หน้าหลัก / รักโบราณ / ภรรยามิหวนคืน / ตอนที่94 สหายของบุตรชาย

แชร์

ตอนที่94 สหายของบุตรชาย

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-14 22:55:55

จวนกู้อ๋อง

ชายหนุ่มเจ้าของจวน นั่งจ้องขนมในมือ ราวต้องมนต์สะกด โดยหูนั้นฟังรายงานจากชายชุดดำ ใช่ว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ ต่อคำพูดของคนที่กำลังรายงาน แต่เขากำลังขบคิดการรับมืออย่างถี่ถ้วน เพราะเป้าหมายที่จะถูกดึงมา คือคนที่เขามิอยากให้แม้แต่มดสักตัว เข้าใกล้นาง

“ท่านอ๋อง คิดเห็นเยี่ยงไรขอรับ”

“ข้าเป็นเพียงคนป่วย ไร้ฝีมือ...”

“ข้าน้อย จะมิให้เกิดความผิดพลาดขอรับ”

ชายชุดดำรับคำอย่างหนักแน่น ไม่ต้องให้ผู้เป็นนาย สาธยายอันใดให้มากความ แค่นี้เขาก็เข้าใจแล้ว ว่าต้องทำสิ่งใด

อ๋องหนุ่มสะบัดมือเบาๆ เป็นการอนุญาตให้อีกฝ่ายจากไปได้ หากไม่เปิดปากถ้ำ แล้วนักล่าจะเข้ามาได้อย่างไร ดูเหมือนครานี้ เขาคงต้องจำยอม ให้นางเป็นตัวช่วยสำคัญเสียแล้ว

“ท่านอ๋องคิดเยี่ยงไร ต่อคุณหนูเผยขอรับ”

“เจ้ามิใช่คนโง่ ไยจึงมาเขลาในตอนนี้เล่า ขุยกวง”

“แต่นางในตอนนี้ เป็นเพียงสตรีหม้ายนะขอรับ”

“แล้วเจ้าคิดว่าฮองเฮา เคยเป็นสตรีเช่นไรมาก่อน”

ขุยกวง ยิ้มแห้งๆ เหมือนจะเข้าใจแล้วว่า สายเลือดของฮ่องเต้กับผู้เป็นนาย มันเข้มข้นเพียงใด ขนาดภรรยายังชื่น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่99 แผนสำเร็จ(จริงหรือ)

    ยามบ่าย วังหลวง ณ ตำหนักใหญ่ ฮองเฮารีบก้าวตรงไปยังห้องบรรทม ด้วยอาการร้อนใจ เมื่ออยู่ๆ ฮ่องเต้ก็ทรงพระประชวร ทั้งที่เมื่อช่วงเที่ยง นางยังมาร่วมมื้ออาหาร และนางก็เห็นว่ายังทรงแข็งแรงดี “หมอหลวง ฝ่าบาททรงเป็นอย่างไรบ้าง” “ทูลฮองเฮา ตอนนี้ฝ่าบาททรงไร้สติรับรู้ กระหม่อมคิดว่าคงมาจากทรงงานหนัก” “เจ้าแน่ใจเช่นนั้นรึ!” “เอ่อ...พ่ะย่ะค่ะ” “พวกเจ้าออกไปก่อน เว้นหมอหลวงจางให้อยู่ก่อน” “พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ” ขันทีและเหล่านางกำนัล ล้วนพากันรีบเร่งออกจากห้องบรรทม ตามรับสั่งของมารดาแผ่นดิน “เอาล่ะ! ว่ามาให้หมด” ฮองเฮาเดินไปนั่งขอบเตียง ก่อนจะคว้ามือหนาของพระสวามี ขึ้นมาแนบแก้มด้วยความรักใคร่ “กระหม่อมคิดว่าฝ่าบาท อาจถูกวางยาพิษพ่ะย่ะค่ะ” “จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อทุกครั้งก่อนเสวย จะมีการตรวจอย่างเข้มงวด ส่วนข้าเองก็กินพร้อมกัน ไยยังมิเป็นอันใดเลย” “เพราะแบบนี้อย่างไรเล่าพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมถึงได้ไม่พูดออกไปเมื่อครู่” “ทันการณ์หรือไม่” “ทูลฮองเฮา กระหม่อมเกรงว่าจะยากยิ่งพ่

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่98 ง่วงแล้วหรือ

    “แม่แค่อยากให้เจ้าไตร่ตรองให้ดี จริงอยู่ที่ท่านราชครูเผยเคียงข้างเรา แต่เจ้าต้องมองคนให้ออก ว่าถ้าไร้ซึ่งผลประโยชน์ เขาย่อมละทิ้งเราอย่างไม่คิดแยแส” พระนางเต๋อเฟย ชี้ช่องโหว่ให้แก่โอรสได้เห็น ด้วยนางรู้เบื้องลึก มากกว่าที่เขาจะรู้เสียอีก แต่เพราะมีหลายสิ่งอย่างค้ำคอ นางจึงมิอาจเปิดเผยให้เขารู้ “เสด็จแม่ตอบข้ามาเพียงคำเดียว ว่าจะเดินหน้าต่อ หรือเฝ้ารอให้โอรสที่กำเนิดจากฮองเฮา ขึ้นสู่บัลลังก์ ส่วนเราแม่ลูกก็ระเห็จออกจากวังหลวงเสีย” คำถามนี้ทำให้พระนางถึงกับนิ่งอึ้ง ใช้แล้วมิว่าหนทางใด ล้วนมีความเสี่ยงทั้งสิ้น แต่จะให้นางต้องอยู่อย่างอดสู สกุลหลี่ไร้หนทางก้าวหน้า นางคงมิอาจทนได้ “เจ้า...เจ้าจะให้แม่ทำสิ่งใดกัน” เมื่อสิ้นหนทางเปลี่ยนใจผู้เป็นลูก พระนางจำต้องเลือกคล้อยตาม ด้วยชีวิตคนเป็นแม่ ย่อมมีลูกเป็นดาวนำทาง เมื่อเขาเติบใหญ่องค์ชายรอง โน้มใบหน้าไปใกล้ใบหูของพระมารดา ก่อนจะกระซิบบางอย่าง ทว่าคนฟังกลับมีใบหน้าที่ขาวซีด แต่เหมือนตอนนี้นางเหมือนยืนบนเรือ ที่ลอยเคว้งกลางแม่น้ำ หากไม่พายต่อย่อมต้องจม จะหลีกหนี...รอบด้านก็เป็นแม่น้ำอันไหลเชี่ยวหน

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่97 หมากตัวสำคัญปรากฎ

    สายวันเดียวกัน วังหลวง ณ ตำหนักหลี่เต๋อเฟย พระนางหลี่เต๋อเฟย เดินกลับไปกลับมา ราวหนูติดจั่น เรื่องที่เพิ่งได้รู้มา ทำให้พระนาง มิอาจนิ่งนอนใจได้ “องค์ชายรองมาแล้วหรือยัง” “เสด็จแม่...หย่งฉี ถวายพระพรเสด็จแม่” องค์ชายรอง ก้าวเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าพระมารดา ใบหน้าแย้มยิ้มของเขา ดูไร้ความตื่นตระหนกกับเรื่อง ที่กำลังเกิดขึ้น “หย่งฉี เจ้ายังจะมาทำหน้าระรื่นอยู่อีก พวกเจ้าออกไปก่อน” พระนางเต๋อเฟย หันไปสั่งขันทีและนางกำนัล ให้ออกจากห้องไปเสีย นางไม่วางใจใครทั้งนั้น มิเว้นแม้แต่นางกำนัลคนสนิท เรื่องนี้สำคัญต่อชะตาชีวิตของนางและลูก รวมถึงสกุลหลี่ “เจ้ารู้เรื่องบุตรชายของท่านราชครูรึยัง” “พ่ะย่ะค่ะ” “เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหลัง หาไม่แล้วเขาต้องรีบเข้าวัง เพื่อทูลต่อฝ่าบาทแล้ว แต่เขายังคงเลือกที่จะปิดข่าว แม่เกรงว่ามันจะเกี่ยวพันกับ...” “เสด็จแม่คงหมายถึง เกี่ยวพันกับเสด็จอากู้เจี๋ย ใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ทรงวางพระทัยได้เลย จะข้องเกี่ยวกับผู้ใดบ้าง มันก็ไม่สำคัญแล้วในตอนนี้” องค์ชายรอง ประคองผู้เป็นแม่ให้ไปนั่นพัก

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่96 ยกชา

    “ขอรับ” ชายหนุ่มรับคำพี่สาว ทว่าก่อนที่สองพี่น้อง จะได้แยกย้ายกันไปเตรียมตัวสำหรับมื้อเช้า บ่าวชายจากฝั่งหน้าร้านขนม ได้เดินเข้ามาพอดี “เรียนนายหญิง เหล่ยฮูหยิน ส่งคนมาเชิญนายน้อยทั้งสอง ไปร่วมงานรวมญาติ ในยามบ่ายวันนี้ขอรับ” “อืม! บอกเขากลับก่อนได้เลย คุณชายกับคุณหนูจะตามไปภายหลัง” “ขอรับ” “พี่หญิง!/นายหญิง!” หลีเกอกับไป๋อวิ๋น ต่างเรียกหญิงสาวด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินว่านางตอบรับคำเชิญนั้น “เรื่องในบ้านเหล่ย ย่อมต้องให้สายเลือดของพวกเขา จัดการกันเอง คู่แฝดคือส่วนหนึ่งของบ้านเหล่ย พวกเขาก็ต้องทำให้ตนเอง หลุดพ้นอย่างถาวร เพื่อให้ภายหน้า มิต้องข้องเกี่ยวกันอีก” “เหล่ยฮูหยิน คงมีเรื่องต้องสะสาง กับลูกหลานสินะขอรับ” หลีเกอ พอจะรู้ปัญหา ที่กำลังเกิดกับครอบครัวอดีตพี่เขย แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่ยินดีนัก ที่จะปล่อยหลานๆ ให้ไปยืนอยู่กลางดงอสรพิษ “ใช่แล้ว...นางตั้งใจทำเช่นนั้น และนี่จะเป็นจุดสิ้นสุด ที่สกุลเหล่ยมิอาจเฉียดใกล้คู่แฝดได้อีก” “เอาเป็นว่าข้าจะไปกับหลานเอง พวกเขาไม่รู้ตัวตนของข้า ย่อมต้องล

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่95 มิรีบเผยตัว

    “เวลาทำผู้อื่น ฮูหยินเคยคิดบ้างไหม...ว่าผู้ถูกกระทำ จะรู้สึกเช่นไร ไยพอตัวเองโดนบ้าง จึงแบกรับมันเอาไว้ไม่ได้เล่าขอรับ” ชายหนุ่มไม่คิดที่จะถอยหนี แต่กลับย้อนถามอีกฝ่าย ด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเดิม “เจ้าหมายความว่าอย่างไร ต้วนเสิ่น” ท่านราชครูเผย เอ่ยถามชายหนุ่ม ซึ่งเขาเองมิค่อยได้สนิทเท่าใดนัก อีกทั้งยามได้พบเจอ ก็น้อยครั้งที่จะได้พูดคุยกัน “ท่านราชครู คิดว่าอย่างเล่าขอรับ” บุรุษต่างวัยสบตากันนิ่ง อ๊ะ! และเป็นฝ่ายของชายชรา ที่ผงะถอยเล็กน้อย เมื่อมองชายหนุ่มได้ถนัดตา เหมือนยิ่งนัก...เหมือนกับอดีตภรรยาของเขา ที่ตายไปแล้ว... “เจ้าเป็นอะไรกับนาง” “หึๆ คำถามของท่านราชครู ยังไม่ตรงประเด็นเท่าใดนัก ท่านควรถามข้าว่า...ไยเจ้ายังมีชีวิตอยู่อีก! แบบนี้จะตอบง่ายกว่านะขอรับ” “ท่านพี่! ที่เขาพูดหมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ หรือท่านพี่มีสตรีอื่นนอกจวนกัน” ด้วยมัวแต่เสียใจ จนหูอื้อตาลาย เผยฮูหยิน จึงตีความหมาย ในคำพูดของสามี และชายหนุ่มไปเสียไกล “ฮ่าๆ ช่างคิดได้ตื้นเขินนัก ทั้งชีวิตนอกจากเรื่องสามีภรรยา และการช่วงชิงข

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่94 สหายของบุตรชาย

    จวนกู้อ๋อง ชายหนุ่มเจ้าของจวน นั่งจ้องขนมในมือ ราวต้องมนต์สะกด โดยหูนั้นฟังรายงานจากชายชุดดำ ใช่ว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ ต่อคำพูดของคนที่กำลังรายงาน แต่เขากำลังขบคิดการรับมืออย่างถี่ถ้วน เพราะเป้าหมายที่จะถูกดึงมา คือคนที่เขามิอยากให้แม้แต่มดสักตัว เข้าใกล้นาง “ท่านอ๋อง คิดเห็นเยี่ยงไรขอรับ” “ข้าเป็นเพียงคนป่วย ไร้ฝีมือ...” “ข้าน้อย จะมิให้เกิดความผิดพลาดขอรับ” ชายชุดดำรับคำอย่างหนักแน่น ไม่ต้องให้ผู้เป็นนาย สาธยายอันใดให้มากความ แค่นี้เขาก็เข้าใจแล้ว ว่าต้องทำสิ่งใดอ๋องหนุ่มสะบัดมือเบาๆ เป็นการอนุญาตให้อีกฝ่ายจากไปได้ หากไม่เปิดปากถ้ำ แล้วนักล่าจะเข้ามาได้อย่างไร ดูเหมือนครานี้ เขาคงต้องจำยอม ให้นางเป็นตัวช่วยสำคัญเสียแล้ว “ท่านอ๋องคิดเยี่ยงไร ต่อคุณหนูเผยขอรับ” “เจ้ามิใช่คนโง่ ไยจึงมาเขลาในตอนนี้เล่า ขุยกวง” “แต่นางในตอนนี้ เป็นเพียงสตรีหม้ายนะขอรับ” “แล้วเจ้าคิดว่าฮองเฮา เคยเป็นสตรีเช่นไรมาก่อน” ขุยกวง ยิ้มแห้งๆ เหมือนจะเข้าใจแล้วว่า สายเลือดของฮ่องเต้กับผู้เป็นนาย มันเข้มข้นเพียงใด ขนาดภรรยายังชื่น

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status