LOGINShare
บทที่ 5-1-คืนของ (1)
Last Updated:
2025-06-02 19:30:30เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ แต่นิรมลกลับตื่นแต่เช้า เธอลงมาใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลให้กับวิญญาณแก้วตา และอธิษฐานในใจเพื่อเป็นการบอกกล่าว
‘วันนี้นิวจะเอาของไปคืนให้สามีคุณแก้วตาให้ได้นะคะ แล้วก็จะคุยเรื่องของลูกชายคุณแก้วตาให้บวชเณรด้วยค่ะ’
หลังจากใส่บาตรเสร็จเรียบร้อย นิรมลกลับขึ้นไปที่ห้อง ก็พบว่านรีนันท์ตื่นแล้ว กำลังค้นหาของในตู้เย็นอยู่
“นัท วันนี้เราไปที่ปทุมธานีกันอีกนะ พี่จะไปหาบ้านให้เจอ”
“ไปอีกเหรอพี่นิว”
นิรมลพยักหน้า
“ใช่ เมื่อวานนี้ภารกิจยังไม่เสร็จสิ้นนี่นา อ้อ...แล้วเมื่อวานผู้ชายคนนั้นเขาโทร. หาเธอหรือเปล่าล่ะนัท คนที่เธอให้เบอร์โทรศัพท์เขาไปน่ะ”
นรีนันท์ส่ายหน้าปฏิเสธ พูดยิ้มๆ กับพี่สาว
“เขาจะโทร. หานัทได้ยังไงล่ะพี่นิว ก็เบอร์โทรศัพท์ที่ให้ไปของใครก็ไม่รู้นี่นา”
“อ้าว! นัท ทำไมทำแบบนั้นล่ะ...”
นรีนันท์โบกมือ ไม่อยากจะพูดกับพี่สาวต่ออีก เธอเดินหนีไปอีกทาง ก่อนจะบอกกับอีกฝ่าย
“เดี๋ยวนัทขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวห้านาที พี่นิวก็ไปเตรียมตัวเหอะ”
นิรมลและนรีนันท์ลงมาข้างล่าง ขึ้นรถเตรียมตัวไปที่จังหวัดปทุมธานี นรีนันท์จัดการเปิด GPS เหมือนเดิม และพูดดังๆ ราวกับว่าอยากให้ใครสักคนได้ยินด้วย
“ขอให้วันนี้พี่นิวทำภารกิจให้สำเร็จด้วยเถอะ เดี๋ยวนัทจะได้ไปซื้อของให้พ่อกับแม่บ้าง สาธุ”
“ไปซื้ออะไรให้พ่อแม่ล่ะนัท ทำไมไม่บอกพี่”
นรีนันท์ยิ้มแหย พลาดไปเสียแล้ว ดันพูดให้พี่สาวรู้เรื่องก่อน
“คือ...พ่อกับแม่จะไปงานบวชลูกป้าค่ะ นัทเห็นว่าพ่อแม่ไม่มีชุดใหม่มาหลายปีแล้ว ก็เลยตั้งใจว่าจะเอาเงินเก็บไปซื้อเสื้อผ้าให้พ่อแม่ ไปเซอร์ไพรส์อะค่ะ”
“แหม ทีเรื่องแบบนี้ไม่ยอมบอกพี่ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ถ้าทำภารกิจสำเร็จ เดี๋ยวพี่จะพาไปห้างฯ แล้วจะช่วยออกเงินครึ่งหนึ่งก็แล้วกัน ดีไหม”
นรีนันท์ยิ้มกว้าง รีบขอบคุณพี่สาวก่อนที่จะเปลี่ยนใจ
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันดีกว่า จะได้รีบไปรีบกลับ”
ทั้งสองคนไปถึงบ้านของแก้วตาได้สำเร็จ เป็นบ้านทาวน์เฮ้าส์สองชั้นเรียงติดกันเป็นสิบหลัง หญิงสาวเดินไปกดออดที่ประตูรั้ว เพียงครู่เดียวก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมา เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัยว่าเธอคือใคร นิรมลรีบถามก่อนที่ชายหนุ่มคนนั้นจะไล่เธอไปเสียก่อน
“ที่นี่...บ้านของพี่แก้วตา...ใช่ไหมคะ?”
“ใช่ คุณเป็นใคร? จะมาหาใคร ตอนนี้แก้วตาไม่อยู่แล้ว”
นิรมลหยิบซองน้ำตาลออกมาจากกระเป๋า กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอกลับได้ยินเสียงกระซิบข้างหูว่า
‘พี่กล้า แก้วเอาเงินกับสร้อยพระมาให้ สร้อยพระที่พี่ให้แก้วมาไง’
นิรมลพูดทวนคำตามเสียงกระซิบ ทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าหยุดชะงัก แววตามองมาที่นิรมลด้วยความสงสัย
“เธอพูดอะไร สร้อยพระของใคร”
“ใจเย็นก่อนค่ะพี่ คือนิวทำงานอยู่ที่บริษัทเดียวกันกับแก้วตาค่ะ ละ...แล้ว แก้วตาฝากให้นิวเอาของมาคืนให้พี่กล้าค่ะ”
นิรมลยื่นซองสีน้ำตาลให้ชายหนุ่มที่ชื่อเพชรกล้า แต่เขาก็ยังไม่รับซองนั้นมา ยังคงคิ้วขมวดด้วยความสงสัยดังเดิม
“น้องจะมาหลอกอะไรพี่หรือเปล่า แก้วตาคงไม่ฝากของใครมาหรอกมั้ง ปกติเขาเป็นคนขี้เกรงใจคนอื่น”
นิรมลนิ่ง หันมามองหน้านรีนันท์ที่นิ่งฟัง ระหว่างนั้นก็มีเสียงกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวอีกครั้ง
‘พี่กล้าเชื่อเถอะ สร้อยพระนี่ของหวงของพี่ไม่ใช่เหรอ พ่อของพี่ให้ไว้คุ้มครองรักษาตัวพี่ ตอนนี้แก้วไม่จำเป็นต้องใช้อีกแล้ว’
นิรมลพูดทวนตามเสียงกระซิบอีกครั้ง แต่ประโยคนี้กลับทำให้เพชรกล้านิ่งอึ้ง หญิงสาวตรงหน้ารู้ได้อย่างไรว่าสร้อยพระนี้เป็นของที่พ่อของเขาให้มา...
นิรมลยืนมองท่าทีของเพชรกล้า เธอเห็นว่าเขาเริ่มเอนเอียง ดูเหมือนว่าจะเชื่อสิ่งที่หญิงสาวเล่ามา แต่ก็ยังคงมีเสียงกระซิบที่ข้างหูของเธออีกว่า...
‘ฉันเคยคุยกับพี่กล้าว่าอยากให้ลูกชายบวชพระ เพื่อที่จะได้เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์ แต่ตอนนี้ลูกชายฉันยังเล็กนัก ฉันอยากให้เขาได้บวชให้ฉันสักครั้งหนึ่ง’
วิญญาณแก้วตาพูดที่ข้างหูนิรมล หญิงสาวพูดทวนตามที่ได้ยิน ในขณะที่เพชรกล้ามีสีหน้าตกตะลึง และตกใจว่าหญิงสาวตรงหน้ารู้เรื่องราวเหล่านี้ได้อย่างไร?
‘พี่กล้าไม่ใช่คนที่เชื่อเรื่องพวกนี้ ลองถามดูสิว่าถ้าวันหนึ่งแก้วเสียชีวิตไป พี่กล้าจะต้องไม่อยู่ที่บ้านหลังนี้แน่นอน เพราะเขาเคยบอกว่าบ้านหลังนี้พี่จะอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีแก้วอยู่ด้วย’
นิรมลพูดทวนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เพชรกล้านิ่งชะงัก ใบหน้าซีดเผือดราวกับว่าคำพูดคราวนี้โดนใจเขา หญิงสาวจึงยื่นซองสีน้ำตาลให้เขาอีกครั้ง
“แก้วตาฝากของพวกนี้มาให้คุณค่ะ ต่อไปสิ่งนี้จะมีค่ากับคุณมาก และขอให้ลูกชายบวชเณรตามความต้องการของเธอด้วยค่ะ”
นิรมลพูดเพียงแค่นี้ เธอพยักหน้าให้นรีนันท์แล้วขึ้นรถยนต์กลับ ในขณะที่เพชรกล้ากำลังยืนงง เขามองซองสีน้ำตาลในมือ ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดซองออกดูว่าคืออะไร
ของในซองนั้นคือสร้อยพระ และเงินสดจำนวนหนึ่งหมื่นบาท เขาพึมพำอย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
“สร้อย...กับเงินจริงๆ ด้วย น้องแก้ว”
เพชรกล้าหันมาทางรถยนต์ของนิรมลอีกครั้ง รถยนต์แล่นออกไปจากหน้าบ้านแล้ว เขารีบวิ่งออกไปแล้วตะโกนสุดเสียง ด้วยความหวังว่าคนในรถยนต์จะได้ยิน
“ขอบคุณมากนะครับ ผมจะทำตามที่แก้วต้องการทุกอย่าง”
Latest chapter
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทส่งท้าย
ชมพูนุทปฏิเสธทุกข้อกล่าวหาว่าเธอไม่ได้ทำ แต่หลักฐานทุกอย่างมัดตัวแน่นหนา ถึงแม้ว่าเธอจะปฏิเสธและหาทนายความเพื่อสู้คดีและยื่นหลักทรัพย์เพื่อขอประกันตัว แต่เนื่องจากเป็นคดีร้ายแรงจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ประกันตัวออกมาแม่และยายของชมพูนุทมาเยี่ยมเธอเพียงครั้งเดียว ยายได้แต่ร้องไห้เสียใจในการกระทำของเธออยากจะมาเยี่ยมหลานบ่อยๆ แต่ไม่สะดวกในการเดินทาง ส่วนแม่ของเธอ สามีของแม่ไม่ต้องการให้เข้ามายุ่งเกี่ยวอีก“คุณไม่ต้องยุ่งกับลูกของคุณแล้วละ ในเมื่อเขาทำผิดก็ต้องชดใช้”ทางด้านแม่ของเอกภพออกจากโรงพยาบาลในอีกสามวันต่อมา คราวนี้ทั้งเอกภพและนิรมลเป็นคนไปรับ หญิงสาวไปด้วยเพราะต้องไปรับรถยนต์ที่อู่ซ่อมรถ แม่ของเอกภพที่พอรู้เรื่องราวของหญิงสาวอยู่บ้างจึงพูดปลอบโยนเธอ“หนูนิวปลอดภัยดีนะ ตอนนี้คนร้ายก็ถูกจับตัวไปแล้ว ต่อไปคงมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะ”นิรมลยกมือไหว้ขอบคุณแม่ของเอกภพเช่นกัน เธอยิ้มให้“นิวก็หวังไว้อย่างนั้นค่ะ ต่อไปคงมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามา”ในคืนนั้น นิรมลฝันอีกครั้ง เธอยืนอยู่ในบรรยากาศที่มืดมิดอีกครั้ง แต่ในค
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 30-2-จับคนร้าย (2)
เมื่อไปถึงสถานีตำรวจ นิรมลเดินนำเอกภพเข้าไปด้วยความมั่นใจ เนื่องจากเมื่อวานเธออยู่ตรงนี้ เกือบทั้งวันแล้ว เอกภพเห็นนิรมลเดินนำหน้าเข้าไปในห้องสืบสวน และได้พบกับตำรวจคนหนึ่ง ผิวดำแดง ตัวสูงแต่รูปร่างผอมบางกว่าเขามากทีเดียว“สวัสดีค่ะหมวด ฉันเอาหลักฐานชิ้นใหม่มาให้ดูค่ะ เพื่อแจ้งความเรื่องคุณพิษณุถูกฆาตกรรมค่ะ”ตำรวจคนนั้นเปิดฮาร์ดดิสก์ออกดู นำมาดูในคอมพิวเตอร์ เมื่อเห็นในคลิปชัดเจนว่าใครทำอะไร เขาก็รีบจดข้อมูลทันที แต่ก็หันไปสอบถามกับนิรมลเพิ่มอีก“คุณรู้ใช่ไหมว่าคนในคลิปเป็นใคร? ผู้ชายที่อยู่ในคลิปนี้เสียชีวิตแล้วใช่ไหมครับ”นิรมลพยักหน้ารับ เธอหยิบสมุดบันทึกออกมาพร้อมกับอธิบายให้ข้อมูลเพิ่มเติม“ผู้ชายที่อยู่ในคลิปชื่อพิษณุค่ะ เขาเสียชีวิตเมื่อสามปีที่แล้ว แต่...ฉันไม่แน่ใจว่าคดีของเขา ตำรวจคนไหนเป็นเจ้าของคดี ผู้หญิงคนนี้คิดวางยาแต่ไม่สำเร็จค่ะ เธอก็เลยจ้างคนมาตัดสายเบรกรถยนต์ หลักฐานทุกอย่างอยู่ในคลิปวิดีโอและสมุดบันทึกเล่มนี้ค่ะ”เอกภพและนรีนันท์อยู่ให้ปากคำถึงสองชั่วโมง ทั้งสองคนชี้เบาะแสเรื่องของการวางยาเบื่อและขอให้เชิญพ
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 30-1-จับคนร้าย (1)
เอกภพรีบพาแม่มาที่โรงพยาบาลใกล้บ้านโดยเร็ว หมอเห็นอาการของแม่รีบพาตัวเข้าห้องฉุกเฉินล้างท้องทันที เขายืนกอดน้องสาวคนเล็กที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายด้วยความกลัว“พี่หนึ่ง...แม่ จะตายไหม”“แม่ต้องไม่เป็นอะไร แม่ถึงมือหมอแล้ว หมอต้องช่วยแม่ได้ ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะ”............................................เช้าวันนี้อาการของนิรมลดีขึ้น สองคนพี่น้องจึงคุยกันว่าจะไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า ของใช้หมดหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่ม กระดาษทิชชู รวมถึงของแห้งอย่างพวกข้าวสารหรืออื่นๆ ที่จำเป็นแต่เมื่อเอกภพโทรศัพท์มาแจ้งข่าวว่าแม่ของเขาเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน แผนการในวันนี้จึงต้องเปลี่ยนไป ทั้งสองคนพี่น้องพากันไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมแม่ของเอกภพโชคดีเมื่อนิรมลและนรีนันท์ไปถึง แม่ของเอกภพก็อาการปลอดภัยพ้นขีดอันตราย ทางโรงพยาบาลกำลังหาห้องพักพิเศษตามที่เอกภพแจ้งความประสงค์ไว้ นิรมลเดินไปหาเขาที่กำลังมีสีหน้าเคร่งเครียด“ทำไมอยู่ๆ แม่เป็นแบบนี้ล่ะ กินอะไรไปเหรอ”“แม่กินต้มแซ่บที่หนึ่งเอามาจากคอนโดฯ นิวเมื่อวานน่ะสิ!”นิรมลมีสีหน้าไม่สบายใจเมื่อเดินลงมายังที่จอดรถยนต์กับนรีนันท์ เธอนึกถึง
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 29-2-ฆาตกรรมอำพราง (อีกครั้ง) (2)
เช้าวันรุ่งขึ้น นิรมลลุกขึ้นมาจากเตียงนอน เธอลุกขึ้นมาตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเพื่อที่จะไปทำงานตามปกติ หญิงสาวเดินออกมาจากห้องนอนก็พบนรีนันท์ที่กำลังอุ่นอาหารอยู่“พี่นิวจะไปไหน กลับเข้าไปนอนต่อเลย”“พี่หายแล้ว ไปทำงานได้แล้ว”นรีนันท์เดินมาแตะหน้าผากพี่สาว“หายป่วยอะไรกันคะ ตัวยังร้อนอยู่เลย พี่นิวอย่าดื้อเลยค่ะ นอนพักให้หายดีก่อนเถอะ พี่หนึ่งบอกว่าจะลางานให้พี่นิวพักผ่อนถึงวันจันทร์เลยค่ะ”นิรมลนิ่ง นึกทบทวนว่าวันนี้วันอะไร...เพิ่งวันพฤหัสบดีเองนี่นา“งานด่วนพี่ก็มีนะ อยู่ๆ จะให้พี่ไม่ไปทำงานแบบนี้ได้ยังไง”แต่นรีนันท์กลับส่ายหน้าไม่ให้ไปไหน เธอจัดการอุ่นอาหารให้พี่สาวเสร็จก็เตรียมถือสิ่งของสัมภาระออกไปทำงาน และไม่ลืมที่จะหยิบกุญแจรถยนต์ของพี่สาวมาด้วย เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องรบกวนเอกภพให้มาส่ง และหันมาบอกพี่สาว“นัทขอยืมรถยนต์พี่นิวไปทำงานก่อนก็แล้วกันค่ะ ส่วนอาหาร นัทอุ่นไว้ให้แล้วนะคะ”............................................นรีนันท์เข้าไปที่บริษัททำงานตามปกติ เธอเจอกับเอกภพที่เพิ่งอ
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 29-1-ฆาตกรรมอำพราง (อีกครั้ง) (1)
สิ่งที่เอกภพคาดการณ์ไว้ก็เป็นจริง เมื่ออีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาขวดน้ำเกลือหมดขวด หมอเดินมาดูอาการนิรมลอีกครั้งก่อนที่จะอนุญาตให้หญิงสาวกลับบ้านได้เอกภพพานิรมลมาส่งที่คอนโดฯ แล้วตั้งใจจะกลับไปทำงานที่บริษัทต่อ ก่อนจะไปเขาบอกให้หญิงสาวพักผ่อน“จิ๋วนอนพักนะ ไม่ใช่ว่าลุกขึ้นมาทำงานล่ะ”“รู้แล้วน่า จิ๋วยังไม่หายดีหรอก จะพยายามนอนพักให้หายก่อนค่อยกลับมาลุยงานใหม่”“ดีแล้ว ยังไงตอนเย็นบีจะแวะมาหาอีกรอบก็แล้วกันนะ จะพานัทกลับมาส่งด้วย โอเคไหม”นิรมลยิ้มให้กับเอกภพ“ขอบคุณนะที่ช่วยดูแลจิ๋วกับนัทด้วย ไม่ต้องซื้ออะไรมาเยอะหรอกนะ หรือว่าถ้ามีธุระด่วน ฝากนัทมาให้ก็ได้”เอกภพพยักหน้ารับก่อนที่จะกลับมาทำงานต่อ เขานั่งทำงานอยู่จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน จึงส่งข้อความไปหานรีนันท์‘เย็นนี้กลับกี่โมง เลิกงานหรือยัง เดี๋ยวพี่ไปส่งนัทกลับคอนโดฯ แล้วก็จะได้ซื้ออาหารไปให้พี่นิวด้วย’‘งานนัทยังไม่เสร็จเลยค่ะพี่หนึ่ง นัทตั้งใจว่าจะกลับสักหกโมงเย็น พี่หนึ่งรีบกลับบ้านหรือเปล่าคะ ถ้าพี่มีธุระกลับก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวนัทนั่งแท็กซี่กลับเอง’เอกภพหยิบ
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 28-2-รู้ตัวฆาตกร (2)
ชมพูนุทพิมพ์เท่านี้ก็วางโทรศัพท์ลง นั่งครุ่นคิดเรื่องของตัวเองต่อโดยไม่ได้สนใจเสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่ตรงหน้า หญิงสาวได้แต่บ่นพึมพำ“ใครจะไปรับ คงโทรฯ มาด่าอีกแหง เห็นทีต้องหางานเสริมอย่างที่แม่ว่าจริงๆ นั่นแหละ”ชมพูนุทนั่งคิดถึงเรื่องหางานเสริม งานนั้นต้องได้เงินเยอะมากพอที่จะทำให้ความเป็นอยู่ดีกว่านี้ เธอจึงตัดสินใจเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ พิมพ์ข้อความค้นหาแล้วก็เจอกลุ่มลับกลุ่มหนึ่ง ในนั้นมีข้อความเชิญชวนให้ทำงานบางอย่าง...‘มองหาสาวสวยที่ต้องการรายได้เสริม ไม่ต้องมีประสบการณ์ สนใจติดต่อได้ที่...’ข้อความนั้นทำให้ชมพูนุทตัดสินใจเข้ากลุ่มโดยไม่ลังเลอีก เธอเข้ากลุ่มเพื่อทำงานเป็นผู้หญิงไซด์ไลน์ และใช้ชื่อในวงการว่า ‘พิงค์กี้’ แน่นอนว่าเธอตั้งใจทำงานเพื่อซื้อของใช้และของแบรนด์เนมที่เธออยากได้ หญิงสาวคิดเพียงแค่ว่าเงินนี้เธอได้มาโดยสุจริต อย่างน้อยทำงานมาโดยใช้ตัวเข้าแลกเงินชมพูนุททำงานนี้มาตลอดโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าหญิงสาวมีอาชีพเสริมอะไร จนกระทั่งวันหนึ่ง ชมพูนุทก็ได้เจอกับพิษณุที่บริษัท เขาเห็นหน้าเธอเพียงแวบแรกก็นึกพอใจ และจะติ
You may also like
วิถีสุริยะพิชิตเวหา
นักเขียนหนุ่มจอนสโนว,ธารน้ำแข็งแห่งขุนเขา,大冰山692 viewsรักร้ายสาปอสูร
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา794 viewsหมอนวดเสียวของเมียสาว
Tiwa Tatree / นามปากกาอัษฎากร6.3K viewsหวนกลับมาครานี้ไม่เป็นแล้วภรรยาชั่วร้าย
กัญจารีย์812 viewsอาณาจักรรักอสรพิษ l THE BEAST X SERPENT
ฮอฮัน808 viewsเดินวิถีเซียน (Walking the Immortal Path)
ปัฐน์พี415 viewsฤาจันทราเร้นรัก
rasita_suin1.1K views
