Chapter 15

THIS DAY was a hectic day for Beckett, pero sanay naman na ang katawan niya. He pushed himself to work harder and be more determined just so he could escape from sadness every time he was alone.

Ang hindi lang siya sanay ay ‘yong imbes na nagpapahinga na sana siya at natutulog ay si Vivianne pa rin ang nasa isip niya.

“Fuck,” Beckett muttered as drank the whiskey in his glass in one sitting.

Imbes na tumambay sa penthouse ay nagpunta siya sa den kung nasaan ang mga tauhan niya. His drug cartel is one form of his escape. Dito siya pumupunta kada naguguluhan sa buhay, habang si Nathan naman ay nakabantay lang sa kan’ya.

“May problema, boss?” ani Nathan nang makita kung gaano kalukot ang mukha ng boss nila. Ganoon pa man, guwapo pa rin ito.

‘Lovelife?’ Gusto sanang itanong ni Nathan ‘yon, pero ayaw niyang mabato ni Beckett ng baso. Beckett was scary when he’s mad, pero sa tingin ni Nathan ay hindi naman ito galit. Kita niya kasi ang pagkabalisa sa mga mata nito.

“Nothing,” Beckett repli