เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-08 00:55:02Chapter 2
“แต่น่าเสียดาย น้องหนูจะไม่อยู่ทำอาหารให้พี่ยงค์กินแล้วนะจ๊ะ” เธอแสร้งพูดเสียงเศร้า
“ทำไมล่ะ น้องหนูจะไปไหนเหรอ?” หัวหน้าคนงานถามทันควัน
“ก็น้องหนูจะย้ายไปทำงานที่ไร่ปลายฟ้าน่ะสิจ๊ะ เจ้าของไร่ที่โน่นเขาให้เงินเดือนน้องหนูมากกว่าที่นี่ตั้งสามเท่า”
ประยงค์หูผึ่งแล้วมีอาการตกใจเมื่อรู้ว่าสาวช่างยั่วจะย้ายไปทำงานอีกไร่หนึ่ง ซึ่งเป็นไร่คู่อริของไร่พฤกษา
“น้องหนูจะไปจริงๆ เหรอ พี่ว่าอย่าไปเลย ทำงานที่นี่น่ะดีแล้ว?” เขาถามเพื่อความแน่ใจ พร้อมทั้งท้วงติง
“ไปจริงๆ สิจ๊ะพี่ยงค์ ทำงานที่นี่ได้เงินเดือนหกพัน ไปอยู่ที่ไร่โน้นได้ตั้งหมื่นแปด ใครบ้างล่ะจ๊ะที่จะไม่ไป”
“พี่คงคิดถึงน้องน้องหนูแย่เลย”
ประยงค์เอ่ยเสียงเศร้าที่จะไม่ได้เห็นหน้าคนที่เขารัก คนที่เขาตามจีบมานานสองสัปดาห์
“ก็ไม่เห็นยากเลยนี่จ๊ะ พี่ยงค์ก็ไปทำงานที่โน่นกับน้องหนูด้วย แค่นี้เราก็ได้เจอกันทุกวันแล้วจ้ะ” เธอเอ่ยบอกชายหนุ่มตรงหน้าแถมยังส่งสายตาหวานระยับให้อีกฝ่าย พร้อมกันนี้ยังขยับร่างกายเข้าไปใกล้ร่างสูง เกาะลำแขนเขาอย่างออดอ้อน
“นะจ๊ะพี่ยงค์ ย้ายไปทำงานกับน้องหนูนะจ๊ะ นะ นะพี่ยงค์คนดีของน้องหนู”
เธอเอ่ยเสียงหวานบาดใจ เขยิบร่างเบียดกระแซะร่างหนาให้มากกว่าเดิม ซบหน้าลงบนลำแขนของเขา ประยงค์ถึงกับใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ลำพังถูกเธอยั่วยวนเขาก็แทบจะหมอบอยู่ตรงหน้า นี่เธอเล่นอ้อนแบบเผาขน หัวใจของเขาอ่อนยวบ แต่ทว่าเจ้าของไร่พฤกษาก็มีบุญคุณกับเขามาก หากทิ้งงานไปกลางคันที่นี่อาจมีปัญหาได้ เนื่องจากใกล้วันเก็บผลผลิตเข้ามาทุกทีแล้ว
“แต่...แต่ว่าพี่กลัวคุณทอร์ชจะว่าพี่น่ะสิ ใกล้วันเก็บผลผลิตแล้วด้วย” เขาพูดอย่างสองจิตสองใจ
“แหม...พี่ยงค์ก็ คุณทอร์ชรวยจะตายไป อีกอย่างนึงนะคนงานก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ ขาดพี่ไปสักคนไร่นี้ไม่เจ๊งหรอจ้ะ นะจ้ะพี่ยงค์จ๋า ไปทำงานที่ไร่โน้นกับน้องหนูนะจ๊ะ”
เธอยังลากเสียงหวานโน้มน้าวหัวหน้าคนงานต่อไป แม้ว่าจะรู้สึกไม่ดียามที่แตะเนื้อต้องตัวเขามากเพียงใดก็ตาม ท่องเอาไว้ว่าเพื่องาน เพื่องาน คนที่ถูกอ้อนกำลังคิดหนัก ความอยากไปและไม่อยากไปเท่าๆ กัน
“แต่...พี่ พี่”
“ถ้าพี่ยงค์ไม่ไป แสดงว่าไม่รักน้องหนูจริง น้องหนูอุตส่าห์หน้าด้านหน้าทนชักชวนให้พี่ยงค์ไปอยู่ที่โน้นด้วย เพราะต้องการร่วมหอลงโลงกับพี่ แต่ถ้าพี่ไม่อยากอยู่กับน้องหนูก็ตามใจ น้องหนูไปอยู่คนเดียวก็ได้ค่ะ”
เธอใช้ไม้ตายไม้สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ได้ผล...คนที่ฟังอยู่ถึงกับตาค้าง ตกใจกับคำพูดของหญิงสาวร่างสวย
“มะ...หมายความว่ายังไง น้องหนูพูดอย่างกับว่ารักพี่” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“พูดแค่นี้ยังไม่รู้อีกเหรอจ๊ะพี่ยงค์ คนงานคนอื่นจีบน้องหนูตั้งเยอะแยะ แต่น้องหนูก็เลือกที่จะรักพี่ยงค์ แต่ถ้าพี่ยงค์ไม่รักน้องหนูเหมือนกับที่พูดกับน้องหนูบ่อยๆ พี่ยงค์ก็ไม่ต้องใส่ใจคำพูดของน้องหนูก็ได้ค่ะ”
เธอสะบัดมือที่จับลำแขนหนา พร้อมกับสะบัดร่าง สะบัดหน้าหนี คนตัวใหญ่กว่ารีบโอบกอดสาวขี้งอนในทันที เธอหันไปเบ้หน้าเล็กน้อยเมื่อตกอยู่ในอ้อมแขนของหัวหน้าคนงาน แต่ก็ต้องอดทนอดกลั้นที่จะไม่ผลักไสร่างของประยงค์ให้ออกห่าง เพราะอีกนิดเดียวแผนการของเธอก็จะสำเร็จแล้ว
“จ้ะๆ พี่จะย้ายไปทำงานที่ไร่ปลายฟ้ากับน้องหนู แต่ว่าคุณท็อปจะรับพี่หรือจ๊ะ?”
ข้อนี้เองที่เขาไม่แน่ใจ กลัวว่าไปกับเธอแล้วเขาจะไม่ได้ทำงานที่ไร่แห่งนั้น นั่นเท่ากับว่าเขาต้องตกอยู่ในสภาพตกงาน
“ไม่ต้องเป็นห่วงเลยจ๊ะพี่ยงค์จ๋า เรื่องนั้นไม่มีปัญหาค่ะ คุณท็อปฝากมาบอกคนงานทุกคนที่ไร่นี้ว่า ถ้าย้ายไปอยู่กับเขาที่โน่น เขาจะให้เงินเดือนเพิ่มเป็นสามเท่าทุกคนค่ะ” เธอพูดตามแผน
“ทุกคนเลยเหรอ คนงานที่ไร่ปลายฟ้าก็มีพอๆ กับที่นี่ แล้วจะรับคนงานเพิ่มทำไม?”
ประยงค์ถามอย่างคลางแคลงใจ น้องหนูทนความอึดอัดที่ตนเองอยู่ในอ้อมแขนของชายที่ไม่ได้หมายปองไม่ไหว ค่อยๆ ปลดลำแขนหนาออกอย่างสุภาพ ยืดตัวลุกขึ้นยืน แล้วหันหน้ามาเผชิญหน้ากับคนที่นั่งอยู่บนแคร่
“ตอนนี้คุณท็อปกำลังขยายไร่ค่ะพี่ยงค์ เขาเลยต้องการคนงานเพิ่ม ว่าไงจ๊ะตกลงจะย้ายไปอยู่ไร่โน้นกับน้องหนูหรือเปล่าจ๊ะ?”
เธอถามอีกรอบ ทำหน้าเศร้าราวกับว่าถ้าเขาไม่ไปเธอจะเสียใจมากมาย
“ถ้าเป็นอย่างนั้นไปก็ไปจ๊ะ น้องหนูอยู่ที่ไหน พี่อยู่ที่นั่น” เขาตัดสินใจในที่สุด
“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้าเจอกันที่ปากทางเข้าไร่นะจ๊ะ ถ้าพี่ยงค์ไม่มาแสดงว่าพี่ยงค์ไม่รักน้องหนู แล้วน้องหนูก็จะไม่ให้พี่ยงค์เห็นหน้าอีกเลย” เธอกำชับพร้อมข่มขู่
“ไปจ้ะ พี่จะไปรอน้องหนูก่อนเจ็ดโมงเช้าด้วย”
เขารีบพูดเพราะกลัวว่าสาวน้อยตรงหน้าจะโกรธแล้วทำตามที่พูดออกมาเมื่อครู่
“ดีมากค่ะพี่ยงค์ขา น้องหนูไปก่อนนะจ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน อ้อ!!...เย็นนี้น้องหนูจะทำกับข้าวพิเศษให้พี่ยงค์ทานนะคะ หมูทอดหมักนมสด”
น้องหนูพูดไปแอ่นหน้าอกไปทางประยงค์ที่นั่งกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะกินนมสดที่เย้ายวนตรงหน้าเต็มแก่ น้องหนูทั้งสวย รูปร่างอวบอิ่ม ผิวกายเนียนนุ่ม นมเป็นนมเนื้อเป็นเนื้อ ไม่แปลกที่ประยงค์กับคนงานในไร่ต่างหลงใหลและหมายปอง และนั่นทำให้งานของเธอง่ายขึ้น
นางยั่วจำเป็นเดินนวยนาดออกห่างต้นหูกวาง สถานที่ที่หัวหน้าคนงานที่รั้งตำแหน่งวิศวกรของไร่องุ่นนั่งทานข้าวเป็นประจำ เพื่อไปยังจุดหมายใหม่...เพิงพักคนงาน
บทล่าสุด
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 33
Chapter 33“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” เขาถามเพลงมีนาหลังจากที่ถอนจุมพิต“ก็ยังเจ็บอยู่ค่ะ แต่ไม่มากเท่าครั้งแรก” เธอตอบอย่างเอียงอาย หลบหลีกสายตาพราวระยับไปด้วยเพลิงพิศวาสของกวินภพ“ฉันเข้าไปจนสุดแล้ว เห็นมั้ยว่ามันไม่เจ็บอย่างที่เธอคิด”เวลานี้กลีบดอกกุหลาบช่องามของเธอ ขยายตัวโอบอุ้มกายชายจนหมดลำตัว ฝังลึกถึงสุดทางสวาท“ฉันจะเดินเครื่องเต็มที่แล้วนะ”ถ้อยคำของเขามาพร้อมกับการยืดลำตัวตรง ขยับเอวใหญ่ซอยตัวตนเข้าสู่ถ้ำสวรรค์แสนหฤหรรษ์ทันที เขาไม่เร่งร้อนที่จะเดินเครื่องเต็มกำลังเพราะรู้ว่าเธอยังใหม่สดในเกมกาม กวินภพจึงค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ถึงแม้ว่าในใจอยากจะอัดกระแทกเข้าใส่แบบถึงอกถึงใจมากกว่า ให้เพลงมีนาชินกับความแปลกใหม่ที่ได้รับเสียก่อน จากนั้นเขารับรองว่าจะทะลุทะลวงให้สมใจ“อ๊า...อา...อ๊า...คุณทอร์ช”เพลงมีนาครางกระเส่ารับความเสียวกระสันจากความเป็นชายที่ถาโถมเข้าสู่ร่างกายของตน ความเจ็บปวดที่ได้รับจางหายแทนที่ด้วยความสยิวซ่านเต็มรูปแบบ“โอ้ว...แน่นดีเหลือเกิน ช่องทางรักของเธอแน่นสุดๆ เลย พระเจ้า...มันอะไรอย่างนี้”ความตั้งใจของเขาที่ว่า จะค่อยๆ ขับเคลื่อนกามกิจอย่างเชื่องช้า กลับกลายเป็น
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 32
Chapter 32และแล้วเหมือนกับเขาจะทนไม่ไหว ดึงตัวตนออกมาจากปากสาวก่อนที่เขาจะเสียท่าให้มังกรน้อยพ่นน้ำลงลึกในลำคอของสตรีช่างยั่วคนนี้“ใช้ลิ้นกับมันสิ” เขาสั่งเธออีกครั้ง ซึ่งเธอเองก็ทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าไม่อาจปฏิเสธคำสั่งของเขาได้ มือเล็กทั้งสองจึงยกขึ้น ประคองสิ่งมหัศจรรย์ของเพศชายเอาไว้ในมือ“โอ้ว...โอ้ว...” กวินภพครางรับความเสียวในวินาทีแรกที่ปลายลิ้นกล้าๆ กลัวๆ ของเพลงมีนา แตะโดนส่วนปลายยอด ลิ้นเล็กที่ไม่ชำนาญในเกมกามตวัดไปมารอบๆ ปลายยอด วนเวียนอยู่อย่างนั้นจนเจ้าของความยิ่งใหญ่สูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน“อย่าเล่นแค่ตรงนั้น ไล้ลิ้นต่ำลงไปแล้วเลียไปรอบๆ”ครูที่ดีสอนสั่งลูกศิษย์แสนสวยที่ทำตามคำสั่ง เลื่อนปลายลิ้นต่ำลงมายังท่อนลำแข็ง วาดปลายลิ้นไปรอบๆ บางจังหวะเธอเกิดความหมั่นไส้คนชอบสั่ง จึงกัดและขบเม้มเบาๆ ไม่แรงมาก ประหนึ่งหยอกเย้า แทนที่กวินภพจะมีความรู้สึกเจ็บ แต่เขากลับมีความเสียวซ่านเกิดขึ้นในห้วงอารมณ์มากกว่า“โอ้ว...ดีมาก อย่างนั้นแหละ เก่งมาก หัดมีลูกเล่นบ้างก็ดี อา...โอ้ว”เขาครางรับการกระทำของเธอ คนที่ถูกกล่าวชมเกิดความฮึกเหิม ทิ้งความหวาดกลัว ทิ้งความอาย ทิ้งควา
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 31
Chapter 31“กรี๊ดดดดด....อ๊า”เสียงครางแห่งความสุขระลอกแรกขับออกมาจากปากอิ่มสวย ตามด้วยอาการเกร็งสั่นของร่างกาย สะโพกกลมกลึงทรุดฮวบลงบนที่นอน “ถึงสวรรค์แล้วใช่มั้ยเพลง ต่อไปนี้เธอได้ไปสวรรค์ของจริงแล้วล่ะนะ”กวินภพเอ่ยขึ้น ดึงนิ้วของตนเองออกมาจากกลีบดอกไม้งาม แยกเรียวขาของเพลงมีนาออกกว้าง ก่อนจะขยับตัวแทรกอยู่กลางร่างสาวในท่าคุกเข่ายืดลำตัวตรง ก้มหน้ามองอิสตรีเพศฉ่ำเยิ้มตาปรอย เสี้ยววินาทีในความคิด ในความเสน่หา เขาอยากจะฝังใบหน้าสูดดมความหอมที่โชยเข้าแตะจมูก อยากจะลิ้มรสน้ำใสๆ ที่เกาะพราวอยู่ตรงกลีบดอกกุหลาบน่าหลงใหลเขาทำแน่...หากเธอไม่ผ่านมือชายมาก่อน นึกเสียดายความสวยสดที่ตนเองเห็นเหลือเกิน“เธอพร้อมแล้วนี่เพลง ฉันเองก็พร้อมเหมือนกัน เรามามีความสุขร่วมกันนะ แล้วเธอจะลืมชายที่ผ่านมาของเธอทุกคน”ถ้อยคำที่เขาขับจากปากไม่ได้ไหลเวียนเข้าไปในหูของเพลงมีนาเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ทุกห้วงวินาทีของเธอมีแต่ความตื่นเต้น หวาดกลัวกับบางสิ่งบางอย่างที่เธอเห็นเต็มสองตาความเป็นเอกบุรุษของกวินภพสร้างความรู้สึกข้างต้นได้เป็นอย่างดี ขนาดของสิ่งนั้นอวบใหญ่พอๆ กับข้อมือขอตนก็ว่าได้ เพลงมีนาม
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 30
Chapter 30ลิ้นใหญ่ที่ล่วงล้ำเข้ามาพันรัดเกี่ยวรั้งลิ้นนุ่ม กวาดชิมรสหวานที่อุดมซ่านในช่องปากสาว ไล้ตวัดลิ้นไปตามกระพุ้งแก้ม วกกลับมาแลกลัดลิ้นสาวที่ทำงานอย่างไม่เป็นภาษา ตอบโต้ไม่ได้ ถอยหนีก็ไม่พ้นกวินภพจูบเธออย่างคนกระหายหิว เสมือนกับว่าเขาล้างโรยการจุมพิตสตรีมาเนิ่นนานหลายร้อยปี ตะกละตะกลามซอกซอนหารสหวานไม่หยุดหย่อน กวาดลิ้นไปทั่วช่องปากหอมๆ นั้น ทุกพื้นที่ไม่มีจุดไหนเลยที่ลิ้นของเขาเดินทางไปไม่ถึง โรมรันพันรัดลิ้นเล็กจนเพลงมีนาสะท้านเสียวสุดห้วงอารมณ์ความหวานหอมของปากสาวที่เขากวาดต้อนหาความหวานอยู่นี้ ไปกระตุ้นความปรารถนาในร่างกายของเขาให้เดือดพล่านมากยิ่งขึ้น ตัวตนที่แสดงเอกลักษณ์ของความเป็นชาย ดิ้นไปมาอยู่ตรงเรียวขาสวย เขาไม่เคยมีความปรารถนาหญิงสาวคนไหนเท่าเธอมาก่อนเลย เพียงแค่จูบ แค่ลูบไล้ แค่ได้สัมผัสกาย กวินภพอยากจะนำแก่นกายใหญ่ ฝังลึกเข้าสู่กลีบสาว ทะลวงกระแทกให้สะใจ ทว่าอีกความคิดหนึ่งกับแย้งว่า เขามีเวลานั้นทั้งคืน ห้วงเวลานี้คือเก็บเกี่ยวความพิเศษที่ได้รับจากเธอน่าแปลกอยู่อย่างหนึ่งว่า เหตุใดการตอบโต้ ตอบสนองจูบของเพลงมีนาถึงไม่ได้เรื่องเช่นนี้ เธอจะล่าถอยยามที่เขาบุกโ
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 29
Chapter 29ในคืนเดือนมืดไร้ซึ่งแสงจันทร์และหมู่ดาว ผืนฟ้าปกคลุมไปด้วยสีดำทะมึน สายฟ้าฟาดผ่าลงมาเป็นระยะๆ เช่นเดียวกับคำรามก้องแผดเสียงดังน่ากลัว ลมกรรโชกแรงโหมใส่ต้นไม้น้อยใหญ่ ใบไม้ปลิวไสวต้องลม บ้างหักล่วง บ้างยืนหยัดสู้ลมพายุ อากาศภายนอกบ่งบอกให้ทุกคนรู้ว่า พายุใหญ่กำลังจะมาในไม่กี่วินาทีนี้ส่วนอากาศภายในห้องนอนของกวินภพ กำลังเต็มไปด้วยเพลิงไฟแห่งราคะ ทันทีที่เจ้าของห้องกลับมา เขาได้อาบน้ำเป็นอันดับแรก จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียว เท้าหนามาหยุดยืนตรงริมเตียง สายตาทอดมองไปยังร่างสาวที่นอนหันหลังให้เขานิ่ง เอื้อมมือไปสะบัดผ้าห่มที่คลุมกายสาวออก เหวี่ยงมันไปกองอยู่แทบเท้า แล้วทอดกายลงนอนแนบชิดแผ่นหลังของเธอ“นอนแล้วเหรอ?” เขาถามเบาๆ ข้างหู วางฝ่ามือของตนเองลงบนท่อนแขนกลมกลึงของเธอแล้วลูบไล้แผ่วเบา กรีดกรายปลายนิ้วอย่างเชื่องช้า คนที่แกล้งนอนหลับหัวใจเต้นโครมคราม ทรวงอกกระเพื่อมตามแรงหายใจกระชั้นถี่ ความตื่นเต้นแล่นพล่านในจิตใจ ร่างกายเกร็งแข็ง“ฉันรู้ว่าเธอยังไม่นอน ดูสิ...หายใจแรงเชียว”เขาพูดยิ้มๆ ในความมืดที่มีเพียงแสงไฟจากระเบียงสาดส่องเข้ามายังเตีย
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 28
Chapter 28เพราะมันเป็นโอกาสเดียวที่จะได้แก้แค้นคนที่ชื่อน้องหนูโดยที่พวกเขาเหล่านั้นไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เธอใช่คนที่พวกเขาแค้นเคืองหรือไม่ เนื่องจากใบหน้าของเธอเหมือนกับน้องหนูคนนั้นไม่มีผิดเพี้ยน จะให้ไม่เหมือนได้อย่างไรในเมื่อน้องหนูคนนั้นคือเพียงรัมภา น้องสาวฝาแฝดของเธอ...ทุกอย่างจึงชี้ชัดว่าเธอคือน้องหนูไปโดยปริยาย“ฉันดูแล้ว และมั่นใจว่าเธอใช่น้องหนู” เขาก้มใบหน้าพูดกับสาวร่างงาม จากนั้นจึงเงยหน้าสั่งสองลูก “ไปสิวะ กูสั่งตั้งนานแล้วนะ ไป พวกมันคงกระหือรือมาที่นี่ทั้งหมดแน่ คราวนี้แหละเธอจะได้มีผัวทีเดียวเป็นสิบ”“ไม่นะ ไม่ อย่าไป คุณอย่าทำกับฉันแบบนี้ อย่าทำ ฮือ” เพลงมีนาเว้าวอนทั้งน้ำตา นำพาความสงสารมาให้สองพี่น้องยิ่งนัก“เลือกเอาจะกลับขึ้นห้องไปนอนแบให้ฉันดีดี หรือว่าเธอจะนอนแบให้คนงานของฉันกระซวก”รอยยิ้มร้ายแตะแต้มบนใบหน้าของกวินภพ ในจังหวะที่โน้มใบหน้าลงต่ำ กระซิบบอกข้างใบหูสาว บอกสิ่งที่เธอจะต้องเลือก แล้วมั่นใจด้วยว่าเพลงมีนาจะเลือกสิ่งใดทางเลือกของเขานั้นเสมือนกับบีบบังคับไปในตัว จะมีหญิงสาวคนไหนบ้างที่ต้องการเผชิญกับความเลวร้ายนั้น ไม่มีหรอก...เพลงมีนาก็เช่นกัน ฉะนั้
บางทีคุณอาจจะชอบ
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X23.7K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ97.1K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย22.8K viewsบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี51.3K viewsOne night ไม่นับเป็นสามีค่ะหมอ
เลขาท่านประธาน255 viewsลุงเขยเผยรัก
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ420 viewsเมื่อนางร้ายเกิดใหม่เป็นเมียหมอผีเเห่งกรุงศรีอโยธยา
Madam Hangover227 viewsสัญญารักของยัยตัวร้าย
สุรารักษ์190 views
