แชร์

ยั่วรักคุณหมอคีตะ
ยั่วรักคุณหมอคีตะ
ผู้แต่ง: ชะนีติดมันส์

บทที่ 1

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-28 10:08:34

แกร็ก~

ทีแรกก็ลืมไปแล้วล่ะว่ามีคนแอบอยู่ในนี้ แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็นึกได้

"ออกมา"

หญิงสาวที่ซ่อนกายอยู่มุมหนึ่งในห้องนั้นก็ค่อยๆ ขยับออกมาจากซอก ที่เธอยังรออยู่เพราะอยากรู้ว่าตำรวจมาพบคุณหมอทำไม

"คุณตำรวจมาทำไมคะ"

"แล้วคิดว่ามาทำไมล่ะ"

"มาเรื่องของคุณพ่อใช่ไหมคะ"

"เธอกลับไปก่อนไป"

"ฉันรู้ว่าพ่อทำเกินกว่าเหตุ แต่ครอบครัวของฉันก็ถูกพวกมันทำร้ายเหมือนกัน"

"ผมก็บอกแล้วไงว่าให้ไปคุยกับคู่กรณีของคุณเอง" เขาไม่รู้จักเธอ ไม่รู้จักครอบครัวของเธอก็เลยไม่อยากรับรู้เรื่องนี้ด้วย

"คุณหมอยังคิดว่าฉันกับพวกเขาจะคุยกันได้อีกเหรอคะ"

"ก็เป็นซะแบบนี้ พ่อของคุณไปยิงลูกชายพ่อเลี้ยงก่อน"

"แต่พ่อก็ถูกทำร้ายร่างกาย จนตอนนี้ยังไม่ฟื้นตัวเลย"

"คุณต้องเข้าใจคนระดับนั้น ท่านจะปล่อยให้ใครมาทำร้ายลูกชายได้ฟรีๆ เหรอ แล้วพ่อคุณมีแรงจูงใจอะไรถึงคิดจะฆ่าเขา"

"ถ้าไม่เพราะไอ้พ่อเลี้ยงนั่นครอบครัวฉันก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้"

"ทำไม" ทีแรกก็ว่าจะไม่เข้าไปยุ่งแล้วแหละ แต่เอาวะยังไงก็สลัดไม่ออกแล้วนี่

"แม่ฉัน.."

ก๊อก ก๊อก

"คุณหมอคะมีเคสผ่าตัดด่วนค่ะ" พยาบาลที่เข้ามามองไปทางด้านผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะทำงานของคุณหมอเล็กน้อย ที่มองเพราะแปลกใจว่าผู้หญิงคนนี้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไร ทำไมพยาบาลที่นั่งอยู่ด้านหน้าถึงไม่เห็น

ที่จริงเธอจะหลบแล้วล่ะ แต่พยาบาลเล่นเคาะประตูแล้วก็เปิดเข้ามาเลยใครจะหลบทันล่ะ

"อุบัติเหตุเหรอ" หมอคีตะรีบลุกขึ้นคว้าของที่จำเป็นของตัวเองแล้วเดินตามพยาบาลออกไป โดยไม่สนใจสิ่งที่เธอกำลังจะพูดเมื่อสักครู่อีก

หญิงสาวคนนั้นเดินคอตกกลับมาที่ห้องเล็กๆ ข้างบันไดหนีไฟ ห้องนี้ที่จริงเป็นห้องเก็บของ เครื่องปรับอากาศก็ไม่มี แต่ก็ยังดีที่มีพัดลมให้ เพราะพ่อของเธอถูกนำมาซ่อนเพื่อรักษาตัวไว้ห้องนี้

"ไปไหนมา" ชายวัยกลางคนที่นอนร่างกายฟกช้ำอยู่บนเตียงถามบุตรสาว เธอบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ไปนานมาก

"พ่อไม่น่าจะวู่วามเลย ถ้าพ่อถูกจับไปพวกมันต้องยัดข้อหาให้พ่อหนักแน่"

"ฉันไม่กลัวหรอก ถ้าฉันไม่ตายคนที่ตายก็ต้องเป็นพวกมัน"

"ถ้าพ่อไม่ตายคนที่ตายก็คือพวกมัน"

"พ่อคะ" วาดฝันไม่คิดว่าพ่อจะกล้าทำอะไรแบบนี้ ท่านไม่เคยปริปากพูดออกมาสักคำว่ากำลังคิดจะทำอะไร แต่พอมารู้อีกทีทางโรงพยาบาลก็โทรมาบอกว่าตอนนี้พ่อเธออยู่ในห้อง ICU

"มาพยุงพ่อลุกหน่อย"

"พ่อจะเอาอะไรคะ"

"ก็จะเดินไง นอนอยู่แบบนี้เมื่อไรจะเดินได้"

"ขนาดจะลุกยังต้องได้พยุงเลย"

วันชัยกัดฟันดันตัวลุกขึ้นจากที่นอน ตอนที่ถูกพวกมันจับมัดไว้ที่บ้านร้าง เจอทั้งเท้าและก็หมัดเข้าไปหลายต่อหลายครั้ง จนกระดูกซี่โครงร้าวโชคดีที่ไม่ถึงกับหัก

ส่วนคนที่ถูกวันชัยยิงตอนนี้ก็ยังคงรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเดียวกัน แต่ก็คนละชนชั้น พวกมันได้อยู่ห้อง VIP มีสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง

"พ่อปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหนูได้ไหม หนูสัญญาว่าจะให้พวกมันรับกรรมที่ทำไว้กับเราให้ได้"

"โดยเอาทางกฎหมายเข้ามาเอาผิดมันน่ะเหรอ ลูกคิดหรือว่ากฎหมายจะเอาผิดคนรวยแบบพวกมันได้"

"ในเมื่อมือของเราเอื้อมไม่ถึง เราก็ยืมมือของคนที่ยาวกว่ามาเอื้อมสิคะ"

"หนูหมายความว่ายังไง"

"พ่อเชื่อใจฝันนะ ฝันขอเวลาอีกไม่นาน"

"หนูจะทำอะไร อย่าเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง"

ก่อนหน้านี้ความคิดของวาดฝันไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่พ่อก็พูดถูก คนจนแบบพวกเธอหรือจะไปสู้คนรวยได้ แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะสู้แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน ขอแค่ให้พวกมันได้รับกรรมตามกฎหมายก็พอ

หลังจากผ่าตัดเสร็จหมอคีตะก็กลับมาห้องทำงาน พอเข้ามาในห้องก็นึกถึงใครบางคนขึ้นมาได้อีก ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเดินไปมองดูซอกนั้นว่าเธอยังคงอยู่ในนี้ไหม

"เล็กขนาดนี้เข้าไปอยู่ได้ยังไง" ชายหนุ่มมองดูหลังตู้เก็บเอกสาร มันเป็นซอกเล็กๆสำหรับเว้นระยะไว้ให้คนทำความสะอาดได้

แกร็ก..

"?" หันไปอีกทีคนที่เขากำลังมองหาก็เปิดประตูเข้ามา

"ขอโทษค่ะฉันนึกว่าคุณหมอยังไม่เข้ามา"

"คุณช่วยทำตามกฎของโรงพยาบาลหน่อยได้ไหมครับ" ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดกับเธอ แต่ก็จะพูดจนกว่าเธอจะยอมฟัง

"ถ้าฉันขอเข้ามาพวกพี่ๆ ที่อยู่ข้างหน้าก็ไม่ยอม" เธอก็เลยรอจนกว่าคนที่อยู่ด้านหน้าเผลอหรือไปทำธุระที่อื่นถึงแอบเข้ามาได้

"เอาแบบนี้แล้วกัน ผมจะนัดเจ้าทุกข์ที่พอจะคุยกับคุณรู้เรื่องให้มาพบ"

"ฉันไม่ได้เข้ามาพูดเรื่องนั้นค่ะ"

คีตะถามกลับโดยใช้สายตามองแทนคำพูด ถ้าเธอไม่ได้เข้ามาทำธุระเรื่องนั้นแล้วจะเข้ามาทำไม

"ฉันมาของานคุณหมอทำค่ะ ในระหว่างที่ดูแลพ่อฉันอยากหาเงินไปด้วย"

"ของานผมทำเนี่ยนะ?" มาไม้ไหนอีกวะเนี่ย เธอนี่ทำให้เขาแปลกใจได้ตลอดเวลาเลย

"ฉันทำได้ทุกอย่างเลยนะคะ" ขณะที่พูดวาดฝันก็เดินเข้าไปใกล้คนที่นั่งอยู่ "คุณหมอต้องการให้ฉันทำอะไร ฉันทำได้หมดเลยค่ะ" สายตาเว้าวอนมองคนตรงหน้าแต่แฝงด้วยความยั่วยวนเล็กน้อย

ถ้าตั้งใจฟังคงได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของคุณหมอ ดวงตาเขายังคงไม่ได้ละไปจากใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวตรงหน้าเลย

แกร็ก.. "คุณหมอคะกิ๊ฟขอโทษด้วยค่ะที่ปล่อยเธอเข้ามา" กุ๊บกิ๊บคนที่อยู่หน้าห้องไปเข้าห้องน้ำ กลับมาก็ได้ยินป้าทำความสะอาดบอกว่าผู้หญิงคนนั้นแอบเข้าไปในห้องของคุณหมออีกแล้ว ก็เลยรีบเปิดประตูเข้ามาดู

ถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่างคงต้องถูกไล่ออกจากห้องไปอีกแน่เลย ทันใดนั้นเธอก็ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างลงไป..

อึบ!

"??" ไม่ได้ตกใจแค่กุ๊บกิ๊บหรอก คีตะก็ตกใจ อยู่ดีๆ เธอก็ทิ้งตัวลงนั่งบนตักของเขา

เราทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย เอาวะด้านได้อายอด หวังว่าคงไม่ถูกถีบออกจากห้องนะ..

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 25

    "พอแล้วจ้ะอาจารย์อยากให้คุยกันดีๆ ก่อนนะ""จะให้คุยดีๆ ได้ยังไงคะอยู่ๆ ก็หาเรื่องข่มขู่ว่าเราแอบขโมยของตัวเอง มีบัตรจริงหรือเปล่ายังไม่รู้เลย""ถ้าฉันไม่มีแล้วฉันจะบอกว่ามีทำไมล่ะ""ก็ไม่มีปัญญาจ่ายค่าอาหารไง แต่แผนของเธอก็ได้ผลนะ มีอัศวินขี่ม้าขาวยื่นมือเข้ามาช่วย""เอาเป็นว่าแก้วใสยอมให้ค้นกระเป๋าใช่ไหม" อาจารย์ก็อยากให้จบเรื่องนี้ ถ้าอีกฝ่ายยอมก็คงต้องค้นกันก่อน"อาจารย์คิดเหรอคะว่าค้นตอนนี้บัตรเครดิตจะยังอยู่" วาดฝันไม่คิดว่าคนที่เอาไปจะนำติดตัวมาอีกแน่เพราะมันผ่านไปเป็นวันๆ แล้ว"แล้วจะเอายังไงล่ะ อันนี้ก็ไม่ได้อันนั้นก็ไม่ได้มาหาเรื่องคนอื่นเขาไปทั่ว ค้นเลยสิ" แก้วใสดึงกระเป๋าขึ้นมาแล้วก็เทของออก จากกระเป๋าสะพาย เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์นานาช่วยค้นดูอีกแรง ส่วนวาดฝันไม่แตะหรอก เพราะรู้ว่ามันไม่ได้อยู่ในนั้นอยู่แล้วจนเวลาผ่านไปเรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ เพราะแก้วใส่ไม่ยอม ถ้าปล่อยไปเดี๋ยวเพื่อนก็ว่าตัวเองเป็นคนทำจริง ก็เลยต้องเล่นใหญ่หน่อยทางผู้บริหารระดับสูงของมหาวิทยาลัยเลยต้องลงมาเคลียร์เรื่องนี้เอง เพราะถ้าเรื่องถึงตำรวจมหาวิทยาลัยก็จะเสียชื่อเสียงไปด้วย ยิ่งนักข่าวกำลั

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 24 //18+

    "อื้อ..อ้ะ..อ่ะ.." กำลังตั้งรับหวังให้เขากระแทกลงมาเต็มที่ แต่ชายหนุ่มก็ผ่อนแรงอีกครั้ง "คุณหมอคะ..อือ..""หือ ซี๊ดด" ชายหนุ่มไม่ได้หยุดแต่ก็หาจังหวะ เพราะกลัวถ้าเสียดสีเยอะไปเดี๋ยวเป็นแผลอีก"ขอแรงกว่านี้อีกค่ะ ซี๊ด""แรงกว่านี้อีกเหรอ..ไหวแน่นะ" เพราะนี่มันครั้งที่สองที่เธอเจอแบบหนักหน่วง ครั้งแรกก็ได้เลือดมาทีหนึ่งแล้ว"ไหวค่ะ" มือเรียวจิกลำแขนแกร่งเบาๆ เพราะเธอเห็นในคลิปว่ามือของฝ่ายหญิงชอบจิกตรงนั้นของผู้ชาย มันคงเพิ่มอารมณ์ให้ผู้ชายแน่เลย จากทีแรกลงแรงแค่เบาๆ แต่พอถูกกระแทกก็เผลอลงแรงที่ปลายนิ้วแบบลืมตัว"ซี๊ดดด"สะโพกหนากระแทกแบบเน้นๆเข้าไปหลายทีต่อหลายที"ได้อีกค่ะคุณหมอ อื้ออ""ซี๊ดดดด ยังได้อีกเหรอ" จังหวะที่เธอขอ เขาสัมผัสได้ว่าเธอก็เสร็จไปแล้วนี่ แต่ทำไมยังขอได้อีก เพราะในร่องนั้นมีน้ำเจือปนออกมาเยอะมาก..และเขาก็เริ่มทนไม่ไหว "อาา าา า" เสียงปล่อยลมออกจากปากเพื่อระบายความเสียวที่มันอัดแน่นคีตะรีบดึงอวัยวะส่วนนั้นออกมาหลั่งน้ำด้านนอกพอหลั่งน้ำเสร็จ คนร่างสูงก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ แบบหมดเรี่ยวแรง ยืนผ่าตัดมาตลอดทั้งวันยังต้องมาใช้แรงกับเรื่องบนเตียงอีก ที่จริงจังหวะที่เขาผ่อน

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 32 //18+

    วาดฝันลองค้นดูในกระเป๋า สะพายเผื่อว่าเธอเผลอวางไว้ในนั้น แต่ไม่ได้รูดบัตรหลายวันแล้ว ตั้งแต่ตอนซื้อชุดนักศึกษาและก็ของจำเป็น"ตกลงยังไงกันคะ ถ้าหาบัตรเครดิตไม่เจอใช้แบบสแกนจ่ายก็ได้นะคะ" เพราะบัตรเครดิตยังไงก็ผูกไว้กับแอปธนาคารแต่ปัญหามันคือบัตรนั้นไม่ได้เป็นชื่อเธอน่ะสิ จะเอามาใส่ในเครื่องได้ยังไง"ค่าใช้จ่ายโต๊ะนี้ผมรับผิดชอบเอง"จากที่กำลังลุ้นวาดฝันอยู่ทุกคนที่นั่งอยู่โต๊ะนั้นหันมองมาอีกทิศทางหนึ่งวาดฝันก็มองเช่นกัน แต่พอเธอมองหน้าเขาแล้วก็อดมองไป ดูหน้าผู้หญิงที่มากับเขาด้วยไม่ได้"ทำไมคุณหมอถึงต้องจ่ายให้ด้วยคะ" ..และมันก็เป็นแบบที่วาดฝันคิดไว้ ผู้หญิงของเขาคงไม่ปลื้มแน่แต่คีตะไม่ได้สนใจนุ่นเลย เขาล้วงเอาบัตรเครดิตอีกใบส่งให้กับพนักงานไปรูด "..เช็คบิลทั้งสองโต๊ะเลยนะครับ""ค่ะ" พนักงานรับบัตรเครดิตนั้นมาแล้วก็รีบไปเช็คบิล"แต่เราเพิ่งมานะคะคุณหมอ" นุ่นมองไปดูเจ้าของวันเกิดที่ไม่มีปัญญาจ่ายค่าอาหาร ด้วยสายตาที่ใครมองก็รู้ว่าอาฆาตมาก"ผัวเมียเขาจะมีเรื่องกันไหมเนี่ย" เพื่อนๆ กระซิบพูดกัน คนที่ผู้หญิงคนนั้นเรียกว่าคุณหมอ คงเห็นว่าพวกเธอไม่มีเงินจ่ายก็เลยเข้ามาจ่ายให้"เรียบร้อย

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 22

    ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 22"วาดฝันเธอมองอะไรเป่าเทียนสิ" เพื่อนกลัวมีเรื่องกับโต๊ะนั้น เพราะเห็นวาดฝันเอาแต่มองไปเพิ่งอธิษฐานขอให้ได้ครองรักกับผู้ชายที่เธอรู้สึกดีด้วย แต่ยังไม่ได้เป่าเทียนเค้กวันเกิดเลย ก็เห็นเขามาทานข้าวกับผู้หญิงอีกคน..แล้วแบบนี้คำอธิษฐานของเธอจะสัมฤทธิ์ผลไหม"คุณหมอมองอะไรคะ" คนที่มาทานข้าวด้วยเห็นว่าคู่เดทมองไปแต่โต๊ะนั้น"คุณอยากทานอะไรก็สั่งได้เลย""นุ่นไม่รู้ว่าร้านนี้อะไรอร่อย คุณหมอช่วยสั่งให้นุ่นทีได้ไหมคะ""ช่วยแนะนำอาหารให้คุณผู้หญิงคนนี้หน่อยครับ" คีตะหันไปบอกพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ข้างๆ "ขอให้มีความสุขมากๆ นะเพื่อนรัก" เพื่อนหลายคนต่างก็อวยพรวันเกิด แต่ทำไมวาดฝันถึงรู้สึกขนลุก เพราะพวกเขาเห็นเธอเป็นเพื่อนรักตั้งแต่เมื่อไรอาหารที่สั่งก่อนหน้านั้นเริ่มทยอยมาบริการโต๊ะที่จัดวันเกิด"โอ้โหสั่งเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เดี๋ยวเราจะเอาเงินที่ไหนจ่ายเนี่ย""ใครเป็นคนสั่งวะ""เลี้ยงวันเกิดทั้งทีก็ต้องกินให้อิ่มหน่อยสิ""แก้วใสอย่าบอกนะว่าแกเป็นคนสั่ง" แก้วใสก็คือคนที่ตามวาดฝันไปโรงพัก และเป็นคนที่เตือนเพื่อนว่าวันนี้เป็นวันเกิดของวาดฝัน"นานๆ ทีออกมากินเลี้ยงกัน ทำไ

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 21

    ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 21วาดฝันเดินอ้อมมารอรถอีกฟากฝั่งหนึ่งของโรงพยาบาล เพราะถ้าไปนั่งรอที่เดิมคุณหมอออกมาต้องเห็นเธอนั่งอยู่ตรงนั้นแน่หึ..เธอนี่ก็สำคัญตัวมากไปไหมวาดฝัน เขามีธุระต้องไปทำ แถมยังมีคนรอติดต่อผู้หญิงไว้ให้ด้วย เขาจะมาสนใจอะไรเธอนักหนาหญิงสาวเรียกรถประจำทางแถวนั้นพามาส่งที่คอนโด ..พอลงจากรถใบหน้างามก็มองขึ้นไปดูคอนโดที่สวยหรู เขาให้ขนาดนี้แล้วจะไปน้อยใจอะไรให้เขา ได้แต่บอกตัวเองว่าอยู่ในที่ของเธอตามที่เคยสัญญาไว้ แต่ตอนนั้นเธอไม่มีความรู้สึกอะไรกับเขานี่ ทำไมตอนนี้ถึงรู้สึกหายใจไม่สะดวกเลย ถ้าวันหนึ่งเขาเจอผู้หญิงที่ใช่แล้วเธอล่ะจะอยู่ยังไง"เป็นคอนโดของใคร" พอวาดฝันขึ้นคอนโดไปคนที่นั่งมองอยู่หน้ารถก็ถามลูกน้อง"ไม่แน่ใจครับว่าเธอพักอยู่ห้องไหน แต่คอนโดนี้อาจารย์หมอพ่อของคุณหมอคีตะก็เป็นเจ้าของอยู่หนึ่งห้องครับ""อะไรนะ?" ทีแรกพ่อเลี้ยงอิทธิพลแค่สงสัย แต่แบบนี้ชัวร์แล้วล่ะ ว่าคุณหมอคงเลี้ยงดูเด็กสาวคนนี้ แต่คงเก็บไว้แค่คลายอารมณ์ เพราะถ้าไม่งั้นหมอคีตะก็คงบอกว่ามีแฟนแล้ว"กลับไปโรงพยาบาลก่อน" คอนโดนี้มีหน่วยรักษาความปลอดภัยอย่างดี ถ้าจะเข้าไปก็คงยากหน่อย นอกเสียจากว่

  • ยั่วรักคุณหมอคีตะ   บทที่ 20

    ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 20วาดฝันรีบออกมาหน้าโรงพักเพื่อเรียกรถประจำทาง ชีวิตนี้เหลือแต่พ่อคนเดียวญาติที่ไหนก็ไม่มียืนรออยู่ครู่หนึ่งก็เห็นวินมอเตอร์ไซค์วิ่งผ่านมา..[หน้าศาล]"......." ลงจากรถพอตรงเข้ามาก็เห็นคนที่พ่อคิดจะเอาชีวิต แต่ดวงมันคงยังไม่ถึงฆาตลูกถึงมารับเคราะห์นี้แทนพ่อเลี้ยงอิทธิพลที่กำลังยืนคุยกับทนายฝ่ายของตนอยู่ กรอกหางตามองมาเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเดินไปอีกนิดหนึ่งเธอก็เห็นภรรยาของท่านนั่งรออยู่หน้าห้องพิพากษาวาดฝันพนมมือไหว้อยู่ห่างๆ เพราะเห็นว่าท่านมองมา ถ้าท่านไม่รับไหว้เธอคงอายมาก เพราะตอนนี้เธอเป็นจุดสนใจของหลายคนเลยแหละแม่เลี้ยงกนกจันทร์พยักหน้าตอบเล็กน้อยวาดฝันละสายตาจากแม่เลี้ยงก็มองหาทนายความ คนที่จะว่าความคดีให้พ่อ พอเห็นว่าท่านเดินเข้ามาหญิงสาวก็.."อ้าวทนาย..ว่าไงบ้าง" แต่วาดฝันยังไม่ได้ทักพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็ทักก่อน"สวัสดีครับพ่อเลี้ยง"วาดฝันถึงกับเสียหน้าเมื่อทนายความฝ่ายจำเลยหันไปคุยแบบนอบน้อมกับฝ่ายตรงข้ามพวกเขารู้จักกันเหรอ แล้วคุณทนายความจะเต็มร้อยกับพ่อของเราไหม"ถ้าจบงานนี้แล้วเชิญคุณทนายไปทานข้าวที่บ้านร่วมกันนะ""ขอบคุณมากครับพ่อเลี้ยงที่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status