เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2149
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2156
อันเหนียนนิ่งงันไปนานเซียวหลันยวนกลับไม่ได้เร่งให้เขาตัดสินใจ"วางใจเถอะ ตระกูลอันถ้าอยากอยู่ในเมืองหลวง ถึงตอนนั้นเจ้ากับข้าก็เล่นละครกันสักฉากก็จบแล้ว ด้วยความสามารถเจ้ากับข้า ทำให้คนเชื่อได้ไม่ยากหรอก"เซียวหลันยวนไม่ได้ทำให้อันเหนียนลำบากใจถึงอย่างไร อันเหนียนก็เป็นหนึ่งในเพื่อนที่น้อยมากของเขา ไม่ว่าอันเหนียนจะเลือกอย่างไรเขาก็ยอมรับได้อันเหนียนยิ้มๆ"ไม่ใช่เพราะเจ้าเสียหน่อย หลักๆ คือ ได้รู้จักหมอเทวดาคนหนึ่งทั้งที มันหายากน่ะนะ"เขาลุกขึ้นยืน จัดเสื้อผ้าด้วยสีหน้าเรียบสงบ"ข้ารู้ว่าท่านอ๋องไม่มีทางให้พระชายาได้เจอวันคืนที่ลำบาก ดังนั้นต่อให้ไปตงฉิง ก็น่าจะมีชีวิตที่ดีแน่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตระกูลอันของเราจะตามไปเสวยสุขด้วยไม่ได้ตรงไหน?"จนตอนเขาออกไป เซียวหลันยวนจึงเพิ่งหัวเราะขึ้นมาเบาๆอดพูดไม่ได้เลย อันเหนียนเป็นเพื่อนรักที่สุดของเขาจริงๆฟู่จาวหนิงพอรู้ว่าอันเหนียนต้องออกไปตั้งโจวเพียงคนเดียว ก็ปิดห้องวุ่นวายอยู่ครึ่งค่อนวัน เตรียมยาให้เขาสิบกว่าขวดยาสิบกว่าขวดนี้บรรจุอยู่ในกล่องผ้าไหมสวยงาม ห่อทับถ้วยผ้าบุสำลีอีกชั้น ห่อใหญ๋มากตอนที่เซียวหลันยวนเห็น จะมาก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2155
เซียวหลันยวนส่งภาพใบหนึ่งออกมาอันเหนียนมอเห็น มือก็สั่นเทาขึ้นนั่นเป็นภาพของซากปรักหักพังแห่งหนึ่ง แต่บนซากปรักหักพังนี้ ยังมองเห็นตัวตำหนักที่ยังไม่พังทลายไปทั้งหมดได้หลายจุดภาพวาดออกมาละเอียดมากสามารถมองเห็นเสาที่คนสองคนโอบไม่รอบ สลักลวดลายมังกรพญาหงส์ไว้อย่างประณีตงดงาม ไม่ใช่สถานที่ที่คนธรรมดาอาศัยอยู่แน่นอนกระทั่งเสาของวังจักรพรรดิแคว้นเจา ก็ยังไม่ประณีตขนาดนี้แค่มองซากปรักหักพังผืนนี้ อันเหนียนก็จินตนาการได้แล้ว ว่าก่อนที่สถานที่นี้จะพังทลาย น่าจะโอ่อ่าตระการตามากในใจเขาแอบตกตะลึง เงยหน้าขึ้นมองเซียวหลันยวน "หรือว่านี่จะเป็นวังจักรพรรดิตงฉิง?"หาซากเมืองเก่าแคว้นตงฉิงเจอแล้วหรือ?เซียวหลันยวนตอบ "หลานหรงบอกว่า นี่เป็นวังราชนิเวศน์ตงฉิง วังราชนิเวศน์ยังโอ่อ่าขนาดนี้ วังจักรพรรดิจะต้องตระการตายิ่งกว่าแน่นอน แต่วังจักรพรรดิตงฉิงก็หายากจริงๆ จนป่านนี้ก็ยังหาไม่พบ""ข้าว่าเขาคงเดาได้นานแล้ว เกี่ยวกับที่มาของแม่ข้า"อันเหนียนนิ่งงัน"แม่ของข้าคือจักรพรรดินีตงฉิง" เซียวหลันยวนพูดออกมาตรงๆ ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสองต่างรู้แก่ใจกันดี แค่ไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2154
อันเหนียนเองก็ดึงเวลาได้ไม่นานนักถึงอย่างไรเขาก็ถือว่าผิดใจกับองค์จักรพรรดิจนโดนลดตำแหน่งเรื่องที่องค์หญิงหนานฉือคลอดลูกก็ส่งเข้าไปในวังแล้ว องค์จักรพรรดิอนุญาตให้เขายืดเวลาออกจากเมืองหลวงไปให้สองสามวันเขาอยากจะรอจนพ้นวันอยู่เดือนขององค์หญิงหนานฉือก่อน แต่ก็ทำไม่ได้องค์จักรพรรดิกลับบอกว่า ในเมื่อองค์หญิงเพิ่งคลอดลูก เช่นนั้นก็อยู่ในเมืองหลวงเลยแล้วกัน"ข้ารู้สึกว่า องค์จักรพรรดิไม่อยากให้ข้าเอาลูกไปด้วย" อันเหนียนมายังจวนอ๋องเจวี้ยน คุยกับเซียวหลันยวนที่อยู่ในห้องหนังสือ "ก่อนหน้าที่ยังไม่รู้ว่าเด็กในท้ององค์หญิงเป็นหญิงหรือชาย อาจจะยอมอนุญาตให้นางกับข้าไปตั้งโจวด้วยกัน เขาอาจจะมีความคิดว่าระหว่างทางจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น จึงไม่ได้ห้ามปราม"พอพูดเรื่องนี้ สีหน้าอันเหนียนยังคงสงบนิ่ง มองไม่ออกถึงความโกรธเคืองใต้เท้าอันเดิมทีก็เป็นคนใจเย็นมาโดยตลอด"ตอนนี้องค์หญิงมีลูกชายให้ข้า เขาเลยเปลี่ยนใจ จะให้พวกเขาอยู่่ในเมืองหลวงต่อ"มีแค่ทำเช่นนี้ ถึงจะบีบเขาไว้ในมือได้ต่อให้เขาจะไปตั้งโจวจริง ก็ไม่กล้ามีใจคิดไม่ซื่อถ้าหากเขาเกิดเรื่องขึ้น นั่นก็ยังบีบองค์หญิงหนานฉือได้ ให้นางเลี
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2153
ฟู่จาวหนิงวันถัดมาจึงตื่นสายหน่อยไม่ใช่แค่หน่อยเดียว แต่สายแบบสุดๆ ไปเลยปกตินางไม่ค่อยนอนตื่นสาย และยังลุกขึ้นมาฝึกฝนเป็นประจำอีก ครั้งนี้ถือว่าตื่นสายมากตอนที่ตื่นขึ้นมา เซียวหลันยวนนั่งพลิกหนังสืออยู่ข้างๆนางตกตะลึง"ทำไมท่านยังอยู่ที่นี่ล่ะ?"ตะวันสายโด่งแล้วแท้ๆ เขาเองก็ลุกขึ้นมาแล้ว แต่ยังไม่ไปทำกิจธุระ กลับมาอยู่ที่นี่กับนางหรือ?เซียวหลันยวนพอได้ยินคำนี้ก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้"เมื่อวานเป็นวันพิเศษนะ วันนี้ข้าต้องอยู่กับเจ้าถึงจะถูก"เขายื่นมือมาประคองนาง"หนิงหนิงร่างกายยังไหวอยู่ไหม?"ฟู่จาวหนิงนึกถึงความคุ้มคลั่งเมื่อคืนนี้ ก็อดตีมือเขาไปไม่ได้"ไม่ได้บอบบางขนาดต้องมีคนประคองลุกจากเตียงหรอก!" หน้านางร้อนผ่าวขึ้นมาหน่อยๆแต่ว่า พอขยับตัวแล้ว มันก็...ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลย!เดิมทีสมรรถภาพทางกายของนางถือว่าดีมากอยู่ ความยืดหยุ่นของร่างกายก็ดีเลิศ ไม่คิดเลยว่าจะปวดเมื่อยหนักขนาดนี้"อืม หนิงหนิงบอบบางน่าทะนุถนอมได้อย่างลงตัวเลยทีเดียว"ในดวงตาเซียวหลันยวนมีรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดีขั้นสุดคำนี้ของเขาความหมายก็สองแง่สองง่ามเมื่อคืนตอนที่นางบอบบางก็ทำเอา
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2152
ฟู่จาวหนิงอัน่ที่จริงไม่ได้เมาแต่ก็มีความรู้สึกลอยๆ อยู่หน่อยๆไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์สุรา หรือว่าบรรยากาศ หรือว่าสายตาของเซียวหลันยวนกับข้าวพวกเขาไม่ได้แตะเลยเซียวหลันยวนดูรอไม่ไหว หลังดื่มไปหลายถ้วยก็วางถ้วยสุราลง เดินเข้ามากอดนางไว้"ประตู ประตูต้องลงกลอนนะ" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น"ได้ ข้าจะไปลงกลอน"เซียวหลันยวนบอก จากนั้นก็อุ้มนางขึ้นไปบนเตียงก่อน ตอนที่วางนางเบาๆ บนผ้าห่ม ก็รู้สึกเหมือนชุดแดงบนตัวนางละลายเข้าไปในเตียง เหลือเพียงลำคอระหง ใบหน้า และมือเรียวขาวผ่องราวหยกที่กำลังเปล่งประกายแสงประกายนี้ คลุมลงมาบนใจเขา ทำให้ใจเขาพลอยเคลิบเคลิ้มไปด้วยเขารีบเดินไปลงกลอนประตู"ดับไฟด้วย" ฟู่จาวหนิงเห็นเขาเดินผ่านเชิงเทียน ก็ร้องขึ้นมาคำหนึ่ง"ไม่ดับ"ครั้งนี้ เซียวหลันยวนกลับไม่ฟังนาง "อีกเดี๋ยวพอกระโจมปลดลงมาก็ไม่สว่างแล้ว"แต่ก็ยังมีแสงอยู่ เขายังอยากเห็นนางฟู่จาวหนิงรู้สึกพูดไม่ออก ต่อให้ปลดกระโจมลงมา ด้วยสายตาของเขา จะต้องมองเห็นอย่างชัดเจนแน่นอนแต่ถ้าเขาอยากมอง นางเองก็กดความอายไว้เท่านั้นนางเองก็ไม่ได้อายขนาดนั้นถึงอย่างไร นางก็เห็นเขาเหมือนกัน ไม่ได้ขาดทุนเลยเซ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2151
ฟู่จาวหนิงเพีงไม่นานก็ได้สติขึ้นมา ว่าที่เซียวหลันยวนพูดคือความรับผิดชอบอะไรในใจนางยังรู้สึกเชิงขอโทษอยู่หน่อยๆดังนั้น พอกลับถึงเรือนโยวหนิง พอเห็นการตกแต่งใหม่ด้านใน เห็นใบหน้าสองสาวใช้หงจั๋วเฝิ่นซิงที่มีรอยยิ้ม ฟู่จาวหนิงจึงไม่พูดอะไร ให้พวกนางพาไปอาบน้ำอย่างว่าง่ายใต้เท้าอันได้ลูกชายคนหนึ่งข่าวเองก็ส่งมาถึงจวนอ๋องแล้วพวกผู้ดูแลก็ล้วนอิจฉาแทนท่านอ๋องท่านอ๋องกับพระชายาแต่งงานกันหลายปีแล้วแท้ๆ กลับถูกใต้เท้าอันนำเรื่องนี้ไปแล้วเสียได้พวกเขาแค่จินตนาการ ก็รู้ว่าใต้เท้าอันจะดูโอ้อวดภูมิใจต่อหน้าท่านอ๋องแค่ไหนท่านอ๋องต้องสู้เขานะ"ท่านอ๋อง ชุดใหม่นี้ ท่านสวมแล้วดูสง่างามมาก ดูดีจริงๆ"เซียวหลันยวนหลังจากอาบน้ำออกมา พอชิงอีเห็นก็เอ่ยชมขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่ท่านอ๋องสวมชุดแดงใหม่ ดูเป็นมงคลมาก"เก็บสายตาเกาะแกะของเจ้าไปซะ"เซียวหลันยวนเหลือบมองเขาผาดหนึ่ง ดูรังเกียจสุดๆเขาสวมชุดนี้ ต้องการเปล่งประกายตรงหน้าหนิงหนิง ไม่ใช่ชิงอี"ท่านอ๋อง ผู้ดูแลเตรียมสุรากับข้าว ส่งเข้าไปเรียบร้อยแล้ว" ชิงอีเก็บสายตานั้นลง ทำท่าทางจริงจังบนโต๊ะปูผ้าสีแดงไว้ วางเครื่องเคียงชั้นยอดไว้สอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2150
"อืม แต่ว่าคนไหนยังต้องตรวจสอบอีกที"เรื่องนี้เหยียบเส้นต่ำสุดที่ไม่ควรล้ำของเซียวหลันยวนเข้าแล้วเมื่อคืนนี้ พวกเขากลับจวนอ๋องไม่ได้!ถึงแม้จะบอกว่าวันนี้ก็ได้กลับไปอยู่ดี แต่คืนร่วมหอที่เขาเฝ้าหวัง ก็ไม่ใช่ว่าเลื่อนออกไปวันหนึ่งหรือ?ดังนั้นคนที่อยู่เบื้องหลัง เขาจะกระชากตัวออกมาให้ได้"ให้ข้ารับช่วงต่อเถอะ"อันเหนียนเมื่อคืนนี้มองออกว่าอ๋องเจวี้ยนสะกดความโกรธไว้ถ้าหากเป็นเรื่องนี้จริง อ๋องเจวี้ยนที่เย็นชาไม่มีทางโมโหแบบนี้ ถึงอย่างไรคนที่เกิดเรื่องก็ไม่ใช่ครอบครัวเขาดังนั้น เมื่อคืนนี้จะต้องไปขวางเรื่องอะไรของอ๋องเจวี้ยนเข้าแน่ๆ"ไม่ต้อง รออีกวันเดี๋ยวก็เจอแล้ว"เขาคิดจะลงมือเองหลักๆ คือสองปีนี้เขาขี้เกียจจะไปสนใจหญิงสาวในวังหลังของฮองเฮาพวกนั้น ไม่งั้นคงตรวจสอบเจอนานแล้ว"ก็ได้" อันเหนียนก็ไม่คิดจะแย่งอะไร ถึงอย่างไรอ๋องเจวี้ยนตรวจสอบได้ก็มาบอกเขาอยู่ดี แม้เขาจะถูกลดตำแหน่งจนต้องออกจากเมืองหลวง แต่วิธีที่จะล้างแค้นเขาก็ยังมีอยู่"ท่านพี่ พี่สะใภ้บอกว่ากลับบ้านได้แล้ว นางรู้สึกตอนนี้กำลังวังชาดีขึ้นมาก" อันชิงออกมาส่งคำพูดให้องค์หญิงหนานฉือเมื่อวานนี้กรีดร้องจนปอดแ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2149
พระสนมหมอหญิงสายตาเย็นชาลงมาอีก"เว้นเสียแต่ คนตระกูลฟู่ในเมืองหลวงจะเกิดเรื่องขึ้น คนในครอบครัวอยู่เหนือเพื่อนขึ้นไปอีก ถ้าคนในครอบครัวตระกูลฟู่เกิดเรื่อง ฟู่จาวหนิงกับอ๋องเจวี้ยนก็จะไม่สนใจอันเหนียนแล้ว""พระนางทรงฉลาดนัก"สาวใช้วังรีบประจบเข้ามาทันทีพระสนมหมอหญิงลูบเบาๆ ที่ท้องตนเอง "ครรภ์นี้ของข้าใช้ยาลับมา จะต้องเป็นองค์ชายแน่นอน ในเมื่อไทเฮาส่งข้ามาแคว้นเจา แล้วข้าก็ถวายกายให้จักรพรรดิแล้ว คงกลับไปไม่ได้อีก เช่นนั้นก็ต้องคิดถึงเรื่องของตนเองกับลูกให้มากขึ้น"แม้ภารกิจของไทเฮายังต้องทำให้สำเร็จ แต่นางก็จะคว้าโชคลาภนี้ไว้ด้วยนางเองก็ต้องการอำนาจเช่นกันในแคว้นหมิ่น เรื่องแบบนี้ไม่มีทางวนมาถึงหมอหญิงตัวเล็กๆ อย่างนางแน่ ถึงอย่างไรแคว้นหมิ่นก็มีหมอหญิงอยู่ไม่น้อยแต่ในแคว้นเจา หมอหญิงหาได้ยาก จักรพรรดิเจามองนางเหมือนสมบัติ แล้วยังให้นางทำตามใจได้อีกตอนนี้นางเองก็เป็นสนมคนโปรดรอให้นางคลอดองค์ชายก่อน จากนั้นก็ประคับประคองเขาขึ้นตำแหน่ง นางยังอาจจะได้เป็นไทเฮาอีกด้วยแต่ก่อนหน้าที่ลูกของนางจะเติบโต จักรพรรดิเจาก็ต้องมีชีวิตอยู่นะ ไม่เช่นนั้น นางที่มีกำลังน้อย คงไม่อาจสู้ร
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2148
ฟู่จาวหนิงยังฉีดยาบำรุงให้องค์หญิงหนานฉือด้วยตอนนี้นางเพิ่งคลอดเด็ก ยังไม่สะดวกให้นางออกไปไหนอันเหนียนจึงขอให้พวกเขาอยู่ที่นี่สักคืน ฟู่จิ้นเชินไม่มีทางไม่เห็นด้วยอยู่แล้วถึงอย่างไร เรื่องนี้ก็เกี่ยวกับพวกเขาอยู่ไม่มากก็น้อยคุณชายน้อยตระกูลอันดูอ่อนแอมาก ดังนั้นอันเหนียนรู้สึกว่าต้องให้อยู่ในสายตาฟู่จาวหนิงเขาถึงจะวางใจได้เซี่ยซื่อกับเสิ่นเชี่ยวล้วนดูแลเด็กเป็น แต่ฟู่จาวหนิงก็ยังบอกเรื่องที่ต้องระมัดระวังบางส่วนกับพวกนางพอมองเด็กคนนี้ นางก็รู้สึกกังวลในใจ ดีซ่านแล้วควรส่งเข้าไปในห้องเภสัชไหม? เล็กขนาดนี้ ต้องส่งเข้าตู้อบหรือเปล่า?ห้องเภสัชของนางมีอุปกรณ์อยู่ แต่ดำเนินการไม่ค่อยสะดวกดูเหมือนคงทำได้แค่คิดค้นน้ำยาสำหรับเช็ดล้างตัวออกมาถ้าตู้อบไม่ได้ล่ะก็ นางคงต้องพยายามใช้มือคลึงนวดให้เด็กหน่อยแล้วและในวังหลวงตอนนี้ หญิงสาวที่มีครรภ์อ่อนๆ ในชุดชาววังหรูหราหักเล็บยาวของตนเองทิ้ง"ไร้ประโยชน์จริงๆ ทำให้นางแท้งไม่ได้อย่างนั้นหรือ?"ตรงหน้านาง มีสาวใช้วังสองคนคุกเข่าอยู่ หนึ่งในนี้มีลักษณะแปลกตาแบบชาวต่างถิ่นนางเงยหน้าขึ้น รวมรวมความกล้าบอกว่า "พระนาง องค์หญิงหนานฉือทา
บางทีคุณอาจจะชอบ
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม106.6K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น11.1K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่44.8K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง31.1K viewsขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
จันทร์ส่องแสง196 viewsฮูหยินชาวไร่ของท่านแม่ทัพ
พิมพ์สีทอง6.5K viewsพระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ
รอรีวัน3.8K viewsกลวิธีหนีออกจากบ้านของคุณหนูเเห่งสำนักอันดับ1
Iris_719 views
