เข้าสู่ระบบแชร์
5 หยุดพูดเดี๋ยวนี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-10 17:50:31Chapter5
“พี่ไนท์ นี่น้องสาวสาค่ะ” ชาลิสาผายมือแนะนำน้องสาวให้แฟนหนุ่มรู้จัก
“….” น้ำไนท์นิ่ง ในขณะที่ดาริกามือสั่นขาสั่น ก้มหน้าหลบสายตา เธอกลัวเขาจำเธอได้ วันนั้นเธอโดนวางยา บวกกับความเมา ทำให้เธอต้องเจอเรื่องน่าอายแบบนั้น ส่วนเขาเองก็คงจะเมาเช่นกัน
“นี่พี่ไนท์ ว่าที่พี่เขยเรายัยดา สวัสดีพี่เขาสิจ๊ะ”
“สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไหว้เขา
“….” เขานิ่งเงียบ ทำให้ดาริกาเงยหน้าขึ้นมองเขา เขาเองจ้องมองใบหน้าของเธอเช่นกัน ปากหยักได้รูปยกยิ้มเล็กน้อย ดาริกาดูไม่ออกว่าสายตาใต้แว่นดำนั้นมองเธอแบบไหน แต่เธอหัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เธอกลัวเขาจะพูดเรื่องคืนนั้น เธอกลัวว่าเขาจะจำได้ “สวัสดีครับ”
“….”
“เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าครับ?”
“ไม่เคยค่ะ เราไม่เคยเจอกัน” ดาริกายืนยันหนักแน่น หลบสายตาที่กำลังมองอย่างจับพิรุธ
“อ๋อ แสดงว่า ฉันคงเคยเจอคนหน้าคล้ายเธอ”
“….” ดาริกาไม่ได้พูด แต่เอามือประสานกันเอาไว้ เพราะมือไม้มันสั่นจนควบคุมไม่อยู่
“สวัสดีครับคุณแม่ช่อผกา คุณพ่อเตชิน” น้ำไนท์ยกมือไหว้ทั้งสองอย่างสำรวม
“ค่ะ”
“งานที่โน่นเป็นไงบ้าง?”
“เรียบร้อยดีครับ”
“อืม ดีแล้วล่ะ”
“สาหิวแล้วค่ะ เรารีบกลับกันดีกว่า วันนี้แม่สาทำอาหารไว้รอพี่ไนท์กับยัยดา อาหารเยอะมากเลยค่ะ” ชาลิสาควงแขนแฟนหนุ่ม ในขณะที่ลูกน้องของเขาลากกระเป๋าเดินตาม ดาริกาลอบผ่อนลมหายใจออกมา ดีใจที่เขาไม่พูดเรื่องคืนนั้น ดีใจที่เขาไม่พูดมันออกมา
เขาอาจจะจำเธอไม่ได้ ใช่… เขาต้องจำไม่ได้ หรือต่อให้เขาจำได้ เธอก็ต้องเฉไฉ ห้ามยอมรับในเรื่องนี้เด็ดขาด
ดาริกานั่งเงียบมาตลอดทาง แม้พี่สาวกับว่าที่พี่เขยจะนั่งรถอีกคัน เธอก็อดกังวล และอดคิดเรื่องนี้ไม่ได้
พอรถเคลื่อนไปจอดบ้านหลังงาม ดาริกาก็รีบลงจากรถ กวาดสายตามองไปรอบ ๆ บริเวณ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เหมือนตอนก่อนไปต่างประเทศ มีแตกต่างไปบ้างก็เห็นจะเป็นต้นไม้กับสวนดอกไม้ ที่มันออกดอกสวยงาม
“สวยมากเลยค่ะ”
“มาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่าจะได้มาทานอาหารกัน”
“ค่ะพี่สา” ดาริการีบลากกระเป๋าขึ้นไปบนห้อง “คิดถึงเตียงนุ่ม ๆ นี่ที่สุด” ว่าแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ทุกอย่างภายในห้องยังคงเหมือนเดิม พี่สาวของเธอคงจะให้คนใช้ทำความสะอาดเช็ดถูทำทุกอย่างไว้ให้
ดาริกานอนเล่นอยู่สักพักก็รีบอาบน้ำแต่งตัวลงมารับประทานอาหาร พี่สาวกับว่าที่พี่เขยของเธอนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว ดาริกาจึงรีบเดินไปนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ มารดา
“อาหารที่หนูชอบทั้งนั้นเลย ทานให้เต็มที่เลยนะ” เตชินพูดกับลูกสาวคนเล็ก
“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าตักอาหารทานเงียบ ๆ เธอไม่พูดอะไร พยายามหลบสายตาคมกริบที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ
“กินไม่พูดไม่จาเชียว อาหารไม่อร่อยเหรอ…. น้องดา” น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้น ดาริกาเงยหน้าขึ้นมองก็ยังเจอสายตาคมกริบของเขามองอยู่
“เอ่อ…”
“นั่นน่ะสิ อาหารไม่ถูกปากหรืออย่างไร อาหารพวกนี้คุณแม่ให้แม่บ้านช่วยกันทำสุดฝีมือเลยนะ มีแต่ของชอบของดาทั้งนั้น”
“อร่อยค่ะพี่สา แต่สงสัยดาจะเพลียจากการเดินทาง” ดาริกาเม้มปากตัวเอง ก่อนจะก้มลงดูเท้าใหญ่ที่กำลังเขี่ยปลีน่องของเธอไปมา เธอเงยหน้ามองเจ้าของเท้านั้น เขายิ้มให้เธออย่างเจ้าเล่ห์ สีหน้าแววตาของเขาทำให้ดาริกามือสั่น เขาจำเธอได้ เขาจำเรื่องคืนนั้นได้
“อ๋อ น้องเขาคงจะเพลียน่ะ รีบทานนะครับ จะได้พักผ่อน”
“….” ดาริกามองหน้าเขาอยู่นานก่อนจะใช้เท้าเตะเท้าของเขาออกจากขาของตัวเอง
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อย ดาริกาก็ขอตัวมาเดินเล่นนอกบ้าน หลายปีที่จากบ้านไป เธอคิดถึงเหลือเกิน คิดถึงบ้าน คิดถึงต้นไม้ใบหญ้า คิดถึงทุกอย่างที่อยู่ที่นี่ คนตัวเล็กนั่งมองท้องฟ้าพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็มาหยุดที่เรื่องของพี่สาว กับผู้ชายคนนั้น
ดาริการู้สึกผิดต่อพี่สาวเหลือเกิน ถ้าชาลิสารู้เรื่องคืนนั้นของเธอกับเขา ชาลิสาต้องเสียใจมากแน่ ดาริกาไม่อยากจะให้พี่สาวที่เธอรักมากที่สุด ต้องเสียใจ ดาริกามองพระจันทร์ดวงโตพลางถอนหายใจ มันหน่วง มันหนักอึ้งราวกับก้อนหินหนักทับกลางอก
ตึก ! ตึก !
ไม่ทันที่จะคิดอะไรต่อเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก็ดังขึ้น ดาริกาหันไปมองก็ต้องตกใจ ว่าที่พี่เขยของเธอยืนอยู่ทางด้านหลัง ในระยะประชิด
“มาอยู่นี่นี่เอง”
“มะ…มีอะไรหรือเปล่าคะ?” ดาริการีบลุกจากม้านั่ง ถอยหลังสองสามก้าวรักษาระยะห่าง แต่คนตัวโตก็ไม่วายตามเข้ามารั้งร่างบอบบางของเธอเอาไว้ จะ…จะทำอะไร หยุดนะ ถ้าไม่หยุด ดาจะร้องให้คนช่วย”
“เธอกล้าเหรอ?” ริมฝีปากหยักยกยิ้ม มองเธออย่างผู้ชนะ “ถ้าเธอร้องฉันจะบอกชาลิสาว่าคืนนั้น ฉันกับเธอ…”
“เราสองคนทำไม?”
“หึ! ฉันกับเธอเอากันในคอนโดจนถึงเช้าไง”
“พูดบ้าอะไร ดาไม่เคยทำอะไรแบบนั้น” ดาริกาเสียงแข็งเธอไม่ยอมรับเด็ดขาด ต่อให้เป็นความจริง เธอก็จะไม่ยอมรับมัน หัวเด็ดตีนขาดเธอก็ไม่ยอม
“เฮ้อ คิดเอาไว้อยู่แล้วแหละว่าเธอต้องพูดแบบนี้ ฉันก็เลยมีหลักฐานมายืนยันว่าเธอกับฉันเคยมีอะไรกันหลายรอบ”
“ดาไม่เคยเป็นแบบนั้น” ดาริกากัดปากตัวเองจนเจ็บ ผลักร่างสูงออกห่างตัว
“หลักฐานดูซะให้เต็มตา” เขาเปิดภาพในโทรศัพท์ชูให้เธอดู ไหนจะเป็นคลิปเสียงที่เขาแอบถ่ายเอาไว้ ดาริกาหน้าชารู้สึกจะร้องไห้ขึ้นมาดื้อ ๆ ทำไม ทำไมกัน ทำไมชีวิตต้องมาเจอคนเฮ็งซวยอย่างเขาด้วย
“ไม่ใช่ดา”
“มั่นใจ”
“ใช่” ริมฝีปากสั่นระริก ร่างกายก็สั่นขึ้นมาอย่างเสียอาการ
“เดี๋ยวฉันเอาไปถามพี่สาวเธอ พี่สาวเธอจะว่ายังไงนะ ถ้าเห็นคลิปนี้” เขาเปิดคลิปเสียงดัง เสียงครวญครางเสียงกระแทกดังหยาบโลน ดาริกาอับอายเหลือเกินที่ต้องมาเห็นมาฟัง ในสิ่งที่เธอพยายามลืม
“หยุดนะ!”
“พี่สาวเธอจะเสียใจขนาดไหนนะ ที่เธอมีอะไรกันกับฉัน”
“อย่าพูดนะ!”
“ถ้าไม่อยากพูด ก็ตามใจฉัน”
“ไม่”
“เธอรู้ไหมว่าฉันมีอารมณ์ตั้งแต่เห็นเธออยู่สนามบินแล้ว เรื่องคืนนั้นมันลอยวนเข้ามาในหัว ถ้ามีเธอมาช่วยทำให้หายเห งี่ยน มันก็คงดี”
“ทุเรศ หยุดพูดแบบนั้นนะ” ดาริกาผลักเข้าอย่างแรง แล้วหันหลังจะเดินหนี
“ถ้าเดินไปอีกก้าว พี่สาวเธอรู้ความจริงแน่”
บทล่าสุด
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ5 จบ
Chapter ตอนพิเศษ5“ต้องกลัวไหมคะ?”ดาริกายิ้มยั่ว“ต้องกระแทกให้หนำใจ”“รุนแรงจังนะคะ”“พี่รปภ.คนนี้รู้ว่าพยาบาลสาวคนนี้ชอบ” ว่าจบเขาก็จูบที่ปากของภรรยาสาวสอดแทรกลิ้นร้อนดูดดื่มดาริกาครางในลำคอ หัวใจเต้นระริกกับสัมผัสแสนวิเศษ จูบตอบอย่างร้อนแรง เวลานี้ไม่มีใครมาเนียมอายกัน สามีร้อนมาเธอก็ร้อนกลับ มีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย“พยาบาลคนนี้ ชอบที่สุดเลยค่ะ”“เตรียมตัวรับแรงกระแทกนะ เพราะพี่ไม่ออมแรงแน่นอน” น้ำไนท์ยิ้มก้มหน้าซุกที่อกใหญ่“อ๊า จัดมาสิคะ”ดาริกาครางออกมาเบาๆ เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผมของเขาเพื่อระบายความเสียว น้ำไนท์ตวัดลิ้นดูดดื่มน้ำหวานจากทรวงอกสีหวาน นิ้วอีกข้างก็สกิดปลายถันอีกข้าง มันเสียววาบขนลุกเกลียวเสียวสะท้านจ๊วบ!“อื้อ เสียวจังค่ะ” เขาจูบเลื่อนต่ำยกขาหนึ่งข้างของภรรยาสาวพาดบ่า เธอเอนตัวไปด้านหลังตามขันบันไดกลีบกุหลาบบานอ้าฉ่ำแฉะเพราะถูกกระตุ้น เขาใช้ลิ้นหยอกเอินสะดือเล็กแล้วจูบวน จากนั้นก็ซุกหน้าต่ำลงจนดอกกุหลาบบานฉ่ำ“พี่ชอบร่างกายน้องดา มันร้อนแรงดี” ว่าจบเขาก็ใช้ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องสาว ดาริกาแอ่นอกเกร็งอย่างเสียวซ่าน ร่อนสะโพกไปมาเมื่อเขาห่
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ4
Chapter ตอนพิเศษ4“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังค่ะ” ดาริกาสะดุ้งเฮือกตามจังหวะลิ้นที่ตวัดดูดเลียเม็ดทับทับทิมสีหวาน กลิ่นกายชายฉกรรจ์ของเขา ปลุกเร้าอารมณ์สาวให้ตื่นเพริด มือเรียวเล็กขย้ำที่ผมดับขลับเชิดหน้าครางเสียว“น้องดาน่าฟัดน่าขย่มแบบนี้ พี่ไนท์คนนี้ไปไหนไม่รอด ขอสยบแทบเท้าน้องดาคนนี้ตลอดไป” น้ำไนท์เอ่ยแล้วแยงลิ้นรัว ๆ ดาริการ่อนสะโพกตามจังหวะลิ้น แยกขาให้สามีดูดเลียตรงส่วนนั้นได้ถนัดถนี่จ๊วบ! จ๊วบ!“อ๊า….เสียวน้ำจะออกอยู่แล้ว” ดาริกาครางเสียวกายกระตุกเป็นจังหวะ ร่อนสะโพกหงึก ๆ ขึ้นลง ลิ้นร้อน ๆ ของสามีลามเลียสลับกับแยงเข้าออก“ปล่อยมันออกมาเลยที่รัก”“พี่ไนท์ขา” ดาริกาครางเสียงหวานเลื่อนมือลงมาคลี่กลีบสาวให้บานแบะ น้ำไนท์ยิ้มเมื่อเห็นการกระทำอย่างรู้งานนั้น เขาสอดนิ้วเข้าไปแยงในช่องทางรักของภรรยา ปากแล้วลิ้นของเขาตวัดเลียเม็ดสีเสียว เพียงแค่นั้นดาริกาก็ร่านร้อนเท้าแทบไม่ติดพื้น“น้องดาชอบใช่ไหม?”“ที่สุดเลยค่ะ น้องดาชอบ เลียเน้น ๆ แยงเร็ว ๆ เลยค่ะ” ดาริกาเอ่ยบอกสามี น้ำไนท์จัดตามคำขอทั้งแยงทั้งดูดเลียดาริกาครางลั่นตัวสั่นระริก ยิ่งเขาเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสองสาม ร่างกายของด
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ 3
Chapter ตอนพิเศษ3ดาริกาจับที่บ่าของสามี โยกกายขึ้นลงกระแทกรัวเร็ว ดาริกาครางกระเส่า ท่านี้มันตื่นเต้นตื่นตัวไปทั่วเส้นประสาท กลีบสาวดูดกลืนแท่งเนื้อ เธอจึงเพิ่มจังหวะเร่งเร้า“อ๊า ซี๊ด”ปึก!ปึก!ปึก!“อ๊า ท่านี้มันลึกสุดๆ เสียวเหลือเกินทูนหัว น้องดาเก่งที่สุดเลยรู้ไหม?”“ชอบไหมคะ?”“ที่สุดเลยครับ อ๊า เร็วกว่านี้ พี่เสียวเหลือเกิน อ๊า" น้ำไนท์ส่งเสียงครางดังระงม ดาริกาเร่งจังหวะเชิดหน้าครวญคราง ยิ่งกระแทกยิ่งเสียว พอเธอยกสะโพกขึ้นน้ำไนท์ก็เด้งสวนขึ้นมา ดาริกาขนหัวลุกเสียวจนกายสั่นสะท้าน“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังเลยค่ะ”“พี่ก็เสียวสุด ๆ เลยครับ” เขาเอ่ยแล้วสนใจฟอนเฟ้นเต้าใหญ่ บีบเค้นเมามัน ปากดูดเลียปลายถันดูดดึงจนมันวาวชุ่มไปด้วยน้ำลายปึก! ปึก! ปึก!“อ๊า… อ๊า…” ดาริกาเสียวสะท้าน ยิ่งเพิ่มความเร็วหล่อนยิ่งซ่านเสียว หล่อนเชิดหน้าขึ้นเอวสวยยกขึ้นรัวเร็ว ท่อนเนื้ออวบใหญ่มุดเข้ามุดออกราวกระบอกลูกสูบ จนกลีบสีหวานปลิ้นเข้าปลิ้นออก“พี่เสียวมากเลยน้องดา” น้ำไนท์ครางกระเส่าเอนกายไปด้านหลังเล็กน้อย ภรรยาตัวน้อยขย่มสามีอย่างเอาเป็นเอาตายน้ำไนท์มองจุดเชื่อมต่ออย่างพอใจ กระแทกสวนรัว ๆ ดาริกาเ
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ2
Chapter ตอนพิเศษ2ร่างบอบบางถูกวางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม น้ำไนท์มองภรรยาด้วยนัยน์ตาปรือฉ่ำ บ่งบอกความรู้สึกว่าตอนนี้เขาต้องการอะไร เขาต้องการลูกสาว เขาต้องทำให้ได้ และต้องได้ในครั้งนี้“ดาต้องทำให้พี่หรือเปล่า เราถึงจะได้ลูกสาว”“บ้าน่ะพี่ไนท์” ดาริกาหน้าแดง ทุบแขนสามีอย่างเขินอาย แม้จะมีลูกกันมาแล้วสองคน เธอก็อดเขินและอายในเรื่องแบบนี้ไม่ได้“ไม่บ้านะ เราต้องช่วยกันทำลูกสาวให้ได้ น้องดาเริ่มเลย”“พี่ไนท์” ดาริกาหลบสายตาของเขา ใบหน้าเห่อร้อน เขินอายสายตาของเขาเป็นอย่างมากเมื่อมาอยู่ใต้อาณัติของสามีดาริกาคงไม่อาจปฏิเสธความต้องการของเขาได้ พ่อของลูกเป็นคนมุ่งมั่นตั้งแต่ไหนแต่ไร ถ้าอยากได้อะไร ต้องพยายามเอาหรือทำให้ได้น้ำไนท์บดจูบสอดลิ้นอุ่นชื้นเข้ามาในโพรงปากนุ่ม กวาดต้อนความหอมหวาน รสจูบของเขาเร่าร้อนเว้าวอนจนดาริกาหัวหมุน มือเรียวเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างไปมาน้ำไนท์เหมือนกำลังร่ายมนต์ บดจูบไปทั่วใบหน้าสวย เลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอ เลื่อนลงจนถึงแอ่งชีพจร ร่างกายเล็กถูกกักขังด้วยร่างกายใหญ่ ดาริกาไม่ผลักไสเลือกที่จะตอบสนอง เขาจึงพลิกเธอคร่อมร่างของเขาเอาไว้“พี่อยากได้ลูกสาว เมื่อก่อนพี่ทำ
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ1
Chapter ตอนพิเศษ1วันเวลาเคลื่อนคล้อยไปอีกหลายปี ดาริกานั่งอ่านหนังสือ ในขณะที่พ่อลูกสามคนเล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะผ่านมาหลายปีแล้วดาริกามีความสุขมาก น้ำไนท์ผู้ชายใจร้ายคนนั้น กลายเป็นผู้ชายใจดี อบอุ่นน่ารักกับลูก ๆ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเสมอมา“น้องดาครับ” น้ำไนท์ชูไม้ชูมือให้ ดาริกายิ้มแล้ววางหนังสือลงบนโต๊ะ“คะ?!”“พี่หิวน้ำจัง” น้ำไนท์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาภรรยา ก่อนจะหอมแก้วฟอดใหญ่ “ชื่นใจที่สุดเลย”“ค่ะ เดี๋ยวดาเอาน้ำให้ก่อนนะคะ”“ครับ” น้ำไนท์พยักหน้าแล้วหอมแก้วภรรยาอีกหลายครั้ง “ชื่นใจที่สุดเลย”“พอได้แล้วค่ะ ทำอะไรอายลูกบ้าง” เธอยิ้มอาย ๆ แล้วเดินไปที่ครัว หยิบขวดน้ำกับแก้วเดินออกมา น้ำไนท์นอนแผ่หราอยู่บนพื้นแล้วหอบหายใจแรงๆ “แก่แล้วก็แบบนี้แหละค่ะ เล่นกับลูกนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว”“พี่ยังไม่แก่สักหน่อย” น้ำไนท์ลุกขึ้นนั่ง ดาริการีบเทน้ำเย็น ๆ ใส่แก้วให้สามี“น้ำเย็น ๆ ค่ะ”“ขอบคุณครับ” เขารับมาดื่มแล้วมองลูกชายทั้งสองที่กำลังเล่นเตะบอลกัน เขามีลูกชายคนโตชื่อมาร์คคนเล็กชื่อเมสัน อายุไล่เลี่ยกันเพราะเขามีลูกหัวปีท้ายปี “อยากได้ลูกสาว
พี่เขยร่านสวาท 30 จบ
Chapter30“ดาพี่มีอะไรให้สาดู” น้ำไนท์ยิ้ม ซ่อนบางอย่างไว้ข้างหลัง ดาริกานั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามอง ขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อะไรคะ?” ดาริกายิ้มให้เขา“นี่…” น้ำไนท์ชูใบหย่าให้ดาริกาดู รอยยิ้มที่ระบายเต็มดวงหน้าก็พลันหดหาย “ดาไม่ดีใจเหรอ?”“พี่สาคงจะเสียใจ” ดาริกาพูดเสียเศร้า แม้พี่สาวจะทำไม่ดีกับเธอ แต่ดาริกาก็อดคิดไม่ได้“ดา…” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ “ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปนะ เราก็มีชีวิตของเรา ชีวิตของพี่ผูกกับชาลิสามามากพอแล้ว พี่ต้องการก้าวผ่านทุกอย่าง พี่ต้องการมีความสุขกับสากับลูก”“พี่ไนท์”“มันก็จริงอย่างน้ำไนท์พูดนะลูก ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ลูกควรจะใช้ชีวิตของตัวเองให้มีความสุข น้ำไนท์รักลูก ลูกก็รักน้ำไนท์ ลูกควรโฟกัสที่ลูกโฟกัสที่ความสุขของครอบครัว” เตชินเดินเข้ามาในบ้าน เขาควรจะพูดให้ดาริดาริกาเข้าใจ ชีวิตของดาริกาควรจะมีความสุขสักที หลายปีที่ลูกไม่มีความสุข ต้องจมอยู่กับความทุกข์ทรมาน การที่ดาริกาได้มีน้ำไนท์เข้ามาในชีวิต มาดูแลเธอกับลูก มันดีที่สุดแล้ว“พ่อ…”“กล้าที่จะใช้ชีวิตนะลูก ตอนนี้ลูกไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ลูกมีลูกที่ต้องดูแล เขาต้องมีครอบครัวที่ดีมีพ่อมีแ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา138.9K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา17.2K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก55.1K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก443.4K viewsเด็ก..บ้านนอก
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์111 viewsรักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero)
Melyssa1.4K viewsเพลิงรักเพลิงแค้น
นาวิกา96 viewsจ้างรักเมียบำเรอ
ลิขิตา Likita334 views
