Masuk
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท
Terakhir Diperbarui : 2024-12-18
18
Share:
Lapor
ติวเตอร์ หนุ่มหล่อ นิ่ง กวนเฉพาะกับเพื่อนสนิท อายุ 20ปี ไอที ปี3 ขับรถเล่นเป็นงานหลัก เปิดร้านเหล้าคืองานอดิเรก แก๊งค์หนุ่มโสด: ติวเตอร์, นาย, กาย มินนี่ สาวสวย สดใส อายุ 20ปี ไอที ปี3 โสดเพราะมีคนคอยกันท่า แก๊งค์สาวใส: มินนี่, ลลิล, มาย เขาและเธอ คือเพื่อนสนิท ต่างคนต่างแอบรัก ต่างคนต่างแอบหวง แต่เพราะต่างคนต่างปากไม่ตรงกับใจ... ใครจะข้ามเฟรนด์โซนได้ก่อนกัน #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์(ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558
Lihat lebih banyakBab 1
บทที่1
กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง
"อเมริกาโน่เย็นไม่หวานหนึ่ง" เสียงทุ้มและเสียงหวานใสพูดขึ้นพร้อมกันทันทีที่เห็นหน้า หนุ่มหล่อเข้มยิ้มมุมปาก ให้กับเพื่อนสนิทที่อยู่ตรงหน้าเพราะความรู้ใจของเธอ เธอคือเพื่อนสนิทของเขา เธอคือคนที่ทำให้เขาพูดมากกว่าหนึ่งประโยค แค่กับเธอคนเดียวเท่านั้น "เดี๋ยวมินไปเสิร์ฟให้ เตอร์ไปนั่งกับพวกนั้นก่อนสิ" "ไม่อ่ะ เตอร์จะจับตาดูว่ามินแอบใส่อะไรในแก้วเตอร์รึป่าว" ฉันได้แต่ยู่ปากมองบนใส่เพราะขี้เกียจเถียงกับเขา "หึ" แต่เหนื่อยกว่าการชงกาแฟให้เขาก็คือการที่ผมของฉันโดนนิ้วเรียวยาวของเขาดึงเล่นไปมาไม่หยุด "กาแฟพร้อมเสิร์ฟค่ะ คุณลูกค้า" " ขอบคุณคร้าบบ" ปึก โอ้ย!! "นี่เตอร์ จะหยุดทำไมไม่บอก" ฉันที่มัวแต่เดินก้มหน้าถอดผ้ากันเปื้อนก็ต้องชนกับแผ่นหลังแกร่งของเขาอย่างจัง "เดินไม่ดูเอง ยัยซื่อบื่อ" ผมเลิกคิ้วคมใส่เธอเพราะอยากจะแกล้งเธออีกสักหน่อย ยิ่งตากลมโตมองขวาง ปากเล็กเล็กขมุบขมิบไปมา น่าแกล้งชะมัด "หึ" "เตอร์ ไปนั่งกับนายสิจะมาเบียดมินทำไม" "ก็เตอร์อยากนั่งตรงนี้" "ไอ้เตอร์ พวกกูกำลังชวนกันไปต่อร้านมึง โอเคมั้ย" เป็นกายที่เอ่ยชวนเพื่อนที่รู้ว่าไม่มีทางปฏิเสธ "อืม" ผมตอบไอ้กายไปแค่นั้น เพราะกำลังโฟกัสยัยซื่อบื่อที่กำลังหัวเราะคิกคักกับแก๊งค์เพื่อนสาวของเธอ ไม่รู้จะนัดกันซนอะไรอีก เรานั่งเล่นเรื่อยเปื่อยกันไปจนเวลาล่วงเลย ก็พากันแยกย้ายเพราะสาวสาวต้องกลับไปแต่งตัว มีแค่ผมที่นั่งรอมินนี่เก็บร้าน และพาเธอกลับไปพร้อมกัน เพราะคอนโดเธอและผมอยู่ที่เดียวกัน "ใส่ชุดนี้หรอมิน" "อืม นัดกับยัยลลิลยัยมายไว้" "ก็มีอยู่แค่นี้" ผมยืนมองชุดยัยซื่อบื่อก็อดหงุดหงิดไม่ได้ เกาะอกสีดำสั้นโชว์เอวบางกับกางเกงยีนส์สีเดียวกัน ไม่กลัวหนาวบ้างรึไง โซนโซน VVIP ที่ผมให้ลูกน้องเปิดไว้ให้เพื่อนทุกครั้งที่มา ฟรึ่บ! "อะไรเนี่ยเตอร์" "คลุมไว้" "มินนี่ แกจะปังกว่านี้ถ้าไม่มีแจ๊คเก็ตนั่น" "ฉันไม่อยากแย่งซีนพวกแกไง" ฉันได้แต่ตอบกลับลลิลกับมายไปแค่นั้น ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเตอร์จะต้องวุ่นวายกับเสื้อผ้าฉันทุกครั้งที่มาเที่ยว สามสาวพากันเต้นสนุกไม่มีใครยอมใคร ส่วนไอ้กายกับไอ้นายก็นั่งเหล่สาวตามสไตล์ พวกผมสามคนขึ้นชื่อว่าหล่อตัวพ่อติดท๊อปของมหาวิทยาลัย สาวๆพากันเข้าหา แต่ผมไม่มีเวลาสนใจผู้หญิงคนไหน แค่ขับรถรับส่งยัยซื่อบื่อไปเรียนไปคาเฟ่ของเธอและกลับคอนโดก็หมดหนึ่งวันของผมแล้ว ไหนจะร้านของผมที่ต้องดูแลอีก "ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ พวกแกสนุกกันไปก่อน เดี๋ยวฉันมา" กึก! "ขอโทษค่ะ/ครับ" อีกแล้วฉันเดินชนใครก็ไม่รู้แต่ว่าเขาหล่อใสมาก "คุณ เอ่อ.." "มิน" ยังไม่ทันที่ผู้ชายคนนั้นจะพูดอะไร เสียงเข้มที่ตามหลอนฉันมาสามปีก็ดังขึ้น "ซุ่มซ่ามอีกแล้วสิ เตอร์พามินไปเอง" พูดจบเขาก็ดึงแขนฉันให้เดินตามไป ฉันได้แต่หันไปยิ้มแห้งให้กับหนุ่มหล่อคนนั้น "พรุ่งนี้เตอร์จะพาไปตัดแว่นนะ มินจะได้ไม่ซุ่มซ่ามเดินชนใครอีก"Bab terbaru
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34
หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูนกันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"
Terakhir Diperbarui : 2024-12-18(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33
"ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่
Terakhir Diperbarui : 2024-12-18(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32
เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธานบริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที
Terakhir Diperbarui : 2024-12-17(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31
"ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม
Terakhir Diperbarui : 2024-12-17(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30
สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะวีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกงหนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต
Terakhir Diperbarui : 2024-12-17(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29
และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-16
Anda juga akan menyukai
Komen