เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่9 ต้องสั่งสอนเด็กดื้อ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-12 21:05:41เช้าวันต่อมาหลังจากลืมตาตื่นขึ้นก็ไร้บุคคลที่ทำให้ฉันต้องปวดร้าวไปทั้งตัวแบบนี้ก่อนที่จะนึกย้อนไปเมื่อก่อนเพราะเขาทำแบบนี้เสร็จเขาไม่เคยหายไปไหนเลยและดูแลอยู่เสมอ แต่วันนี้และครั้งนี้เขากลับทำแล้วทิ้งไปอย่างหน้าตาเฉยแบบนี้
ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นพยายามพาตัวเองลุกไปอาบน้ำแต่งตัวและรีบไปมหาวิทยาลัยทันทีเพราะกลัวว่าพี่ชายจะมารับและเห็นสภาพอันไม่สู้ดีแบบนี้เอาจนได้
"เห้ยวีไปโดนอะไรมา"
"ฉันไม่ค่อยสบายอ่ะแล้วลื่นอ่ะ"ฉันเลือกที่จะตอบเพื่อให้ความสบายใจกับเพื่อนสนิทไปเพราะมันเป็นครั้งแรกที่ฉันต้องออกมาทั้งๆ ที่เป็นสภาพแบบนี้
"ไหวไหมวะแก ไข้ก็ไม่มีไปหาหมอไหม"
"ไม่เป็นอะไรเดี๋ยวก็หาย"
"อ่าฉันซื้อมาให้ กินรองท้องก่อนแกยังไม่ได้กินอะไรมาเลยหนิ"
"ขอบใจนะ"ฉันตอบออกไปแบบนั้นและจัดการนั่งกินข้าวที่เพื่อนซื้อมาต่อไปทันที
บทล่าสุด
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่37 END
เช้าวันต่อมาหลังจากเมื่อคืนที่เราสองต่างพากันพูดคุยเคลียร์ใจกันไปจนเกือบเช้าเลยด้วยซํ้า และเช้าวันนี้ฉันก็ดันมีเรียนเช้าอีกต่างหากกว่าจะได้เดินทางออกมาจากห้องก็ใช้เวลานานมากอยู่พอสมควรเพราะคนตัวสูงที่เอาแต่รั้งฉันไว้ไม่ยอมปล่อยให้ออกมาจากห้องสักที"ทำไมมาสายจังนะแก ฉันรอจนรากจะงอกอยู่ละ""โทษทีแก""เดี๋ยวเรียนคาบนี้เสร็จไปหาอะไรกินกัน อยากกินอะไรหวานๆอ่ะเติมความหวานหน่อย""อื้ม เอาสิ"พอบอกออกไปแบบนั้นพวกเราก็ก้มหน้านั่งเล่นโทรศัพท์กันไปเพื่อรอเวลาที่จะเข้าไปเรียนในคาบที่จะถึงในเร็วๆนี้ ความสงบเงียบที่ไม่จบไม่หายเมื่อจู่ๆก็ได้มีนํ้าจากไหนไม่รู้สาดเข้ามาใส่ฉันเต็มๆจนเปียกไปหมดตั้งแต่หัวจรดเท้าและสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เจอตอนนั้นก็คือสิ่งเดียวกันเมื่อคนที่ได้กระทำกับฉันแบบนั้นคือผู้หญิงคนเดิมที่แอบชอบพี่เซเธนอยู่นั่นเอง เธอยืนกอดอกมองหน้าฉันด้วยความไม่พอใจก่อนที่ทางฉันเองจะ
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่36 คู่หมั้น
"วีจะไม่หมั้นค่ะ วีคิดมาดีแล้วและตอนนี้วีก็ยังลืมคนเก่าไม่ได้ค่ะ วีว่าถ้าวีหมั้นก็อาจจะทำให้พวกเราสองตระกูลเกิดปัญหากันได้ในอนาคตแน่นอนค่ะ"".....//....."ความกล้าบ้าบิ่นค่อยๆ หายไปเมื่อความเงียบมาปกคลุมแบบนั้นก่อนที่ฉันเองจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นไปมองด้านหน้าที่ตอนนี้เป็นพ่อกับแม่ของพี่เซเธนที่เปิดประตูเข้ามารวมถึงพ่อกับแม่ฉันอีกด้วยที่ตอนนี้อีกคนกำลังยืนอ้าปากค้างกันอยู่อย่างตกใจ"คือ.....""ขอโทษนะครับที่มาช้า ผม.......น้องวี"นํ้าเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยดังออกมาจากด้านหลังก่อนที่เขาเองจะรีบวิ่งเข้ามาสวมกอดทันทีพร้อมกับนํ้าตาของเขาที่ไหลรินออกมาแบบนี้ทุกคนในที่นั่นต่างพากันเงียบนิ่งยืนมองสองชายหญิงที่ต่างพากันโอบกอดกันไปพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึงและโหยหากันทั้งคู่แบบนี้ ทุกคนรับรู้ความรู้สึกที่ผ่านมาของทั้งสองว่ามันเกิดอะไรขึ้นและทั้งสองรู้สึกยังไงเลยไม่ได้พูดหรือทำอะไร
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่35 พี่นน
พอถึงวันที่ต้องไปดูตัวคู่หมั้นแล้วจริงๆ นั้นฉันก็แทบจะไม่ทันได้ตั้งตัวเลยด้วยซํ้าและยังคงมีอาการซึมๆ เศร้าๆ อยู่ตรงนั้นไปอย่างหมดเรี่ยวแรงในขณะที่คุณแม่กำลังแต่งหน้าให้กับฉัน"ยิ้มหน่อยสิวี""วีไม่พร้อมเลยค่ะ"ใบหน้าซึมๆ ที่เหม่อลอยแบบนี้แต่ก็ปฏิเสธและเลื่อนออกไปไม่ได้เลยด้วยซํ้าเพราะฉันขอเลื่อนไปตั้งหลายรอบแล้วและทางนั้นก็เช่นกัน น่าจะเป็นความรู้สึกเดียวกันในตอนนี้ที่รู้สึกเหมือนกันกับฉันแน่นอนที่ต้องฝืนใจหมั้นกับคนที่ไม่ได้รักแบบนี้"แม่คะ วีไม่อยากหมั้นแล้ว""แต่วีเลือกและตัดสินใจไปแล้วนะลูก""วี....""ลองไปดูตัวก่อนดีไหมวี ถ้าไม่ถูกใจแม่ยอมที่จะไม่ให้ลูกหมั้น แต่วีเชื่อแม่เถอะนะว่าคนนี้ลูกอาจจะเปลี่ยนใจแน่นอน"พอแม่บอกออกไปแบบก็ไม่ได้ช่วยทำให้ฉันคลายใจลงได้เลยด้วยซํ้าและยังคงนั่งรอให้แม่แต่งหน้าทำผมให้จนเสร็จ
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่34 สั่งสอน
หลังจากวันนั้นฉันก็แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไรเลยด้วยซํ้าเพราะฉันเอาแต่ซึมๆ เศร้าๆ เหม่อลอยอยู่เสมอ พ่อกับแม่และพี่ชายของฉันต่างก็พาฉันออกมาเที่ยวนอกบ้านอยู่ตลอด แต่ฉันก็เหม่อลอยและไม่มีสมาธิอยู่ดีกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแบบนั้น"อ้าววีมากินข้าวก่อนสิลูก""วีไม่หิวค่ะคุณแม่""อีกแล้วนะคนสวยหนูรู้ไหมว่าหนูโทรมไปมากเลยนะลูก""นั่นสิวีแม่ทำของโปรดเราด้วยนะ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จพี่ไปส่ง"ฉันต้องยอมจำใจที่จะนั่งกินข้าวอีกครั้งอย่างฝืนๆ ที่จะกินไปเพราะตอนนี้จะให้กินอะไรก็กินไม่ลงจริงๆฉันไปมหาลัยเหมือนปกติและพยายามหลีกเลี่ยงในการเจอพี่เซเธนให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาที่ดูซึมและโทรมลงเอามากๆ เลยด้วยซํ้า ใบหน้าหล่อเหลาก็เริ่มมีหนวดเคราขึ้นไม่ได้โกนออกเลย ทรงผมที่รกรุงรังไม่ได้ตัดหรือเซทให้ดีขึ้นเหมือนแต่ก่อนจนบางทีฉันก็อยากจะถอดใจและเดินเข้าไ
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่33 คิดถึงน้อง
หลังจากที่ตื่นขึ้นมาและพบเข้ากับความว่างเปล่าก็ทำเอาผมถึงกลับใจคอไม่ดีเอามากๆ และพอมองไปที่นาฬิกาตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเย็นแล้วด้วย ผมรีบลุกขึ้นเดินออกไปตามหายัยตัวเล็กทั่วทุกมุมห้องเพราะคิดว่าเธอคงยังไม่ไปไหนในตอนนี้"วีนัสหนูอยู่ไหนคะ วีนัส"เมื่อไม่มีเสียงตอบกลับนั้นผมก็รีบวิ่งไปที่ห้องของเธอทันทีอย่างไม่รอช้าพร้อมกับบัตรเปิดประตูเข้าห้องของเธอด้วยเช่นกันและพอเปิดเข้าไปดูก็พบกับความว่างเปล่าของห้องพร้อมกับข้าวของทุกอย่างด้วยเช่นกัน"หนูหายไปไหนวีนัส อย่าพึ่งทิ้งพี่ไปตอนนี้ได้ไหมพี่ยังไม่พร้อม"ผมรีบวิ่งกลับไปที่ห้องอีกครั้งเพื่อหยิบโทรศัพท์โทรหาเธอ แต่ทว่ากลับไม่มีการตอบรับเลยสักครั้งและแอปพลิเคชันต่างๆ เธอก็เหมือนจะบล็อกผมไปแล้วเช่นกันทุกช่องทางทำเอาผมหมดปัญญาแล้วจริงๆ ก่อนที่สายตาจะหันไปมองเห็นโน๊ตที่แปะไว้ที่โคมไฟข้างเตียงผมค่อยๆ หยิบมันมาอ่านด้วยความกล้าๆ กลัวๆ และแอบหวังว่าคงเป็นโน๊ตบอกไว้ล่วงหน้าและคิดว่าเธอจะกลับมาหาผมอีกครั้ง แต่ไม่
รัก(ไม่)ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• ตอนที่32 ลาก่อน
"อ้าวน้อง บังเอิญจังเลยนะครับ"เสียงคุ้นเคยที่ได้ยินทำเอาฉันตื่นได้จริงๆ และพยายามเหงยหน้าขึ้นไปมองใครอีกคนที่อยู่ด้านข้างและพบเข้ากับพี่ชายคนนั้นที่ฉันเดินชนเมื่อเข้านั่นเอง"พี่ก็อยู่คอนโดนนี้หรอคะ""ใช่ครับ บังเอิญจังเลยนะคะ""นั่นสิคะ เมื่อเช้าหนูขอบคุณพี่มากๆ เลยนะคะที่ช่วยหนู""ไม่เห็นเป็นอะไรเลยครับ เออ....ถ้าไม่เป็นการรบกวนพี่ขอไอจีเราหน่อยได้ไหมครับ"ตอนแรกฉันก็ลังเลใจเล็กน้อยก่อนที่จะตัดสินใจให้ไอจีเขาไปเพราะยังไงก็ไม่ได้เดือดร้อนอยู่แล้วกับการให้ช่องทางการติดต่อแบบนี้ตึง"หนูขอตัวก่อนนะคะ"ฉันเอ่ยลาเขาไปและเดินออกไปจากลิฟต์อย่างไร้เรี่ยวแรงและเดินเข้าไปในห้องก่อนที่จะพบเข้ากับพี่ชายของตัวเองที่ตอนนี้กำลังยืนทำอาหารอยู่ที่ครัวในชุดนักศึกษา
บางทีคุณอาจจะชอบ
เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก72.0K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.5K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn45.4K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย23.9K viewsรักวุ่นวายของยัยนักเขียน
หลงเวลา /จู้หมิง412 viewsสยบหัวใจยัยตัวร้าย
ดอกอ้อลู่ลม1.4K viewsเลิกตื๊อสักทีผู้ชายเฮงซวย ฉันคนนี้มีสามีใหม่แล้ว
เล่อเอิน1.1K viewsอ้อนรักคุณสามีแสนดี
อิสระ&ชน352 views
