Chapter Forty Nine

PORMAL na siyang ipinakilala ng kanyang Papa sa board at mga empleyado bilang kahalili nito sa Sofia Grand nang sumunod na araw, sa isang simpleng selebrasyon na inilunsad ng mga kaibigan at empleyado bilang pagpupugay at pasasalamat sa kabutihan ng kanyang Papa.

Naka-wheelchair man ay halata ang kaligayahan nito ng umakyat sa stage para magbigay ng konting pahayag sa kanilang lahat.

He look at the crowd and a gentle smile crossed his lips.

"It was maybe my last words and my last goodbye too to all of you.." simula nito.

Napalunok siya. Hindi niya sana gustong marinig ang bagay na iyon, but it was his request to give that speech.

Naramdaman niya ang marahan na pag-abot ni Simon sa kanyang kamay at hinawakan iyon.

"Alam kong, alam na ninyong lahat ang kalagayan ko ngayon. Mamaya, bukas, o sa susunod na linggo, maaaring tuluyan na akong magpapaalam sa mundong ito, but before I leave this world, gusto ko sanang ihabilin ang kaisa-isa kong anak sa inyo." Sabi nitong nakatingin sa kan