Simula

Simula

"You know I can help you with that bro," I shook my head at Harriz. He looked at me disappointedly when I crumble the paper. "Why even let this happen?" I only puffed at my cigarettes. He patted my shoulder when he realized I don't have plans to entertain him.

Kita ko pang sinenyasan niya ang ibang tropa na huwag akong lapitan nang balak ako ng mga itong yayain sa bilyaran.

I'm at our usual spot. Sa silong ng punong acacia malapit sa hospital at oval. "You're not coming, ZV?" Sigaw ni Ringgo. I only wave my hands at him, kita ko pa ang pag kunot noo niya. Balak pa sana niyang pumunta sa akin hindi lang natuloy dahil tinangay na siya ni Harriz.

"Ano namang problema ng gagong 'yon?" narinig ko pang tanong ni Ringgo sa kanya.

"Babae," narinig ko pang sagot ni Harriz. Hindi ko na narinig ang iba, umiling at natatawa silang naglalakad na. My phone beeped when I checked,  it's a message from Amiri asking where I am.

I told him I'm on my way. While walking on my way to the main library, I stopped a bit when I saw Klea looking upset while she was talking to the two women.

They are wearing a red organization shirt, which means they are from the college of Arts and Science. Before Klea found me staring at her, I walked away. Hindi ko mapigilang mapangisi sa expression na nakita ko sa mukha niya, she's on the verge of crying.

I wonder what could be the reason why my cousin looks like that. Klea is part of the student council; she is the secretary. I am not even surprised to spot her everywhere. I understand that she is kind of busy all the time.

Pagpasok ko sa building ng main library e' naabutan ko pa si Amiri na patayo at paalis na sana. Hindi na siya natuloy nung makitang papasok na ako, ako pa 'ata ang sadya niya. I registered my name and left my library card to the librarian first before I went to them.

"Akala ko susunduin pa kita e'." Amiri said. I nodded my head at Lazarus, greeting him back.

"Sila Tanaga?" tanong niya habang nakatingin sa likuran ko. Akala na niya 'ata kasama ko si Harriz.

Agad akong umupo, binuksan ang bag para ilabas ang laptop ko. "Billiards," I answered him. "I got his presentation." dagdag ko. Agad naman siyang napangisi kaya napailing ako.

"Tang*na nun kanina ko pa hinihingi part niya," Amiri whispered. Tahimik namang natawa si Lazarus.

"Alam mo naman ang gunggong na 'yon, kahit mukhang bilyar ang pagmumukha niya. Dean lister." Amiri chuckled.

"Pagsabihan mo nga minsan, ZV."

"Bakit?" tanong ko at agad ng binuksan ang laptop. Sinalpak ko naman agad ang flash drive ni Harriz sa laptop ko nang tuluyan ko na itong nabuksan at na refresh. When I remember, Harriz didn't tell me what his file name was. "Patanong nga kung anong file name, Laz." tumango si Lazarus bilang sagot.

"Hindi pa 'yon umuwi sa kanila." tuloy ni Amiri.

"Ha? Akala ko ba umuwi no'ng Sabado?" wika ni Laz. "Fine shyt daw." tukoy naman ni Lazarus sa file name ni Harris. I shook my head when I was able to find it when I searched for the file name.

"Hindi umuwi, hindi ko naman matanong kung anong problema. Sa tuwing sinusubukan ko pangalan ng babae agad ang binibigay ng gago, akala mo naman naghahanap ako." mayabang na wika ni Amiri. Napangisi na lamang kami Laz, alam naman namin ang totoo. Amiri is just bluffing; the truth is he sometimes asks for help from Harriz in getting a girl number.

Pabiro namang sinakal ni Lazarus si Amiri. "Hindi ka ba karmahin niyan?" he whispered.

"Tang*na mo!" we got hushed by the librarian ng biglang lumakas ang boses ni Amiri. Ipinagpatuloy ko naman ang ginagawa at hinayaan ang dalawang mag away habang nagbubulungan na parang tanga.

We stayed at the library for almost two hours in preparation for our presentation in our major subjects. Good thing that Harriz was able to do the scope for questions on his part. We're going to present this on Friday, may tatlong araw pa.

"Daan ka sa bilyaran, ZV?" Amiri asked me.

"No, I'm going to prepare my presentation for the meeting for the organization tomorrow." tumango naman ang dalawa sa akin.

"Oo nga pala, ikaw pala ang governor." aniya. He patted my shoulder. "Text ka na lang kung gusto mong makatikim ng gin." dagdag pa niya.

"Tanga! May meeting nga diba!" suway naman sa kanya ni Lazarus.

"Got to go." wika ko. Hindi ko alam kung narinig pa nila ako, they got busy barking with each other again.

While walking my way to the dorm, I even got to see the two familiar women earlier. Iyong dalawang kasama kanina ni Klea na mukhang pinapagalitan pa. I greeted my teeth when I saw the familiar small red envelope in their hands. Looks like they are waiting for someone, and I’m right when one of them extended her arms and gave the boy the red envelope. I even saw him look flustered.

I cleared my throat when one of them looked at me. Kita ko pa ang kunot noo niya before she misunderstood me, I walked in another direction. Even though this is not the way to the dorm. My plans changed. Imbes na umuwi na ako and prepare the meetings for tomorrow.

"Anong nakain mo?" nagtataka na wika ni Jairus; my cousin upon seeing me knocking on his door. Pinigilan ko pa ang kamay niya ng balak niyang damhin ang noo ko. Agad ko siyang nilagpasan and welcome my own self.

"Wala akong sakit," diin na wika ko. Natawa siya at para bang manghang mangha na dinalaw ko siya sa dorm niya. Right, this is really surprising though. "Got in the wrong direction."

"Sus! Bulok na mga style na 'yan!" He closed the door. "Uutang ka siguro 'nu?"

"I'm not!" I sneered at him. May minsang dinalaw ko siya to ask for some cash because I got short. He even insisted on giving me his card, whenever he saw me at the campus he had ways to annoy me.

Since he mentioned the debt, I got an excuse to pay him. I thought he would refuse as he always does whenever I tried to pay for it. Nakita niya 'ata ang pagtataka ko.

"Wala pa akong sweldo!" natatawang aniya. Yes, he is a proctor in our university. He got it part time, he also has his master in law, the reason why he got it part time, maybe. Agad akong umupo sa mono block, Jairus is my cousin from my mother's side. He is two years ahead of me.

Agad ko siyang sinundan nung sa kusina agad siya pumunta. "Gusto mo?" aniya.

"I'm good." tanggi ko. Hindi tulad ko na lima kami sa isang apartment. Jairus is sharing the rent with his sister.

"Is that for your dinner?" umiling siya sa akin. I checked my watch; it's only five thirty in the afternoon.

"Lunch," aniya. Napakunot noo akong tinignan siya. Napansin niya 'ata ang tingin ko sa kanya. "Wala nga akong sweldo!" nagpupumilit na diin niya. I know that he's only bluffing. I cleared my throat. Seryoso naman siyang napatingin sa akin.

"Well, there's this," I absentmindedly touched my nape. Agad siyang naglasin ng tubig sa kanyang baso.

"I'm kind of trou—"

"You got into trouble?!" umismid ako nung hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita. Hinayaan ko siyang iligpit muna ang pinagkainan niya. I sighed when I thought he would just clean up his dishes but he ended up washing them too.

"Seriously, Jai?" He looked apologetically.

"Teka lang, baka maabutan ako ni Klea at pagalitan na naman ako no'n alam mo naman ang mga bunso."

"I don't know." I shrugged my shoulders. "I'm an only child." napamura siya nang mabitawan niya ang baso. Good thing it was made out of plastic, hindi nabasag. Agad na akong tumayo dahil sa pag usog ko sa monoblock ay nag ingay ang upuan.

"Oh! Aalis ka na? Hindi pa tayo tapos mag-usap ah!"

"I remember I have things to do."

"Pero hindi ba at may gusto kang itanong sa akin?" Lumapit siya sa akin bitbit ang plato at sponge. I tapped his shoulder.

"Next time," hindi na niya ako napigilan. Napa buntong hininga ako habang naglalakad pabalik sa direksyon kanina. I almost told him what I've been ignoring these past few days with Harriz, maybe I am out of my mind huh.

Napakamot ako sa ulo habang naglalakad. "Venancio!" napa tigil ako sa paglalakad. Nagtataka silang napatingin sa likuran ko, maya maya pay nakangisi na sila. Lumapit si Ringgo sa akin malaki ang ngisi na inakbayan ako. "Hindi mo naman sinabing may dinadalaw ka na." kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What do you mean?"

Pinagtatawanan ako ng mga bugok na akala mo ay may nalaman. I wear a stoic face when Harriz suddenly sings "what do you mean" by Justin Bieber, because of his indian accent I can't maintain my composure.

"Pare pwede na sa the voice!" pag gagantsilyo naman ni Amiri kay Harriz. Napahawak sa tiyan kakatawa ang tatlo, pinagmumura naman ni Harriz ang mga 'to. Nag-aasaran sila hanggang makarating kami sa dorm.

When tomorrow came in I got across again with Klea in the admin buildings. Like yesterday she looks grumpy. Umaliwawas lang ang mukha niya upon seeing me. "Zimri!" She called me.

"Hey," I greeted her. Parehas na kaming pababa sa hagdanan. Napatingin siya sa papel kong dala.

"Signing for the College week." I informed her. Agad naman siyang tumango.

"Oo nga pala, malapit na pala nursing week. You prepared the usual? CN booth in front of your building?"

"Yes, we prepared the usual."

While we are walking down through the admin buildings, some schoolmates are greeting Klea. I even got greeted by some of my block mates.

Some are also glancing at us with curiosity and some are malice—for those who don't know that Klea and I were relatives.

"By the way how are you? Is everything okay?" My forehead creased with her questions. That's not usual. But again, when suddenly Jairus face flash in my mind. I groaned.

"I'm fine."

"Ha? Sure ka? Kuya said that you got into trouble? Okay ka lang?"

I stop walking, and she also stops- to look straight at me in the eye.

"Everything's fine, Klea." Mariin niya akong tinignan. Naghahanap kung nagsasabi ba ako ng totoo, agad rin siyang sumuko nang mapagtantong wala naman akong kahit anong puwedeng itago.

"Alright! As you said, if you are fine, you're fine." nagpatuloy ako sa paglalakad. Nakalabas na ako ng admin building nang naramdaman ko pa rin ang pagbuntot niya.

Hinayaan ko lang siyang sabayan ako sa paglalakad because I know na tatawid rin siya papuntang student council building. "Nagsasawa na rin talaga ako sa kaka suway sa kanila." Napatingin ako sa kung saan siya napatingin. The two familiar women yesterday. "Wala namang masama sa anonymous letter business, pero sa dinami daming pagkakakitaan bakit pagpapadala pa ng anonymous letter ang napili?! Kainis! Natabunan na lahat ng mga dapat kong gawin!"

I stopped at my track. "Anonymous letter?" Napatingin na rin ako sa bandang tinitignan niya.

"Yes! Actually, we got a lot of reports about their business, hindi lang sila matigil tigil dahil— she cleared her throat "pamangkin ng dean iyong isa. We didn't get to raise the concerns through the dean yet."

Dumiin ang pagkakatitig ko sa banda na tinutukoy ni Klea. "You should raise it." Napabuntong hininga siya.

"Yes! I know that we should! P-Pero kasi may pinagdadaanan iyong owner ng business, kaya siguro kahit aware si Dean hinahayaan lang."

“Even though, if it’s a concern, they must not regard this.”

Kumunot ang noo ng babae sa akin gaya kahapon nang nagkatitigan kami ulit. I look away before she will march toward me and raise an uncertain miscommunication nagpaalam na ako kay Klea.

Naabutan ko sa office si Harriz nung bumalik ako. Agad kong binigay kay Gerold, our Senator. Ang memorandum na napermaan na ng President. We conduct an early meeting for the preparation for the CN week.

We prepared the usual. The CN week will celebrate in three days. For the first day it will be the ribbon-cutting ceremony and opening of the booth; that prepared by the student. Second day will be seminar that held on the gymnasium. Third day for academic contest and for the last day is the acquaintance party that is also open for outside guests.

"Tagal mo naman pre!" bungad agad sa akin ni Harriz.

"Does the class not start yet?"

"Nag CR break ako kunwari!" humakhak siya. Agad ko naman ipinalo ang notebook sa kanyang ulo. Agad naman niya akong minura.

"How long are you here?" I asked him.

"Ang boring naman kasi ni Quines! Nahuhulog ang pilikmata ko sa kanya kaya mas mabuting mag CR break muna!" pagrereklamo niya sa proctor namin sa isang major subject.

"Gago!" Natawa siya nung marinig na ako mag mura.

"Ayan! Mas nagising pa ako sa mura mo!" Agad akong umiling, wala ng pag-asa ang isang 'to. Agad siyang nagpaalam sa mga kasama ko nung kinuha ko na ang mga gamit ko.

Sanay man ang mga kasama ko sa barkada ko. Pinagbabawalan ko rin silang gawing tambay ang nursing student organization office. But I am aware na paminsan minsan silang nadalaw kung wala ako at natambay.

Some NSO officers are in lower years. Hiya na lang nila sa pagbawal sa mga barkada ko, but mostly only Harriz has the face to let NSO as his vacant room.

Umakyat na kami papunta sa fourth floor. "Tang*na talaga, kailan ba matatapos 'yan at may magamit naman na tayong elevator!" his looking at workers who are busy.

Good thing na maingay ang kagamitan nila. Baka ma misunderstand pa si Tanaga sa pag mura niya.

"Nakakahingal lagi ang ganito! First sub palang mapapa grind ka na, sa fifth floors pa naman ang putek!" umiling na lang ako sa mga reklamo ni Tanaga.

"Why did you take this course if you have low stamina?" Pagbabara ko sa kanya.

"Tsk! Mas mataas ang stamina ko kapag sa kama, Dela Rostelli!"

"Mr. Tanaga! Watch your mouth! Why are you so loud in the hallways?!" I smirked when Harriz apologized.

"Takte si Mrs. Madrid pala 'yon, baka gisahin na naman ako mamaya." He whispered. I apologetically smiled at Mrs. Madrid before entering the class room with Harriz. Sir Quines scolded Harriz when he came back with me.

Isang oras na palang hindi bumalik ang bugok. Alam ni Sir na may meeting ako sa organization , nagpaalam rin ako na hahabol na lang ako. Pa dismiss na rin si Sir nung bumalik kami, kaya si Tanaga lang ang napagalitan at hinayaan niya akong umupo.

Magaling namang magturo si Sir Quines, contradicting what Harriz said. Sadyang nahuhulog lang ang palikmata niya cuz he doesn't have an interest. But even though he has an unreadable personality, he has a freaking brain ass.

Ang bilis ng takbo ng oras. Since our last period can't meet us, agad kaming umakyat sa six floors. Usually the floors are vacant, doon kami natambay lagi.

Agad akong pumunta sa usual spot ko. Upuan malapit sa bintana, hinayaan naman nila ako nung agad na akong sumalampak sa upuan at agad pinikit ang mata ko. Bago ako tuluyang tangayin ng antok, rinig ko pang magla-live stream nga daw si Harriz sa F******k.

Wala akong maayos na tulog kagabi kaya hindi ko na alam kung ilang minuto o baka umabot na sa isang oras ang pag idlip ko. Nagising lang ako nung tinawag ako ni Harriz.

"Yes?" I said when I stood in front of the woman earlier, the one who Klea talked about.

"Here," tinitigan ko lang ang pamilyar na maliit na red envelope sa harap ko.

"I just wanted to give you this, it's a letter written by some—"

Nagtagis ang mga bagang ko. "Are you sure it's a letter not a contract?"

"H-ha?"

Malamig ko siyang tinignan. "It's good that you stand now in front of me face to face, I can clearly see who's been pestering me for a few months."

"P-pesteri—what?!" namilog ang mga mata niyang tiningala ako. Ani mo'y parang gulat na gulat siyang nilantad ko ang totoo niyang anyo.

She's good at pretending. Napangisi ako well, if she wanted to play with me. I'll make sure that the dice will always turn in my favor.

I displayed the letter in front of her eyes, namilog ang kanyang mata. "Do you think I'll say I do?" I ask her when I'm right, it's the damn contract game again, the boys burst out laughing beside me.

"N-no.... there's a mistake!" umiling iling siya sa akin.

I tore the contract in front of her. Napasipol ang barkada sa aking ginawa. "Stop pestering me, I can sue you for harassment."