กวินธิดาเดินทางกลับมาบ้านพร้อมกับสามีตอนสองทุ่มครึ่ง จันทร์หอมกลายเป็นเด็กสาวที่น่ารักอีกครั้ง เมื่อวิ่งออกไปเปิดประตูบ้าน รอกวินธิดากลับมาบ้านกับพ่อของตัวเอง
“คิดถึงแม่จังเลย ทานข้าวหรือยังคะ?” เธอกลายเป็นเด็กสาวน่ารักอีกครั้ง เหมือนสมัยก่อน แววตาของกวินธิดาแปลกใจมากว่า ทีปกรเลี้ยงหลานอย่างไร เธอกลายเป็นเด็กดีได้อีกครั้ง
“พี่แปลกใจจริงๆ ว่ากรจะเลี้ยงหลานได้ เป็นไปได้ยังไง?” แววตาเริ่มประหลาดใจ เมื่อน้องชายกลับเป็นพี่เลี้ยงเด็กได้ และทำให้จันทร์หอมไม่งอแง หรือพูดจาแย่ๆ อีก
“ก็ผมเลี้ยงหลานได้นิครับ ก็แค่ยึดมือถือ และก็ต่อรองกันนิดหน่อย ถ้าไม่ทำการบ้านผมก็ไม่คืนเท่านั้นแหละครับ แกก็จะคุยกับเพื่อนไม่ได้อีก จนกว่าพี่จะกลับมาบ้าน” ทีปกรบอกเกริ่นสั้นๆ เผื่อกวินธิดาจะลองทำบ้าง หากไม่มีเขาดูแล
“พี่ว่าจะฝากกรดูแลจันทร์หอมสักระยะ หวังว่ายังไม่รีบมีงานตอนนี้หรอกนะ พี่จ่ายค่าแรงงานวันละ 300 บ. พี่กลัวว่าน้องจะติดเพื่อนจนเสียเรียน เสียคน” กวินธิดากล่าวด้วยความหวัง เพราะอยากให้ลูกสาวตั้งใจเรียน เพื่อไปต่อวิชาแพทย์
“แล้วแต่พี่จะสะดวก ยังไงๆ ผมก็ขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ”
“พรุ่งนี้ฝากมาดูแลน้องต่อนะ เวลาเดิม...” กวินธิดาตอบพลางยิ้มแย้มขอบอกขอบใจ ลูกสาวที่น่ารักตัวน้อยของเธอกลับมาแล้ว หลังจากเสียคนเพราะติดเพื่อนที่โรงเรียนอยู่พักหนึ่ง
******
เด็กสาวกอดร่างแม่แนบแน่น เพื่อมิให้ผิดสังเกต ถูกถามเรื่องอยู่กับอาตามลำพัง เธอรู้สึกโล่งเบากายเบาใจ และมีความสุขจนภายในช่องสวาทยังชาบวมอยู่ แต่มันก็ทำให้เธอเสียวรู้สึกดีระหว่างรออาหนุ่ม มากอดและสอดใส่ให้เธออีกในวันพรุ่งนี้
“อาดุหรือเปล่า?” พ่อของจันทร์หอม เพราะเป็นห่วงเรื่องอยู่กับเพศตรงข้ามตามลำพัง
“ดุค่ะ...”
“ได้มือถือคืนหรือยัง?” พ่อของเธอถามด้วยความเป็นห่วง เกรงว่าลูกสาวจะเสียอิสรภาพ
“ได้คืนแล้วค่ะ แต่ก็ดีเหมือนกันนะคะ เพราะบางครั้งเพื่อนหนูมันก็ปากไม่ดีอย่างที่อาบอกจริงๆ” จันทร์หอมบอกไปตามตรง เพราะหากเพื่อนสาวเธอรู้ว่าอาหนุ่มของเธอร่วมรักได้เร้าใจแบบนี้ เธอเกรงว่าจะเสียอาให้เพื่อน ยิ่งเป็นชะนีร้องหาผัวๆ อยู่เสียด้วย จันทร์หอมเกิดอาการหวงทีปกรขึ้นมา
“อืม... พ่อดีใจนะ ที่ลูกคิดได้เสียที การบ้านทำเสร็จหรือยังล่ะ?”
“เสร็จแล้วค่ะ พรุ่งนี้ก็ทำวิชาเลขกับวิทย์ต่อค่ะ” จันทร์หอมกลายเป็นเด็กตั้งใจเรียนในทันที เมื่อมีอาหนุ่มมาเป็นแรงบันดาลใจในการ “ทำการบ้าน” ภาคปฏิบัติ...
******
เหมือนเดิมในวันหยุดอาทิตย์ กวินธิดากับสามียังต้องออกไปทำงานภาคพิเศษ มิได้หยุดเหมือนกับพ่อแม่บ้านอื่น ทีปกรจึงเดินทางมาพร้อมกับขนมติดมือมาด้วย เพื่อเลี้ยงจันทร์หอมในวันหยุด
“ขนมครัวซองค์ ใส่ไส้แฮมชีส ของโปรดหนู...” จันทร์หอมดีใจมากเมื่ออาหนุ่มมีขนมมาฝาก ขนาดอยู่กับเพื่อนเธอไม่เคยได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว... รู้สึกรักอามากขึ้น เมื่อเขาสละเวลามาอยู่กับเธอ และยิ่งไปกว่านั้น เธอได้ทำอะไรตามใจชอบ เวลาที่อาหนุ่มเปลือยกายเพื่อสร้างความสุขให้แก่เธอเช่นเดิม
“วันนี้พี่จะกลับเร็วหน่อยนะ”
“ประมาณกี่โมงครับ?” ทีปกรเริ่มใจเต้นรัว กลัวว่าความจะแตกจึงขอถามเวลาเสียหน่อย เขาจะได้ไม่ร่วมรักกับหลานสาวจนเพลินเวลา
“น่าจะห้าโมงเย็นน่ะ พี่จะกลับมารับจันทร์หอมและกรไปทานข้าวเย็นด้วยกันนะ”
“ได้ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ” ทีปกรรู้สึกแย่เล็กๆ เมื่อถูกชวนไปทานข้าวเย็น กลัวว่าจันทร์หอมจะทำให้กวินธิดารู้ว่า ทีปกรลักได้เสียกับหลานสาวอย่างตั้งใจ
“อย่าดื้ออานะ จันทร์หอม”
“ค่า...” เธอตอบเสียงหวาน เมื่อแม่และพ่อกำลังจะไปทำงาน ทุกๆ ทีเธอจะงอนจนกลายเป็นเด็กพูดจาไม่รู้เรื่อง มาวันนี้กลับรู้สึกร่าเริงเมื่อพ่อแม่ออกไปทำงาน เมื่อมีอาหนุ่มมาอยู่เป็นเพื่อน กวินธิดารู้สึกแปลกใจ แต่ก็ยังออกไปทำงานกับสามีอยู่ดี
******
ทีปกรพาจันทร์หอมขึ้นห้องนอน เพื่อไปอาบน้ำให้ร่างกายเย็นฉ่ำ เมื่อร่างเปียกปอนและเปล่าเปลือย เด็กสาวสวมกอดอาหนุ่มเพราะอยากได้อย่างเมื่อวาน เธอไม่มีใจอยากจะทำการบ้านจากที่โรงเรียน นอกจากทำการบ้านกับอาหนุ่มภายในห้องนอนตัวเอง
อาหนุ่มเดินออกจากเด็กสาว หน้าตายิ้มแย้ม เพื่อไปหยิบของบางสิ่ง มันจะทำให้เขากับหลานสาวสนุกและรู้สึกดีสุดๆ เมื่อเขาตั้งใจอยากจะทำให้หลานสาวเสร็จสม พร้อมเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องหลานสาวจะตั้งท้องในวัยเรียนระหว่างเขากำลังจะร่วมรักกับหลานสาวอีกวันนี้...
“ขออาใส่ถุงก่อนนะ” แต่เด็กสาวเห็นอาหนุ่มใส่ถุงยางได้เธอรีบเข้าไปสวมกอดอาหนุ่ม พลางนั่งคร่อมกายเขา เมื่อนั่งอยู่บนเตียง ถ่างขากว้างพร้อมให้องคชาติสอดใส่เข้าไป มันไม่ง่ายเลยหากจะติดอยู่ที่ปากทางเข้า นอกเสียจากค่อยๆ ขยับกายไปเรื่อยๆ ถูไถจนมันลื่นสอดใส่เข้าไปภายในกายเด็กสาว
“ซี๊ดดดดด” เด็กสาวร้องครวญแผ่ว องคชาติอวบใหญ่ลอดเข้าไปอย่างยากลำบาก แต่ยิ่งบีบรัดและบดเบียดภายในช่องสวาท จันทร์หอมรู้สึกดีมากจนหลับตารับอารมณ์ความรู้สึกเมื่อมันกำลังมุดทะลวงเข้าไปในกาย
ความอวบอิ่มและหนาแน่น กำลังแหวกภายในให้ปากเปิด เธอรู้สึกดีเมื่อมันไปหยุดที่ทางตัน แรงกระทบของมันสั่นสะท้านกายเด็กสาวจนสั่นระริก อาหนุ่มมองหน้าหลานสาวอย่างพึงใจ เมื่อมองใกล้ๆ กลิ่นกายเด็กสาวหายไปแล้ว ตอนนี้หลานสาวของเขาเติบโต กลายเป็นหญิงสาวแรกแย้ม เพื่อเขาได้เชยชมคนแรกและเพียงคนเดียว
“อาคะ...หนูเสียวมากเลย” จันทร์หอมเปรยเสียงสั่น แต่อาหนุ่มโน้มตัวช่วงบนเข้าหา สองแขนแกร่งกอดรัดหลานสาวแน่น ขอได้ลิ้มลองริมฝีปากจุมพิตอย่างโหยหา เด็กสาวหลับตาน้อมรับจูบตอบ
อาหนุ่มแทรกลิ้นสอดใส่เข้าไปในช่องปาก พร้อมขยับสะโพกกระแทกสวนทะลวงลึกในช่องสวาทพร้อมกัน เด็กสาวเสียวซ่านกระสันอยากจะขย่มรัวๆ ขยับสะโพกอย่างหิวโหยบดเบียดกับกายหนุ่มจนน้ำแตกเจิ่ง
เสียงริมฝีปากบดเบียดสอดเสียดดังเป็นระยะ และเสียงกายเนื้อกระทบกันดังราวตบมือเสียงดังฟังชัด ยิ่งกระหน่ำแรงเท่าใด เสียงที่สะท้อนออกมาก็ยิ่งดังเท่านั้น จันทร์หอมทนแรงกระแทกไม่ไหว เธอหยุดกายขย่มเพราะความเหนื่อย แต่ร้องครวญครางเสียวซ่านจนกายบางสั่นระริก
“อาจะทำให้เสร็จนะ”
“การบ้านยากนะคะ” จันทร์หอมแซวกลับ เมื่ออาหนุ่มจับหลานสาวนอนราบตะแคงข้าง และอาหนุ่มกอดกายหลานสาวไว้ข้างหลัง พลางใช้มือหนายกขาบอบบางข้างหนึ่งขึ้นสูง สอดใต้แขนแกร่งเพื่อยกถ่างขาให้กว้างขึ้น
องคชาติใส่ถุงยางใสของอาหนุ่มสอดใส่จากข้างหลัง เพื่อมุดทะลวงเข้าหาช่องสวาทอย่างยากลำบาก บดเบียดแหวกปากทางเข้า เพื่อมุดเข้าไปให้ลึกที่สุด เขาเสียวสุดๆ เมื่อมันบีบรัดองคชาติเขาราวกับยังบวมอิ่มอยู่
เด็กสาวครวญครางเมื่อถูกกระแทกร่างสะท้าน สั่นไหวจนสะเทือนไปถึงเอวหลัง เสียวสุดๆ จนเรือนร่างไร้เรี่ยวแรง ยิ่งถูกกระหน่ำกระแทกมากเพียงใด จันทร์หอมยิ่งต้องการให้อาหนุ่มกระแทกแรงๆ หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ เธอมีความสุขมาก เมื่ออาตอบสนองอารมณ์ความต้องการให้เธอ โดยพ่อแม่มิได้รู้เรื่องและดุด่า...
เสียวซอยกระแทกรัวเร็ว ยังคงดังตลอดทุกๆ จังหวะที่ปะทะกัน สลับกับเสียงคลอครวญครางของจันทร์หอม และครางในลำคอของชายหนุ่ม ยิ่งทำให้อารมณ์แห่งการร่วมรักตามลำพังยามนี้ เป็นช่วงเวลาดีๆ ของอาและหลานสาว
******
ถึงจะเป็นสายสัมพันธ์ภายในครอบครัว แต่จันทร์หอมไม่เคยได้รับการเลี้ยงดูอย่างใกล้ชิดจากพ่อและแม่ เพราะวันๆ เอาแต่ทำงาน แม้ปากจะบอกวาห่วงใย แต่ทิ้งให้เธออยู่เพียงลำพัง
เนิ่นนานทีเดียวที่ไร้อาหนุ่มมาหา หากไม่เพราะเขาตกงาน ก็คงไม่ว่างกลับมาหาและดูแลเธอ จันทร์หอมหลงรักอาหนุ่มนานแล้ว และคราวนี้ได้โอกาสดีๆ เมื่ออาหนุ่มเปิดใจ ยอมทำตามคำขอร้องเธอทุกอย่าง เพราะจันทร์หอมอยากมีเซ็กซ์กับชายหนุ่ม ทำให้เธอได้กลายเป็นสาวเติบโตเต็มที่เสียที...
แรงกระแทกหนักเร็วรัว ซอยถี่ๆ ย้ำหนักเน้น ยิ่งปล่อยให้ปลายหัวหยัก ภายใต้ถุงยางกระทุ้งภายในเร็วๆ สายธารน้ำน้อยในช่องสวาท แตกทะลักให้หล่อลื่น ปล่อยให้องคชาติสอดใส่รัวเร็ว ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระทั่งการกระแทกครั้งสุดท้าย ถูกดันให้ลึกที่สุด เท่าที่จะทำได้
จันทร์หอมรู้สึกถึงความอุ่นร้อนภายใน ซึ่งกำลังบวมอยู่หน้าปากมดลูก มันทำให้เธอรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เมื่ออาหนุ่มเสร็จสมถึงสวรรค์ แตกน้ำกามอยู่ภายใต้ถุงยาง เด็กสาวยังสัมผัสถึงความอุ่นร้อนได้ เมื่อเสร็จสมจนอิ่มเอมทั้งสองฝ่าย
ชายหนุ่มดึงองคชาติตนออกมา พร้อมกับความอวบอิ่มยาวใหญ่ของมันกำลังหดตัวลง พร้อมๆ กับภายในถุงยางมีสายน้ำขุ่นกามคั่งอยู่ แววตาเด็กสาวมองอย่างสนใจ อยากให้อาหนุ่มเทมันลงมาบนหน้าเธอ
ตามคำเรียกร้องตามใจหลานสาว ทีปกรเทมันลงบนเรือนกายเด็กสาวให้เธอรู้สึกดีที่สุด รอยยิ้มที่พึงใจ ทำให้ทีปกรอยากจะมีอารมณ์อีกครั้ง เพื่อเสพสมกับหลานสาวเพื่อจะระเบิดน้ำขุ่นกามขาวโดยไร้ถุงยาง หากไม่ติดว่าเย็นนี้จะต้องไปทานข้าวเย็นกับพี่สาว แม่ของจันทร์หอม เขาจะทำ... เพื่อจันทร์หอม
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้