38. รักกันปานจะกลืนกิน

38

- รักกันปานจะกลืนกิน –

คราวนี้ฉันเป็นฝ่ายรุกจูบเขาบ้าง ฉันอยากทำมานานแล้ว เรียวปากบางของฉันพยายามที่จะประกบจูบเขาอย่างเคอะเขิน ก็นะฉันไม่เคยจูบใครจริงจังเลยนินา (ไม่นับตอนเมาเพราะมันจำความรู้สึกไม่ได้ด้วยซ้ำ)

แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าก็ปล่อยให้ฉันจูบเงอะงะแบบนั้นพลางใช้ริมฝีปากตัวเองคอยชี้นำบ้างเป็นครั้งคราว สายตาของเขาที่ก้มมองมานั้นกรุ้มกริ่มด้วยความพอใจกับการกระทำของฉัน

“อ่ะ..พี่คะทำอะไรน่ะ” จู่ๆ เขาก็ยกตัวฉันขึ้น จนฉันต้องใช้มือคล้องคอเขาสองขาเกี่ยวกับเอวเขาไม่ให้ร่วง ฉันเกาะเขาแน่นเพราะรู้สึกเหมือนจะร่วงอยู่ตลอดเวลา สองมือแกร่งของเขาก็กอบกุมแก้มก้นทั้งสองของฉันไว้ก่อนจะพาร่างของฉันเดินเข้าไปในห้องนอนที่เปิดไว้รออยู่แล้ว

เขาวางตัวฉันนอนราบกับเตียงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยัดแขนทั้งสองข้างคร่อมฉันอยู่ สายตาที่เขาก้มมองมาเจ้าเล่ห์ใบหน้าเขาแดงก่ำจนทำให้ฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปด้วย

“สวยจังครับ” เขาไม่พูดเปล่าแต่กลับเลื่อนสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแบบนั้น ในขณะที่ฉันสติดีครบถ้วน ฉันอายมากอายจนมือไปคว้าหมอนมาปิดหน้าอย่างรวดเร็ว

ฉันรู้สึกว่าร่างกายแกร่งที่อยู่ด้านบนลงมาทับอยู่บนตัวฉันจนรู้สึกอึดอ