2 เพื่อน (สนิท)

'เลิกโกรธได้แล้วน่า เธอก็ไม่ได้เป็นดาวแล้วนี่' เสียงทุ้มของแพทริคเอ่ยบอกพราวดาวที่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดคุยกับเขาขึ้น

'...' พราวดาวก็นิ่งไม่สนใจ ที่เธอหลุดออกจากการประกวดดาวเดือนมาได้นั้นก็เพราะคะแนนจากคณะกรรมการที่ให้เธอน้อยที่สุด เนื่องจากท่าทีไม่เต็มใจของเธอทำให้เหล่ากรรมการต่างเห็นชอบว่าไม่ควรฝืนใจผู้เข้าประกวด ทว่าในทางกลับกันคะแนนผลโหวตจากเด็กนักเรียนของเธอกลับพุ่งยิ่งกว่าใคร มันมาจากการเหมาดอกไม้จากเพื่อนตัวสูงที่พยายามนั่งง้อเธออยู่ด้านข้าง

'พราวดาว'

'เงียบไปเลย เพราะนายนั่นแหละแม่ง! ฉันเกือบซวยเลย เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง'

'เออ ๆ ขอโทษ' เรียวปากหนาเอ่ยบอกพร้อมกับเอื้อมมือไปคว้าคอเล็กโน้มเข้าหาตัวอย่างที่มักจะชอบทำอยู่เป็นประจำด้วยความสนิทสนม

'โอ๊ยแพทริค! เล่นบ้าอะไรอีกแล้วเนี่ย มันเจ็บนะเว้ย' พราวดาวบอก พยายามที่จะดันผละออกจากอีกคน แต่ด้วยความที่แพทริคแรงเยอะกว่าเธอเกือบเท่าตัวทำให้การหลุดออกจากวงแขนหนาช่างแสนยากลำบาก

'ไอ้แพทริค! แรงควายชะมัด...อ อื้อ!' ทว่าอยู่ ๆ เจ้าของใบหน้าหล่อก็ยอมปล่อยแขนหนาออกจากคอเรียวเล็กทันที

'ทำเสียงบ้าอะไรของเธอวะ ขนลุก'

'หุบปากไปเลย' พราวดาวเอ่ยพร้อมกับหันไปมองหน้าร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านข้างด้วยหางตา แพทริคเองก็ยักไหล่ตอบกลับมาด้วยท่าทางกวนประสาท ทั้งสองสนิทกันจากการที่ต้องร่วมทำงานกลุ่มด้วยกัน เนื่องจากแพทริคเป็นเด็กใหม่ (ที่ไม่ใหม่) ที่ถูกย้ายเข้ามากลางคันในภาคเรียนที่สองตอนม.สี่ แพทริคเคยเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้มาก่อน แต่หลังจากเรียนจบม.ต้น เขาก็ถูกย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศ เรียนได้ไม่กี่เดือนก็ต้องถูกส่งตัวกลับมาเรียนที่เดิมด้วยเหตุผลที่แพทริคเองก็ไม่เคยบอกใคร ซึ่งทันทีที่กลับมา แพทริคก็ไม่รอช้าที่จะอยู่กับเพื่อนสนิทกลุ่มเดิม ก็คือ กันต์ มอส ภูมิ และเซฟ ทว่าการกลับมาในครั้งนี้ของเขาไม่ได้มีเพียงเพื่อนชายทั้งสี่ แต่กลับมีสาวสวยอย่างพราวดาวเข้าร่วมกลุ่มด้วย โดยพราวดาวที่เพิ่งมาเข้ามาเรียนม.สี่ครั้งแรกที่โรงเรียนนี้ก็ตัดสินใจเป็นเพื่อนกับกลุ่มผู้ชาย เพราะตัวเธอเองคิดว่า นิสัยส่วนตัวของตัวเองไม่เหมาะแก่การมีเพื่อนเป็นผู้หญิง จึงทำให้ทั้งหกมารู้จักกันและสนิทกันในที่สุด ทว่าพราวดาวกับแพทริคถึงจะสนิทกันแค่ไหน ทั้งสองก็เหมือนยังคงมีอะไรบางอย่างกั้นอยู่ทำให้สองคนเลือกที่จะใช้สรรพนามที่ไม่ได้หยาบใส่กันจนเกินไป...ถ้าไม่จำเป็น

'เฮ้ย รายชื่อคนโดนทำโทษวันนี้ออกละ กูกับไอ้เหี้ยเซฟโดนทำความสะอาดห้องน้ำ ซวยสัส' เสียงมอสพูดขึ้นด้วยสีหน้าหัวเสียสุดขีดแต่ทำอะไรไม่ได้หลังจากที่เปิดอ่านรายชื่อการทำโทษคนมาเรียนสาย ที่พวกเขามักจะโดนอยู่เป็นประจำ

'สม' พราวดาวเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเยาะเย้ยมอสกับเซฟ

'ไอ้พราว! กูขอให้มึงโดนเอาขยะไปทิ้ง' มอสพูดใส่คนเป็นเพื่อน

'ปากดีไอ้มอส ขอให้มึงลื่นล้มในโถส้วม'

'ไอ้พราว!!' แล้วทั้งสองก็ทำท่าจะเดินเข้าหากันด้วยท่าทีเอาเรื่องต่างฝ่ายต่างไม่ยอม

'หึ ห้าวจังนะตัวแค่นี้' แพทริคแสยะยิ้มเอ่ยก่อนจะเอื้อมมือไปคล้องเข้าที่เรียวคอสวยของพราวดาวเข้าหาตัว

'เลิกห้าวแล้วไปช่วยฉันเก็บสนามบาสได้ละ'

'อะไรอะ ชื่อฉันติดกับนายอีกแล้วเหรอ' ริมฝีปากบางได้รูปขยับเอ่ยถาม

'อืม' แพทริคพยักหน้าตอบ

'อะไรเนี่ย ฉันต้องทำคนเดียวอีกแล้วเหรอ...'

'รอบนี้เดี๋ยวช่วย'

'หยุดหลอกกันเถอะแพทริค นายก็พูดงี้ตลอด สุดท้ายก็ยืนสูบบุหรี่ปล่อยให้ฉันทำ'

'ฮ่า ๆ ' แพทริคหัวเราะออกมาไม่ได้สำนึกในสิ่งที่พราวดาวบ่นแม้แต่น้อย ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินตรงไปยังใต้ตึกที่มีสนามบาสขนาดใหญ่ของโรงเรียน โดยหากใครมาสายมักจะถูกทำโทษด้วยการทำความสะอาดทุกส่วนของโรงเรียนโดยจะถูกแบ่งจับคู่กันไปตามรายชื่อจากอาจารย์ฝ่ายปกครอง ซึ่งแน่นอนว่าชื่อของพราวดาวกับแพทริคมักจะถูกจับคู่กันอยู่บ่อยครั้ง และก็มักจะเป็นพราวดาวที่ต้องเป็นคนจัดเก็บทำความสะอาดทุกอย่าง แพทริคเอาแต่ยืนสูบบุหรี่บ้าง นั่งเล่นนอนเล่นบ้าง ไม่คิดจะช่วยคนตัวเล็กเลยสักครั้งแม้แต่น้อย

'ฟู่วว~' เสียงปากหนาของคนตัวสูงพ่นควันบุหรี่สีขาวออกมาพร้อมกับใช้สายตาอารมณ์ดีจ้องมองไปยังร่างบางหุ่นดีของเพื่อนตัวบางที่อยู่ในชุดนักเรียนก้มหน้าก้มตาเดินเก็บอุปกรณ์ในสนามบาสไปมาอยู่อย่างนั้น

'เฮ้อ! รอบต่อไป ฉันไม่เอาแล้ว! จะไม่มาสายแล้ว!'

'ทำไม' แพทริคถาม ทำเอาพราวดาวที่กำลังก้มลงหยิบลูกบาสเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนตัวสูง

'ยังจะถามอีกเหรอ! ฉันเหนื่อยจะตายแล้วเนี่ย นายเคยคิดจะช่วยบ้างไหม แพทริค!' เรียวปากเล็กถามขึ้นเสียงดังจ้องมองใบหน้าหล่อตาเขียว

'ทำไมต้องช่วย'

'ไอ้...! ไหนนาย...'

'ทำไป เดี๋ยวเลี้ยงเนื้อย่าง' ทันทีที่ริมฝีปากหนาพูดจบ พราวดาวที่มีท่าทีเหวี่ยงวีนในตอนแรกก็แปรเปลี่ยนไปทันที

'แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก...'

'...จัดไป!' ว่าแล้วร่างบางในชุดนักเรียนก็รีบก้มลงเก็บข้าวของในสนามบาสต่ออย่างมุ่งมั่นตั้งใจนึกถึงเนื้อย่างร้านประจำที่เพื่อนตัวสูงบอกจะเลี้ยงเป็นแรงผลักดันในการทำความสะอาด

'หึ' แพทริคก็หัวเราะยิ้มออกมากับท่าทีของเพื่อนโดยที่มือหนายังคงคีบบุหรี่อยู่ในมือ กระทั่ง...

'เสร็จแล้ว' เสียงแหลมเล็กเอ่ยบอกขึ้นหลังจากที่เธอถ่ายรูปส่งรายงานอาจารย์ฝ่ายปกครองเป็นที่เรียบร้อย

'อืม' แพทริคพยักหน้ารับรู้จัดการโยนก้นบุหรี่ในมือทิ้งลงถังขยะที่อยู่ไม่ไกลก่อนที่จะเดินตรงเข้าไปคล้องคอเล็กของพราวดาวเข้าหาตัวตามปกติ

'...' พราวดาวเองก็ลอบยิ้มออกมากับการกระทำของเพื่อนตัวสูง ทว่าขณะที่ทั้งสองกำลังเดินตรงหมายจะออกไปยังนอกโรงเรียน

'ณิชา...' เสียงทุ้มของแพทริคดังขึ้นพร้อมกับวงแขนหนาที่ค่อย ๆ ผละออกจากคอเล็กของพราวดาว

'...เธอกลับไปก่อน ไว้วันหลังค่อยไปกิน' พูดจบ เจ้าของใบหน้าหล่อก็สาวเท้าเดินตรงไปยังหญิงสาวร่างเล็กที่ยืนอยู่บริเวณหน้าโรงเรียนทันทีโดยมีสายตาของพราวดาวที่มองตามแผ่นหลังของเพื่อนตัวสูงไปด้วยแววตาเรียบนิ่งยากจะคาดเดาในความรู้สึกของร่างบาง...