ตอนที่ 15 | วันพิพากษา

หลังจากจัดการกับมาร์คัสในนรก ออสตินและอาคินเดินทางกลับขึ้นมายังโลกมนุษย์แต่พวกเขาไม่ได้มีเวลาให้พักผ่อน ทันทีที่ปรากฏตัวบนพื้นโลก ทั้งสองพบว่าปีศาจจำนวนมากหลุดออกมาจากรอยแยกที่เชื่อมระหว่างโลกมนุษย์และขุมนรก

เสียงกรีดร้องของผู้คนดังระงม ปีศาจตัวใหญ่และตัวเล็กเพ่นพ่านไปทั่วเมือง สร้างความเสียหายและความโกลาหล

" เราต้องรีบกำจัดพวกมันให้หมดก่อนที่ทุกอย่างจะพังมากกว่านี้! " ออสตินกล่าวขณะเรียกอาวุธคู่ใจของเขาออกมา

ส่วนทางด้านอาคินก็ใช้พลังแห่งการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว จัดการกับปีศาจตัวเล็กที่วิ่งพล่านไปทั่ว เขากระโจนไปมาระหว่างอาคาร ใช้ดาบเงินแทงและฟันปีศาจจนหายวับไปทีละตัว

ออสตินเผชิญหน้ากับปีศาจระดับสูงที่มีพลังแข็งแกร่งกว่า เขาใช้เปลวเพลิงจากพลังลูซิเฟอร์เผาผลาญปีศาจเหล่านั้น บ้างก็ใช้เวทมนตร์ปิดกั้นทางหลบหนี บังคับให้พวกมันต่อสู้กับเขาจนถึงที่สุด

ปีศาจบางตัวพยายามจะหลบหนีไปยังเขตที่มีผู้คน แต่ทั้งออสตินและอาคินทำงานเป็นทีมอย่างยอดเยี่ยม คอยสกัดพวกมันไม่ให้หนีออกไปสร้างความเสียหายเพิ่มเติม

ในกลุ่มปีศาจที่หลุดออกมา มีหนึ่งตัวที่โดดเด่นและทรงพลังที่สุด มันคือ " เมธัส " ปีศาจยักษ์ที่มีร่างกายมหึมาและเกราะเหล็กหนาหุ้มตัว.........

" นี่คงเป็นหัวหน้าของพวกที่หลุดออกมา " อาคินกล่าวพลางหลบการโจมตีของเมธัส

" ถ้าจัดการมันได้ ที่เหลือก็แตกสลายไปเหมือนกัน " ออสตินตอบพร้อมร่ายเวทมนตร์ยิงเปลวเพลิงใส่เมธัส

เจ้าเมธัสส่งเสียงคำรามก้องก่อนจะพุ่งเข้าใส่ทั้งคู่ด้วยความเร็วที่ไม่สมกับร่างกายขนาดมหึมาของมัน ออสตินและอาคินต้องแยกกันโจมตีคนละด้านเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของมัน

อาคินตัดสินใจเด็ดขาดใช้ดาบเงินฟันเกราะของเมธัสจนเกิดรอยร้าว ส่วนออสตินใช้พลังแห่งลูซิเฟอร์สร้างเปลวเพลิงที่แผดเผาร่างกายของมัน

“ล่อมันที!!” ออสตินตะโกนบอกอาคินอย่างดัง

อีกฝายพยักหน้าตอบรับทันที พลางเร่งความเร็วเข้าหาเมธัสและโจมตีอย่างต่อเนื่องจนในที่สุดมันก็หันไปสนใจเขาจนได้.......

" ตายไปพร้อมกับนายใหญ่ของแกซะ! " ออสตินร่ายเวทมนตร์ครั้งสุดท้าย เปลวเพลิงสีดำพุ่งเข้าใส่เมธัสอย่างรุนแรงจนมันล้มลงไป

เมื่อเมธัสถูกกำจัด ปีศาจที่เหลือเริ่มอ่อนแรงและสลายหายไปจนหมดในไม่ช้า.............

หลังจากที่ความวุ่นวายสิ้นสุดลงและเมืองกลับสู่ความสงบ ลูซี่ตัดสินใจว่าเธอจะไม่ยอมเป็นเพียงผู้เฝ้าดูอีกต่อไปแต่จะเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยออสตินอย่างเต็มที่

ในค่ำคืนอันสงัดที่เต็มไปด้วยแสงดาว ลูซี่เดินเข้ามาหาออสตินที่นั่งอยู่กลางห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เขาสร้างขึ้น หวังจะให้ที่นี่เหมือนเรือนหอของพวกเขา

" ออสติน! หนูตัดสินใจแล้วนะ ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร หนูจะไม่ยอมให้คุณสู้คนเดียวอีกต่อไป " ลูซี่พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

" ลูซี่ พลังของเธอยังไม่เสถียร เธอเพิ่งผ่านอะไรมาหนักมาก ฉันไม่อยากให้เธอต้องรับภาระเพิ่มอีก " ออสตินมองลูซี่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความลังเลและห่วงใย

" แต่คุณลืมไปหรือเปล่า ว่าหนูไม่ได้เป็นคนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว? " ลูซี่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมกับแสงเรืองรองในดวงตาของเธอ ดวงตาแห่งเอเดนส่องประกายเจิดจ้า

ออสตินเกิดอาการลังเลเพราะเธอกลัวว่าจะเกิดผลกระทบขึ้นมาอีกแต่เมื่อเห็นสายตาของลูซี่ที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขาก็ยอมแพ้ให้เธอได้ทำตามความต้องการ

" พลังของคุณคือกุญแจสำคัญมากที่จะช่วยรักษาสมดุลระหว่างโลกมนุษย์และขุมนรก หนูจะปลดผนึกให้คุณกลับมาเป็นลูซิเฟอร์ที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง "

ลูซี่เริ่มต้นพิธีปลดผนึก ดวงตาแห่งเอเดนเปล่งแสงสีทองออกมา เธอโน้มตัวจุมพิตที่หน้าผากของออสตินขณะที่พลังงานอันบริสุทธิ์ไหลผ่านจากเธอเข้าสู่ตัวเขา......

ในขณะเดียวกัน ออสตินรู้สึกได้ถึงพลังอันมหาศาลที่ไหลเวียนในตัวเขาอีกครั้ง เปลวเพลิงสีดำปรากฏขึ้นรอบตัวเขาและปีกสีแดงเพลิงคู่ใหญ่ค่อย ๆ กางออกจากด้านหลัง

“เห็นไหม หนูทำได้” ลูซี่กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่ว ใบหน้าสวยประดับรอยยิ้มที่อ่อนโยน เธอเกิดอาการเซเล็กน้อยเพราะด้วยความล้าแต่ยังดีที่มือหนาของออสตินประคองเอาไว้

" ลูซี่ ขอบคุณนะ " ออสตินตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใยพลางดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้แน่น

" ฉันสัญญา...ฉันจะใช้พลังนี้ปกป้องเธอและทุกคนที่สำคัญ ฉันจะไม่ปล่อยให้ความมืดเข้ามากลืนกินโลกนี้ได้อีกต่อไป "

เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูขาวด้วยความอ่อนโยน เขารู้ว่าเธอคือคนสำคัญที่ทำให้เขากลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง........

ลูซี่เองก็กระชับอ้อมกอดของเขาอย่างแน่นเช่นกัน แม้จะอ่อนล้า แต่เธอก็รู้ว่าเธอได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง............

ในค่ำคืนนั้นพลังของลูซิเฟอร์ที่กลับคืนมาถือเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของการต่อสู้ที่ใหญ่กว่า แต่ครั้งนี้ออสตินไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป เพราะลูซี่พร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างเขาในทุกย่างก้าวของชีวิต

เมื่อทุกสิ่งสงบลง ก็ถึงเวลาที่ต้องตัดสิน ออสตินได้รับการเรียกตัวจากสวรรค์ในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด เสียงระฆังแห่งสวรรค์ดังขึ้นก้องไปทั่ว ทั้งโลกมนุษย์และขุมนรกต่างรู้สึกได้ถึงการสั่นสะเทือนของจักรวาลที่ยิ่งใหญ่

ออสตินและลูซี่ที่กำลังจะก้าวขึ้นเตียงนอนถึงกับต้องหยุดชะงัก เมื่อจู่ๆ ร่างกายของเขาก็เปล่งแสงราวกับถูกดึงดูดด้วยพลังอันศักดิ์สิทธิ์ มันสว่างมากทำให้รอบตัวของทั้งคู่เปรียบเสมือนยืนอยู่ท่ามกลางสวรรค์

" เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ? " ลูซี่ถามด้วยความตกใจ มองใบหน้าหล่อของชายหนุ่มด้วยความมึนงงปนสงสัย

" พวกเขาเรียกแล้ว...ถึงเวลาที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับการพิพากษาครั้งสำคัญ " ออสตินตอบด้วยน้ำเสียงสงบแต่ในแววตาของเขามีความกังวลที่ปิดไม่มิด มือหนาจับกำชับมือเล็กเอาไว้แน่นไม่อยากปล่อยมือของเธอเลย

" ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง หนูอยู่ข้างคุณเสมอ " เธอเขย่งปลายเท้าขึ้น มือโอบรอบต้นคอแกร่งของเขาในขณะที่ออสตินเองก็โน้มลงมาจูบเบาๆ บนริมฝีบางของเธอ

ออสตินและอาคินปรากฏตัวต่อหน้าบัลลังก์ของผู้พิพากษาแห่งสวรรค์ เหล่าทูตสวรรค์มารวมตัวกันทั้งจักวาลรายล้อมกันอย่างพร้อมเพรียม สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังออสตินด้วยความเคร่งขรึม

ผู้พิพากษาแห่งสวรรค์เริ่มต้นกล่าวถึงความผิดของออสตินในอดีต ตั้งแต่การลุกฮือขึ้นต่อต้าน การท้าทายอำนาจและการกลายเป็นลูซิเฟอร์ผู้ล่มสวรรค์............

" แต่จากการกระทำในครั้งนี้ ทั้งโลกมนุษย์และนรกได้รับการช่วยเหลือจากเจ้า เจ้าพิสูจน์แล้วว่าแม้ในความมืด เจ้าก็ยังมีแสงสว่างที่หลงเหลืออยู่ " จากน้ำเสียงที่แข็งกร้าวในตอนแรกอ่อนลงอย่างชัดเจนราวกับให้อภัยอย่างหมดสิ้น

ส่วนทางด้านออสตินและอาคินก็ยังคงยืนฟังอย่างเงียบๆ ด้วยความตั้งใจ แม้ในใจก็ลุ้นอยู่ตลอดเวลาว่าคำพิพากษาจะเป็นยังไง

" ด้วยเหตุนี้!! คดีของเจ้าถือเป็นอันสิ้นสุดลง...ข้าจะให้เจ้าได้เลือกทางเดินของตัวเอง เจ้าจะกลับมาสู่สวรรค์ในฐานะผู้พิทักษ์แห่งแสง หรือจะปกครองนรกต่อไปในฐานะราชา "

อาคินถึงกับระบายยิ้มออกมาอย่างดีใจ ในที่สุดเพื่อนของเขาก็พิสูจน์ตัวเองได้สำเร็จ และเขาก็จะเคารพการตัดสินใจของสหายรักไม่ว่าออสตินจะเลือกแบบไหน เขาก็พร้อมอยู่เคียงข้าง

" ข้าขอปกครองนรกต่อไป " ออสตินตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น

คำตอบนั้นทำให้ทั้งเหล่าทูตสวรรค์และผู้พิพากษาหันมามองเขาด้วยความสงสัย............

" นรกคือที่ของข้าและมันยังต้องการผู้นำที่เข้มแข็งเพื่อรักษาสมดุล ข้าจะปกครองพวกปีศาจ ไม่ให้พวกมันขึ้นมาทำลายล้างหรือคุกคามโลกมนุษย์ได้อีกต่อไป "

" เจ้ามีสิทธิ์เลือกและเราจะยอมรับคำตัดสินใจของเจ้า ขอให้เจ้าทำหน้าที่อย่างที่เจ้าสัญญาไว้ " ผู้พิพากษาแห่งสวรรค์กล่าวอย่างเข้าใจในเจตนารมย์ของออสตินและพวกเขาก็เชื่อว่าอีกฝ่ายทำได้

ในเวลานี้ออสตินไม่ได้เป็นเพียงลูซิเฟอร์ผู้ถูกพิพากษาอีกต่อไป แต่เขาได้กลายเป็นราชาแห่งนรกผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ปกป้องทั้งโลกมนุษย์และนรกจากการล่มสลาย ขณะเดียวกันเขาก็ได้สัญญากับตัวเองว่าจะรักและซื่อสัตย์กับลูซี่ แม้ครั้งแรกเขาคิดแค่อย่างจะหลอกใช้เธอแต่ตอนนี้เขาได้พิสูจน์แล้วว่าเขาคิดผิด เธอเป็นมากกว่าพันธสัญญา เป็นมากกว่าแสงสว่างที่เขาต้องการ ตอนนี้เขาอยากได้มากกว่านั้น อยากให้เธออยู่เคียงข้างเขาตลอดไป