เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 43 "ช่วยเธอได้ แต่ฉันต้องเจ็บแทน"
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-14 12:00:27เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของคิรันดังสะท้อนในความเงียบขรึมของห้องที่เพิ่งผ่านพ้นการปะทะคารมอันดุเดือด น้ำเสียงคำรามของเขายังดังก้องในหูของภาคิน ร่างสูงก้าวเข้ามาประคองไอรีนที่แขนยังมีรอยฟกช้ำไว้แนบอก ขณะที่คำพูดสุดท้ายของเขา—คำขู่ที่หนักแน่นจนทำให้ใครก็ตามต้องหวาดหวั่น—ยังลอยค้างกลางอากาศ
“ฉันพูดแล้ว…ว่าใครแตะต้องเธอ ฉันจะทำลายให้ไม่เหลือ”
ไอรีนซบหน้าลงกับไหล่เขา แววตายังสั่นระริกกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น แม้เธอจะกล้าหาญแค่ไหน แต่สถานการณ์ที่เจอก็หนักเกินรับไหว เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้น พลางกระซิบถามเขาเบา ๆ
“แล้ว...เราจะเอายังไงต่อกับภาคิน ฉันกลัวว่าเขาจะยังไม่หยุดแค่นี้...”
คิรันหยุดเดินทันที สายตาคมเฉียบหันมองกลับไปยังภาคินที่นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น แต่สิ่งที่เขาไม่เห็นคือ....นิ้วของภาคินมีการขยับเล็กน้อย
“ฉันก็คิดแบบเธอ” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่เฉียบขาด แล้วล้วงโทรศัพท์ขึ้นจากกระเป๋า
นิ้วเรียวยาวกดหาธันวา—มือขวาที่ไว้ใจได้ที่สุด
“โทรแจ้งตำรวจ แจ้งทุกอย่างที่เกิดขึ้น พร
บทล่าสุด
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 45 "แต่งงานกับฉันนะ" ( NC หวานซึ้ง )
กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อในห้องพักผู้ป่วยยังคงอบอวลในอากาศ ทว่าไม่ได้กลบกลิ่นหอมอ่อนๆ จากปลายผมนุ่มของหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างเตียงชายหนุ่มได้เลย"คุณยังไม่กินข้าว"เสียงใสเอ่ยเตือนเบาๆ ขณะยื่นกล่องอาหารที่เพิ่งซื้อมาให้ชายหนุ่มบนเตียงคิรันหรี่ตาลงนิด มองใบหน้าที่เริ่มซูบลงของหญิงสาวที่เฝ้าไข้เขามาเกือบอาทิตย์ "แล้วเธอล่ะ?""ฉันกินแล้วค่ะ" ไอรีนตอบเรียบๆ แต่คนฟังก็ไม่ได้เชื่อเสียทีเดียวเขาไม่พูดอะไรต่อ ยื่นมือไปหยิบเอกสารที่ธันวาเพิ่งเอามาให้เซ็น พอไอรีนจะช่วย เขากลับส่ายหน้า"แค่นี้ฉันทำเองได้ เธอไปพักเถอะ"“แต่คุณยังมีไข้ต่ำอยู่เลยนะ”“ฉันไม่ใช่คนป่วยกระจอก จะให้ใครมาตามดูแลตลอดเวลาแบบนี้” เขาว่าด้วยน้ำเสียงเรียบแต่แฝงแววดุ หากสายตากลับทอดมองเธออย่างลึกซึ้ง“แต่ก็ขอบใจที่อยู่ตรงนี้”แค่ประโยคสั้นๆ นั้น ทำเอาหัวใจไอรีนเต้นถี่ เธอไม่ได้ตอบอะไร แค่ส่งยิ้มบางให้ แล้วเดินไปเทน้ำใส่แก้วให้เขาแทนคิรันออกจากโรงพยาบาลในอีกสองวันถัดมา และในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่มีแค่
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 44 "เปิดใจอย่างหมดหัวใจ"
หน้าห้องฉุกเฉินยังคงเงียบงัน ยกเว้นเสียงก้าวเท้าหนัก ๆ ของคนที่เพิ่งมาถึงด้วยสีหน้าร้อนรน“เป็นยังไงบ้าง!?”ธันวาเอ่ยถามทันทีที่เห็นหญิงสาวที่นั่งซบหัวพิงกำแพง ใบหน้าซีดเซียวแต่ดวงตายังแดงก่ำและเปี่ยมไปด้วยความหวัง“เขายังอยู่ในห้องฉุกเฉิน...”เสียงของไอรีนแผ่วเบา แต่หนักแน่นพอจะสั่นหัวใจคนฟังธันวาถอนหายใจหนัก มองสภาพของเธอที่ดูสะบักสะบอมไม่แพ้เจ้านายของเขาเลยแม้แต่น้อย“แล้วเธอ...เธอไปเจ็บตรงไหนมั้ย?”“ไม่เป็นไร” เธอส่ายหน้าแรงเกินไปหน่อยจนหน้ามืดวูบ แต่ก็ฝืนกลืนความวิงเวียนลงคอ“ฉันรอเขาได้ ไม่เป็นไรจริง ๆ”ธันวาไม่พูดอะไรต่อ แค่ยืนนิ่งอยู่ข้างเธอราวกับโล่กำบังความอ่อนแอ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่มีใครนับ สุดท้ายประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก“ใครเป็นญาติของคุณคิรันคะ?”หมอในชุดกราวน์เปื้อนเลือดเอ่ยถามเสียงเครียดไอรีนกับธันวาผุดลุกขึ้นยืนพร้อมกันทันที“เขาเสียเลือดมาก ต้องการเลือดกรุ๊ป O ด่วน ใครในนี้สามารถบริจาคได้บ้
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 43 "ช่วยเธอได้ แต่ฉันต้องเจ็บแทน"
เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของคิรันดังสะท้อนในความเงียบขรึมของห้องที่เพิ่งผ่านพ้นการปะทะคารมอันดุเดือด น้ำเสียงคำรามของเขายังดังก้องในหูของภาคิน ร่างสูงก้าวเข้ามาประคองไอรีนที่แขนยังมีรอยฟกช้ำไว้แนบอก ขณะที่คำพูดสุดท้ายของเขา—คำขู่ที่หนักแน่นจนทำให้ใครก็ตามต้องหวาดหวั่น—ยังลอยค้างกลางอากาศ“ฉันพูดแล้ว…ว่าใครแตะต้องเธอ ฉันจะทำลายให้ไม่เหลือ”ไอรีนซบหน้าลงกับไหล่เขา แววตายังสั่นระริกกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น แม้เธอจะกล้าหาญแค่ไหน แต่สถานการณ์ที่เจอก็หนักเกินรับไหว เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้น พลางกระซิบถามเขาเบา ๆ“แล้ว...เราจะเอายังไงต่อกับภาคิน ฉันกลัวว่าเขาจะยังไม่หยุดแค่นี้...”คิรันหยุดเดินทันที สายตาคมเฉียบหันมองกลับไปยังภาคินที่นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น แต่สิ่งที่เขาไม่เห็นคือ....นิ้วของภาคินมีการขยับเล็กน้อย“ฉันก็คิดแบบเธอ” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่เฉียบขาด แล้วล้วงโทรศัพท์ขึ้นจากกระเป๋านิ้วเรียวยาวกดหาธันวา—มือขวาที่ไว้ใจได้ที่สุด“โทรแจ้งตำรวจ แจ้งทุกอย่างที่เกิดขึ้น พร
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 42 "กับดัก"
“ฉันทำทุกอย่างก็เพราะฉันรักพี่!”เสียงกรีดร้องปนสะอื้นของมายด์ดังก้องไปทั่วห้องทำงานกว้างขวาง แต่คนที่ได้ยินกลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย คิรันยืนตรงหน้าเธอ แผ่นหลังเหยียดตรง สายตาเย็นชาปราศจากความรู้สึก เขายืนบดขยี้คำว่า "รัก" ที่เธอพยายามเอ่ยอย่างไร้ค่าใต้ปลายรองเท้า"รักงั้นเหรอ?" เขาถามกลับด้วยเสียงต่ำเย็นยะเยือก ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงาน แล้วหยิบแฟ้มเอกสารบางอย่างมาวางลงตรงหน้าเธอด้วยแรงกระแทกเบา ๆ แต่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ “ถ้าเธอรักฉันจริง เธอจะกล้าทำแบบนี้เหรอ?”มายด์มือสั่น ขาสั่น ใจสั่นไปหมด เธอค่อย ๆ เปิดแฟ้มออกดู ภายในมีเอกสารจำนวนมาก ใบรายการโอนเงินจากบัญชีบริษัทเข้าสู่บัญชีชื่อบุคคลภายนอกหลายครั้งซ้อน ภายใต้ชื่อผู้อนุมัติคือ... เธอเอง“ไม่นะ... นี่มัน...” มายด์พูดไม่ออก หัวใจร่วงวูบ เหงื่อเย็นไหลพรากทั้งแผ่นหลัง"รู้ไหมว่าฉันตรวจสอบบัญชีย้อนหลังเองทุกบาท?" น้ำเสียงของคิรันนิ่งสนิท แต่แรงกดดันรอบตัวเขากลับมหาศาลอย่างน่ากลัว"ฉันปล่อยให้เธอคิดว่าเธอทำสำเร็จ เพื่อดูว่าเธอกับมันจะลากฉันลงได้ถึงข
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 41 "ความจริงเปิดเผย 2"
เสียงกระแทกที่ดังถี่และเนิ่นนานสลับกับเสียงหอบหายใจหนักหน่วงในห้องเงียบ ๆ ยามค่ำคืน สะท้อนอยู่ในโสตประสาทของทั้งสองคนเหมือนดนตรีคลั่งที่ไม่มีโน้ตใดควบคุมได้คิรันฝังร่างเข้าไปในกายเธออย่างเต็มที่ มือหนาบีบเอวเธอไว้แน่น เขาเคลื่อนสะโพกเข้าออกด้วยแรงที่ดิบและลึก จังหวะเร่งร้อนสลับช้าชวนบ้าคลั่ง ราวกับกำลังลงโทษตัวเองและบูชาร่างเธอในเวลาเดียวกัน“อืมม…แน่น…คิรัน!” ไอรีนกรีดร้องทั้งน้ำตา ความรู้สึกที่ถูกเขากระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าแทบพรากลมหายใจของเธอไปเขาโน้มตัวลงมาเลียหยดน้ำตาบนแก้มเธอ ริมฝีปากจูบซับเบา ๆ ตรงมุมตา ก่อนจะกระซิบเสียงพร่าชิดหูเธอ“ร้องออกมาไอรีน…บอกฉันว่าเธอเป็นของฉัน…คนเดียว…”“ฉัน…อ๊า! ฉันเป็นของคุณ…คิรัน…ของคุณคนเดียว…”แม้ร่างกายจะเจ็บร้าวจากแรงรักอันบ้าคลั่ง แต่ใจของเธอกลับสงบนิ่งอย่างประหลาด เธอรู้ตัวดีว่าไม่มีที่ใดอีกแล้ว ที่ปลอดภัยเท่าอ้อมกอดของเขาเขาครางต่ำในลำคออย่างพึงใจ ก่อนจะพลิกตัวให้เธอขึ้นคร่อม และจับสะโพกเธอแน่น
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 40 "ขอโทษ...และรัก" ( NC คลั่งรัก + ดราม่า )
เสียงส้นสูงกระทบพื้นหินอ่อนสะท้อนกับความเงียบงันในโถงทางเดินเมื่อหญิงสาวก้าวออกมาจากมุมที่ซ่อนตัว ความรู้สึกตีกันในอกทั้งสับสน โกรธ เจ็บ และชา... แต่ก่อนที่ไอรีนจะได้หันหลังกลับ เธอก็ต้องชะงัก ร่างทั้งร่างแทบหยุดหายใจเมื่อสบเข้ากับดวงตาแข็งกร้าวคู่นั้น—คิรันยืนอยู่ตรงหน้า ไม่ได้หลบ ไม่ได้หลีก และไม่พูดอะไรสักคำ“คุณ...” เสียงของเธอแผ่วเบาอย่างไม่เชื่อสายตา แต่ยังไม่ทันถามออกไป มือแกร่งก็ดึงข้อมือเธอแรงพอจะทำให้ร่างเซตามไปคิรันไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ เขาเพียงแค่จ้ำพาออกไปจากตึกอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความมืดและเสียงเพลงเบื้องหลังที่ค่อย ๆ จางหายประตูรถถูกเปิดอย่างแรง แล้วปิดเสียงดัง ก่อนที่เครื่องยนต์จะถูกสตาร์ทพร้อมกับแรงขับที่ทำให้ไอรีนต้องยึดเบาะไว้แน่น“คุณรู้ได้ยังไง...” ไอรีนเปิดปากถามในที่สุด ขณะที่คิรันขับรถด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเขาไม่ตอบทันที จนกระทั่งเลี้ยวรถออกจากลานจอด “เธอคิดว่าฉันจะปล่อยให้เธออยู่ในที่แบบนั้นโดยไม่มีใครมองเหรอ?”“...คุณตามฉัน?”“ฉันไม่ได้ตาม แต่ฉันเ
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 39 "ความจริงเปิดเผย"
คิรันนั่งนิ่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว ที่พักหรูบนตึกสูงใจกลางกรุงเทพฯ เงียบ… เงียบเกินไป จนเขาเริ่มได้ยินเสียงลมหายใจตัวเองชัดเจนเกินความจำเป็นหลังจากเมื่อคืนเขาถูกไอรีนไล่กลับมาด้วยแววตาผิดหวังปนเจ็บลึก ความรู้สึกผิดบางอย่างก็กัดกินเขาอย่างเงียบเชียบและต่อเนื่อง มันรุนแรงพอ ๆ กับความรู้สึกอื่นที่ตีกันวุ่นวายอยู่ในหัวใจของผู้ชายที่ชื่อ คิรันความหวาดระแวง ความไม่เชื่อใจ ความโกรธในอดีต มันกำลังกลืนกินสิ่งดี ๆ ที่เขากำลังจะมีกับผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองยังมีหัวใจอยู่...ไอรีนเขาหลับตาลง ย้อนกลับไปนึกถึงวันแรกที่ได้พบเธอ... วันนั้นเธอกำลังถือแก้วกาแฟ เดินตรงออกมาจากร้านที่เขาไปบ่อยตั้งแต่เปิดกิจการใหม่ ๆความจริงแล้ว...มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยเขาตั้งใจเดินตัดหน้าเธอเองตั้งใจให้เธอชนเขาเพราะอยากมีข้ออ้าง… เพื่อเริ่มต้นทำความรู้จักเธอไม่ได้สวยหยาดฟ้าหรือโดดเด่นกว่าใครในร้านนั้นแต่ในแววตาของเธอ... เขาเห็นบางอย่างความเข้มแข็ง ความดื้อรั้น ความไม่ยอมแพ้มัน
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 38 "ขอโอกาสอีกครั้ง"
“ทุกอย่างที่ทำให้เขาเข้าใจเธอผิด ฉันจัดการเองทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นข่าวลือ ภาพถ่าย คลิป หรือแม้แต่คำพูดของบางคนในแผนก... ฉันจงใจวางไว้ให้เขาได้ยินด้วยตัวเอง เพื่อจะได้ ‘ผิดหวัง’ กับเธอจนถอนตัว”“เพราะเธอไม่คู่ควรกับเขา”เสียงของมายด์ในวันนั้น ยังคงก้องอยู่ในหัวไอรีน แม้จะผ่านมาหลายวันแล้วก็ตาม คำสารภาพตรง ๆ ว่าทุกอย่างเป็นแผนการของเธอ มันเหมือนมีใครเอามีดมาแทงกลางใจ หยดเลือดหยดแรกคือความเจ็บปวด...แต่สิ่งที่ตามมาไม่ใช่น้ำตาอีกต่อไปแต่เป็น “เปลวไฟ”เปลวไฟในดวงตาที่ไม่ยอมแพ้ไอรีนยืนอยู่หน้ากระจก แต่งตัวเตรียมออกไปทำงาน สวมชุดเชิ้ตเรียบง่าย กางเกงผ้าทรงตรง ไม่มีสีสัน ไม่มีลวดลายเหมือนเคย เพราะเธอเลือกแล้วว่าจะไม่โดดเด่น…จะอยู่เงียบ ๆ จนกว่าความจริงจะเปิดเผยออกมาเองเธอถอนหายใจยาว กดเสียงสั่นไว้ในลำคอ“ฉันจะไม่ร้องไห้อีก”จะไม่มีวันให้ใครมองว่าเธออ่อนแออีกต่อไป...รวมถึงเขาด้วย — คิรันในอีกมุมหนึ่งของเมือง…มายด์นั่งไขว่ห้างอยู่ที่โซฟารับแขกของคอนโดหรู ดวงตาฉายแววพอใจหลังจากที่เล่าเรื่องทั้งหมดให้อีกคนฟัง
พันธะรัก วิศวะโหด บทที่ 37 "มายด์เปิดเผยแผนการ"
“อะไรนะ!? พี่คิรันต่อยพี่?”เสียงกรีดของมายด์ดังลั่นทันทีที่ประตูห้องปิดลง เธอมองภาคินที่ยกมือแตะมุมปากตัวเองอย่างหงุดหงิด ก่อนโยนแจ็กเก็ตลงโซฟาอย่างไม่ใส่ใจ“แค่หมัดเดียว ไม่ตายหรอก” ภาคินตอบเรียบ ๆ น้ำเสียงไร้ความสำนึกแม้แต่น้อย“แต่มันหมายความว่าเขาเลือกยัยนั่น...ต่อหน้าทุกคน!” มายด์กัดฟันแน่น ดวงตาวาวโรจน์เหมือนเปลวไฟที่ลามไม่หยุด“เขาไม่เคยมองฉันแบบนั้นเลย...แม้แต่ตอนที่ฉันบอกเลิก!”ภาคินหัวเราะในลำคอ“แน่ล่ะ ตอนนั้นเธอเลือกฉัน” เขาเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบเบียร์ออกมาแล้วกระดก“แต่ตอนนี้...เขาเลือกเธอคนนั้นแทนต่างหาก”มายด์เดินกระแทกส้นสูงเข้ามา ดึงขวดเบียร์ออกจากมือเขาแล้วปาใส่ถังขยะด้วยท่าทีโมโหจัด“ฉันจะไม่ยอมให้ยัยบ้านั่นแย่งพี่คิรันไปง่าย ๆ แน่!”“ถ้างั้นก็อย่าใช้อารมณ์” ภาคินปรายตามองเธอ“ไม่งั้น เธอก็ไปอาละวาดใส่ไอรีนอีกสิ ดีไม่ดีคิรันจะเข้าไปบังให้เธออีกรอบ แล้วครั้งนี้อาจไม่ได้แค่หมัดเดียวที่ฉันโ
บางทีคุณอาจจะชอบ
สัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา11.2K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn44.1K viewsผู้หญิงขายตัว
ลำเจียก15.1K viewsเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก26.0K viewsปกติ... คือแอบรัก
ACHICHI1.0K viewsดวงใจปฐวิน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง169 viewsอิหนูของป๋า
สาวน้อย.ช่างฝัน243 viewsImprisoned in love สั่งรัก
ปลายฟ้า/ไรท์เกว200 views
