Share

ตอนที่ 6 Spark

last update Last Updated: 2025-07-28 18:07:40

Spark

ตอนแรกฉันก็กะจะดื่มต่ออีกสักหน่อย แต่สุดท้ายก็โดนน้องเขาลากออกจากร้านอยู่ดี แถมพี่กานยังบอกว่ารอบนี้พี่เลี้ยงเองอีกต่างหากสรุปแล้วมีความสุขแบบไม่เสียเงินสักบาทจริง ๆ

“เอากุญแจมา ผมขับให้” เสียงของน้องเวย์เอ่ยมาพลางยื่นมือมาตรงหน้าและฉันก็มอบกุญแจรถให้แต่โดยดี เพราะฉันเมาขนาดนี้คงไม่ขับรถหรอก

“คอนโดพี่ อยู่ที่ไหนผมจะไปส่ง” ฉันหันไปยิ้มให้คนขับก่อนจะแชร์โลเคชั่นเข้าไปที่จอมอนิเตอร์ของรถทันที จากนั้นน้องเขาก็ตั้งใจขับรถไม่ได้หันมาสนใจฉันอีก แต่ท่าทีแบบนี้แหละที่ทำให้ฉันอดมองน้องเขาไม่ได้มันกร้าวใจสุด ๆ

ขับรถมาได้สักพักก็ถึงคอนโดของฉันตอนแรกน้องเขาจะเดินกลับ แต่เป็นฉันเองที่รั้งแขนของน้องเขาไว้ พลางทำใบหน้าออดอ้อนเท่าที่คนอายุ 27 ปีจะทำได้

“ไปส่งพี่ถึงห้องหน่อยสิ พี่เมาอยู่นะ” น้องเวย์ทำหน้าถมึงทึงใส่ แต่สุดท้ายก็มาส่งถึงห้องอยู่ดี เพียงฉันเปิดประตู ฉันเขามีท่าทีจะหันหลังกลับ แต่ฉันไม่ยอมหรอกเพราะจู่ ๆ หัวใจฉันมันก็เต้นระริกยิ่งกว่าเดิมจนทำเรื่องที่ถ้าไม่เมาก็จะไม่ทำเด็ดขาด อย่างเช่นกระชากดึงตัวน้องเวย์เข้าห้องก่อนจะปิดประตูห้องดัง

‘ปัง!!!!’

“ทำแบบนี้คือ.....”

“อยู่เป็นเพื่อนพี่คืนหนึ่งสิ นะ นะ” ฉันคล้องคอน้องเวย์พลางแหงนหน้ามองด้วยนัยน์ตาเว้าวอนกับคนสูงโปร่งตรงหน้า

“ในฐานะ...???” น้องเวย์หันหน้ามาตั้งคำถามกับฉัน

“อะไรก็ได้ จะให้พี่เป็นพี่สาวก็เป็นให้ได้ จะให้เป็นคู่นอนก็เป็นให้ได้ แค่อยู่กับพี่ พี่เหนื่อยนะ ไม่อยากอยู่คนเดียว”

ฉันคล้ายวงแขนลงก่อนจะเดินเป๋ไปทิ้งตัวที่โซฟาห้องรับนั่งเล่น

“นั่งดี ๆ” น้องเวย์ไม่พูดเปล่า เขาลงมานั่งข้าง ๆ ฉันก่อนจะดึงเดรสที่ถกขึ้นจนเห็นชั้นในตัวบางให้เข้าที

“ดื่มน้ำหน่อยมั้ย เห็นสภาพแล้วดูไม่ได้”

“ชิส์ ทำไมพี่มันไม่น่ากินเหรอ ใช่สิไม่ใช่สาวเอ๊าะ ๆ จะกลับก็ได้นะพี่จะไปส่ง” ฉันเริ่มหงุดหงิด อ่อนไหวหนักทำท่าจะลุกจากโซฟาเพื่อไปเปิดประตูให้น้องเขากลับ แต่จู่ ๆ ก็ถูกคนที่นั่งอยู่รั้งดึงข้อมือจนเซถลาไปหาน้องเขา แถมจัดท่าให้ฉันนั่งบนตักเขาอีก

“งอนอะไร...” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทำเอาใจฉันที่กำลังครุกรุ่นเหลวเป็นน้ำ

“ไม่ได้งอน”

“แต่ตอนนี้ ท่าทีมันบอกว่างอนหรือจะเถียง” น้องเวย์ก้มหน้าเข้าใกล้หน้าฉันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่รดหน้ากันถี่ ๆ ทำเอาเห่อร้อนไปทั้งตัว

“ก็น้องเวย์ชอบทำตัวเหมือนรังเกียจตัวพี่”

 “ถ้ารังเกียจจะมานั่งถึงในห้องนี้มั้ยล่ะ พี่ก็ออกจะฉลาดแค่นี้คิดไม่ได้”

“โหยยยยย แรงมว๊ากกกกก”

“จะไปนอนมั้ยผมพาไป”

“ไม่นอน!!!” ฉันตอบเสียงแข็งพลางมองหน้าน้องเวย์

“แล้วจะให้ผมอยู่ทำมะเขืออะไร”

“จูบพี่หน่อย” ฉันเอามือคล้องคอน้องเวย์พลางทำหน้าจริงจัง

“เอาจริง???” น้องเขาเลิกคิ้วมองหน้าฉันอีกครั้ง

“อื้อ...ยิ่งกว่าจริง อ่อยจนท้อแล้วเนี่ย” และฉันก็ทำหน้าจริงจังตอบไป

สิ้นคำตอบฉัน มือหนาของน้องเขาข้างหนึ่งที่กำลังจับสะโพกฉันอยู่ก็เคลื่อนย้ายมากุมที่ท้ายทอยก่อนจะกดใบหน้าของฉันให้เข้าใกล้เขา ริมฝีปากเราเริ่มสัมผัสกัน พูดตามตรงนี้เป็นจูบครั้งแรกของฉันเลย

ตอนแรกฉันเป็นคนเว้าวอนต้องการจูบก็จริง ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ คนตรงหน้ากลับหนักหน่วงกว่าที่คิด ภาพที่วาดไว้คือ จูบแสนละมุนหอมหวาน แต่เปล่าเลย นี่มันจูบดูดวิญญาณชัด ๆ ริมฝีปากบางของฉันทั้งถูกขบ ดูด ดึงจนแดง เรียวลิ้นร้อนของน้องเขาก็ดุนเข้าไปในโพรงปากฉันอย่างตั้งใจ มันร้อนแรงชนิดที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะทำให้เสียวซ่านได้ขนาดนั้น ในหัวสมองมีแต่รักใส ๆ หัวใจสี่ดวง แต่ตอนนี้มันกลายเป็นรักร้อนแรงดังไฟแผดเผาของจริง

น้องเวย์ผละจูบออกเพราะเห็นว่าฉันเริ่มใช้มือดันหน้าอกน้องเขาพลางครางในลำคอ ‘อื้อ..อื้อ’ เป็นระยะ

‘แฮ่ก...แฮ่ก’ แน่นอนว่าฉันหายใจไม่ทันก็มันเป็นจูบครั้งแรกนินา

แขนแกร่งข้างหนึ่งของน้องเขารัดเอวฉันแน่น ใช้นัยน์ตาคมเข้มมองมาที่นัยน์ตาฉันอย่างตั้งใจ มุมปากยกยิ้มพลางเลียลิ้นไปตามเรียวปากของตน

‘โอ๊ย อกอิแป้นจะแตก โดนเด็กอ่อยมันรู้สึกแบบนี้นิเอง’

“พอใจรึยัง” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถามแต่ดวงตาก็ยังฉ่ำกว่าปกติ

“พอใจค่ะ” ฉันยิ้ม ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างบีบแก้มทั้งสองข้างของน้องเวย์  ก่อนที่จะพยายามลุกออกจากตักน้องเขาเพราะกลัวน้องเวย์จะหนัก แต่สุดท้ายก็ถูกแขนแกร่งรั้งให้ให้อยู่ตามเดิม ฉันหันไปเลิกคิ้วมองคนตรงหน้า

“ไม่หนักเหรอ พี่จะลุกให้ไงคะ”

“ทำให้อยากแล้วจะหนีไปได้ไง” แขนแกร่งที่โอบเอวฉันเลื่อนขึ้นไปจับใต้ราวนมอย่างจงใจจนฉันต้องหันไปมอง

“อยาก?? แบบไหนล่ะ”

“ก็แบบนี้ไง” น้องเวย์ไม่พูดเปล่าแต่ใช้มืออีกข้างลูบไล้ไปตามขาขาวเนียนของฉันอย่างตั้งใจทำเอาสองมือของฉันที่คล้องคออยู่ก็ยิ่งรัดน้องเขาแน่น  ยิ่งตอนที่มือหนาเลื่อนมือขึ้นมาจนสัมผัสกึ่งกลางกายของฉันที่ยังมีชั้นในตัวบางกั้นอยู่

“อ่ะ...เดี๋ยวสิ” ฉันสะดุ้งจนรัดน้องเขาแน่นมากขึ้น แต่แทนที่น้องเวย์จะหยุด ดันขยับมือสัมผัสตรงนั้นถี่ขึ้นจนฉันหายใจแรงไปตามสัมผัสวาบหวามนั่น

“แกล้งพี่ทำไม”

“ไม่ชอบรึไง”

“มันก็.....”

“อยากต่อมั้ยล่ะ หรือพอแค่นี้” พอน้องเวย์พูดให้เป็นทางเลือกว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ ตัวฉันก็คิดหนักว่าถ้าฉันไปต่อมันจะทำให้ความสัมพันธ์ถลำลึกไปมากกว่าที่เป็นรึเปล่า ฉันค่อนข้างกลัวความผิดหวัง แต่ถ้าเอาอารมณ์เป็นที่ตั้งก็อยากไปต่ออยู่แล้ว

“แล้วเต็มใจทำให้มั้ยพี่ไม่บังคับ” ฉันพูดเสียงกระเส่า กระซิบข้างหูก่อนจะงับใบหูน้องเขาไปหนึ่งที

น้องเวย์ไม่ตอบอะไรกลับมา แต่สัมผัสส่วนล่วงกลับเป็นคำตอบได้อย่างดี สองมือของน้องเวย์ขยับต่างหน้าที่กันไป มือหนึ่งแหวกชั้นในตัวบางสัมผัสกลีบหวานที่เริ่มมีน้ำรักชุ่มฉ่ำ ส่วนอีกมือบีบเฟ้นหน้าอกฉันอย่างร้อนแรง พลางดึงสายชุดเดรสและสายชั้นในละออกจากไหล่ฉันทำให้หน้าอกคู่สวยปรากฏต่อหน้าน้องเวย์เต็มตา

ฉันเบือนหน้าหนีอย่างเขินอาย นิ้วมือเขาที่แทรกตัวในโพรงอ่อนนุ่มเข้าออกยิ่งทำให้ฉันขยับสะโพกหนี แอ่นหน้าอกด้วยความซ่าน คนตรงหน้าที่ตอนแรกพรมจูบไปทั่วลำคอระหงส์ พอฉันซ่านจนแอ่นอกขึ้นก็เปลี่ยนไปโลมเลียเนินนมไปมาก่อนจะใช้อุ้งปากครอบงำยอดถันอย่างเอาแต่ใจ

“อ่า...น้องเวย์พี่....”

“ทำไม เสียวเหรอครับน้ำเต็มมือผมเนี่ยเห็นมั้ย” น้องเขาไม่พูดเปล่ากลับโชว์นิ้วของตัวเองที่เต็มไปด้วยน้ำหวานของฉัน ทำเอาฉันอายจนมุดหน้าเข้าอกแกร่งของเขา

“แกล้งพี่อ่ะ”

“หึ...นี่ยังแค่เริ่มต้นผมจะแกล้งพี่อีกเยอะ” น้องเขาวางตัวฉันนอนราบไปกับโซฟา ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของฉันให้เหลือแค่ร่างเปลือยเปล่า แน่นอนว่าแม้แต่ชั้นในตัวบางกับบราก็ไม่เหลือให้ฉันได้บดบัง น้องเวย์นั่งแทรกกลางระหว่างขาของฉันก่อนจะแยกมันกว้าง อาย ฉันอายมาก นอกจากกลีบหวานจะอ้าซ่าแล้วเมื่อลมแอร์พาดผ่านทำเอาจนกระตุกตัวขนลุกซู่ชูชัน

“ดะ..เดี๋ยวเวย์.... ตรงนั้นมัน....อ่าห์..” ฉันไม่ได้เตรียมใจมาก่อน ว่าจะมาเห็นภาพนี้ตรงหน้า  ใบหน้าหล่อเหล่าที่ทำให้ใจเต้นระริกนี้ กำลังก้มลงไปกึ่งกลางกายของฉัน สันจมูกโด่งแตะเข้ากับจุดคริตอริส ทำให้ฉันต้องยกสะโพกหนี แต่เพราะแขนแกร่งทั้งสองข้างของเขาล็อกขาทั้งสองข้างของฉันไว้มีเหรอที่จะขยับหนีได้

เรียวลิ้นร้อนสากของน้องเวย์ลากผ่านไปตามร่องกลีบฉ่ำทำเอาฉันแทบคลั่งหลั่งน้ำรักออกมาไม่ขาด เสียงที่พยายามกลั้นมันไว้ตอนนี้กลับครางออกมาระงมอย่างไม่อาย

‘ใช่แล้ว นี่คือประสบการณ์เซ็กซ์ครั้งแรกในรอบ 27 ปีของฉันตั้งแต่เกิดมามันเกินคำบรรยายไปมาก ทำให้รู้ว่า ทฤษฎีหรือจะสู้ลงมือปฏิบัติ อ่านฉากอิโรติกในนิยายยังไม่รู้สึกเสียวซ่านเท่าสัมผัสจริงจังที่โดนกระทำอยู่ตรงนี้’

กะหล่ำหมี

นิยายเรื่องนี้อัปจบแน่นอน ฝากด้วยนะคะ หมาเด็กคลั่งรักพี่สาวคนสวย

| 1
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 23 หนทางรักษา

    หนทางรักษาเมื่อฉันกลับไปที่ห้องพักแพทย์ ก็ทำการค้นหาโรงพยาบาลและแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางที่คุณหมอท่านนั้นแนะนำมาทันที“ประเทศนี้คุ้น ๆ แฮะ เดี๋ยวนะหรือว่าฉันจะให้แพรวช่วยได้ ครอบครัวแพรวอยู่ทางโน้นนินา” พอฉันนึกออกก็โทรหาแพรวทันทีOi : แกอยู่ไหนแพรวแพรววี่ : ว่าไงออยฉันก็อยู่ที่ห้องพักในตึกจิตเวชนะสิOi : ว่างออกมาเจอกันตอนนี้หน่อยมั้ย ด้านล่างตึกแกก็ได้แพรววี่ : ได้สิOi : เดี๋ยวเจอกันหลังคุยไลน์กันเสร็จฉันก็ปรี่ตัวไปตึกจิตเวชทันทีซึ่งแพรวเองก็นั่งตรงม้าหินอ่อนด้านล่างตึกรออยู่แล้ว แพรวที่เห็นฉันหน้าตาตื่นมาก็ทำหน้าตกใจ“เป็นอะไร หรือน้องเวย์เขา....”“ยังไม่ถึงขั้นนั้น แต่อาการก็ไม่ดีจริง ๆ น้องยังไม่ฟื้นสติเลย”“ใจเย็น ๆ ฉันว่าต้องมีวิธีรักษา”“เพราะพอมีทางแม้จะหนึ่งเปอร์เซ็นต์ฉันก็จะทำเนี่ยแหละ แพรวแกต้องช่วยฉันนะ”“จะให้ฉันช่วยไงละออย ถ้าฉันช่วยได้ฉันก็จะช่วย”“ฉันจำได้ว่าแกเคยอยู่ประเทศนี้มาก่อนใช่ไหม” ฉันยื่นมือถือที่มีรายละเอียดของโรงพยาบาลและผู้เชียวชาญให้แพรวดู"อืม..ใช่นี่มันประเทศที่ญาติฉันอยู่เอง บ้านเกิดของอาเอ็ดเวิร์ดล่ะ ฉันก็จบหมอจากมหาวิทยาลัยที่นั่น โรงพยาบาลนี้

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 22 เจียนตาย

    เจียนตาย“เวย์ลูกน้า...เขา...เขา ฮือ..” ยังไม่พฉันจะได้ฟังคำตอบจากแม่ของ เวย์ คุณน้าเขาก็ร้องไห้ออกมาเสียก่อน พานทำให้ฉันอกสั่นขวัญแขวนไปหมด“คุณน้าใจเย็น ๆ นะคะ เกิดอะไรขึ้นกับเวย์คะ”“ลูกน้า...ถูกรถชนบาดเจ็บสาหัสอาการหนัก 50/50 หนูออยน้าจะทำยังไงดี ฮือ....”“คุณน้าอยู่โรงพยาบาลไหนคะ ออยจะรีบไปด่วนเลยค่ะ”มือไม้ฉันสั่นไปหมด เมื่อแม่ของเวย์บอกว่าเขาถูกรถชนยังไม่ฟื้น ตอนนี้เวย์ถูกพาส่งโรงพยาบาลที่ฉันทำงานอยู่ ฉันจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สุภาพพกบัตรเข้างานไปด้วย เผื่อจะช่วยคุณน้าดำเนินการอะไรได้บ้างฉันขับรถเหยียบคันเร่งด่วนจี๋มือไม้สั่น พยายามตั้งสติแม้ดวงตาจะมีน้ำตาเล็ดลอดซึมออกมาบ้าง แต่ฉันจะร้องไห้โฮไม่ได้เด็ดขาดเพราะฉันยังหวังว่าเขาจะไม่เป็นไรเมื่อมาถึง ฉันวิ่งหน้าตาตื่นไปยังแผนกห้องฉุกเฉิน บุคลากรหลายคนเดินมาถามฉันมากมายว่าเกิดอะไรกับฉัน ซึ่งเอาจริงฉันไม่สามารถตอบพวกเขาได้เพราะไม่งั้นฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่แน่ณ.ห้องฉุกเฉินฉันเดินมองหาคุณน้าทั่วบริเวณ จนพบผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งก้มหน้ากุมขมับ ดวงตาแดงก่ำรับ เธอดูไม่ได้แก่มากขนาดนั้นน่าจะอ่อนกว่าแม่ฉันสักเล็กน้อยแน่นอนฉันเองก็กล้า ๆ กล

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 21 สุขสันต์วันเกิด

    สุขสันต์วันเกิดฉันถึงกับแข้งขาอ่อนไร้เรี่ยวแรง หายใจรัวระรินแต่ถามว่ามีความสุขมั้ยก็ต้องตอบว่ามีความสุขมาก ๆ เขาโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูฉันก่อนจะหอมฟอดใหญ่ไปทั่วแก้ม“ดีขึ้นรึยังครับ”“ก็ดีขึ้น แต่พี่ไม่มีแรงยืนเลย”“พี่ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวผมจัดการเอง กอดคอผมไว้ก็พอ” เขาพูดจบ ก็ยกตัวฉันขึ้นในท่าลิงอุ้มแตง ฉันกอดคอเขาแน่นเพราะกลัวตกมาก แต่สองมือแกร่งของเขาก็โอบอุ้มฉันไว้อย่างนี้“อ่ะ...นี่มัน” ฉันรับรู้ได้ถึง ปลายหัวหยักของเขาที่ตอนนี้จ่ออยู่ช่วงล่างของฉันก่อนมันจะค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา“อั่ก...” เชี่ยเอ้ย..ลึกจนจุกไปหมด“พั่บ...พั่บ...พั่บ” เขาจับสะโพกของฉันขึ้นลงตามจังหวะของตนยิ่งเขาใกล้ถึงฝั่งเท่าไหร่เขาก็ยิ่งขยับฉันเร็วขึ้น แต่เพราะท่านนี้มันต้องใช้แรงมาก เสียงครางกับเสียงหอบหายใจของเขาก็แรงปะปนกันไปหมด“ผมไม่ไหวแล้วพี่...อึก...อื้อ...” เขากระตุกตัวแรงก่อนจะกอดร่างฉันแน่นจนแทบหายใจไม่ออก ก่อนจะอุ้มฉันเดินไปที่ห้องนอนแล้วทิ้งร่างลงไปที่เตียงพร้อมกัน...“พอก่อนพี่เหนื่อย ขอพักนะ”“ได้...ผมก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นแต่ถ้าพี่ตื่นมาเมื่อไหร่จัดไปอีกรอบ ผมซื้อมาเยอะต้องใช้ให้คุ้ม”“คนบ้า!!!”

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 20 อดอยากปากแห้ง

    อดอยากปากแห้ง‘บรืน...บรืน’ เวย์กับฉันขับรถออกจากบ้านของฉัน ฉันที่นั่งอยู่ข้างคนขับได้ปรับเบาะเอนลงก่อนจะนอนอย่างสบายใจจนคนขับข้าง ๆ หันมามองเสี้ยววิก่อนจะหันกลับไปขับรถต่อฉันนั่งไถ่มือถือเล่นในขณะที่รถยังคงแล่นไปตามถนนสายหลักมุ่งกลับคอนโด แต่แล้วเวย์ก็จอดรถเทียบข้างทางก่อนจะหันมาเอ่ยถามฉัน“ผมจะแวะร้านสะดวกซื้ออะไรไรหน่อยมั้ย”“ไม่ล่ะที่ห้องพี่ยังพอมีพวกเครื่องดื่ม ขนม”“งั้นเดี๋ยวมา รอในนี่ก่อนแล้วกัน”“อื้อ” ฉันหันไปพยักหน้าให้เวย์ก่อนที่จะสนใจไถ่มือถือต่อ นั่งรอไม่นานก็กลับมาพร้อมกับของมากมายในถุง จากนั้นเขาก็โยนมันไปเบาะนั่งด้านหลัง“ซื้ออะไรมากมายเนี่ย จะเอากลับคอนโดเหรอ”“ใช่ แต่เป็นคอนโดพี่นะ คืนนี้ผมจะนอนด้วย” ฉันที่นอนไถ่มือถืออย่างสบายใจ ถึงกับดีดตัวลุกนั่ง“หืม วันนี้จะมานอนด้วยเหรอ ทำไมล่ะ” ฉันหันไปจ้องคนข้าง ๆ“แล้วนอนไม่ได้รึไง” คนหน้าหล่อหันมายักคิ้วเป็นเชิงตั้งคำถาม“ก็ไม่ใช่ว่านอนไม่ได้ แต่งงไง ว่าทำไมถึงอยากนอนด้วยวันนี้”“ไม่อยากนอนกับแฟนแล้วจะให้ไปนอนกับผู้หญิงที่ไหนหรือว่า...โอ๊ย พี่ดึงหูทำไม” พอเวย์พูดคำว่าผู้หญิงที่ไม่ได้หมายถึงฉันขึ้นมาพานทำให้หัวฉันเดือดปุด

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 19 เปิดตัว

    เปิดตัวห้องนอนหลังจากปะทะคารมกับพ่อแม่ไปแล้ว ฉันก็ขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองก่อนจะทิ้งตัวลงเตียงพลางหยิบมือถือขึ้นมาดูว่า เวย์ส่งข้อความมาบอกรึยังWAY : ผมถึงคอนโดแล้วOi : [อิโมจิ โอเค] [อิโมจิเศร้า]WAY : พี่เป็นอะไรOi : เวย์ คือว่า....เฮ้อ..WAY : หืม เป็นอะไรครับไม่สบายอะไรรึเปล่าOi : เมื่อกี้พ่อแม่พี่เห็น เราสองคนบนรถWAY : แล้ว???Oi : ไม่ตกใจรึไง พี่แทบคอขาดบาดตายเลยนะWAY : พ่อแม่พี่ไม่ชอบผม??Oi : ไม่ใช่แบบนั้น เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เวย์ว่างมั้ย แต่ถ้าเวย์ไม่ว่างพี่ก็ไม่ว่าอะไรWAY : ว่าง พรุ่งนี้เจอกัน งั้นรีบนอนเถอะยิ่งดื่มหนักมาอยู่Oi : โอเค คิดถึงนะคะฉันวางมือถือไว้บนหัวเตียงก่อนจะนอนไปทั้งแบบนั้น ดูซกมกใช่มั้ยล่ะ จริง ๆ ฉันไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยนะ แต่วันนี้เพราะดื่มหนัก โดนกดดัน พานทำให้ไม่มีแรงเลย ดังนั้นทำแบบนี้สักวันจะเป็นไรไปจริงมั้ย (Zzz)ฉันตื่นเช้าลุกขึ้นมา ขยี้ตาเบา ๆ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู ให้ตายเถอะเกือบ 10 โมงแล้วเหรอเนี่ยปกติแม่ต้องขึ้นมาเรียกกินข้าวเช้าไม่ใช่รึไงฉันเกาหัวหงึก ๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำแปรงฟันหยิบเสื้อยืดเน่า ๆ กางเกงสั้น ที่ใส่ประจำตอนอยู่บ้าน รวม

  • วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ    ตอนที่ 18 โดนตั้งด่านสืบสวน

    โดนตั้งด่านสืบสวน“คนขี้เซาครับตื่นได้แล้ว” เสียงทุ้มหล่อปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์ ฉันขยี้ตาเบา ๆ ก่อนจะมองตาปรือไปที่เวย์ ก่อนจะเบือนสายตามองไปด้านหลัง“อ่า ถึงบ้านพี่แล้วเหรอ”“ผมมาถูกทางไหม ใช่บ้านพี่รึเปล่า”“อืม บ้านพ่อแม่พี่เอง จอดตรงนี้แหละ เดี๋ยวพี่เดินเข้าไปเอง”“...”“ไม่โกรธใช่มั้ย รอให้พี่คุยกับพ่อแม่พี่ก่อนไว้จะพามาเที่ยวบ้านพี่นะ”“ก็ไม่ได้ว่าอะไร” เวย์พูดแบบนั้นก็จริง แต่หน้าฟ้องว่างอนมากจนฉันต้องใช้สองมือจับใบหน้าเขาให้หันมาที่ฉัน“เวย์ มองพี่”“หืม...”“พี่รักเวย์นะคะ แน่นอนว่าถ้าคนนั้นจะเป็นใคร ต้องเป็นเวย์แน่นอนให้เวลาพี่หน่อย”“รู้แล้วนา...รีบเข้าบ้านเถอะครับ”“บอกไม่โกรธ แล้วทำไมไล่พี่เหรอ”“ไม่ได้ไล่” เขาพยายามจะฉีกยิ้มให้ฉันสบายใจแต่ดูไงก็เหมือนเด็กงอนเอาแต่ใจอ่ะ“เราจะไม่ได้เจอกันสองวันไม่คิดจะหอมก่อนพี่ลงรถรึไง” สิ้นคำฉันเวย์ใช้สองมือหนากุมใบหน้าฉันก่อนจะประกบริมฝีปากหนาลงทาบกับริมฝีปากบางของฉันอย่างเร็วจนฉันไม่ทันตั้งตัวเวย์ดูด ดึงริมฝีปากฉันอย่างเอาแต่ใจด้วยความรุนแรงปลางสอดลิ้นสากรุกล้ำโพรงปากฉัน พยายามกวัดเกี่ยวลิ้นบางฉันอย่างร้อนแรงจนฉันต้องสอดมือไปใต้รักแ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status