แชร์

14.กลัวสามี (1)

ผู้เขียน: rasita_suin
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-25 12:02:00

ร่างอรชรก้าวออกมาจากห้องน้ำราวกับคนใจสลาย ท่าทางเหม่อตาเลื่อนลอยไร้จุดหมาย หญิงสาวใช้เวลาในห้องน้ำค่อนข้างนาน ปัฐวิกรก็ไม่ได้ขุ่นใจแต่อย่างใด รู้ว่าสภาพจิตใจของมาธาวีกำลังย่ำแย่ เขาแยกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอกกลับเข้ามาอีกฝ่ายยังไม่ออกมา กระทั่งนั่งพิงหัวเตียงเช็กงานปรับปรุงหน้าเว็บไซต์ของแบรนด์เสื้อผ้าใหม่เสร็จจึงได้ยินเสียงประตูห้องน้ำ

“ผมไม่แยกห้องนอนนะ”

ปัฐวิกรเงยหน้าขึ้นมองแล้วบอกทำให้ตาคู่กลมโตเหลือบมาทางเขา ทว่าใบหน้าสวยน่ารักซีดเซียวหม่นเศร้า

คอนโดเขามีสองห้องนอน เพราะปัฐวิกรตั้งใจซื้อเอาไว้อำนวยความสะดวกให้ที่บ้านมากกว่าจะอยู่เอง ทว่าเมื่อใช้ที่นี่เป็นห้องหอ ครอบครัวของเขาก็พักที่บ้านของพ่อเลี้ยงศรา รวมถึงลัลนาด้วย แรกๆ อีกฝ่ายก็ดูจะไม่อยากขึ้นมาเหนือนัก ทว่ามารดาของเขาคะยั้นคะยอเพราะเป็นงานแต่งพี่ชายน้องสาวเขาจึงยอมมา

ชายหนุ่มคิดว่าไม่จำเป็นต้องแยกกันนอน สำหรับเขาแล้วแต่งงานแล้วก็คือแต่ง ไม่ว่าตอนนี้สำหรับเขากับมาธาวีจะรู้สึกอย่างไรต่อกัน แต่วันใดวันหนึ่งความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาก็ต้องเกิดขึ้น

อาจจะดูเย็นชาไปสักหน่อยที่เหมือนไม่คิดถึงหัวใจของเธอ แต่ ปัฐวิกรตัดสินใจเลือกหญิงสา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • พันธะลวง   15.เมื่อคนตรอมใจมาเจอกัน (2)

    “แค่ฉันคุยด้วยนี่คิดว่าฉันง่ายหรือไง”อธิปจับแก้วคอกเทลออกจากมือบางขณะที่อีกฝ่ายพยายามสะบัดมือจากมือเขาแต่ชายหนุ่มยังจับไม่ปล่อย“เปล่า แค่คิดว่าคุณโตแล้ว”เขาพูดเสียงเรียบจ้องหน้าสวยอย่างจริงใจ“เราก็น่าจะคุยกันแบบที่ผู้ใหญ่เขาคุยกันได้”“ก็เลยชวนฉันไปนอนด้วย?”หญิงสาวเสียงแข็งตาดุมองเขาอย่างกล่าวหา“มันก็เป็นสิ่งแรกที่จะบอกได้ว่าเราจะไปด้วยกันได้ไหมไม่ใช่เหรอ”“นี่อธิป จะไม่ถามหน่อยหรือไง ว่าฉันสนใจคุณไหม”เธอพยายามยื้อมือกลับ แต่อีกฝ่ายยังจับไว้เหมือนกลัวเธอลุกหนี“เชื่อสิว่าอีกไม่นานคุณจะสนผม”คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันก่อนจะยิ้มหยัน“มั่นใจในตัวเองขนาดนี้แล้วชวนฉันไปนอนก่อนทำไม รอให้ฉันสนใจคุณก่อนสิ”อธิปยกมุมปาก พูดมาแบบนี้ก็หมายความว่าอีกฝ่ายเองก็คิดจะมองเขาอยู่เหมือนกัน ชายหนุ่มคิดอย่างได้ใจก่อนจะโน้มหน้าหล่อขาวเข้ามาใกล้มากขึ้นอีกนิด“รอไม่ได้ เผื่อวันไหนคุณมาที่นี่แล้วเมา แต่ผมไม่ว่างมาไม่ได้ขึ้นมา คนอื่นมาฉกคุณไปก่อนผมจะทำยังไง คุณดื่มโหดขนาดนี้”มาลินีขยับปากจะเถียงกลับ แต่ใบหน้าที่อยู่ใกล้กันเกินปกติกับ ลมหายใจร้อนผ่าวที่กระทบลงมาทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาจนต้องขยับตัวถอย

  • พันธะลวง   15.เมื่อคนตรอมใจมาเจอกัน (1)

    “ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่”สาวร่างโปร่งระหงในชุดรัดรูปอวดทรวดทรงงดงามนั่งไขว่ห้างจิบ คอกเทลคนเดียวหน้าเคานเตอร์เงียบๆ ไม่สนใจผู้คนรอบข้าง ทว่าก็ต้องหันมองคนที่เข้ามานั่งข้างๆ ตาขุ่นเมื่ออีกฝ่ายทักขึ้น“ไม่ถามสักนิดหรือว่าตรงนี้มีใครนั่งไหม”“ผมรู้ว่าไม่มี”อธิปบอกพร้อมยักไหล่ ก่อนจะสั่งเครื่องดื่มของตนเอง“ไงครับ ยังทำใจไม่ได้เหรอ”เขาหันมองคนข้างตัว ตาคมวาววามกวาดมองสาวสวยอย่างไม่ปกปิดความสนใจมาลินีมองคนที่มองเธออย่างเสียมารยาทแล้วชักสีหน้า ก่อนจะพูดสะบัดเสียงใส่“พูดอะไรของคุณ”“เฮ้อ...ของแบบนี้มันไม่ได้ดูกันยากหรอกคุณหนึ่ง ผมรู้นะว่าวันนั้นไม่ใช่แค่คุณพรชิตาหรอกที่จ้องพี่ปัฐตาเป็นมันน่ะ”“อย่ามาพูดหยาบคายนะ ฉันไปมองเขาแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไร”มาลินีเสียงแข็งขึ้น“โอเค ผมยอมรับคุณไม่ได้มองเขาตาเป็นมันหรอก แต่คุณน่ะ มองตามเขาตาละห้อยต่างหาก”“อธิป!”มือบางยกขึ้นตั้งใจจะตีคนที่พูดจาไม่เข้าหู แต่อีกฝ่ายจับไว้ได้เสียก่อน“ใจเย็นสิคุณ ผมพูดแทงใจดำ แต่ผมก็ตั้งใจเข้ามาปลอบคุณนะ”หญิงสาวดึงมือออกจากมืออีกฝ่ายอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”“อย่าตัดรอนกันสิคุณหนึ่ง”“ทำไม อกหักจา

  • พันธะลวง   14.กลัวสามี (2)

    “โธ่เอ๊ย คนอะไรเผด็จการเป็นบ้าเลย”มาธาวีบ่นกับสองสาวเพื่อนสนิทที่มีโอกาสมาอยู่โรงเรียนด้วยกัน เธอเล่าวีรกรรมของปัฐวิกรให้เพื่อนฟังทุกเม็ด แต่ไม่ได้พูดถึงสิ่งที่ตนต้องยอมก้มหน้ารับกรรม ที่เหมือนพรากคนรักของชายหนุ่มไป ไม่ใช่กลัวเพื่อนจะมองเธอไม่ดี แต่มาธาวีคิดว่าเรื่องนี้เป็นปัญหาของเธอเอง เธอทำให้ณัฐวราเข้าใจผิด เธอใช้ปัฐวิกรเป็นเครื่องมือก่อน เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นก็เพราะเธอ“อะไรกันจ๊ะ เมื่อเช้าก็เห็นพี่ปัฐมาส่งดีๆ สองก็ดูเงียบๆ เจี๋ยมเจี้ยมคิดว่าไปด้วยกันได้ดีเสียอีก”พิมพ์ปรางถามขึ้นเสียงเบาทำเอากัญญานันขำกิ๊กกับคำพูดนั้นลูกชายของพิมพ์ปรางหลับไปแล้ว เด็กน้อยกลมป้อมน่าฟัดจนน้าทั้งสองคนต่างก็กอดหอมหยอกล้อไม่หยุดกระทั่งหนูน้อยเหนื่อยและหลับไป ต่อจากนั้นจึงได้เวลาเผาสามีหมาดๆ ของมาธาวีด้วยความเก็บกด“คิดว่าพี่ปัฐเอาสองอยู่ล่ะสิ”กัญญานันถามเพื่อนที่โตมาด้วยกันยิ้มๆ อีกฝ่ายจึงพยักหน้ารับมาธาวีเห็นเพื่อนสองคนเข้าใจผิดไฟในใจก็ยิ่งลุกโพลง ขุ่นเคืองที่ในสายตาเพื่อนเธอดูเป็นไก่รองบ่อนให้กับปัฐวิกร“สองไม่ได้หงอขนาดนั้นนะ”คนโมโหทำเสียงงอแงใส่เพื่อน แม้จะไม่พอใจแต่เธอไม่ได้โกรธกัญญานันกับพิ

  • พันธะลวง   14.กลัวสามี (1)

    ร่างอรชรก้าวออกมาจากห้องน้ำราวกับคนใจสลาย ท่าทางเหม่อตาเลื่อนลอยไร้จุดหมาย หญิงสาวใช้เวลาในห้องน้ำค่อนข้างนาน ปัฐวิกรก็ไม่ได้ขุ่นใจแต่อย่างใด รู้ว่าสภาพจิตใจของมาธาวีกำลังย่ำแย่ เขาแยกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอกกลับเข้ามาอีกฝ่ายยังไม่ออกมา กระทั่งนั่งพิงหัวเตียงเช็กงานปรับปรุงหน้าเว็บไซต์ของแบรนด์เสื้อผ้าใหม่เสร็จจึงได้ยินเสียงประตูห้องน้ำ“ผมไม่แยกห้องนอนนะ”ปัฐวิกรเงยหน้าขึ้นมองแล้วบอกทำให้ตาคู่กลมโตเหลือบมาทางเขา ทว่าใบหน้าสวยน่ารักซีดเซียวหม่นเศร้าคอนโดเขามีสองห้องนอน เพราะปัฐวิกรตั้งใจซื้อเอาไว้อำนวยความสะดวกให้ที่บ้านมากกว่าจะอยู่เอง ทว่าเมื่อใช้ที่นี่เป็นห้องหอ ครอบครัวของเขาก็พักที่บ้านของพ่อเลี้ยงศรา รวมถึงลัลนาด้วย แรกๆ อีกฝ่ายก็ดูจะไม่อยากขึ้นมาเหนือนัก ทว่ามารดาของเขาคะยั้นคะยอเพราะเป็นงานแต่งพี่ชายน้องสาวเขาจึงยอมมาชายหนุ่มคิดว่าไม่จำเป็นต้องแยกกันนอน สำหรับเขาแล้วแต่งงานแล้วก็คือแต่ง ไม่ว่าตอนนี้สำหรับเขากับมาธาวีจะรู้สึกอย่างไรต่อกัน แต่วันใดวันหนึ่งความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาก็ต้องเกิดขึ้นอาจจะดูเย็นชาไปสักหน่อยที่เหมือนไม่คิดถึงหัวใจของเธอ แต่ ปัฐวิกรตัดสินใจเลือกหญิงสา

  • พันธะลวง   13.ตัวแทนความสูญเสีย (2)

    ความรู้สึกหวาดผวาแล่นเข้ามาจับหัวใจแถมยังหายใจอย่างยากลำบากทำให้มาธาวีผวาขึ้นมาหอบลมหายใจเข้าปอด ทว่าตาโตก็เปิดกว้างขึ้นมาพร้อมกันแล้วก็เห็นว่ามีใครคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆ และแตะตัวเธออยู่ จึงสะดุ้งจะขยับหนี พอเห็นหน้าอีกฝ่ายกลับโผเข้าไปกอดลำคอหนาทันที‘คุณปัฐ สองกลัว’แขนเรียวรัดคอเขาแน่นปัฐวิกรทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยให้อีกฝ่ายรัดอยู่อย่างนั้น และเมื่อร่างอรชรเริ่มสะอื้นฮักเขาก็จำต้องลูบหลังบางเบาๆ หากก็ไม่รู้จะปลอบอย่างไรในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเขาไม่อาจลบล้างไปจากความทรงจำของเธอได้ ที่สำคัญใจของเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้ มันอยากวิ่งตามณัฐวราออกไปแม้ปัฐวิกรไม่พูดอะไร ทว่ามือหนาที่ลูบลงมาก็พอช่วยบรรเทาอาการขวัญกระเจิงของเธอลงได้บ้าง มาธาวีค่อยคล้ายแรงสะอื้นหลังผ่านไปครู่หนึ่ง แล้วจึงผละออกมา เมื่อสบตากันคนอายุน้อยกว่าก็ก้มหน้าลงหลบเลี่ยงเพราะนึกได้ถึงความใกล้ชิดที่มากเกินไป‘น้ำหน่อยไหม’แม้ไม่รู้สึกหิวแต่ก็เหมือนจะคอแห้งหญิงสาวจึงพยักหน้ารับ เมื่ออีกฝ่ายขยับไปเทน้ำใส่แก้วแล้วส่งมาให้เธอก็จิบไปหน่อยหนึ่ง‘คุณกลับมาเมื่อไรคะ’มาธาวีแปลกใจที่ตนเองหลับลึกจนไม่รู้สึกตัวเมื่อตอนชายหนุ่มเข้ามาในห

  • พันธะลวง   13.ตัวแทนความสูญเสีย (1)

    ปัฐวิกรพาร่างอรชรที่ยังสั่นด้วยความหวาดกลัวมาห้องเขาเพราะคนตัวเล็กบอกว่าไม่อยากอยู่ในห้องนั้นอีกแล้ว ชายหนุ่มให้อีกฝ่ายนั่งลงบนเตียงของเขาแล้วถาม‘อยากอาบน้ำไหม’เพราะเห็นว่าหญิงสาวเหงื่อท่วมตัว น่าจะไม่สบายตัวเท่าไรนัก จึงถามด้วยความห่วงใยมาธาวีขมวดคิ้วมุ่นคิดว่าคืนนี้ตนเองคงยากจะหลับตาลงได้แล้ว ทว่าเพราะค่อนข้างเหนียวตัวและปวดเมื่อยไปหมด จึงคิดว่าหากได้อาบน้ำล้างเนื้อตัว ล้างรอยแตะต้องของคุณากรทิ้งไปเธอคงรู้สึกดีขึ้น แต่การจะมาอาบน้ำในห้องพักของคนอื่นทั้งยังเป็นผู้ชายก็รู้สึกไม่ค่อยเหมาะอย่างไรชอบกล‘ถ้าอยากอาบผมจะไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องคุณมาให้ แล้วก็ออกไปรอคุยกับตำรวจให้ ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยเอง’ชายหนุ่มบอกมาอย่างนั้นมาธาวีก็โล่งใจขึ้น เธอไม่พร้อมเผชิญหน้ากับใครทั้งนั้น ถึงจะคิดว่าคุณากรควรได้รับบทเรียนเสียบ้าง แต่เธอก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายถึงกับติดคุกติดตารางหมดอนาคต ความคิดของหญิงสาวสับสนไปหมด จนคิดว่าไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วจึงได้แต่พยักหน้ายอมทำตามที่ชายหนุ่มบอกไม่นานอีกฝ่ายก็กลับเข้ามาพร้อมกระเป๋าของเธอ เพราะมาธาวีไม่ได้รื้ออะไรมากมายและตั้งใจจะกลับพรุ่งนี้เธอจึงเก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status