บทที่ 51

บทที่ 51

มิลินออกมาเดินเล่นที่ตลาดนัดใกล้ ๆ คอนโด ที่นี่เป็นตลาดใหญ่พอสมควร มีแต่ของน่ากินทั้งนั้น หญิงสาวเดินไปเรื่อย ๆ แล้วมองดูร้านสองข้างทาง ก่อนจะแวะเข้าที่ร้านข้าวผัด เห็นว่ามีคนรอเยอะและพ่อค้าก็ผัดได้น่ากินมากทีเดียวจนเธอต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ

“ข้าวผัดปูกล่องนึงค่ะ” หญิงสาวสั่งข้าวแล้วถอยออกมา ลูกค้าคนอื่นจะได้เดินเข้าไปสั่ง

พ่อค้าผัดด้วยท่าทางคล่องแคล่ว เขาทำออเดอร์ได้ไว ไม่กี่นาทีต่อมามิลินก็ได้ข้าวผัดปูตามที่สั่ง แต่มาตลาดทั้งทีก็ไม่อยากมีแค่ข้าวกล่องเดียว เธอเดินไปเรื่อยทว่าในหัวกลับคิดถึงปอร์เช่ขึ้นมา หากเขามาเดินซื้ออะไรกินด้วยกันก็คงดี

หญิงสาวถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ตอนแรกเธอก็โทรไปชวนเขาแล้ว แต่เขาก็บอกว่าไม่ว่าง เธอก็เลยไม่ได้ตื๊อต่อแล้วออกมาเองเพียงลำพัง

“น้ำมะพร้าวปั่นแก้วนึงค่ะ” ปกติแล้วเธอจะชอบกินแตงโมปั่น ปอร์เช่รู้ใจเธอมากจนสั่งให้อยู่บ่อย ๆ แต่ตอนนี้เธอไม่อยากกินขึ้นมาซะงั้น

หญิงสาวกวาดตามองไปเรื่อย ๆ จนเห็นร้านปลาหมึกย่าง เดี๋ยวได้น้ำแล้วก็จะไปซื้อก่อนกลับซะหน่อย จะได้เอาไปกินกับข้าวผัดปู

“ได้แล้ว