ตอนที่6หลินจื่ออิงคนใหม่

กันตารู้สึกเหมือนเลือดในกายเย็นเฉียบ ที่ตัวเองมาอยู่ในร่างของตัวประกอบไร้ค่าผู้น่าสงสาร เป็นเพียงตัวประกอบตัวหนึ่งที่ถูกนักเขียนทรมาทรกรรมต่างๆ นานา แล้วกำจัดทิ้งอย่างเลือดเย็น เพื่อเป็นการเปิดทางให้พระเอกกับนางเอกได้สานสัมพันธ์กัน

สวรรค์ องค์เง็กเซียนฮ่องเต้ พวกท่านกำลังเล่นตลกอะไรกัน

ชีวิตก่อน เธอเลือกเป็นฝ่ายหลีกทางให้คนรักได้ครองคู่กับหญิงอื่น เพื่อให้เขามีความสุขกับชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ทั้งที่ตัวเธอเองเจ็บปวดใจเจียนตาย 

พอได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง สวรรค์กลับให้เธอมาเกิดใหม่ในร่างของคนบ้า ไม่พอ ยังจะให้เธอเป็นผู้เสียสละ ยอมตาย เพื่อให้ผู้อื่นครองคู่กันอีก

ไม่มีทาง

เธอขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่า เธอไม่มีวันแขวนคอตัวเองเหมือนในนิยายเด็ดขาด 

ส่วนใครจะรักกับใครยังไงก็เชิญ ขอแค่อย่าเอาชีวิตของเธอไปข้องเกี่ยวด้วยก็พอ เธอยินดีหลีกทางให้

ชีวิตก่อนนั้นเธอยอมหลีกทางให้อดีตคนรักได้สุขสมหวังก็จริง แต่เธอไม่ได้อยากตาย เธอยังต้องการมีความสุขในฐานะสาวโสด แต่กลับต้องตายเพราะอุบัติเหตุ

ส่วนในชีวิตนี้เธอก็ไม่คิดอยากตายเช่นกัน เธอมีบุตรสาวที่น่ารักน่าชังอย่างเหยียนเหยียน จะให้เสียสละตัวเองเพื่อให้คนอื่นได้รักกันอย่างราบรื่น โดยไม่ผิดศีลธรรม

เหอะ! ใครมันจะไปยอม เธอจะฉีกบทปัญญาอ่อนนั้นทิ้ง

เธอพอแล้วกับการเป็นคนดีผู้เสียสละ

เธอเป็นคนดีและเป็นคนโง่เพื่อคนอื่นมามากพอแล้ว

ต่อไปชีวิตนี้เป็นของเธอ เธอจะเป็นผู้กำหนดโชคชะตาของตัวเอง นิยายบ้าบออะไร เธอไม่เป็นตัวประกอบอะไรให้ใครเหยียบย่ำทั้งนั้น

ไม่ว่าโลกใบนี้จะเป็นโลกคู่ขนาน หรือว่าโลกในนิยาย เธอก็ไม่สนใจทั้งนั้น เพราะนี่คือชีวิตของเธอ และเธอจะไม่มีวันยอมเดินตามเส้นเรื่องที่ใครขีดเขียนไว้เด็ดขาด

กันตาคิดอย่างหมายมั่น ความคิดเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัวตอนนี้คือการคิดหาหนทางมีชีวิตต่อไป เธอจะทำอะไร ทำอย่างไรให้มีชีวิตรอดในโลกที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้

เพราะหากนับเวลาตอนนี้เธอคงอยู่ในปี1980 ปีที่หลินจื่ออิงจะต้องตายในวัยเพียงสิบแปดปี

"โอ๊ะ!"

หญิงสาวอุทานออกมาเบาๆ เมื่อเพิ่งตระหนักได้ว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาวอายุสิบแปดปี ผู้หญิงอายุล่วงเข้าเลขสาม มองเห็นเลขสี่รำไรอย่างเธอ ริ้วรอยเริ่มปรากฏ เส้นผมเริ่มมีสีอื่นแซมจนต้องเดินเข้าร้านเสริมความงามเป็นว่าเล่น ตอนนี้ได้กลับมาเป็นสาวน้อยวัยแรกรุ่นอีกครั้งย่อมที่จะรู้สึกดี

กันตายิ้มกว้างอย่างยินดี รู้สึกเหมือนได้รับของขวัญล้ำค่าจากฟ้า นับว่าไม่เลวเลยจริง ๆ ถึงสภาพของร่างนี้จะซกมกไปหน่อยก็เถอะ แต่ไม่มีปัญหา เธอจัดการได้

อย่างน้อยก็ไม่ต้องกังวลเรื่องริ้วรอยหรืออาการปวดหลังอีกแล้ว แถมยังมีโอกาสเริ่มต้นชีวิตใหม่ และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ชีวิตที่ถูกกำหนดให้จบลงอย่างอนาถเหมือนในนิยาย

แม้ปีนี้จะเป็นปีที่พระเอกและนางเอกจะเริ่มสานสัมพันธ์กันอย่างจริงจัง เพราะเกิดความเห็นอกเห็นใจกันหลังจากที่หลินจื่ออิงตาย การตายของหลินจื่ออิงจึงเป็นตัวจุดชนวนให้พระเอกกับนางเอกใกล้ชิดกันมากขึ้น 

แต่ขอโทษเถอะ ตอนนี้เธอยังไม่ตาย

พวกเขาจึงไม่มีสิทธิ์สานสัมพันธ์กัน

กันตายกยิ้มมุมปาก ในเมื่อรู้ล่วงหน้าว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็มีโอกาสเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ดังนั้นเรื่องราวทั้งหมดก็จะต้องเปลี่ยนไป

พระเอกกับนางเอกอาจจะถูกลิขิตให้ลงเอยกัน แต่เธอนี่แหละจะเป็นคนฉีกบทเดิมทิ้ง

กันตา หญิงสาวผู้ยอมเสียสละให้คนรักมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

หลินจื่ออิง หญิงบ้าที่ถูกลิขิตให้เป็นตัวประกอบผู้เสียสละ เพื่อให้พระเอกนางเอกได้ครองคู่กัน

ตั้งแต่นี้ไปจะไม่มีสองคนนี้อีกแล้ว ในเมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้เธอมาอยู่ที่นี่ งั้นเธอก็จะเขียนบทขึ้นมาใหม่

นิยายเรื่องนี้จะมีก็แต่ หลินจื่ออิง นางเอกคนใหม่ ภรรยาผู้เพียบพร้อม และมารดาที่แสนดีเท่านั้น

แต่ถ้าหากไม่อาจแยกคู่ยวนยาง คู่พระคู่นางได้จริง ๆ เธอก็จะหย่าขาดกับพ่อพระเอกในตอนที่เธอยังสาวยังสวย อย่างน้อยถึงจะเป็นหญิงหม้ายลูกหนึ่ง ก็คงจะหาคนมาดามใจได้ไม่ยาก เธอจะไม่ยอมปล่อยให้เวลาล่วงเลย ปล่อยให้ทุกอย่างสายเกินไปเหมือนในชีวิตก่อนของเธอ เพราะยิ่งอายุมากขึ้นทางเลือกก็เหมือนจะน้อยลงเช่นกัน

นี่คือความคิดและความตั้งใจของเธอจริงๆ และสิ่งที่ทำให้เธอมั่นใจที่จะทำเช่นนั้นก็คือ ความรู้สึกภายในใจของตัวเอง เพราะตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาในร่างนี้ เธอที่ควรจะรู้สึกเศร้าเสียใจหรือหวาดหวั่นกับการจากโลกเดิมมาอย่างกะทันหัน กลับไม่มีความรู้สึกเช่นนั้นเลย ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความอาลัยอาวรณ์ นอกเหนือจากความตื่นตระหนกที่เกิดขึ้นในช่วงแรก

เธอลองถามตัวเองซ้ำๆ ว่า ทำไมถึงไม่รู้สึกเศร้ากับโลกเดิมเลย คำตอบที่ได้คือ เธอไม่มีใครเหลืออยู่อีกแล้ว ไม่มีครอบครัว ไม่มีคนที่รักรอคอย ไม่มีสิ่งใดผูกพันให้เธอต้องคิดถึง และเธอเหนื่อยกับการมีชีวิตในโลกใบนั้น โลกที่แสนวุ่นวายและมีแต่ความสิ้นหวัง

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เธอรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองสงบลงกว่าที่ควรจะเป็น เธอไม่ได้ปฏิเสธความจริงที่เกิดขึ้น และแม้จะยังมีคำถามมากมายที่หาคำตอบไม่ได้ แต่เธอไม่ได้รู้สึกอยากดิ้นรนกลับไปยังที่เดิม อาจเพราะชีวิตที่แล้วของเธอเต็มไปด้วยความเดียวดายและความเหนื่อยล้า บางทีการได้มาอยู่ที่นี่ อาจเป็นโอกาสที่เธอจะได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง