FWB อย่าเผลอรักมาเฟีย

2จุดเริ่มของความสัมพันธ์ พนักงานกินเงินเดือนที่แม้จะทำงานมาเกือบสามปีแล้ว แต่ยังได้เงินเดือนเพียงแค่สองหมื่นบาท กับนักธุรกิจหล่อรวยมีเงินหลักหมื่นล้าน ดูเป็นไม่ได้เลยที่จะมีโอกาสได้มาเจอกัน ปวิชญาเองก็ไม่คิดว่าตัวเธอจะได้กลายเป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อนกับเขา เริ่มแรกความสัมพันธ์ของพวกเธอก็เป็นเพียงเพื่อนร่วมเรียนนี่แหละ เนื่องจากเรียนจบป.ตรีมาสักพักแล้ว แต่ยังหางานประจำทำไม่ได้ ต้องทำงานพาร์ทไทม์หาเงินกินข้าวและส่งแม่ไปวันๆ ปวิชญาจึงตัดสินใจเข้าร่วมการอบรมหลักสูตรระยะสั้นด้านเทคโนโลยีของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ด้วยหวังว่าเกียรติบัตรที่ได้รับ จะช่วยปูทางให้เธอหางานได้ง่ายยิ่งขึ้น ด้วยความที่หลักสูตรนี้เปิดให้กับบุคคลทั่วไปได้ลงเรียน จึงมีผู้คนมากหน้าหลายตา ตั้งแต่นักศึกษาจบใหม่ไปยันพวกเจ้าของธุรกิจที่อยากจะอัพเดทความรู้สมัยใหม่ เพราะเป็นหลักสูตรที่ได้มาตรฐานและมีชื่อเสียง จึงมีงานกลุ่มที่ค่อนข้างโหดหินให้พวกเธอได้จับกลุ่มทำกัน และธเนศเองก็ได้มาเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมกลุ่มของเธอ เป็นธรรมดาที่หนุ่มหล่อสาวสวยมักจะมีแรงดึงดูดซึ่งกัน

4คู่ควงจำยอม หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงที่เดินเคียงคู่มากับนักธุรกิจหนุ่มคนดัง ดึงดูดสายตาของผู้ร่วมงานได้เป็นอย่างดี ผมยาวประบ่าสีน้ำตาลและไฮไลท์ที่ส่วนปลายเป็นสีชมพูอ่อนนั้น เข้ากันได้ดีกับใบหน้ารูปไข่ ตาทรงอัลมอนด์ จมูกโด่ง และริมฝีปากจิ้มลิ้มที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงอมส้ม หากทว่าสีหน้าของเธอกลับนิ่งเรียบ ดูไม่เหมือนคนมีความสุขที่ได้เป็นคู่ควงของคนดังอย่างธเนศเลยสักนิด ถึงแม้ชุดเดรสของเธอจะเปิดเผยทรวงทรงองเอว แสดงความสาวและมีเสน่ห์ของเธอได้อย่างเด่นชัด แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นงานเลี้ยงของไฮโซ ก็ใช่ว่าจะขาดคนงาม ผู้ที่มาร่วมงานส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่หน้าตาดีกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่คนอายุมาก ที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี จึงยังดูดีและภูมิฐานอยู่เสมอ ความสวยสาวของปวิชญาจึงไม่ใช่สิ่งที่คนสนใจกัน หากเป็นใบหน้าอันไม่คุ้นเคยของเธอต่างหาก โดยปกติแล้ว ธเนศมีคู่ควงสำหรับออกงานเพียงคนเดียวเท่านั้น และมักจะเปลี่ยนทุกๆ ปี โดยที่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นศิลปินหรือดาราดังที่มีออร่า ดูเข้ากันได้ดีกับเขา ...ต่างจากหญิงสาวคนนี้ ที่ไม่มีใครคาดเดาตัวตนของเธอได้

6คู่ควงคนใหม่ “อย่าคิดมาก เสร็จนี่แล้วก็ไปซื้อของให้เรียบร้อยเถอะ พรุ่งนี้จะได้ไม่ฉุกละหุกเกินไป” น้ำเสียงปลอบโยนดังมาจากชมพูนุช แม่ผู้บังเกิดเกล้าของปวิชญา ตอนนี้หญิงสาวกำลังช่วยแม่ปอกกระเทียมอยู่ที่ลานบ้าน ซึ่งเป็นบ้านปูนชั้นเดียว มีสองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ และห้องครัวที่ยื่นออกไปข้างหลัง และเนื่องจากเป็นบ้านที่อยู่ในตัวเมือง จึงแทบไม่มีบริเวณโดยรอบไว้สำหรับปลูกต้นไม้หรือเหลือพอที่จะจอดรถได้ แต่กระนั้น บ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านของพวกเธอ ไม่ต้องไปเช่าอยู่ที่อื่น เกิดทำอะไรผิดพลาดจนเงินหมดตัว อย่างน้อยก็ยังมีที่ให้ซุกหัวนอน หลังกลับจากซื้อของที่ตลาดเมื่อวาน เธอก็ยุ่งอยู่กับการคอยสำรวจหาห้องแถว หรือขอแบ่งห้องเช่าเล็กๆ ให้แม่ได้เปิดร้านทำเล็บต่อ แต่ยังไม่เจอว่ามีใครปล่อยเช่า วันนี้ก็เลยคิดว่าจะขยายขอบเขตการสำรวจออกไปไกลขึ้นสักหน่อย ทว่า แม่ของเธอกลับไม่เห็นด้วย ไม่ยอมให้เธอขี่มอเตอร์ไซค์บุโรทั่งออกไปตากแดดตากลมอีก และยังบังคับให้เธอนั่งช่วยงานอยู่กับบ้าน ก่อนจะไล่ให้เธอไปซื้อของฝากเพื่อนที่ทำงาน เพราะจะต้องเดินทางกลับกรุงเทพในวั

8ข้อเสนอจากผู้ช่วยเหลือ กลิ่นอายของท้องทะเลยามค่ำคืน เสียงเกลียวคลื่นและลมทะเล น้ำทะเลที่ซัดเม็ดทรายละเอียดนับล้านบนฝั่ง ท้องฟ้าอันมืดมิดที่เปิดทางให้เห็นแสงสว่างจากดวงดาวและดวงจันทร์ครึ่งดวง ท้องน้ำทะเลอันเงียบสงบที่ซ่อนภัยอันตรายไว้มากมาย และแสงไฟของเรือหาปลาและประภาคารที่อยู่ห่างไกลออกไป ล้วนส่งผลต่ออารมณ์ของคนที่นั่งดูอยู่... ให้จมดิ่ง ดำลึกลงไปในห้วงความคิด ลึกลงไปในกาลเวลา หลังจากกินหมูกระทะเสร็จแล้ว ปวิชญาและเพื่อนสมัยมัธยมอีกสองคน ก็มานั่งดื่มเบียร์เล่นกันบนผืนทราย เพราะเม้ามอยอัพเดทเรื่องราวของกันและกันไปมากมายตั้งแต่สัปดาห์ก่อน ช่วงเวลานี้ จึงเป็นช่วงของการรำลึกความหลัง และดำดิ่งสู่ห้วงอารมณ์ ความเงียบสงบในตอนนี้ เกิดขึ้นจากการที่พวกเธอเพิ่งคุยถึงเรื่องคุณครูประจำชั้นคนต่างๆ และจบลงที่คุณครูคนหนึ่ง ซึ่งเกิดเหตุโศกนาฏกรรมอันแสนสลดใจขึ้นกับท่านเมื่อสองปีก่อน พวกเธอจึงได้แต่นั่งเงียบไว้อาลัยกันอยู่ ความนุ่มของผืนทรายที่ไร้ซึ่งเศษขยะหรือเศษชิ้นส่วนจากทะเล สัมผัสกับขาเรียวยาวที่เหยียดออกไปกับพื้นของปวิชญา เธอค่อยๆ เอนหลังลงไป

10ยังมีหน้าไปอ่อยชายอื่น ปวิชญานึกว่างานในครั้งนี้จะจัดขึ้นที่โรงแรมเหมือนคราวก่อน แต่ไม่ใช่ ห้องพักที่ธเนศจองให้เธอได้ใช้อาบน้ำแต่งตัวเป็นห้องพักสุดหรูห้องหนึ่งที่ตั้งอยู่ชั้นบนของคลับไฮเอนด์ระดับพรีเมียม ซึ่งมีการคัดเลือกสมาชิกด้วยมาตรฐานอันสูงลิ่ว นอกจากจะมีเงินแล้ว การศึกษา และพื้นฐานครอบครัวก็ต้องดีด้วย เรียกได้ว่าเป็นคลับของชนชั้นสูง ที่ถึงแม้จะเป็นชนชั้นสูงก็เข้าไม่ได้ เพราะถ้ามีเพียงชื่อตระกูล แต่ใช้เงินของบรรพบุรุษจนแทบไม่มีเหลือ และมีทรัพย์สินไม่มากพอ ก็จะถือว่าไม่ผ่านมาตรฐาน ในตอนแรกที่หญิงสาวได้ยินกฎเกณฑ์อันสูงลิ่วจากปากช่างแต่งหน้า ก็นึกว่าจะมีผู้ร่วมงานเพียงไม่กี่คนเท่านั้น แต่ปรากฏว่าคนไทยที่ผ่านเกณฑ์กลับมีมากกว่าที่คิด แถมคนที่มาร่วมงานเปิดตัวคลับในวันนี้ส่วนใหญ่ยังเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกับเธอเสียเกินครึ่ง “คลับนี้เป็นของเพื่อนพี่เอง มีแค่สื่อมาถ่ายรูปช่วงต้นนิดหน่อย ไม่ต้องห่วงว่าจะถูกรบกวน” “อย่างนี้ก็ไม่ต้องให้ตองมาด้วยก็ได้นี่คะ” ในเมื่อเป็นงานค่อนข้างปิด ไม่เห็นจำเป็นจะต้องลงทุนกับเธอเลย