“จันทร์หอม... สัญญากับอาสิ จะไม่บอกใครเรื่องเราสองคน อาจะทำให้จันทร์หอมมีความสุขแบบนี้ทุกๆ วัน สัญญากับอาสิ...” อาหนุ่มหยุดกระแทกระยะหนึ่ง เพื่อพักเหนื่อยหายใจ เด็กสาวสวมกอดรอบคอก่อนจะแนบกายเข้าหาอาหนุ่ม เมื่อตัวเธอยังคงลอยอยู่ และองคชาติใหญ่ยังคาอยู่ภายในลึกมาก
“อากรอย่าทิ้งจันทร์หอมไปมีคนอื่นนะคะ อาสัญญาแล้วต้องมีจันทร์หอมคนเดียวเท่านั้น อาต้องสัญญาด้วยนะคะ” เด็กสาววิงวอนร้องขอ แต่อาหนุ่มมิได้ตอบนอกจากยกร่างบางสูงเล็กน้อย และกระแทกองคชาติเข้าหาร่องสวาทแรงๆ
“จันทร์หอมทำให้อาเสียวมาก คงมีแต่จันทร์หอมเท่านั้นที่อาต้องการ...” อาหนุ่มกล่าวไป ริมฝีปากหนาสั่นเครือระริกเพราะกำลังเสียวซ่านสุดๆ ยามเมื่อลากซอยองคชาติใหญ่ยาว อัดรัวดุเดือดรุนแรงหนักหน่วงรวดเร็ว เด็กสาวกระสันสุดๆ น้ำแตกทะลักใส่องคชาติใหญ่
อาหนุ่มกำลังใกล้จะเสร็จระเบิดน้ำกามใส่ แต่ไม่อยากให้หลานสาวมีพิรุธและร่องรอย เขาจึงดึงองคชาติออกมา พลางปล่อยร่างบางไว้ แต่เด็กสาวกลับเข้าหาช่วงล่างอาหนุ่ม อ้าปากดูดกลืนน้ำขุ่นไว้ในปาก เพราะอยากลิ้มลองรสชาติ
อาหนุ่มยืนตัวเสียวกระสันตัวสั่น เมื่อปากเล็กๆ กำลังดูดกลืนน้ำกามระเบิดจนทะลักล้นออกปากเด็กสาว ยิ่งสร้างความต้องการอยากจะสอดใส่ในช่องสวาท ให้เสียวกระสันต่อยาวๆ ในวันนี้ ยังเหลือเวลาตลอดบ่าย สำหรับเขาและจันทร์หอม
******
เป็นการทำการบ้านที่เหนื่อยมาก อาหารแค่ข้าวสวยกับหมูผัดกระเทียมพริกไทยมื้อนี้ จะอร่อยพิเศษกว่ามื้อก่อนๆ แววตาอาหนุ่มมองหลานสาวไป พลางยิ้มไป เมื่อหลานสาวกำลังตักอาหารเข้าปาก
พลางไปนึกถึงยามเมื่อปากเล็กๆ กำลังดูดกลืนองคชาติใต้โต๊ะเมื่อชม.ที่แล้ว ริมฝีปากหนาเริ่มแลบเลียปากตน
“อากรหิวหรอคะ? กินกับหนูมั๊ย?” จันทร์หอมเริ่มอารมณ์ดี ไม่เหวี่ยงวีนใส่เหมือนชม.ที่แล้ว
“อยากกินจันทร์หอมมากกว่า อายังอยากเสร็จกับหนูอีกจริงๆ” ทีปกรลืมไปแล้วว่าเขากำลังร่วมหลับนอนกับหลานสาว แต่เพราะเขารักและเป็นห่วง ไม่อยากให้จันทร์หอมต้องเสียคนเพราะเพื่อนพาไป...
“ถ้างั้น ขอหนูกินข้าวเสร็จก่อนนะคะ หนูอยากนั่งตักอากรเหมือนสมัยก่อนยังไงคะ” เด็กสาวพยายามกินอาหารให้หมด แต่ทว่า อารมณ์ความต้องการเริ่มปะทุอีกครั้งทำให้เด็กสาวต้องวางช้อนลง พลางยกแก้วดื่มนำ แววตาหวานใสมองอาหนุ่มอย่างหิวกระหายหนักกว่าเดิม เพราะยกถัดไปกำลังเริ่มต่อมา...
ชายหนุ่มเปลื้องผ้าหมดตัว พร้อมให้เด็กสาวถ่างขานั่งอยู่บนตัก ปล่อยให้องคชาติตื่นตัวสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง และครานี้เธอนั่งหันหน้าออกไป แนบหลังชิดเรือนกายชาย พลางยกสะโพกบดเบียดองคชาติให้สอดใส่เข้าไปในช่องสวาทบวมแคบ สร้างอารมณ์เสียวซ่านกำหนัดหนัก
อาหนุ่มอ้าปากกว้างกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขน ในขณะที่หลานสาวกำลังนั่งขย่มอาหนุ่มบนเก้าอี้ เขย่ากายเบื้องล่างให้เสียวสะท้านไปถึงไต ยามเมื่อถูกอัดปะทะชนกับภายใน จันทร์หอมเสียวจนแอ่นกายไปด้านหลัง พิงอกอาหนุ่มแน่นที่ทำให้เธอมีความสุขจนลืมเบื่ออยู่บ้าน
ภายในบ้านซึ่งเคยน่าเบื่อเมื่อยู่ตามลำพัง ยามนี้จันทร์หอมไม่เบื่ออีกต่อไป เมื่ออาหนุ่มกำลังทำให้บ้านน่าอยู่มากจนไม่อยากออกไปไหน มือถือแทบไม่อยู่ในความคิดอีกต่อไป เมื่อการขย่มบนตักอาหนุ่ม ทำให้จันทร์หอมมีความรู้สึกดีมาก ไม่อยากหยุดการขย่มบนองคชาติยาวใหญ่ในยามนี้เลย
เสียงมือถือของทีปกรดังขึ้น มือถือชายหนุ่มดังรัวๆ จนเขาเริ่มรำคาญเมื่อเอื้อมไปหยิบมา สายกวินธิดาต่อเข้ามา ทำให้เหมือนราวกับสายฟ้าฟาดกลางศีรษะชายหนุ่ม ซึ่งถูกหลานสาวขย่มตอบนตักเขา ยังควบขี่อย่างทะลวงลึกปากมดลูกอยู่เร็วรัวๆ
เสียงความเปียกแฉะกระทบกัน เกิดเสียงกายเนื้อสัมผัสแรงๆ ทีปกรสั่งให้จันทร์หอมหยุดพักสักแปบ เพราะแม่ของเธอโทรเข้ามาในมือถือเขา เด็กสาวนั่งพักกดทับองคชาติไหลลึกเข้าไปในช่องสวาท ชายหนุ่มแทบร้องซี๊ดเพราะมันบีบปลายหัวหยักเสียวสุดๆ เขาพยายามกัดฟันควบคุมเสียง แม้ว่าองคชาติเขายังสอดใส่อยู่ภายในกายหลานสาวลึกแน่น...
******
“ทำไมพี่โทรหาจันทร์หอมแล้วปิดเครื่อง?” กวินธิดาส่งเสียงมาไม่ค่อยดี ทีปกรจึงพยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ พลางตอบไปตามเหตุผลที่ทำตั้งแต่แรก
“ผมยึดมือถือหลานเอาไว้ครับ เพราะเอาแต่คุยกับเพื่อนจนไม่ทำการบ้าน ตอนนี้ผมกำลังสอนน้องทำการบ้านอยู่ครับ” ทีปกรไม่ได้โกหกเพราะเขากำลังทำการบ้านกับหลานสาวอยู่จริงๆ โดยเฉพาะภาคปฏิบัติยามนี้ ความเปียกและอารมณ์ความต้องการกำลังทะยานอยากมากขึ้น เมื่อหัวหยักของเขาไหลลึก แทบปริปากมดลูกแคบๆ ให้เปิดกว้าง
มันกำลังถูกดูดผลุดหายไปยังอีกโพรงแคบหนึ่ง ชายหนุ่มแทบจะปากสั่นระริกเพราะเขากำลังจัดจ้านเสียวซ่านสุดๆ เด็กสาวกัดฟันกลั้นเสียงมิให้เล็ดลอด เพราะน้ำหนักของเธอกดหนักเข้าไป ยิ่งจุกเสียดท้องน้อย และเจ็บเสียวกระสัน เธออยากขยับกระแทกรัวๆ หากไม่เพราะอาหนุ่มติดสาย เธอจะขย่มซอยให้เสร็จจนน้ำแตกให้รู้สึกดี
“อ่อ... ทำการบ้านอยู่ พี่โทรมารบกวนอยู่หรือเปล่า?” กวินธิดารู้สึกผิดที่ขัดจังหวะ เกรงว่าลูกสาวจะดื้อรั้นเลยโทรมาด้วยความเป็นห่วง
“ก็ไม่อยากให้หลานเสียสมาธิหรอกครับ เรื่องเลี้ยงหลาน ผมเอาอยู่” เขาเอาหลานสาวอยู่จริงๆ กำลังเอากับหลานสาวอยู่เสียเมามันอย่างแรงมาก
จันทร์หอมเริ่มจะน้ำลายยืดยาว เมื่อเริ่มรู้สึกว่าปลายหัวองคชาติสอดใส่เข้าไปลึกจนเธอแทบจะคลั่ง พร่ำเพ้ออยู่แล้ว เมื่อสองแขนเด็กสาวกำลังควบคุมกายอยู่ ยันบนหัวเข่าอาหนุ่ม
“ขอบใจมากนะ กร ที่ช่วยพี่เลี้ยงหลาน เอาไว้พรุ่งนี้... ฝากเลี้ยงน้องด้วยนะ มาแต่เช้าวันอาทิตย์” กวินธิดามิได้เอะใจอะไร เพราะเห็นว่าไม่ค่อยควบคุมจันทร์หอมได้สักคน แม้กระทั่งสามีตนก็ตาม...
“ครับ ผมจะรอพี่กลับบ้านค่ำนี้” ทีปกรตอบรับ และปลายสายตัดไป มือหนาชายหนุ่มจับร่างบางให้ขยับบดเบียดเสียดให้เร็ว องคชาติขมิบกระตุกรัว ให้ภายในเด็กสาวกระสันเสียวสุดๆ
“อาคะ... ตื่นเต้นจังเลยค่ะ อาโกหกคุณแม่เรื่องทำการบ้านทำไมคะ?” จันทร์หอมยังจะแซวอาหนุ่มอารมณ์ขัน ชายหนุ่มยกสะโพกกระแทกสวนขึ้นไป ให้เด็กสาวกรีดร้องซี้ดสุดๆ อย่างหนักหน่วง
“อาไม่ได้โกหก ก็อากำลังทำการบ้านกับจันทร์หอมอยู่นี่ไงล่ะ? หรือว่าจันทร์หอมจะบอกคุณแม่จริงๆ เรื่องเราสองคนได้กัน?” อาหนุ่มยิ่งดึงตัวหลานสาวออกห่างจากองคชาติ พลางจับคว่ำหน้าลงกับเตียงในห้องหลานสาว ถ่างต้นขากว้างๆ แล้วยัดองคชาติสอดใส่ในท่าด๊อกกี้สไตล์
เด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง อย่างเสียวซ่าน เพราะแรงกระแทกในท่านี้ ยิ่งอัดเข้าไปลึกในช่องสวาท สายธารน้ำแทบระเบิดแตกใส่องคชาติให้ไหลลื่น ซอยรัวเร็วปะทะทางตันจนปริเปิด จันทร์หอมหอบอ้าปากครวญครางเสียงหลง ทนไม่ไหว ภายในด้านชาจนเสร็จสมไปถึงสวรรค์ แววตาพร่ำเพ้อละเมอถึงความสุขกระสันเสียวไม่อยากเลิกกลางคัน
แต่ทีปกรกำลังอัดกระแทกซอยเร็วรัวๆ มุดปากมดลูกทะลวงไปถึงภายใน ราวกับถูกดูดกลืนหายไปอีกโลกหนึ่งในช่องสวาท ตอนเข้าไปทีแรกว่าแคบแล้ว ยิ่งโดนดูดผลุดหายไปอีก ยิ่งแคบกว่า เนื้อแน่นบีบรัดองคชาติจนขนลุก ยิ่งซอยเร็ว ภายในก็ยิ่งหดเกร็ง บีบองคชาติเขาหนักเข้าไปอีก
สายน้ำขุ่นกำลังจะระเบิดอีกครั้ง เขาดึงมันออกมาเพื่อสาดกระเซ็นอาบทั่วกายเปล่าเปลือยของจันทร์หอม และลากสองขาป้อนองคชาติเต็มไปด้วยน้ำขุ่นให้หลานสาวกิน แววตาและรอยยิ้มของเธอท่าทางจะชอบเวลาที่เขาให้อาหารโปรตีนพิเศษจนถึงริมฝีปาก ได้ดูดกลืนองคชาติเขาได้อีกครั้ง
“รักอากรที่สุดเลย” เด็กยังคงดูดชิมปลายหัวหยักองคชาติ หลังจากเสร็จสมเมื่ออาหนุ่มร่วมรักแนบเนื้อในวันนี้
“อาก็รักหลานมากๆ เหมือนกัน” ชายหนุ่มตอบหลานสาวอย่างพึงใจ ระหว่างพาตัวเองและพาหลานไปอาบน้ำด้วยกัน
“พรุ่งนี้อาจะมาทำการบ้านแบบนี้กับหนูอีกใช่มั๊ยคะ?” เด็กสาวยิ้มแย้มอย่างพึงพอใจ เธอรู้สึกว่า สิ่งนี้แหละที่เธอต้องการที่สุด จันทร์หอมอยากร่วมรักกับอาหนุ่มแบบนี้อีก...
“พรุ่งนี้อาจะมาใหม่ ทำแบบนี้ให้จันทร์หอมอีกก็ได้นะ เอาล่ะ... ได้เวลาทำการบ้านจริงๆ จังๆ เสียที และมือถืออาจะคืนให้หลังจากแม่กลับมาแล้ว” ทีปกรยื่นข้อเสนอควบคุมหลานสาว ไม่อยากให้เสียเรื่องเรียน แต่เขาก็เผลอร่วมรักระเบิดน้ำกามใส่หลานไปถึงสองหน เพราะหลานสาวเป็นเด็กน่ารักมาก และตอนนี้เขาอาจจะปราบพยศเธอได้แล้ว
“ก็ได้ค่ะ” เด็กสาวค่อนข้างงอนอาหนุ่ม แต่เธอรู้สึกดีที่มีเขามาทำให้มีความสุข และยิ่งไปกว่านั้น จะไม่มีใครสงสัยเธอกับทีปกร เพราะเป็นอาหลานกัน...
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้