CHAPTER 2

HINDI KO alam kung saan ako nakakuha ng lakas para tumakbo paalis sa lugar na iyon. 

"Mukhang malayo na ako." Humahangos na saad ko. 

Nilibot ko ang tingin sa paligid. Napansin kong napapalibutan ito ng mga puno ng 

mansanas na hitik sa mga hinog na bunga. 

"Kung siniswerte ka nga naman, gutom na ako." Natatakam na saad ko. 

Lumapit ako sa isang puno ng mansanas na mas mababa ang tubo kompara sa iba. 

Nais kong abutin ang isang bunga nito subalit may limang pulgada pa itong taas mula 

sa'kin. 

Naisipan kong itong talunin subalit sa taas kong 5"0 ay hindi pa rin niya magawang 

abutin iyon. Ilang beses kong sinubukang abutin ang mansanas subalit hindi ko 

magawa.  

Huminga ako nang malalim at bumwelong tumalon. Subalit bago ko pa magawang 

tumalon ay may mahabang braso na ang naunang umabot ng bunga. Agad kong 

nilingon ang lapastangan na kumuha sa mansanas ko.  

Malapad na dibdib ang bumungad sa'kin. Nang itaas ko ang tingin sa mukha, nanlaki 

ang mga mata ko nang makilala kung sino ito. 

OH MY GOD! I'M DEAD!  

Ang nasa harapan ko ay ang lalaki mismo na may ginawang kababalaghan sa dampa.  

Nang makabawi ako sa pagkabigla, agad akong pumihit upang tumakbo palayo sa 

lalaki. Subalit, agad nitong hinaklit ang damit ko sa may bandang batok. 

"Taking someone's property without the owner's permission is a thief and taking on foot 

into someone's place without again, his permission is trespassing. What you did are 

crimes, bansot." He huskily whispers in my ear. 

I can feel his breathing on my left ear tickling me. Its warmth travels down my nape 

sending electricity all over my body. This feeling is new to me, maybe it's because we're 

in a very intimate position. Him, on my back, leaning and whispering on my ear. It 

makes something moist in me, down there. 

"Le-Let go of me, you jerk!" I said while trying to lose his grip. 

At last, nakawala ako sa pagkakahawak nito. Hinarap ko ito ng may matalim na tingin.  

God! Why does he have to be so handsome!  

As in, literally, this man is smokin' hot! He has such gorgeous black piercing eyes, 

aristocratic nose, sexy red lips, strong square jaw and a bedroom kind of hair. And his 

body covered with a cowboy outfit, he is oozing of hotness and sexiness, God he is 

down to earth gorgeous. 

"Did I pass?" Nakangising tanong nito. 

Doon lamang ako bumalik sa sarili. Nakakahiya! Napansin pala nito na parang x-ray 

ang mata ko na sinusuri ito mula ulo hanggang paa. 

God Nahli! Pull yourself together! 

"Don't be so full of yourself, I've seen better." Nanunuyang sagot ko dito. 

Nawala ang ngisi nito at bumalik ang matalim na tingin nito sa kanya. 

"And Mr. Whoever-You-Are, don't call me "bansot" because I'm not one. And FYI, I 

know the owner of this farm that is why I was able to be here." Deretsong saad ko dito 

nang nakataas ang kilay. 

May munting ngiti na sumisalay sa labi nito habang tinatarayan ko ito.  

Sinubukan kong panatilihin ang masungit kong ekspresyon upang hindi maipahalata 

dito na kinakabahan ako. I'm 5"0, the usual standard of female height yet I feel so small 

in front of this man. His presence is intimidating me really good! And, well he's literally 

huge in any aspect of his body. He's around 6 feet, his body is the real definition of a 

"big boy" and not to forget the thing between his thighs, it was humongous! 

"Akin din 'tong mansanas dahil ako ang unang nakakita." Sabay hablot sa mansanas 

mula sa kamay nito. 

"Hahahaha!" Umalingawngaw ang tawa nito sa buong gubat. 

Mas kumunot lalo ang noo ko sa pagtawa nito. 

"Bakit ka tumatawa?" Nakakunot noong saad ko habang bakas ang pagkairita. 

Tumigil ito sa pagtawa at tiningnan ako na tila naaaliw. 

"You're so cute." Saad nito na ikinalaki ng mata ko. 

Pagkatapos ay dahan-dahan ako nitong nilapitan. Kinabahan ako sa bawat hakbang na 

ginagawa nito. 

Habang humahakbang ito papalapit sa'kin, ako naman ay umaatras papalayo dito. 

"Tu-Tumigil ka, 'wa-wag kang lalapit!" Bulol na saad ko pero patuloy pa rin ang paglapit 

nito sa'kin. 

"Or else what, bansot?". 

"Tumigil ka na kung hindi sisigaw ako!" Banta ko dito. 

Hindi ko maintindihan ang sarili. Hindi ko alam kung natatakot ba ako sa lalaki o ayaw 

ko lang na lumapit ito sa'kin gaya kanina dahil di ako komportable.  

"Go ahead, shout. Or better yet, I'll make you moan, what do you think?" Nakangising 

saad nito. 

Nanlaki ang mata ko sa tinuran ng lalaki.  

Moan? 

Bigla ko tuloy naalala ang nasaksihan ko kanina sa dampa. Nang-init ang mukha ko sa 

naisip. 

"Ops, dead end." Matalim at nakangising saad nito. 

Nasupil ako nito sa isang malaking puno ng mansanas na naatrasan ko. Sobrang lapit 

na naman nito sa'kin.  

I can literally smell him; the mix of a chic perfume that maybe came from the woman he 

screwed and his natural manly smell. It's turning me on. This feeling is such an alien to 

me, the great pull of attraction, a man who has a towering intimidation and for the very 

first time I couldn’t control myself. I feels like I can throw herself on this man any minute. 

God Nahli! What are you thinking, throw yourself on her? What are you, a whore?! 

You're a Filipina, act like one! 

Pinilig ko ang ulo dahil sa mga naiisip. Binalik ko ang atensiyon sa lalaki at mataman 

itong tiningnan. 

"Look, I'm did not mean any harm noong nagpunta ako sa dampa. At hindi ko rin talaga 

alam na may dampa doon at nandoon kayo ng kasama mo. You see, naligaw ako at sa 

mga oras na 'to siguradong hinahanap na ako ng Mama ko. So please, spare me." 

Pakiusap ko dito. 

Seryoso lang ako nitong tiningnan na tila sinusuri ang kanyang buong mukha. Nang tila 

nakontento na ito, umatras ito upang lumayo na sa'kin. 

"Thank you, I promise wala akong pagsasabihan na iba sa nakita ko kanina." Saad ko 

with matching right-hand raise. 

"Nah, I don't mind. By the way, you can use it as a reference, well maybe one of this 

week." Nakalolokong kinindatan ako nito. 

Namula ako sa tinuran ng lalaki. Napaka-bulgar nito! Hindi naman sa hindi ako sanay 

sa mga ganoong usapin, well I'm a city girl. But I'm a virgin for God's sake! 

"Napakabastos mo! Hindi ako ganoong uri ng babae na basta nalang bubukaka. Kung 

tapos ka nang insultuhin ako, aalis na ako!" Seryoso at puno ng diin kong saad saka 

pumihit paalis. 

Nakakainis ito! Hindi ako isang kaladkaring uri ng babae para pag-isipan ng ganoon! 

Bago pa ako makalayo ng tuluyan, may brasong pumigil sa'kin. 

"Hey, I'm sorry. I didn't mean it that way. I was just joking." Seryosong saad nito. 

Tiningnan ko lang ito at tinanggal ang sariling braso mula sa pagkakahawak nito. 

"Look, I'm Kendric, I am the son of the owner of this hacienda. I'm maybe an ass a while 

ago but trust me, I'm not going to do something you don't like." He reassuringly said in a 

soft voice. 

Kendric? As in Kendric Hidalgo, my soon-to-be-stepbrother? Grabe, dapat pala talaga 

tiningnan ko 'yung picture nito na binigay ni mama sa'kin 1 week before kami pumunta 

rito.  

What a dumb! 

Wala sa sariling tiningnan ko ang suot kong wristwatch. Nanlaki ang mga mata ko ng 

makita ang oras. 

5:45pm! 

"Ihahatid na kita. Anak ka ba ng isang trabahador namin na mula sa Maynila o mula ka 

sa kabilang dako ng pader?" 

"Hindi. At wala akong tiwala sa'yo. Mas nanaisin ko pang dito nalang matulog kaysa 

sumama sa'yo." Mariin kong saad. 

Siya man ang anak ng lalaking mapapangasawa ng kanyang ina, hindi pa rin niya ito 

kilala ng lubosan. And the last time I trusted a man, napahamak ako. 

Mataman lang ako nitong tiningnan dahil sa naging sagot ko. 

"Delikado kung mananatili ka rito. Okay, ganito nalang, tawagan mo ang parents mo at 

ako ang kakausap sa kanila na pahintulutan akong ihatid ka." Saad nito, bakas na wala 

itong alam sa pagkatao ko. 

Nabigla ako sa tinuran nito. Parang naging ibang tao ito bigla. Kanina lang e 

napakabastos nitong magsalita, ngayon parang napakatino na kung umasta. 

"Wala akong dalang phone, naiwan ko." 

Tiningnan ako nito ng ilang segundo saka bigla itong naglakad paalis. Nakaramdam ako 

ng takot dahil doon. 

Iiwan talaga siya nito? Napakawalang puso naman talaga! 

"I-Iiwan mo ako? Teka, diba sabi mo delikado dito?!" Sigaw ko kay Kendric. 

Agad akong sumunod dito. Kahit naman may kaba ako na nararamdaman dito dahil 

unang-una lalaki ito, ayaw ko rin talagang maiwan sa gitna ng gubat. Baka biglang may 

aswang na sumulpot at kainin ako. Probinsiya pa naman ito, base sa mga kwento na 

naririnig ko sa tita ko uso raw dito ang mga maligno at aswang.  

Natanaw ko na lumapit ito sa isang kabayo. Agad akong tumakbo papunta roon. 

"Akala ko ba mas gusto mong magpaiwan kaysa magpahatid sa'kin, e ba't mo ako 

hinabol?" Saad nito ng may pang-aasar na tono. 

Tinarayan ko ito na ikinatawa naman nito. 

"Takot naman pala e. O heto, tawagan mo ang parents mo para makausap ko ng 

maihatid na kita dahil papadilim na rin." 

Tiningnan ko ang cellphone na inabot nito sa'kin. 

"Hindi na, sa mansiyon na ako titira mula ngayon kasama si mama," Itinaas ko ang 

tingin sa mukha nito. 

Bakas ang gulat sa mukha nito dahil sa sinabi ko. 

"Sa mansiyon ka titira kasama ng mama mo? What do you mean? Wait, don't tell me... 

You're Nahli?" Matigas na bulalas nito. 

Pilit na ngiti lang ang isinagot ko rito. 

"What the fuck!" Bakas ang gulat sa mukha nito. 

Well, hello dear future stepbrother! 

To be continued... 

MissToxotis|RATED18 

Enjoy Reading!