All Chapters of A MAN OF HIS WORD SERIES 1: KENDRIC HAYES HIDALGO: Chapter 1 - Chapter 10

HINDI KO alam kung saan ako nakakuha ng lakas para tumakbo paalis sa lugar na iyon. "Mukhang malayo na ako." Humahangos na saad ko. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Napansin kong napapalibutan ito ng mga puno ng mansanas na hitik sa mga hinog na bunga. "Kung siniswerte ka nga naman, gutom na ako." Natatakam na saad ko. Lumapit ako sa isang puno ng mansanas na mas mababa ang tubo kompara sa iba. Nais kong abutin ang isang bunga nito subalit may limang pulgada pa itong taas mula sa'kin. Naisipan kong itong talunin subalit sa taas kong 5"0 ay hindi pa rin niya magawang abutin iyon. Ilang beses kong sinubukang abutin ang mansanas subalit hindi ko magawa. Huminga ako nang malalim at bumwelong tumalon. Subalit bago ko pa magawang tumalon ay may mahabang braso na ang naunang umabot ng bunga. Agad kong nilingon ang lapastangan na kumuha sa mansanas ko. Malapad na dibdib ang bumungad sa'kin. Nang itaas ko ang tingin sa mukha, nanlaki ang mga mata ko nang makilala kung sino ito.

NAGKATINGINAN kaming dalawa ni Kendric. Unti-unti ako nitong ibinaba. Agad ko namang inayos ang sarili mula sa aking buhok at sa damit na suot. Tuluyang humiwalay sa'kin si Kendric. Muli ko itong tiningnan ngunit blankong mukha nito ang aking nabungaran. Agad itong tumalikod at tinungo ang balkone ng aking kwarto. Sinundan ko ito. Ganoon nalang ang aking gulat ng makita itong tumalon at maglambitin sa sanga ng malaking puno na nakadungaw sa balkonahe ko. "Kendric? Ayos ka lang ba?" Mahinang boses na saad ko na puno ng pag-aalala. Sinuri-suri ko ang puno nagbabakasakaling makita ito ngunit nabigo ako. Linipat ko ang tingin sa ibaba ng hardin upang hanapin ito doon ngunit ni anino nito ay hindi ko makita. Sinalakay ako ng sobrang kaba dahil sa hindi ko matukoy kung nasaan na ito at kung maayos lang ba ang lagay nito pagkatapos ng ginawa. Sa kabilang banda ay hindi ko namalayan na nakapasok na pala si mama sa loob ng kwarto. "Nahli, what are you doing there? Aren't you suppo

"SHE WAS almost raped by her stepbrother."Napabaling ng tingin ko sa ina ni Nahli dahil sa sinabi nito. Almost raped? "It was all my fault. I was too busy trying to save my relationship with a jerk and left her alone with an animal." Kwento nito habang tumutulo ang mga luha.Ina-alo ito ng kanyang ama."Have you sent the guy in prison?" Seryosong tanong ko kay Tita Nessa."Yes. Pero, madalas di ko maiwasang di mag-alala lalo na kung gaganap ang mga pangyayaring tulad nito.""You mean, "this" often happen?" Tanong ni papa habang walang tigil sa pag-alo kay tita.Tumango si Tita Nessa, ang ina ni Nahli, bilang tugon sa tanong ni papa."She may seem so full of energy but she's not literally fine. Almost every night, after what happened to her, halos di ko siya makausap nang maayos. Palagi siyang takot at ni ayaw nang lumabas ng kwarto. It has been 4 years since that incident happened pero para sa kanya parang kahapon lang 'yon nangyari." Malungkot na kwento nito."Nagpa-therapy ba siy

"WHO'S HOUSE is this?" I asked. After a long and breathless ride, we reached a small hidden ancestral house near the hacienda's north boundary. "Mine." Kendric plainly answered my question. Tiningnan ko si Kendric pagkatapos ay nagpatuloy sa paglibot sa loob ng bahay. I am amaze by the architectural structure of the house. It was a combination of an eco-aesthetic-modern-ancestral style of a house. The walls are made of pure narra wood, tiled-floors, a small library with full of thick books near the single bedroom in the north side of the house. A mini bathroom that has complete toiletries, a two-person bathtub in the left side and a glass-walled shower room. The living room is located in the left side of the house with a huge flat screen television, a fire-place on its left and in front of the TV are a three pieces of warm and comfortable sofas squaring the whole area and a small glass table in the center. In the right side of the house, it is where the kitchen and the dining a

ONE WEEK LATER…PAGKATAPOS NG NANGYARI sa talon, agad akong inayang umuwi ni Kendric. Akala ko nga ay doon na kami magpapalipas ng gabi. Subalit, hindi iyon ang nangyari.Madilim na nang makarating kami ni Kendric sa mansiyon. Pagkarating na pagkarating namin ay agad kaming sinalubong ng aming mga magulang.Tinanong kami ng mga ito kung saan kami nanggaling. Ako lamang ang sumagot at sinabing lubos akong nawili sa kapaligiran kaya ngayon lamang sila nakabalik ni Kendric. Bakas naman sa mga mukha nito na nakahinga ng maluwag dahil sa sinabi ko.Subalit, sa kabilang banda ay napansin ko ang tila pag-iwas at panlalamig ni Kendric. Kanina pa rin itong walang kibo habang lulan kami ng kabayo.“Halina kayo sa loob para kumain at makapagpahinga na rin kayo,” saad ni mama.Tumango lamang ako bilang tugon sa kay mama. Nauna na rin itong pumasok sa loob ng mansiyon kasama si Tito Henry.Pumihit paalis si Kendric. Sa tingin ko ay tutungo ito sa kwadra upang pagpahingahin ang kabayo na kanilang g