ตอนที่ 12 ในที่สุด

พชรมาส่งหลานชายที่โรงเรียนสอนดนตรีในตอนเย็นอีกแล้ว ส่วนหนึ่งที่เขาอาสาทำหน้าที่นี้เพราะเขาอยากจะเจอสาวน้อยเพชรใสมาก จนแปลกใจตัวเองว่าคนที่ไม่ค่อยจะมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กเล็กๆสักเท่าไหร่อย่างเขา ทำไมถึงอยากเจอ อยากพูดคุย อยากใช้เวลากับสาวน้อยที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวพันทางสายเลือดกับเขาขนาดนี้

ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะสาวน้อยคนนี้หน้าตาน่ารัก แถมยังละม้ายคล้ายคลึงเขามากก็เป็นได้ อีกอย่างเธอก็พูดเก่ง ยิ้มหวาน นิสัยน่ารัก จนเขาดันเผลอใจไปหลงรักลูกสาวชาวบ้านเข้าให้เสียแล้ว

มันทำให้เขาอยากจะเห็นหน้าแม่ของสาวน้อยคนนี้นัก ว่าจะสวยขนาดไหน นิสัยจะเป็นอย่างไร ถึงเลี้ยงลูกออกมาได้น่ารักขนาดนี้ แต่จนแล้วจนรอด หลายวันที่เขามารับมาส่งหลานชาย เขาก็ได้เจอแค่พ่อของสาวน้อยเพชรใสเท่านั้น เพราะแม่ของเธอมีงานสำคัญเร่งด่วนทำให้ไม่สามารถปลีกตัวมารับส่งลูกสาวได้เหมือนเดิม

นับวันเขาและสาวน้อยยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้น ทุกวันที่เจอกัน เขาจะมีของเล็กๆน้อยๆ ติดไม้ติดมือมาฝากเธอเสมอ เพราะชอบที่จะเห็นเธอไหว้ย่อขอบคุณเขาอย่างน่ารัก และยิ้มหวานๆให้เ