Mag-log inShare
พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 1 สามีใจร้าย
Huling Na-update:
2025-06-22 20:52:08บทที่ 1
หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นไปบนห้องแต่ต้องหยุดชะงักด้วยที่สามีของตนเองนั้นเดินลงมา เขาเปลี่ยนชุดใหม่เขากำลังจะออกไปไหน?ปกติแล้วธารามจะไม่ออกจากบ้าน ทั้งกลิ่นน้ำหอมกลิ่นโคโลญจน์ฟุ้งไปทั่ว
เขาได้เพียงแต่หันมองเธอแค่แป๊บเดียวในสายตาของเขาเหมือนกับไม่มีเธออยู่ในนั้นเลยสักนิด ขณะที่ธารามเดินผ่านหลินหลินเขาไม่ทักเธอแม้แต่คำเดียว
"คุณจะไปไหนคะ" เธอคว้าจับแขนของสามีตนเองแต่เขานั้นดึงมือเธอออก สายตาคู่นั้นดูรังเกียจเมียตัวเองซะเหลือเกิน
"เมื่อก่อนนี้เธอไปไหนฉันเคยถามเธอหรือเปล่าหลินหลิน" เมื่อก่อนนี้ในตอนที่คุณพ่ออยู่หลินหลินออกไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อน เขาไม่เคยแม้แต่จะขัดมีแต่รอให้ภรรยากลับบ้าน แต่เขาก็ไม่เคยเรียกชื่อเราห้วนๆแบบไร้ความสัมพันธ์แบบนี้
"ทำไมคุณถึงทำตัวห่างเหินกับหลินหลินแบบนี้ เราเป็นสามีภรรยากันนะ" ใบหน้าน้อยจ้องมองสามีด้วยสายตาอ้อนวอน เมื่อก่อนนี้เธออาจจะทำผิดและเอาแต่ใจตัวเองออกไปเที่ยวไม่สนใจสามี มีพ่อที่คอยหนุนหลังและให้เงินใช้แบบไม่ขาดมือ ชีวิตที่ไม่ต้องหาเงินเองมีเงินอยู่ในบัตรมากมายที่สามารถซื้ออะไรก็ได้ จะวีนจะเหวี่ยงก็ไม่มีใครกล้าขึ้นเสียงใส่สักครั้ง
เขามองเธอและยกยิ้มด้วยมุมปากมือหนาคว้าจับไหล่ทั้งสองข้างของหลินหลิน ใบหน้าที่จ้องมองมาในแววตาที่ดูน่ากลัวซึ่งแตกต่างจากธารามที่เคยเป็นสามีที่แสนดีของเธอเหลือเกิน ทำไมในหัวใจดวงนี้มันรู้สึกเจ็บและปวดร้าวทั้งหน้าอก
"เลิกโง่สักที การที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีของเธอมันจบลงแล้ว ฉันไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรกในสิ่งที่ฉันทำไปก็เพราะแก้แค้นแล้วก็หวังทุกสิ่งที่เป็นของพ่อเธอ ตอนนี้ฉันได้มันมาหมดแล้วเธอไม่เหลืออะไรแล้วหลินหลิน" คำพูดและประโยคพวกนี้ออกมาจากปากสามีของเธอคนที่เคยดีที่สุดรองมาจากคุณพ่อเธอแล้ว แก้แค้น ไม่ใช่หรอกเขาคงโกรธเลยพูดคำพวกนี้ออกมาเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะแก้แค้นเพราะฉันไม่เคยทำอะไรให้กับเขาโกรธจนต้องกลับมาแก้แค้น
หลินหลินไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับงาน มีแต่เขาที่อยู่กับคุณพ่อเหมือนกับลูกชายอีกคนสนิทกันรักกันอยู่ด้วยกันและสานต่อทุกอย่างจากคุณพ่อแทนไม่ว่าจะเป็นบริษัทหรือว่าบ้านรวมทั้งเงินสดมากมายและที่ดิน คุณพ่อยกให้กับธารามหมดแม้กระทั่งวันที่เปิดพินัยกรรมมีแต่ชื่อธารามไม่เคยมีชื่อหลินหลินเลยสักอย่าง
วินาทีที่เขาบอกว่าเขาแก้แค้นทุกอย่างเหมือนกับฟ้าที่มืดดับไม่รู้ว่าเหตุผลอะไร ทำไมเขาถึงพูดคำนี้ออกมา มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ หรือว่าเขาแค่ประชดฉันก็เท่านั้น
"ไม่เอาสิ ธารามคุณกำลังประชดฉันอยู่ใช่ไหม ฉันขอโทษนะในสิ่งที่ฉันเคยเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้ฉันสัญญาว่าฉันจะปรับเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดีเป็นภรรยาที่ดีเป็นแม่ที่ดีให้กับลูก"
หลินหลินพยายามคว้าจับแขนของธารามสามีตนเองอีกครั้งก็อย่างเช่นเคย เขาไม่อยากให้เธอถูกเนื้อต้องตัวเขา เหมือนกับว่ารังเกียจเธอเอามากๆ
"อย่ามาแตะต้องตัวฉัน เธอมันน่ารังเกียจ" ใจแทบขาดกับคำด่าของสามีที่บอกว่าเธอนั้นน่ารังเกียจเมื่อก่อนนี้ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานอนกอดกันทุกคืนมันคืออะไร
"ไม่จริง...ที่คุณพูดออกมาเพื่อประชดฉันใช่ไหม คุณกำลังประชดหลินหลินอยู่ใช่ไหม ธารามคุณจะแก้แค้นอะไร หรือว่าฉันเป็นภรรยาทีไม่ดี คุณเลยจะแก้แค้นเอาคืนฉันแบบนี้เหรอ" ใบหน้าน้อยถูกนิ้วชี้ของเขาผลักเข้ายังหน้าผากจนเธอแทบหงายหลัง
"จำไว้นะ ว่าฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาที่ดีเลย จำใส่สมองของเธอเอาไว้ด้วยที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีก็เพื่อวันนี้ วันที่ได้ทุกอย่างมาจากพ่อของเธอและในวันที่พ่อของเธอตายนี่แหละ ถ้าเธอทนอยู่ไม่ได้ก็ออกจากบ้านของฉันไป" เขาเอ่ยไล่ทั้งๆ ที่เธอคือลูกสาวของเจ้าของบ้านหลังนี้
"นี่คุณไล่ฉันเหรอธาราม ฉันเป็นเจ้าของบ้านเป็นลูกสาวของคุณพ่อที่คุณมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะคุณพ่อของฉัน" เสียงหัวเราะของธารามดังก้องขึ้นมาทันที
"หึหึ ก็เธอมันโง่แบบนี้ไง พ่อเธอถึงไม่เอาอะไรให้เธอแม้แต่อย่างเดียว ของทุกอย่างที่เป็นของเธอนั้นเป็นของฉันหมดแล้ว เธอยังไม่รู้ตัวอีกเหรอแม้แต่บ้านหลังนี้ เธอก็ไม่มีสิทธิ์มันเป็นชื่อฉันแล้ว ผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอฉันไม่ส่งไปขายชายแดนก็ดีแค่ไหนแล้ว
เขาทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้นรีบเดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่สนใจหลินหลิน เรือนร่างบางทรุดเข่าลงกับพื้นยกมือปิดหูของตัวเองและกรีดร้องเสียงดังออกมา
"ไม่ๆ...ไม่ใช่แบบนี้สิ ชีวิตของฉันต้องไม่เจออะไรแบบนี้ ฉันกำลังฝันไปอยู่แน่ๆ กรี๊ด ตื่นสิหลินหลินตื่น" หลินหลินพยายามหยิกแขนของตัวเองและตีแรงๆ เพื่อเรียกให้ตัวเองตื่นจากฝันร้าย จนกระทั่งลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อของเธอที่มองอยู่นั้นสงสารคุณหนูของเขาจึงรีบเข้ามาจับไม่ให้คุณหนูทำร้ายตัวเอง
"คุณหนูครับ อย่าทำแบบนี้เลย คุณหนูไม่ได้ฝันไปครับ เขาเป็นคนไม่ดีจริงๆ" ลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อยืนยันอีกครั้งว่าธารามเป็นคนไม่ดี แต่ในใจที่รักธารามซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธออีกทั้งเป็นพ่อของลูก หลินหลินยังไม่ปักใจเชื่อว่าทุกอย่างคือความจริงที่สามีตัวเองเป็นคนเลว
"นายไม่ต้องมาพูดแบบนี้ สามีของฉันเป็นคนดี เขาไม่มีวันทำแบบนั้นกับฉันและลูก ไม่...ไม่มีวันทำ" หลินหลินดั่งกับคนที่เสียสติ เธอกรีดร้องเสียงดังส่ายหน้าไปมาในขณะที่นั่งอยู่กับพื้นบ้านอาการของเธอเหมือนกับคนที่ฟุ้งซ่านยับยั้งอารมณ์ไม่อยู่จนกระทั่งเป็นลม ลูกน้องคนสนิทของพ่อเธอนั้นรีบประคองเอาไว้
"คุณหนู คุณหนู" เมื่อลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อเห็นท่าไม่ดีแล้ว เขารีบอุ้มคุณหนูของตนเองในท่าเจ้าสาววิ่งออกมาข้างนอกให้คนขับรถนั้นพาตรงมาที่โรงพยาบาล
ตัดมาทางด้านของธาราม
ทั้งแม่บ้านต่างพากันตกใจส่วนคนของธารามรีบโทรรายงานเขาว่าหลินหลินเป็นลมลูกน้องคนสนิทนั้นพาส่งโรงพยาบาล แต่เขาก็ไม่ได้สนใจและใส่ใจอะไรกับคำพูดของแม่บ้านที่โทรมารายงานว่าเธอนั้นเข้าโรงพยาบาล
"หึ เธอมันสมควรโดนแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ เธอกับพ่อของเธอไม่สมควรมีความสุขตั้งแต่แรก อึก" มือหนาที่กำแก้วเหล้าอยู่นั้นกระดกดื่มจนหมดแก้วแววตาแดงก่ำจ้องมองไปทางด้านหน้า
"คุณธารามคะ" เขาหลับตาลงกลืนน้ำลายลงคอข่มอารมณ์เหมือนกับคนเครียดปรับเปลี่ยนสีหน้าเมื่อได้ยินเสียงแว่วจากทางด้านหลังพร้อมทั้งมือนุ่มจับเข้ามายังไหล่ของเขา
เมื่อธารามหันไปมองเธอคือนิตาที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศและเป็นเลขาของเขาที่เขาเต็มใจรักเธอเข้ามา คุยกับเธอดีด้วยคำพูดที่ทะนุถนอม
"นิตามาที่นี่ทำไม" นิตาเธอนั่งลงด้านข้างยิ้มให้กับธารามเรือนร่างสวยแต่งตัวเซ็กซี่ตั้งใจที่จะยั่วยวนคนตรงหน้า
"นิตารู้ว่าคุณมาที่นี่ นิตาก็เลยตามมาดูแลตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานิตาทำผิดพลาดไม่ได้ดูแลคุณแล้ววันนี้นิตามีโอกาสแล้ว นิตาขอกลับมาดูแลคุณนะคะ" ใบหน้าสวยฉีกยิ้มให้กับคนตรงหน้าไม่พอเธอยังกุมมือของเขาเอาไว้
"สี่ปีที่ผ่านมาผมจะชดเชยให้กับคุณและจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด" คำพูดของธารามนั้นทำให้นิตายิ้มแต่การกระทำของเขาเหมือนกับว่าไม่อยากให้นิตาแตะต้องตัว เขารีบดึงมือออกและจับแก้วเหล้ากระดกดื่ม
"อย่างนั้นนิตาขอดื่มเป็นเพื่อนนะคะ"
"ไม่ได้ นิตาเพิ่งจะหายป่วยกลับบ้านเถอะนะ เดี๋ยวผมไปส่ง" นิตายังไม่ทันได้ตอบตกลงธารามลุกขึ้นและเดินออกไปต้องดีใจสิที่คนรักเก่ามาหาแต่เขากลับเดินหนีและไม่หันหลังสนใจเธอ หรือว่าในใจของเขาอยู่ที่โรงพยาบาล
"หึ้ย! แต่งตัวมายั่วขนาดนี้ยังเย็นชาอยู่ได้" นิตาทุบลงที่เคาน์เตอร์จนคนชงเหล้านั้นสะดุ้งก่อนที่จะเดินตามธารามออกไป เป็นไปได้ยังไงทั้งสวยและเซ็กซี่ขนาดนี้กลับทำเหมือนตายด้านซะงั้น
Pinakabagong kabanata
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 7 ชีวิตที่สิ้นหวัง
บทที่ 7 คนตัวโตสวมใส่ชุดกาวน์หมอสีขาวนั่งเก้าอี้ด้านข้างของเตียงกุมมือของหญิงสาวที่ตนเองนั้นรักตั้งแต่ตอนเรียน ใบหน้าน้อยซีดเซียวจนดูน่ากลัวเขาช่วยให้เธอพ้นขีดอันตรายแต่ยังคงมีไข้อ่อนๆ "หลินหลินทำไมเธอถึงตกอยู่ในสภาพนั้น" เปลือกตาน้อยค่อยๆ ลืมตื่นขึ้นยังคงหวาดผวากับเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเองก่อนหน้านี้จนกลายเป็นเสียงละเมอร้องไห้ "หลินหลินเธอกำลังฝันร้าย" เรือนร่างบางลืมตาตื่นขึ้นตกใจผวากอดคนตรงหน้าด้วยความกลัว เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองนั้นพ้นจากอันตรายยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนัก"หมอคิม ฮื่อๆ" มือหนาของคนตัวโตนั้นลูบหัวของร่างบางเบาๆ และโอบกอดกระชับแน่น"ไม่เป็นอะไรแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรเธอแล้วค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าและปล่อยออกตั้งสตินะหลินหลิน" หมอคิมจับไหล่ของหลินหลินทั้งสองข้างบอกให้เธอนั้นตั้งสติ คนตัวเล็กได้เพียงแต่ยกมือเช็ดน้ำตาตัวเองรู้สึกเจ็บที่หน้าอกแปลกๆ "เป็นอะไรเจ็บหน้าอกเหรอค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าแล้วก็ปล่อยออกดูนะ นี่น้ำ" หมอคิมรีบคว้าหยิบแก้วน้ำมาให้กับหลินหลินดื่ม"หลินอยากกลับบ้านค่ะ" หมอคิมส่ายหน้าไปมาปฏิเสธในสิ่งที่หลินหลินต้องการ เธอต้องให้น้ำเกลืออยู่ที่โรงพยาบาลเพร
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 6 หนีความเลวร้าย
บทที่ 6เรือนร่างบางไร้สติบนเตียงโดยคนตัวโตอาบน้ำชำระร่างกายอยู่ในห้องน้ำ ล้างทำความสะอาดเพื่อที่จะมีความสุขกับคนที่ตัวเองนั้นเอามาใบหน้าน้อยที่หลับตาเริ่มขยับขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอยกมือตบตรงช่วงศีรษะเบาๆ เพราะรู้สึกปวดหัวแต่พอลืมตาตื่นขึ้นพบว่าที่ตัวเองอยู่นั้นไม่คุ้นเคยมาก่อนและไม่ใช่ห้องของตัวเองอย่างแน่นอน เธอจึงดีดตัวเองลุกขึ้นนั่งและในช่วงขณะเดียวกันประตูห้องน้ำเปิดออกมา ด้วยที่มีผู้ชายตัวโตเดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียวพันเอวหลินหลินจ้องมองชายคนนั้นด้วยใบหน้าที่สงสัยจนคิ้วขมวดเข้าหากันแต่ยังคงประคองจับใบหน้าไว้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ยังคงหลงเหลืออยู่"ตื่นแล้วเหรอ ดีตื่นแล้วจะได้ไม่เสียเวลาฉันกระแทกจะได้ครางดังๆ" อยู่ๆ ผู้ชายคนนั้นพุ่งตัวเข้ามาหาแล้วจับแขนของเธอกดลงลำตัวน้อยไม่สามารถสู้แรงของคนตัวโตได้"ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันนายเป็นใคร" ใบหน้าเขาที่อยู่ในระยะใกล้ชิดยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์นั่งกดทับหน้าท้องของหลินหลินเอาไว้มือทั้งสองข้างกดลงไม่ให้ขยับหนี"ฮ่าๆ จำแฟนเก่าอย่างฉันไม่ได้เหรอ" ไม่แปลกที่หลินหลินสงสัยและคลับคล้ายคลับ
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 5 ผู้ชายสารเลว
บทที่ 5 หลินหลินเธอยังคงไม่ยอมแพ้เมื่อเปิดห้องมาเธอยิ้มออกก็เพราะว่าสามีของเธอกลับมานอนที่ห้องไม่ได้นอนกับนิตา ใบหน้าสวยยิ้มทั้งน้ำตาเธอรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพราะสามีของเธอนอนหลับอยู่ที่เตียง ใครก็พูดว่าสามีภรรยาง้อกันง่ายก็ต่อเมื่ออยู่บนเตียงหลังจากที่หลินหลินอาบน้ำเสร็จเธอนุ่งเพียงผ้าขนหนูกระโจมอกออกมา คนตัวเล็กค่อยๆ ก้าวเดินตรงเข้ามาหาสามีด้านข้างเตียงเมื่อเธอนั่งลงคนตัวโตที่นอนหลับอยู่นั้นลืมตาตื่นมองมายังเรือนร่างบางที่กำลังใช้ความเซ็กซี่ให้กับเขา"คุณคงทำงานมาเหนื่อยๆ ให้ฉันนวดให้คุณนะคะ" มือนุ่มลูบไล้เข้าที่ใบหน้าของเขาแต่ถูกมือหนาจับออก "อย่าคิดว่าจะใช้ร่างกายของเธอทำให้ฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิม หลินหลินเธอไม่ได้มีดีอะไรขนาดนั้นและฉันเคยบอกกับเธอไปแล้วตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมาฉันขยะแขยงเธอมากแค่ไหน" หลินหลินเธอทำขนาดนี้ยังไม่ได้ผลแก้ผ้าเพื่อให้สามีมีอะไรด้วยแต่ถูกปฏิเสธและถูกต่อว่าด้วยถ้อยคำหยาบ"ทำไมคุณถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม ฮื่อๆ คุณไปคบกับมันตอนไหนและคุณไม่รู้เหรอว่ามันคือลูกพี่ลูกน้องกับฉัน" ธารามขยับลุกขึ้นนั่งยกยิ้มด้วยมุมปาก ในสายตาเขากวา
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 4 ผู้หญิงอีกคนที่เป็นคนรักเก่า
บทที่ 4 ธารามเข้ามาในห้องทำงานมือหนากำหมัดเข้าหากันแล้วทุบลงด้วยความโกรธ ใบหน้าขรึมเข้มเงยขึ้นด้วยมือนั้นลูบใบหน้าของตัวเองคลายความโกรธ "เธอต้องชดใช้ มันถูกแล้ว" สายตาจ้องมองไปยังกรอบรูปบานเล็กเป็นรูปแต่งงานของตัวเองกับหลินหลินตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน มือหนาคว้าหยิบแล้วเขวี้ยงมันเข้าผนังห้องอย่างแรง"เพร๊ง!" ในเวลาเดียวกันคนที่เปิดประตูเข้ามาแบบไร้มารยาทสะดุ้งตกใจร้องว้ายตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ธารามจึงหันหน้าไปมอง"นิตา" นิตายืนตัวเกร็งยกมือปิดปากของตัวเองไม่คิดว่าที่เธอเสียมารยาทเข้ามาในห้องทำงานของเขาเงียบๆ จะมาเจอเขาขว้างของทำให้เธอตกใจ"ขอโทษค่ะ ฮึ๊ก" นิตาอยู่ต่อหน้าของธารามเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนในขณะหญิงสาวตัวเล็กยืนร้องไห้ธารามไม่รอช้าที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปประคองเธอเข้ามาในห้องทำงาน"ตกใจหมดเลยค่ะ" เมื่อนั่งอยู่ตรงโซฟามือน้อยทั้งสองข้างพุ่งโอบกอดเอวของธารามพยายามใช้ใบหน้าซบลงที่อก ธารามแม้ไม่เต็มใจให้กอดแต่ต้องนิ่งเพราะคนตัวเล็กร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด"แคร็ก!" ประตูเปิดพรวดพราดเข้ามาซึ่งแตกต่างจากการเปิดประตูเมื่อสักครู่ หลินหลินเธอเปิดมาเห็นในจังหวะที่นิตาเธอกอดสามี
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนร้าย : EP 3 สามีสาระเลว
บทที่ 3หลังจากเมื่อคืนนี้เขาบังคับให้เธอกลับออกมาจากโรงพยาบาลเพราะว่าไม่พอใจหมอคิมแต่พอถึงบ้านสามีของเธอแทบไม่เหลียวแลและไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน และเขาก็ไม่ได้นอนห้องเดียวกับเธอธารามไปนอนกับลูก เรือนร่างบางนอนบิดไปมาบนเตียงไปหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อและมีเสียงครวญครางออกมาพร้อมกับมือทั้งสองข้างไขว่คว้าไปข้างหน้าเหมือนกับจะดึงอะไรบางอย่าง"เฮือก คุณพ่อ แฮกๆ" คนตัวเล็กยกมือจับหน้าอกของตัวเองหลังจากที่ตื่นจากฝันร้าย เธอหายใจหอบเหนื่อยจนตัวโยกสะดุ้งพรวดตื่นขึ้นและร้องเรียกถึงคนเป็นคุณพ่อ เรื่องราวในความฝันที่เธอฝันถึงนั้นมันเหมือนกับความจริงมากๆ หลินหลินที่นั่งนึกถึงความฝันอยู่สักพักยกมือกุมหัวของตนเองลูบเข้าที่ใบหน้า "มันก็แค่ความฝันสามีของเธอเขาอาจจะโกรธในสิ่งที่เธอทำกับเขาไว้" หลินหลินยังคงปักใจเชื่อว่าธารามไม่ได้โกรธแค้นเหมือนกับที่ปากพูดอาจจะโกรธตอนที่เธอเคยเอาแต่ใจตอนที่พ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ เมื่อหลินหลินลุกขึ้นรีบอาบน้ำแต่งตัวลงมาด้านล่างเพื่อจะมาหาลูกชาย แต่พอลงมาด้านล่างเห็นผู้หญิงคนอื่นกำลังนั่งทานข้าวอยู่กับสามี ไม่พอยังมีผู้ชายที่หน้าตาคุ้นๆ นั่งอยู่ด้วย"อายศ อามาอยู่ท
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 2 เกลียดแต่หึงเมียมาก
บทที่ 2 หลังจากที่รถจอดหน้าบ้านของนิตาธารามมาส่งเธอแต่ยังไม่ยอมลงรถ นิตาหันไปมองธารามแล้วพุ่งตัวกอดทันที ใบหน้าออดอ้อนซบลงที่แขนแกร่งเบาๆ"นิตาอย่าทำแบบนี้" ธารามถอนหายใจจับแขนของนิตาออกจากคอตัวเอง ถึงแม้เธอคืออดีตคนรักแต่เขาไม่เลวพอที่จะมีอะไรกับคนผู้หญิงอื่นทั้งที่ยังไม่หย่า"ทำไมคะธาราม เรารักกันไม่ใช่หรอคะตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา นิตาเชื่อว่าคุณรักนิตามาโดยตลอด" ธารามยิ้มให้กับนิตาเขายกมือลูบหัวของหญิงสาวเบาๆ ใบหน้าของธารมที่ส่งยิ้มให้นั้นดูมีบางอย่างที่ไม่กล้าจะพูดกับเธอ"ใช่ผมรักคุณมาโดยตลอด แต่ผมยังไม่ได้หย่ากับหลินหลินซึ่งผมไม่อยากบาป โดยการมีชู้เข้าใจผมนะนิตา จะเลวอย่างไงก็ไม่ควรสวมเขา" ธารามอ้างกับนิตาว่าตัวเองนั้นยังไม่ได้หย่ากับหลินหลินเพื่อปฏิเสธความสัมพันธ์ที่จะเกิด"ก็ได้ค่ะ แล้วเมื่อไรคุณจะหย่ากับหลินหลินสักที ในเมื่อพ่อของเธอก็ตายไปแล้ว คุณได้ทุกอย่างมาแล้ว คุณรออะไรอีก" ใบหน้าน้อยจ้องมองด้วยสายตาที่เคร่งครัดรอคำตอบจากคนรักว่าเมื่อไร เขาจะหย่าเพื่อที่ตัวเองจะได้เข้าไปแทนที่"หลินหลินเข้าโรงพยาบาลเพราะเป็นลม ผมจะต้องรีบกลับบ้านลูกของผมอยู่คนเดียว เอาไว้เราค่อยคุยกัน
Maaari mong magustuhan
