แชร์

ตอนที่83 ข่าวลือ

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-08 21:11:24

เรือนหลัง ณ ร้านขนมโหรวอิง

เผยอิงเถา ยืนมองเรือนหลังใหญ่อันโอ่อ่า ที่มารดาสร้างเอาไว้ให้แก่นาง มันจะไม่ว่างเปล่าและเงียบเหงาอีกต่อไป เพราะนางกับหลานแฝดของท่านแม่ จะดูแลที่นี่ให้ดี

“นายหญิง ดูเหมือนว่าสกุลเผย กำลังคิดสร้างคลื่นใต้น้ำขอรับ” ไป๋อวิ๋น รายงานให้แก่ผู้เป็นนายได้รู้

“เปลี่ยนทิศทางคลื่นนั้นเสีย”

“ขอรับ”

ไป๋อวิ๋น หันไปกระซิบสั่งการ ตามที่ผู้เป็นนายบอก ซึ่งมันเป็นเรื่องง่ายเหลือเกิน ที่พวกเขาจะทำให้ข่าวเสียหาย ที่กำลังแผ่กระจายตามปากผู้คน ให้มันเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม

“เรื่องที่พูดไป ต้องให้เป็นความจริง ที่ยากจะดิ้นหลุด ข้าในเมื่อก่อนเป็นเพียงสตรีร้ายกาจ โง่เง้าไร้สมองคิดสิ่งใด หากจะกล่าวให้เสียหาย ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกอันใด ผิดกับน้องสาวคนดีของข้า ที่เรื่องโสมมของนาง ไม่เคยเผยให้ผู้ใดได้รู้ เมื่อมันแผ่ออกไป ย่อมทำให้ผู้คนขุดคุ้ย ยิ่งกว่าแม่ไก่เขี่ยหาหนอนในดิน”

“นายหญิงใหญ่ ต้องดีใจยิ่งนัก ที่นายหญิงน้อยสยายปีกได้อย่างเต็มภาคภูมิแล้ว”

“ข้าต้องขอบคุณท่านลุงยิ่งนัก ที่มิได้ละทิ้งข้าไป นับแต่นี้ข้าจะตั้งใจเรีย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
อดิสัย บุญเหลา
ขอบคุณ​มาก​ที่อัพเพิ่มค่ะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่97 หมากตัวสำคัญปรากฎ

    สายวันเดียวกัน วังหลวง ณ ตำหนักหลี่เต๋อเฟย พระนางหลี่เต๋อเฟย เดินกลับไปกลับมา ราวหนูติดจั่น เรื่องที่เพิ่งได้รู้มา ทำให้พระนาง มิอาจนิ่งนอนใจได้ “องค์ชายรองมาแล้วหรือยัง” “เสด็จแม่...หย่งฉี ถวายพระพรเสด็จแม่” องค์ชายรอง ก้าวเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าพระมารดา ใบหน้าแย้มยิ้มของเขา ดูไร้ความตื่นตระหนกกับเรื่อง ที่กำลังเกิดขึ้น “หย่งฉี เจ้ายังจะมาทำหน้าระรื่นอยู่อีก พวกเจ้าออกไปก่อน” พระนางเต๋อเฟย หันไปสั่งขันทีและนางกำนัล ให้ออกจากห้องไปเสีย นางไม่วางใจใครทั้งนั้น มิเว้นแม้แต่นางกำนัลคนสนิท เรื่องนี้สำคัญต่อชะตาชีวิตของนางและลูก รวมถึงสกุลหลี่ “เจ้ารู้เรื่องบุตรชายของท่านราชครูรึยัง” “พ่ะย่ะค่ะ” “เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหลัง หาไม่แล้วเขาต้องรีบเข้าวัง เพื่อทูลต่อฝ่าบาทแล้ว แต่เขายังคงเลือกที่จะปิดข่าว แม่เกรงว่ามันจะเกี่ยวพันกับ...” “เสด็จแม่คงหมายถึง เกี่ยวพันกับเสด็จอากู้เจี๋ย ใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ทรงวางพระทัยได้เลย จะข้องเกี่ยวกับผู้ใดบ้าง มันก็ไม่สำคัญแล้วในตอนนี้” องค์ชายรอง ประคองผู้เป็นแม่ให้ไปนั่นพัก

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่96 ยกชา

    “ขอรับ” ชายหนุ่มรับคำพี่สาว ทว่าก่อนที่สองพี่น้อง จะได้แยกย้ายกันไปเตรียมตัวสำหรับมื้อเช้า บ่าวชายจากฝั่งหน้าร้านขนม ได้เดินเข้ามาพอดี “เรียนนายหญิง เหล่ยฮูหยิน ส่งคนมาเชิญนายน้อยทั้งสอง ไปร่วมงานรวมญาติ ในยามบ่ายวันนี้ขอรับ” “อืม! บอกเขากลับก่อนได้เลย คุณชายกับคุณหนูจะตามไปภายหลัง” “ขอรับ” “พี่หญิง!/นายหญิง!” หลีเกอกับไป๋อวิ๋น ต่างเรียกหญิงสาวด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินว่านางตอบรับคำเชิญนั้น “เรื่องในบ้านเหล่ย ย่อมต้องให้สายเลือดของพวกเขา จัดการกันเอง คู่แฝดคือส่วนหนึ่งของบ้านเหล่ย พวกเขาก็ต้องทำให้ตนเอง หลุดพ้นอย่างถาวร เพื่อให้ภายหน้า มิต้องข้องเกี่ยวกันอีก” “เหล่ยฮูหยิน คงมีเรื่องต้องสะสาง กับลูกหลานสินะขอรับ” หลีเกอ พอจะรู้ปัญหา ที่กำลังเกิดกับครอบครัวอดีตพี่เขย แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่ยินดีนัก ที่จะปล่อยหลานๆ ให้ไปยืนอยู่กลางดงอสรพิษ “ใช่แล้ว...นางตั้งใจทำเช่นนั้น และนี่จะเป็นจุดสิ้นสุด ที่สกุลเหล่ยมิอาจเฉียดใกล้คู่แฝดได้อีก” “เอาเป็นว่าข้าจะไปกับหลานเอง พวกเขาไม่รู้ตัวตนของข้า ย่อมต้องล

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่95 มิรีบเผยตัว

    “เวลาทำผู้อื่น ฮูหยินเคยคิดบ้างไหม...ว่าผู้ถูกกระทำ จะรู้สึกเช่นไร ไยพอตัวเองโดนบ้าง จึงแบกรับมันเอาไว้ไม่ได้เล่าขอรับ” ชายหนุ่มไม่คิดที่จะถอยหนี แต่กลับย้อนถามอีกฝ่าย ด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเดิม “เจ้าหมายความว่าอย่างไร ต้วนเสิ่น” ท่านราชครูเผย เอ่ยถามชายหนุ่ม ซึ่งเขาเองมิค่อยได้สนิทเท่าใดนัก อีกทั้งยามได้พบเจอ ก็น้อยครั้งที่จะได้พูดคุยกัน “ท่านราชครู คิดว่าอย่างเล่าขอรับ” บุรุษต่างวัยสบตากันนิ่ง อ๊ะ! และเป็นฝ่ายของชายชรา ที่ผงะถอยเล็กน้อย เมื่อมองชายหนุ่มได้ถนัดตา เหมือนยิ่งนัก...เหมือนกับอดีตภรรยาของเขา ที่ตายไปแล้ว... “เจ้าเป็นอะไรกับนาง” “หึๆ คำถามของท่านราชครู ยังไม่ตรงประเด็นเท่าใดนัก ท่านควรถามข้าว่า...ไยเจ้ายังมีชีวิตอยู่อีก! แบบนี้จะตอบง่ายกว่านะขอรับ” “ท่านพี่! ที่เขาพูดหมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ หรือท่านพี่มีสตรีอื่นนอกจวนกัน” ด้วยมัวแต่เสียใจ จนหูอื้อตาลาย เผยฮูหยิน จึงตีความหมาย ในคำพูดของสามี และชายหนุ่มไปเสียไกล “ฮ่าๆ ช่างคิดได้ตื้นเขินนัก ทั้งชีวิตนอกจากเรื่องสามีภรรยา และการช่วงชิงข

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่94 สหายของบุตรชาย

    จวนกู้อ๋อง ชายหนุ่มเจ้าของจวน นั่งจ้องขนมในมือ ราวต้องมนต์สะกด โดยหูนั้นฟังรายงานจากชายชุดดำ ใช่ว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ ต่อคำพูดของคนที่กำลังรายงาน แต่เขากำลังขบคิดการรับมืออย่างถี่ถ้วน เพราะเป้าหมายที่จะถูกดึงมา คือคนที่เขามิอยากให้แม้แต่มดสักตัว เข้าใกล้นาง “ท่านอ๋อง คิดเห็นเยี่ยงไรขอรับ” “ข้าเป็นเพียงคนป่วย ไร้ฝีมือ...” “ข้าน้อย จะมิให้เกิดความผิดพลาดขอรับ” ชายชุดดำรับคำอย่างหนักแน่น ไม่ต้องให้ผู้เป็นนาย สาธยายอันใดให้มากความ แค่นี้เขาก็เข้าใจแล้ว ว่าต้องทำสิ่งใดอ๋องหนุ่มสะบัดมือเบาๆ เป็นการอนุญาตให้อีกฝ่ายจากไปได้ หากไม่เปิดปากถ้ำ แล้วนักล่าจะเข้ามาได้อย่างไร ดูเหมือนครานี้ เขาคงต้องจำยอม ให้นางเป็นตัวช่วยสำคัญเสียแล้ว “ท่านอ๋องคิดเยี่ยงไร ต่อคุณหนูเผยขอรับ” “เจ้ามิใช่คนโง่ ไยจึงมาเขลาในตอนนี้เล่า ขุยกวง” “แต่นางในตอนนี้ เป็นเพียงสตรีหม้ายนะขอรับ” “แล้วเจ้าคิดว่าฮองเฮา เคยเป็นสตรีเช่นไรมาก่อน” ขุยกวง ยิ้มแห้งๆ เหมือนจะเข้าใจแล้วว่า สายเลือดของฮ่องเต้กับผู้เป็นนาย มันเข้มข้นเพียงใด ขนาดภรรยายังชื่น

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่93 หมากตัวต่อไป

    “ไม่นะ...พี่ใหญ่ ได้โปรดเมตตาข้าสักครั้ง” “ยโสให้พอเผยตง ทะนงให้ได้ อย่างที่ปากเจ้าพ่นออกมาตลอด คนจริงแม้ต้องตายเป็นผี ก็ไม่ก้มหัวให้ศัตรู ส่วนความเมตตาเจ้ายังกล้าเรียกหาจากข้าอีกหรือ ช่างต่ำช้านัก!” คำนี้มันเคยออกมาจากปากของนาง ในตอนที่ร้องขอความเห็นใจ ครั้งที่ออกเรือนแล้วตกที่นั่งลำบาก แม้สักเสี้ยวสายเลือดของนาง ก็มิเคยหยิบยื่นมาให้ แล้วไยยังจะกล้ามาร้องขอจากนางอีกเล่า... ภาพเจ้าของร่าง พาร่างกลมโตแบกหน้ากลับบ้าน ร้องขอเมตตาจากครอบครัว มันฉายชัดอยู่ในหัวของนาง น้ำตาของเผยอิงเถา สำหรับสกุลเผยเป็นแค่เศษผง เช่นนั้นน้ำตาของคนเหล่านั้น จะมีค่าอันใดให้นางหยิบยื่นน้ำใจให้ “ข้าสำนึกผิดแล้ว พี่ใหญ่ ข้าขอโทษ” เผยอิงเถา ไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง ความเย็นชาของนางในสายตาผู้อื่น จะเป็นเช่นไรนางไม่คิดจะใส่ใจ ใช่ว่านางไม่ให้โอกาสแก้ไข แต่ไม่เลือกที่จะรักษามันไว้เอง นางไม่ชื่นชอบตีงูให้หลังหัก แต่ต้องปิดจบเพื่อมิให้ งูตัวนั้นย้อนมาแว้งกัดในภายหลัง ปี้เหลียนเดินตามผู้เป็นนาย โดยปล่อยให้ท่านไป๋ อยู่คุ้มกันคุณชายใหญ่ ซึ่งยากจะบอกได้ว่าจะมีอสรพิษตัวใด

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่92 คิดทรยศ

    “เจ้าคิดทรยศ!” ซึ่งมันเป็นจังหวะเดียว กับที่เผยตง หันกลับมาทางสหายรัก เพื่อขอความช่วยเหลือ ให้ปลิดชีพพี่สาว ทว่าภาพที่เห็นคือต้วนเสิ่น สังหารคนสนิทของเขา ด้วยมือเพียงข้างเดียว “ข้าไม่เคยทรยศผู้ใด” ต้วนเสิ่นหันกลับไปมองที่เผยตง พร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียง ที่ไม่ยี่ระต่อสิ่งที่เพิ่งกระทำลงไป “นางให้เจ้าเท่าไหร่! ข้าให้มากกว่านั้นสองเท่า กำจัดนางซะ!” เผยตง ที่ตอนนี้ยืนอยู่ระหว่างพี่สาวต่างแม่ กับสหายที่เขาไว้ใจมานานปี รีบเสนอเงินให้ต้วนเสิ่น ด้วยรู้ฐานะของสกุลต้วนดี ว่าเป็นเพียงขุนนางเล็กๆ ที่ประจำอยู่เมืองอันห่างไกล เงินทองจึงมิคล่องมือ เท่าสกุลขุนนางใหญ่ในเมืองหลวง “ของที่เป็นของข้า มิว่าใครก็เอามันไปไม่ได้”ต้วนเสิ่น พูดตอบโต้ด้วยน้ำเสียงราบเรียบดังเดิม จนอยากจะเดาความรู้สึกของเขาในตอนนี้ได้ “เจ้าพูดบ้าอันใดกัน! ข้าเสนอเงินให้เจ้า ไม่ได้พูดเรื่องสิ่งของ...ของเจ้าเลยนะ เร็วเข้าสิ! เดี๋ยวนางจะหนีไปเสียก่อน” “คุยกันตามสบาย ข้ารอได้ ไม่หนีแน่นอน” เผยอิงเถา พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสบายๆ เหมือนการต่อสู้อยู่รอบกาย ไม่ได

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status