MasukShare
ข้ามภพมากินตับ [3]
Terakhir Diperbarui:
2025-06-04 23:22:52หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว
“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที
“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน
“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้
“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด
******
กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบริเวณบ้าน เพื่อไปยังท้องทุ่งนา เพื่อมองหาว่ามีเกวียนใดสักคัน หรือรถวิ่งผ่านมา เพื่อรับตัวเขาเข้าเมือง อาจจะเป็นการดีสำหรับชายแปลกหน้า และชุดแปลกๆ ที่ใส่มาด้วย
เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นชาวกรุงเทพฯ แบบไหน แต่ที่แน่ๆ เสื้อผ้าที่ใส่ท่าทางจะทันสมัยจากพวกชาวต่างชาติยุโรปซึ่งเข้ามาค้าขาย
“ขอบคุณที่มาส่งนะกลิ่นจันทร์” ชายหนุ่มยิ้มแย้ม มองตาหวาน ไม่นึกเลยว่าได้มองใกล้ๆ ได้กลิ่นหอมออกจากตัวเธอ เขารู้สึกหลงใหลในความงามแบบสาวไทยชาวบ้าน ลุ่มหลงเสียเริ่มจะถอนใจไม่ขึ้นจากความงามของเธอเสียแล้ว
“ถ้างั้น ก็ขอให้ปวรุตม์โชคดีนะ” แววตาหวานหยาดเยิ้ม ย้อมใจชายแทบละลาย เขาอยากบอกรักและอยากขอเธอเป็นแฟน
“ขอกอดได้มั๊ย? กลิ่นจันทร์ คุณสวยมากจริงๆ” คำพูดของปวรุตม์กล่าวออกมาจากใจ ทำให้สีหน้าของกลิ่นจันทร์แสดงออกมาไม่ค่อยสู้ดี คงไม่ดีแน่หากต้องเนื้อต้องตัวกับชายแปลกหน้า ไม่รู้ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร
“ขอตัวก่อนนะคะ” กลิ่นจันทร์คิดว่าควรเดินหนีออกไปให้ห่างจากเขา แต่ว่ามือเขาจับข้อมือเธอเอาไว้ พลางเอามานาบที่หน้าอก ทำให้หญิงสาวเขินอายไม่กล้ามองหน้าเขาได้อีก
“ผมชอบคุณนะ กลิ่นจันทร์ คุณสวยและหวานน่ารักมากๆ” ความตั้งใจที่จะหาบ้านของยายแสงดาว ความคิดที่เขาจะหาทางกลับบ้านเพื่อไปพบญาติได้หายไป ทำไมหัวใจเขาถึงได้มีแต่ภาพของหญิงสาวกลิ่นจันทร์ ทำให้หลงใหลเสียไม่อยากไกลห่างจากเธอ
“ขอบคุณค่ะ แต่คุณแม่รอฉันอยู่...” เธอตอบอ้ำอึ้งไม่กล้าสบตาเขาตอบ พอรู้สึกตัวอีกที อีกแขนหนึ่งของเขาโอบรอบกายเธอ ดึงตัวเธอลับหายไปจากริมถนนในท้องนา พาเข้าป่าลับสายตาใครอื่น ราวกับหามุมส่วนตัว เพื่อขออยู่ด้วยกันสักระยะ
******
“มีคนที่ชอบหรือยังล่ะ? กลิ่นจันทร์ เป็นแฟนผมมั๊ย?” น้ำเสียงเขานวลนุ่มลง ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน ที่น่ารัก สุภาพ พูดจาหวานน่าฟัง ไพเราะได้เพียงนี้ อากัปกิริยามารยาทก็งดงาม ยิ้มแย้ม เรียบร้อย ทำไมเธอทำให้เขาตกหลุมรักในทันทีเพียงนี้
“เป็นแฟน มันคืออะไรรึ?” เธอถามด้วยความสงสัย ทำให้ปวรุตม์เริ่มจะหัวเราะและพยายามใช้คำที่เข้าใจง่ายขึ้น
“เป็นคนรักกัน เพราะผมชอบคุณไง” ชายหนุ่มยืนเบียดใกล้ร่างบางของหญิงสาว ส่งกลิ่นหอมของดอกมะลิออกมา หญิงสาวตกใจทำอะไรไม่ถูก เมื่อรู้สึกว่าร่างชายหนาเบื้องหนา เข้าหาเรือนกายเธอเข้าไปทุกที...
ชายหนุ่มไม่เคยได้ชิมหญิงสาวคนใด จะหวานหอมเท่ากลิ่นจันทร์มาก่อน เธอนุ่มนวลหวานละมุน น่ากอดน่าลุ่มหลง เขาเริ่มทนกับความต้องการของตัวเองไม่ไหว อยากได้เธอมาเป็นของตัวเอง โดยไม่สนใจว่ามันจะอยู่ใกล้บริเวณบ้านของหญิงสาว
ริมฝีปากหนาจูบเธออย่างแผ่วเบา กลัวเธอจะร้องเสียงดังแต่กลับกลายเป็นว่า เธอยินยอมรับจูบโดยไม่ส่งเสียงใดๆ เขาคิดว่าเธอคงตอบรับเขาแล้ว และยอมเป็นของเขาทันที
ความร้อนระอุบังเกิดภายในเรือนร่างของปวรุตม์ สวมกอดหญิงสาวอย่างโหยหา ทำให้ร่างสาวอ่อนระทวย เมื่อชายหนุ่มกอดรัดแนบแน่นเข้าหาอกแกร่ง เธอไม่เคยถูกต้องเนื้อชายใดมาก่อน ทั้งใจสั่นหัวใจเต้นแรง และกลัว...
กลัวแม่จะรู้ กลัวพ่อจะรู้... แต่กับปวรุตม์ เธอกลับรู้สึกอบอุ่นและดีเพียงไร เมื่อเขากอดพร้อมจูบริมฝีปากเธอชวนหลงใหล การได้อยู่กับผู้ชายเป็นแบบนี้เองรึ...
******
ความเป็นชายเริ่มแข็งตึง และพร้อมจะมีเพศสัมพันธ์ ปวรุตม์ไม่เคยรู้สึกหลงใหลผู้หญิงคนไหนแบบ หัวปักหัวปำมาก่อน แม้จะเคยได้เสียกับแฟนมาหลายคน หรือจะฟันหญิงสาวซึ่งไปจีบตามผับมามากมาย
ก็ไม่น่าสนใจเท่ากลิ่นจันทร์ที่แสนสุภาพ ในชุดโบราณในร.๕ หน้าตาหวานละมุน นวลใส เขารู้สึกอยากครอบครองเธอ อยากกอดเธอไว้นานๆ
เมื่อหญิงสาวรู้สึกลุ่มหลงในรสจูบจากฝ่ายตรงข้าม เธอไม่ทันระวังหรือปัดป้องตัวเองให้ออกห่างจากชายแปลกหน้าอีกต่อไป เขาบอกว่าต้องการเธอเป็นคนรัก นั้นหมายถึงว่าเธอคงพร้อมออกเรือนแล้ว
“ผมรักคุณนะ กลิ่นจันทร์” ปวรุตม์กล่าวออกมาเพื่อขอให้หญิงสาวยอมมีอะไรกับเขา เธอเม้มปากเขินอาย จะว่ากลัวก็กลัว จะว่าดีใจก็ดีใจ หมายความว่าเขาจะรักเธอ และขอเธอแต่งงานเป็นเรื่องเป็นราว ช่างเป็นอิสระที่หอมหวาน
ไม่ต้องอยู่กับบ้านที่แสนเบื่อหน่าย ไม่ต้องทำตามคำสั่งพ่อแม่อีกต่อไป หากเธอได้ออกเรือน เธอจะมีอิสระภาพตลอดกาล... กับชายที่รักเธอ...และเขากำลังจะทำให้เธอตอบรับรักเขา...
******
Bab terbaru
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [6] -จบ-
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [5]
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [4]
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [3]
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [2]
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม] ข้ามภพมากินตับ [1]
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้
Anda juga akan menyukai
นางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก41.8K Dibacaหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.3K Dibacaล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ95.9K Dibacaหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ79.0K Dibacaถ่านไฟเก่า
Milady110 Dibacaก็แค่เมียแต่ง
baiboau-เนื้อนวล852 Dibacaสี่น้ำ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ568 Dibacaว่าผมเด็กแล้วผมเด็ดมั้ยครับ
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k1.4K Dibaca
