ตอนที่120โรงเตี๊ยมบ้านโจว

ณ เมืองโจว

ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ แต่มั่นคง ต้นไม้ริมถนนผลิดอกเบาๆ ตามฤดูกาล กลิ่นหอมของชาแห้งและเครื่องเทศโชยอ่อนๆ ตามลมสายเย็นในยามเช้า บ้านเรือนที่เคยเงียบเหงากลับค่อยๆ กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งและใจกลางความเปลี่ยนแปลงนั้นคือ โรงเตี๊ยมบ้านโจว

โถงโรงเตี๊ยมกว้างใหญ่กำลังเป็นรูปเป็นร่าง เสาหลักที่เคยเก่าคร่ำครึถูกขัดและทาสีใหม่ด้วยมือช่างฝีมือดี หลังคาถูกปูด้วยกระเบื้องเงางาม สีแดงอมทองตัดกับผนังไม้ธรรมชาติ ทุกซอกมุมถูกจัดวางอย่างมีศิลปะโดยการควบคุมของอินเฉาที่ยืนอยู่ไม่ไกล สั่งการช่างงานละเอียดทุกขั้นตอน ใบหน้าเขานิ่งขรึม แต่แววตากลับอบอุ่น

เสี่ยวหนี่ยืนอยู่กลางห้อง บรรยากาศรอบตัววุ่นวายเต็มไปด้วยสาวใช้กำลังช่วยกันบรรจุขวดกระเบื้องเคลือบเล็กๆ ภายในคือผงปรุงรสโจวรสเด็ด ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เสี่ยวหนี่ทดลองผสมและพัฒนาขึ้น ผสานกลิ่นเครื่องเทศประจำท้องถิ่นกับสมุนไพรบำรุงสุขภาพ กลิ่นหอมของมันลอยตลบอบอวลจนแม้แต่ช่างที่ทาสีอยู่มุมตึกยังหันมาสูดกลิ่นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“อย่าลืมติดป้ายชื่อให้ชัดเจนล่ะ ต้องเห็นชัดตั้งแต่ยังไม่เปิดฝากล่อง”

เสี่ยวหนี่ตะโกนสั่งสาวใช้อย่างกระตือรือร้น ขณะกวา