บทที่ 120

"ซี๊ดดด ทำไมคุ้นจังวะ" ความใหญ่โตถูกสอดใส่เข้าไปได้เพียงแค่ไม่ถึงครึ่ง เขาก็ขยับออกมาแล้วดันเข้าไปอีกรอบ "อาาาา ไม่ได้ เราจะทำแบบนี้ไม่ได้" ชายหนุ่มรีบถอดมันออกมาก่อน เพราะคิดว่าที่ตัวเองทำไปมันไม่ถูกต้อง ในใจยังคิดถึงเธออยู่แล้วจะมาทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง

แต่เขายังติดใจตรงรสชาติ และรูปลักษณ์ที่ได้สัมผัส มันคล้ายกันมาก

เอาวะเปิดไฟดูให้มันชัวร์ๆ เลยดีกว่า เพราะเริ่มจะจำได้แล้วว่าตัวเองขึ้นมาบนห้องนี้คนเดียว แล้วผู้หญิงที่กำลังมีอะไรด้วยเป็นใครล่ะ

"หือ??" พอเปิดไฟเห็นว่าเป็นใครเจ้าพิภพก็รีบปิดไฟทันที นี่แสดงว่าเขาให้เพื่อนมาส่งผิดบ้านเหรอ?

"ใคร??" ตอนไฟสว่างความสว่างนั้นแยงผ่านม่านตาที่ปิดอยู่จนทำให้เธอรู้สึกตัว "กรี๊ดด อืมม" เธอรู้สึกได้ว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องนี้ด้วย แต่จะเรียกให้คนมาช่วยก็ไม่ทันแล้ว เพราะอีกคนเข้ามาประชิดตัวเธอได้เร็วมาก

"ผมเอง" เขารีบบอกไปก่อนที่เธอจะตกใจมากกว่านี้

"คุณ?"

"ใช่ผมเอง"

"ฉันคิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ"

"ผมเมาก็เลยมาผิดที่"

"ปล่อย!" มือที่ล็อกตัวเธออยู่ยังไม่ปล่อย ถึงแม้เขาไม่บอกว่าเมาก็รู้แล้วเพราะกลิ่นมันฟ้องขนาดนี้ "ตอนนี้รู้ตัวแล้วนี่คะว่ามา