-05-11 06:00:04เท่าที่หลินมู่อิงจำได้ หลิวอิ๋งในชีวิตก่อนของเธอไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตามหลู่เหวินชิงได้รับการตอบรับเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในปักกิ่ง และพวกเขาได้รับใบทะเบียนสมรสไปแล้วในตอนนั้น
หลิวอิ๋ง ใช้ประโยชน์จากโอกาสของหลู่เหวินชิงที่เขาได้การรับเข้ามหาวิทยาลัยและเธอได้เดินทางยังไปปักกิ่งด้วย แต่หลินมู่อิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น และไม่มีใครบอกเธอ ในเวลานั้น เธอถูกแม่เลี้ยงของเธอขายให้กับอันธพาลไปแล้ว ตอนนี้เหลือเวลาอีกกว่าหนึ่งปีก่อนที่การสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะกลับมาเปิดให้สอบอีกครั้งในปี 1977 แต่ตอนนี้หลิวอิ๋งกำลังตั้งใจอ่านหนังสืออยู่ หรือว่าเธอรู้อะไรมายังงั้นเหรอ หลิวอิ๋งยังคงอ่านหนังสือของเธอต่อไปอย่างตั้งใจ แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นสายตาของหลินมู่อิง เธอก็อดไม่ได้ที่เงยหน้าขึ้นมอง "คุณดูเหมือนจะชอบการอ่านหนังสือมาก" หลินมู่อิงพูดย่างไม่ใส่ใจเมื่อเธอเห็นหลิวอิ๋งมองมาที่เธอ “ฉันชอบอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านมาก และฉันก็พกหนังสือบางเล่มติดตัวมาด้วยในตอนที่ฉันเดิทางมาที่นี่” หลิวอิ๋งพูดกับหลินมู่อิงด้วยรอยยิ้มใจดี เธอไม่สาม
Latest chapter
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 27 สาวน้อยใครคืออาจารย์ของคุณ
หลินมู่อิงรู้ดีว่าใบสั่งยาของเธอไม่มีอะไรผิดปกติ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาถึงยุคปัจจุบัน ยาที่สั่งโดยหลินมู่อิงนั้นเป็นเพียงสมุนไพรขันพื้นฐานและยาสามัญบางชนิดเท่านั้น ทั้งหมดมีประสิทธิผลในการรักษาภาวะชี่คั่งและเลือดคั่ง“ฉันเขียนมันขึ้นมาเองค่ะ” หลินมู่อิง ตอบพร้อมกับรอยยิ้มหมอยาจีนเป็นชายชรา ดูเหมือนว่าจะอายุราวๆ หกสิบปี เขาปรับแว่นของเขาแล้วอดไม่ได้ที่จะมองหญิงสาวตรงหน้าเขา“ใบสั่งยาที่คุณเขียนดีมาก เป็นยารักษาโรคปอดใช่ไหมครับ คุณยังเด็กมากแต่สามารถเขียนใบสั่งยาได้ ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นอาจารย์ของคุณ”หลินมู่อิง ยังจำญาติๆ ของเธอไม่ได้ และไม่สามารถบอกชื่อปู่ทางสายเลือดของเธอได้ "ฉันได้เรียนรู้บางอย่างจากหมอเท้าเปล่าคนหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว นอกจากนี้ฉันยังได้อ่านหนังสือทางการแพทย์หลายเล่มและเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ" นี่คือสิ่งทั้งหมดที่หลินมู่อิงสามารถพูดได้ในตอนนี้“สาวน้อยคุณมีความสามารถจริงๆ ” หมอชราพูดด้วยสีหน้าสับสน ลังเลว่าจะพูดต่อไปดีหรือไม่หลังจากเขา
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 26 ใบสั่งยาที่น่าตกตะลึง
เจ้าเสือตัวนี้ดีใจมากที่ได้เห็นหลินมู่อิง มันวิ่งเล่นไปรอบๆ ตัวเธออย่างมีความสุขอาจจะเพราะว่ามันได้ดื่มพุจิตวิญญาณเข้าไปเป็นจำนวนมาก ทำให้มันฉลาดและสามารถเข้าใจคำพูดของเธอได้ อีกทั้งยังทำให้มันโตเร็ว และร่างกายก็แข็งแรงมากขึ้นแม้ว่าหลินมู่อิงจะสับสนเล็กน้อยกับความจริงที่ว่าเธอคิดว่าเธอเก็บลูกหมาขึ้นมา แต่มันกลับกลายเป็นว่าเธอได้ลูกเสือมาแทน ในเมื่อเธอเก็บมันมาแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเอามันกลับไปทิ้งเอาไว้ที่ภูเขาอีก เธอตัดสินใจที่จะเลี้ยงมันเอาไว้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินมู่อิงจึงตัดสินใจหาเนื้อมาทำเป็นอาหารไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่สำคัญ จริงๆ แล้วเจ้าตัวน้อยนี้สามารถหาอาหารกินเองได้ เธอสังเกตว่ามีเนื้อชิ้นหนึ่งหายไป จากเนื้อที่เธอซื้อเอาไว้ก่อนหน้านี้ และชิ้นที่หายไปมันเป็นชิ้นที่ใหญ่มากหลินมู่อิงหันกลับไปมองลูกเสือที่กำลังเล่นซุกซนอยู่บนพื้น เสือตัวน้อยหยุดชะงักกะทันหัน ราวกับว่ามันรู้สึกว่าตัวเองอาจทำอะไรผิดไป มันหยุดเล่น และนั่งนิ่งเหมือนสุนัขมันยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาเกาจมูกสองครั้ง ด้วยท่าทางสำนึกผิดหลินมู่อิงก็คิดว่
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 25 นี่แกไม่ใช่สุนัขเหรอ
เท่าที่หลินมู่อิงจำได้ หลิวอิ๋งในชีวิตก่อนของเธอไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตามหลู่เหวินชิงได้รับการตอบรับเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในปักกิ่ง และพวกเขาได้รับใบทะเบียนสมรสไปแล้วในตอนนั้น หลิวอิ๋ง ใช้ประโยชน์จากโอกาสของหลู่เหวินชิงที่เขาได้การรับเข้ามหาวิทยาลัยและเธอได้เดินทางยังไปปักกิ่งด้วย แต่หลินมู่อิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น และไม่มีใครบอกเธอ ในเวลานั้น เธอถูกแม่เลี้ยงของเธอขายให้กับอันธพาลไปแล้ว ตอนนี้เหลือเวลาอีกกว่าหนึ่งปีก่อนที่การสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะกลับมาเปิดให้สอบอีกครั้งในปี 1977 แต่ตอนนี้หลิวอิ๋งกำลังตั้งใจอ่านหนังสืออยู่ หรือว่าเธอรู้อะไรมายังงั้นเหรอ หลิวอิ๋งยังคงอ่านหนังสือของเธอต่อไปอย่างตั้งใจ แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นสายตาของหลินมู่อิง เธอก็อดไม่ได้ที่เงยหน้าขึ้นมอง "คุณดูเหมือนจะชอบการอ่านหนังสือมาก" หลินมู่อิงพูดย่างไม่ใส่ใจเมื่อเธอเห็นหลิวอิ๋งมองมาที่เธอ “ฉันชอบอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านมาก และฉันก็พกหนังสือบางเล่มติดตัวมาด้วยในตอนที่ฉันเดิทางมาที่นี่” หลิวอิ๋งพูดกับหลินมู่อิงด้วยรอยยิ้มใจดี เธอไม่สาม
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 24 เหตุผลของคนปวดใจ
น้ำเสียงที่ดูโศกเศร้าของหลินมู่อิงเปรียบเสมือนหมัดหนักๆที่ชกเข้าที่หัวใจของโจวอี้หมิง เกลียดเธอเหรอ เขาจะไปเกลียดเธอได้ยังไงกัน เขาที่ชอบเธอมากมายขนาดนี้จะไปเกลียดเธอได้ยังไง เธอเข้าใจเขาผิด โจวอี้หมิง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่เมื่อหลินมู่อิงเห็นสีหน้าและท่าทางของโจวอี้หมิง เธอก็รู้สึกเสียใจมากขึ้นและดวงตาของเธอยังแดงเล็กน้อยด้วย หลินมู่อิงไม่ได้โง่และเธอเองก็รู้ว่าโจวอี้หมิงชอบเธอเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาพบกันมาสองครั้งแล้วแล้วหลินมู่อิงก็รู้เช่นกันว่าด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของครอบครัวของโจวอี้หมิง เขาต้องมีเรื่องกังวลมากมายและไม่กล้าอยู่กับเธอหรือดึงเธอให้ตกต่ำโจวอี้หมิงเป็นคนที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาจะคิดถึงผู้อื่นก่อนเสมอไม่เคยคิดถึงตัวเองก่อนเลยสักครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พูดแต่การกระทำของเขาหลายๆอย่างที่ลงมือทำอย่างเงียบๆ หลินมู่อิงย่อมรู้อยู่แก่ใจของเธอในตะกร้าสะพายหลังของเขามีหมูสามชั้นที่เขาได้รับวันนี้ ในตอนที่หลินมู่อิงอยู่ที่บ้านของเขา เธอเองก็เห็นว่ามีหมูสามชั้นอยู่ในตะกร้าเหตุผลที่หลินมู่อิงถามเช่นนี้ก็
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 23 คุณไม่ฉันเหรอ?
โจวอี้หมิงรู้สึกตกตะลึงในตอนนี้ ในครอบครัวนี้ไม่มีใครรู้เรื่องความเจ็บป่วยของแม่มากกว่าเขาเมื่อก่อนนี้เมื่อแม่ของเขามีอาการไอโจวอี้หมิงก็ซื้อยาให้และพาเธอไปที่เมืองเพื่อรับการรักษาอย่างไรก็ตาม สิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ในมณฑลยังมีจำกัด หมอบอกแค่ว่าอาจจะมีปัญหาที่ปอด และแนะนำให้ไปโรงพยาบาลใหญ่ๆ ในเมืองที่เครื่องเอกซเรย์ เพื่อที่จะสามารถเห็นสภาพปอดได้แม่ของเขาไม่อยากไป เธอจึงกินยาที่บ้านสักพักหนึ่งและกินยาจีนเพื่อปรับสภาพร่างกาย แต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลยต่อมา โจวอี้หมิงได้พบกับเพื่อนคนหนึ่งที่มีอำนาจในโรงพยาบาลของเมือง โจวอี้หมิงได้ขอให้กองพลเขียนจดหมายแนะนำตัว และพาแม่ของเขาไปที่โรงพยาบาลขนาดใหญ่ในเมืองเพื่อรับการรักษาผลลัพธ์คือมะเร็งปอดระยะกลางถึงระยะลุกลาม ไม่มีโอกาสที่จะรักษาให้หายขาดได้ วันนั้นโจวอี้หมิงเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เขาไม่กล้าบอกกับครอบครัวของเขา แม้กระทั่งแม่ของเขาเองถึงอาหารป่วยของเธอถึงแม้ว่าแม่โจวจะกินยาและกินอาหารที่มีประโยชน์ แต่คุณหมอก็บอกว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้แค่ครึ่งปีเท่า
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 22 ความกังวลใจของโจวอี้หมิง
โจวอี้หมิงยังคงยืนรอหลินมู่อิงอยู่ระหว่างทาง เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่เดินจากภูเขาไปยังบ้านพักของเยาวชนที่มีการศึกษา เขายังคงรอเธออยู่ เพื่อนำหมูสามชั้นที่เขาได้รับส่วนแบ่งมาให้กับหลินมู่อิงอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ฆ่าหมูป่าด้วยตัวเอง ดังนั้นเนื้อหมูจึงตกเป็นของหลินมู่อิงด้วยความชอบธรรม แต่ทำไมเธอถึงใช้เวลานานมาก ในการไปส่งโจวหนิงหนิงกลับบ้าน ตามหลักแล้วหากใช้เวลานานขนาดนี้เธอสามารถเดินไปกลับได้ถึงสามรอบหรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับเธอยิ่งคิดโจวอี้หมิงก็ยิ่งร้อนใจ เขากลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลินมู่อิงและน้องสาวของเขา ตอนนี้โจวอี้หมิงรู้สึกไม่สบายใจ เขาตื่นตระหนกจากนั้นเขาก็หันหลังรีบเดินหลับบ้านไปด้วยความรวดเร็วโจวอี้หมิงเดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งเขาคิดว่าอาจจะมีเรื่องมี่เกิดขึ้นกับหลินมู่อิง เขารู้สึกว่าเหมือนมีหินก้อนใหญ่มากดทับอยู่ภายในใจเขาเมื่อเขาสิ่งกลับไปถึงบ้านเขาเห็นแม่และน้องสาวกำลังคุยกันอย่างมีความสุขอยู่ในสนามหญ้าแต่เขากลับไม่เห็นหลินมู่อิงอยู่ในสนามกับแม่และน้องสาวของเขา เมื่อเป็นแบบนี้โจวอี้หมิงก
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 21 อาการป่วยของแม่โจว
ตั้งแต่ครอบครัวเกิดเรื่องแม่โจวคิดว่ามันไม่เป็นไรหากจะต้องอยู่ที่ชนบทอีกสักสี่หรือห้าปี แต่ครั้งนี้ครอบครัวของเธอถูกส่งกลับบมาที่ชนบาทและถูกผู้คนตราหน้าว่ามีภูมิหลิงที่ไม่ดี เป็นพวกคนดำห้าหมวดหมู่หลังจากถูกส่งกลับมาที่ชยบทครอบครัวของเธอก็ถูกผู้คนดูถูกเหยียดหยาม ลูกชายคนโตไม่สามารถออกไปทำงานได้เนื่องจากได้รับบาดเจ็บที่ขา ส่วนลูกชายคนที่สองก็มีนิสัยอารมณ์ร้าย จึงไม่มีใครกล้าพูดอะไรต่อหน้าเขา ซึ่งนับว่าเป็นผลดีที่ไม่มีใครพูดจาไม่ดีหรือประณามหยามเหยียดครอบครัวของเธอ โจวหนิงหนิง ลูกสาวคนเล็กมีสุขภาพไม่ดีและผอมมาก จึงมักโดนแกล้งอยู่เสมอ แต่เธอไม่สามารถที่จะทำอะไรได้มากนัก หนิงหนิงเป็นคนมีเหตุผลและสามารถเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้ด้วยตัวเอง เธอรู้ว่าลูกสาวไม่อยากให้เธอเป็นกังวล ดังนั้นแม่โจวจึงไม่รู้ว่าที่ผ่านมาลูกสาวของเธอถูกรังแกมากมายแค่ไหน "หลินจื้อชิง เข้ามา เข้ามานั่งลงก่อน" แม่โจว รู้ว่าหลินมู่อิง ได้ช่วยเหลือลูกสาวตัวน้อยของเธอ และเธอก็รู้สึกขอบคุณมาก เธอยังอยากจะดึงหลินมู่อิงเข้ามาข้างใน แต่มือของเธอสกปรกเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นมาครึ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 20 พี่สาวคุณสวยจังเลย
ทั้งสองต่างไม่คาดคิดว่าเยาวชนที่มีการศึกษาจะกล้าตีหลานชายของหัวหน้าหมู่บ้าน ไม่ใช่ว่าเด็กคนอื่นจะสู้กลับมาก่อนแล้ว แต่เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาสู้กลับหรือต่อต้านหลี่เป่าเป่ย พ่อแม่ของเขาจะต้องถูกหัวหน้าหมู่บ้านลงโทษอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นอาหารที่ได้รับไม่ดี หรือการทำงานก็เหนื่อยและไม่ได้คะแนนงานมากนักสรุป...ไม่มีใครอยากจะขัดใจผู้ใหญ่บ้านหรอก นี่คือความหมายของ "การพบเห็นราชาแห่งนรกนั้นง่ายกว่าการต้องจัดการกับปีศาจตัวน้อยๆ"เด็กทั้งสองพยักหน้าก่อน จากนั้นมองไปที่หลี่เป่าเป่ยแล้วส่ายหัวอย่างรวดเร็วหลี่เป่าเป่ยปิดหน้าอันร้อนผ่าวของเขาไว้และยังคงสับสนเล็กน้อย แต่หลังจากที่เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็โยนตะกร้าในมือลงพื้น ผลไม้ป่าลูกเล็กๆสีแดงแตกกระจาย เกิดเป็นน้ำหวานสีแดงไหลออกมาจากตะกร้าหลี่เป่าเป่ยโกรธมากเขาถึงขั้นพับแขนเสื้อขึ้น แล้วพุ่งเข้าใส่หลินมู่อิงอย่างบ้าคลั่งถึงแม้ว่าสภาพร่างกายของหลินมู่อิงจะไม่ดีนัก แต่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดที่เธอจะไม่สามารถเอาชนะเด็กอายุสิบเอ็ดหรือสิบสองขวบได้ หลังจากนั้นไ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 19 เป็นคุณเองที่ขอให้ฉันตี
เมื่อพวกเขาอยู่บนรถไฟหลู่เหวินชิงคิดว่าหลิวอิ๋งเป็นคนดีทีเดียว เมื่อตัดสินใจว่าเขาจะต้องไปชนบทหลู่เหวินชิงกลับไม่พอใจมากพ่อของเขาเห็นได้ชัดว่ามีความสามารถที่จะป้องกันไม่ให้เขาต้องทนทุกข์ แต่พ่อของเขาบอกว่าผู้ชายควรฝึกฝนตัวเอง เขากล่าวว่าภายในสองปีอย่างมากที่สุด เขาจะหาวิธีเข้าเรียนเป็นนักศึกษากรรมกร-ชาวนา-ทหาร และเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยกรรมกร-ชาวนา-ทหาร ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ ทำไมหลู่เหวินชิงจึงยอมมาอยู่ในสถานที่ห่างไกลแห่งนี้เพื่อเป็นเยาวชนที่มีการศึกษา? ในระหว่างทางมาที่นี่ เนื่องจากหลู่เหวินชิง และหลิวอิ๋งต่างก็มาจากเซี่ยงไฮ้ทั้งคู่ เขาจึงรู้สึกว่า หลิวอิ๋ง ที่ตัวเล็กและน่ารักที่พูดจาด้วยน้ำเสียงไพเราะนั้นถูกใจเขาเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตในชนบทนั้นน่าเบื่อ ดังนั้นหากเขาสามารถมีความสัมพันธ์กับเธอและเล่นกับเธอได้เป็นเวลาสองปี เขาก็สามารถจากไปเมื่อถึงเวลาอันสมควร แต่ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาได้พบกับหลินมู่อิง หลู่เหวินชิง ก็ไม่ชอบหลิวอิ๋ง อีกต่อไป ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน หลินมู่อิงก็ดีกว่าหลิวอิ๋งมาก หลิวอิ๋งและหานเฟยเซียนจะทำให้ข้าวต้มเละเป็นโจ๊
Vous vous intéresseriez aussi à
ข้ามีระบบปลูกผักวิเศษ
อันเข่อซิง1.1K Vuesสวรรค์ไร้ใจ ข้าขอไร้วาสนา
rasita_suin468 Vuesนักสืบจากต่างแดน
ตะวันสีเพลิง1.1K Vuesดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี 1980
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง3.0K Vuesเมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า625 Vuesพระจันทร์หวามรักข้ามมิติ
บุปผารัญจวน381 Vuesเมื่อฉันถูกพระเอกธงดำในเกมจีบหนุ่มคลั่งรัก! (NC 18+)
Peach Poyy144 Vuesสมบัติแห่งขุนเขา
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ3.8K Vues
